doğru ya tuvalete götrmek normal bişey pardn ben sert çıktım.... bu zamnda 5 yaşndaki çocuklar biliyo bebeklerin tuvalete götrülmediğini babannenmi bilmiycek
burda anlatılanların hangi birisini kaynanalar bilmeden yapıyor? bebeğe yemek vermek, tuvalete tutmak, eşiyle ara açmak??? bunlar bilmeden mi yapılıyor? hayır.
babannem de böyle allahlık bir insan, güya beni hasta edecek, snra babama dönüp, annem için; karın bi çocuğa bakamıyor filan diye düzdürecek? şimdi burada anlatılanların hiçbiri komik değil ki? hepsi sinir bozucu, ben böyle düşünüyorum
çok haklısın arkadaşım
yapılanların çoğu sinir bozucu ama en çok da buna sinirlendim
yeni doğan çocuğada yapılırmı
iyi unutabilmiş anneniz kolay kolay affedilebilecek birşey değil zira
Benim kaynanam beni oğlundan ayırt etmez o neyse bende öyleyim(mişim).
Geçen gün Eşimle aynı t-shirt'ü giydik,yan yana oturuyoruz. Oğlum senin t-shirt'ün nekadar güzelmiş dedi. Ne o anne benimkini beğenmedin galiba diyince fark etti aynı olduğunu baktığı yokki
torunun olacak dedik ne bulduysa yiyecek içecek oğluna taşıdı herzamanki gibi
alooo hamile olan benim oğlun değil dicektim ama neyseeeeee
üzgünüm kaynanacım oğlunun yatağı boş kaldı çünkü biz oraya sığamayız daha büyüğünü ve konforlusunu aldık canım.istersen gel yat ortamıza dicem ama aaaaaa bunların üç kişiliği yok tüh bak görüyomusun ne kadar üzüldüüüüm ne kkaaddaaarr üzüldüm.napıcan başka sefere artık.henüz kaynanaların da sığabilceği bi yatak teknolojisi geliştirilmedi canım baaaaaaaaay hadi biz kaçtık muck muck sanaaaa
selam konunuzu günlerdir takip ediyorum,kimi zaman gülüyorum kimi zamanda yanlız değilim benim kaynana gibilerde varmış diye içime daral geliyo vallabenim kaynanamında bi incisini paylaşmak istedim sizinle 6 senelik evliyim altlı üstlü oturuyoruz kaynanayla evliliğimizin 1, senesinde eşimden kaynaklanan problemden dolayı çocuğumuzun olmucanı öğrendik eşim ameliyat bile oldu ama sonuç negatif bu durumumuzu bilen oğlunda problem olduğunu bilen kaynanam, yinede bana senin küçük rahmin varmı diye sordu aynen şöyle sordu kaynanam ve ben oturuyoruz bigün birden bana dediki dışardaki o büyük rahim çocuk yapmaya falan yaramıyo asıl rahim küçük tepesi delik olan çocuğu kapan asıl o, çocuğu yapan o sende ondan yok galiba yoksa çocuk neden olmuyo ben doktorlara inanmıyorum benim oğlumun bişeyi yok (bu laflar aynen kaynanamın lafları) bende o zamn daha yeni evliyim saf gelinim var anne var diyorum HEY ALLAHIM YAAA ŞİMDİKİ AKLIM OLSA VARYAAAAA daha 1 ay önce tüp bebek denedik gene olmadı kaynanam oğlumun bişeyi yok diyoya koskoca izmirdeki doktorlar yalan söyledi ankaranın doktoruna gittik gene olmadı ooooooooofffffffff daral geldi varya ben daha kaynanamın incilerini anlatsam oooooffff ooofff bu sayfalar yetmez
bende kendime hayret ediyorum normlde en ufacık hksızlığa gelemem köprüleri yakarım. ama o an uyuşmuş gibiydim gerçekten kilitlendim dondum kaldım ne gidebildim nede cevap verebildim sadece ağlıyodum.aklımı yitirmiş gibiydim.ikinci olayda kendime geldim ve ağzıma geleni söyledim kayınpedere talebe yurdumu askeri kışlamı ne bu evmi ne kuralı gelmiyorum o eve neler neler dedim ama kayınpederi göreceksin 180derece döndü 1hafta önceki adam o değil sanki tamam kızım tamam kızım tamam kızım şok oldum
dışarıdan bakıldığında zengin oldukları için bu ailenin gelinleri ne şanslı diyolar altlarında araba yedikleri önünde yemedikleri ardında diyolar.ama bu evdeki gelinler hanım değil besleme olarak yaşıyolar evin içinde buda bilinsin.çok şükür maddi sıkıntımız yok ama ben zaten hiç bi zaman paraya değer vermedim.öyle olsaydım eşimden çok çok zenginiyle evlenirdim şu anda da yurtdışında tatillerde falan olurdum ama ben oldum olası zenginlerin böyle kendilerinden maddi olarak zayıfları ezdiklerini bildiğim için nefret ederdim ve sırf zengin diye reddettim taliplerimi.benden fazla parası olanla asla evlenmem diyodum çok büyük konuşmuşum.eşimi deli gibi sevdim ilk defa böyle sevmiştim ve allahım vardır bi hayır bunda dedim ve evlendim.ama düşüncelerim doğru çıktı.her istediğimi alıyolar yapıyolar ama insan yerine koymuyolar sen sığıntısın
valla benimki ne yapma derse inadına yaparım inşallah küserde gelmez.ama nerde çıkmaz benim evden,peşindende eltimin oğlunu taşıyo her geldiğinde bana.sanki eltim değil o doğurmuş.ama eltide hata vermesin çocuğu ona orda yer orda uyuyo çocuk.bu seferelti çocuk beni dinlemiyo kaynanamı dinliyo diyo.onun baktığı çocukların bizi dinleme olasılığı varmı.............daha anlayamamış
bende daha bebek yok ama annem yanımda şimdi, benm saygıdeğer! babaannemin incilerini anlatıyor:
ben annemin ilk çocuğuyum
annem benim doğumumu çok zor geçirmiş, normal doğum olmuş ama çok kan kaybetmiş, 2 gün hastanede kalmış. eve gelince tabi annem yerinden kalkamıyormuş. ebe eve gelip gidip kontrol ediyormuş, o kadar kan kaybetmiş ki yatarken bile kulakları çınlıyormuş. kalkamıyormuş ve altımı filan da değiştiremiyormuş.
babaannem açmış benim altımı, çıkmış o dadan dışarı, tabi şubatın başında doğmuşum, odada da kömür sobası. altımı açmış, annem-babam oturuyomuş akşam odada, çıkarmış benim üzerimi ve daha1 günlükken tuvalete götürmüşbenm tabi çenem o kadar titriyomuş ki babam görünce kalkmış ayağa ne yapıyosun anne diye; çişe tutuyorum alışsın da altına yapmasın demiş. tabi annem çıldırmış, 1 ügnlük bebek tutulur mu tuvalete diye. tabiki o gece ateş, ağlama, sabah doktora götürmüş babam, doktor naptınız bu bebeğe idrar yolları iltihaplanmış demiş. işerken ağlıyormuşum. gelip babaanneme kızmış babam senn yüzünden ne hale geldi çocuk diye; babaannem de ne desin;
ne hastalığı, anasında mayasıl vardır çocuğa da geçmiştir,
şimdi konuşuyoruz da annem hala sinir krizi geçiriyo; 24 sene olmuş hala unutamamış o günleri
offf amma çoğalmış kaynana vukuatları..ayrın sabah 2 saatimi bunları okumaya ayırmalıyım..kaçırmayayım incileri
çok yoruldum çok mücadele verdim artık gücüm tükendi birde hayata küstüm onlar yüzünden eskiden işe giderken bir giyinirdim herkes bir bakar bir bakardı şimdi bakıp alay edşiyorlar saçımı bile taramıyorum
sende kaynana vukuatı yok sanırım
canım onu bunu bilmem herşey eşte bitiyor eşin seni ezdirmesse senin yanında olursa ozaman seni kimse ezemez.benim kayınvaldemde çok sinsidir bi lafıyla kayınbabam kaynımı eşime bana düşman etti okadar yani.küstüümü üçü küser barıştımı üçü konuşur ve üstelik çok haksızlıklar gördük komşusu için bizi attılar arayıp sormuyorlar eskiden çok takardım ama artık böle daha huzurluyum konuşmakta görüşmekte istemiyorum eşimi 1 ay oldu aramadılar bunların hepsi bi cins ortada bişey yok kendi kendilerine küsüyorlar.üstelik zor zamanlarında biz yanlarında olduk ev alıcaklardı o çok sevdigi komşuları yanında olmadı ben akrabamdan borç buldum bunlara verdim ve şuan borçlular bana ama bizden kötüsü yok yinede demkki iyilik etmiceksin böylesilere ben çok sabrettim ama o eve her gidişimde laf sokmasından asık suratından bıkmıştım aglardım hep kendi kendime şimdi o aglasın artık karşıma geçip iyi olsada o kadın degişmez nefretimi kazandı çünkü.benim annem uzaktayken bana kaynanalık etti kaynana gibi degilde anne gibi olabilirdi agzından kzım kelimesi çıkmadı .aldıgım hediyeleri giyip kullanmadı yaptıgım onalra götürdügüm yemek pasta vs şeylri buzdolabında 1 hafta bekletip masus çöpe atardı.nişanlısından ayrılan kaynım için bana sen eltini sevmedin kıskandın okızı sen ayırmışsındır Allah bilir diyerek iftira attı ve kızın kaynımı nişanlıyken başka bir erkekle aldattıgı ortaya çıktıgı halde o yapmammıştır dedi.okız kapalı ozman ben açıktım ben açık oldugum için kötüydüm onların gözünde.sonra Allah nasip etti ve ben kapandım bikere hayırlı olsun kzım negzel olmuşsun dedini duymadım.öle bi anaki eşimin bu ay dogumgünüydü arayıp kutlamadılar okadar sogukkanlı insanlarki çok şaşkınım ben bu duruma ve bu olaylardan sonrada onları görmek istemiyorum.beni el kızı düşman gibi gören bi kadına ben nasıl anne diyip yaklaşabilirimki?eşimin şuan hem annesi hem eşiyim herşeyyim ve oda farkında ve hiçbizaman beni onlara ezdirmedi onlarda bunu gördügü için düşman kesildiler bize umrumdada degil bize uzak Allaha yakın olsunlar
bak bu olmadı işte asıl onlara inat daha güzel daha güçlü daha güler yüzlü duracaksınki hırslarında ikiye ayrılacaklar.
dedm ya 24 yaşındayım annem hala anlatırken çileden çıkıyor, kadını resmen sinir hastası etmiş
isterse 30sene geçsin asla unutamam içimdekileri.2yaşındayken parmağımın ufacık bi kenarı sobaya değmiş yanmış izi duruyo .o ize her baktığımda o an yanmış gibi hissediyorum.buda öyle hemde ufak bir yara değil hayatımın travmasıydı.babama çok düşkündüm annemden fazla severdim onun ölümü bile bu kadar canımı yakmamıştı.dilerim onlarında canı yansın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?