- 16 Ocak 2014
- 956
- 894
- 53
- Konu Sahibi Sihirlidegnek
-
- #1
Sorun kaynanam ve bana dün söyledikleri...
Annem uzun süredir hasta ve hastanede yatiyor. Dün kaynanamla annemin durumu hakkinda konusurken " yok anam yok artik kimseye beddua etmicem, ettiklerim hep böyle oluyor" dedi. Ben okadar sasirdim ki "ne diyosun anne sen !!" dedim. Bunun üzerine "yok kizim yanlis anladin, ben annene beddua etmedim, lafin gelisi söyledim" dedi. Ben cok bozuldum ve "dikkat etde ettigin beddualarin altinda kalmayasin " dedim ve evime gittim.
Ne Ailemle nede benimle hic bir sorunu olmadi simdiye kadar. Her görüsütügümüzde annemin durumunu soran hatta hastaneye ziyaretine giden biri.
Ama annemi kiskaniyor. Babam anneme cok düskün ve bir dedigini iki etmez. Kayinbabam ise tam tersi, esine hic deger vermeyen biri. Anneme "ah ne kadar iyi kocan var, kiymetini bil, benim öyle kocam olsa neler yapmazdim ki" gibi laflar ediyor.
Sadece annemi degil gelinlerinide kiskaniyor. Biz 4 eltiyiz, eslerimizin bizimle ilgilendigini görünce hazmedemiyor. Hep cok seviniyormus gibi yapiyor ama arkamizdan dedemdigi söz etmedigi beddua kalmiyor.
Ben bu durumu simdiye kadar fazla takmiyordum. Mesefemi koruyorum cok sik görüsmüyoruz zaten. Ama herseyin arkasinda bir art niyet ariyor ve bu beni gercekten cok sinir etmeye basladi.
Misal esim hastaydi ve ben evden calisma imkanim oldugu icin 2 gün eve kaldim, esim uyurken kaynanam aradi ve "aa sen ise gitmedinmi ben istesindir diye aradim" dedi bende evden calisitigimi söyledim oda bana "iyi kizim sagol sen ilgilenirsin ozaman esinle, cabucak iyilesir" diyip telefonu kapatti, yani kapattim saniyordu, bende o sirarda calistigim icin Headset ile konusuyorduk o yüzden dediklerini aynen duydum. Kayinbabama "bak bak suna bak, ogluma bakmayayim diye isede gitmemis, bir rahat birakmiyo ki oglum gelsin veya ben gidiyim ogluna bakiyim, seytan iste oglumu benden ayirmak icin elinden geleni yapiyor" dedi.
Ogluna bakmak icin evde kaldigima sevinmesi gerekirken neden böyle düsünüyor bilmiyorum. Oglunun her hareketinden beni sorumlu tutuyor. Oglu onlardayken bir iki Saat sonra kalkalim derse, yüzümüze gidin annem yorgunsunuz zaten diyip, arkamizdan gelin istemiyor ki oturmak oglum ondan kalkip gidiyor diyor.
Dedigim gibi cok kafaya takmamaya calissamda, bu durum beni artik cok rahatsiz ediyor.
Annem uzun süredir hasta ve hastanede yatiyor. Dün kaynanamla annemin durumu hakkinda konusurken " yok anam yok artik kimseye beddua etmicem, ettiklerim hep böyle oluyor" dedi. Ben okadar sasirdim ki "ne diyosun anne sen !!" dedim. Bunun üzerine "yok kizim yanlis anladin, ben annene beddua etmedim, lafin gelisi söyledim" dedi. Ben cok bozuldum ve "dikkat etde ettigin beddualarin altinda kalmayasin " dedim ve evime gittim.
Ne Ailemle nede benimle hic bir sorunu olmadi simdiye kadar. Her görüsütügümüzde annemin durumunu soran hatta hastaneye ziyaretine giden biri.
Ama annemi kiskaniyor. Babam anneme cok düskün ve bir dedigini iki etmez. Kayinbabam ise tam tersi, esine hic deger vermeyen biri. Anneme "ah ne kadar iyi kocan var, kiymetini bil, benim öyle kocam olsa neler yapmazdim ki" gibi laflar ediyor.
Sadece annemi degil gelinlerinide kiskaniyor. Biz 4 eltiyiz, eslerimizin bizimle ilgilendigini görünce hazmedemiyor. Hep cok seviniyormus gibi yapiyor ama arkamizdan dedemdigi söz etmedigi beddua kalmiyor.
Ben bu durumu simdiye kadar fazla takmiyordum. Mesefemi koruyorum cok sik görüsmüyoruz zaten. Ama herseyin arkasinda bir art niyet ariyor ve bu beni gercekten cok sinir etmeye basladi.
Misal esim hastaydi ve ben evden calisma imkanim oldugu icin 2 gün eve kaldim, esim uyurken kaynanam aradi ve "aa sen ise gitmedinmi ben istesindir diye aradim" dedi bende evden calisitigimi söyledim oda bana "iyi kizim sagol sen ilgilenirsin ozaman esinle, cabucak iyilesir" diyip telefonu kapatti, yani kapattim saniyordu, bende o sirarda calistigim icin Headset ile konusuyorduk o yüzden dediklerini aynen duydum. Kayinbabama "bak bak suna bak, ogluma bakmayayim diye isede gitmemis, bir rahat birakmiyo ki oglum gelsin veya ben gidiyim ogluna bakiyim, seytan iste oglumu benden ayirmak icin elinden geleni yapiyor" dedi.
Ogluna bakmak icin evde kaldigima sevinmesi gerekirken neden böyle düsünüyor bilmiyorum. Oglunun her hareketinden beni sorumlu tutuyor. Oglu onlardayken bir iki Saat sonra kalkalim derse, yüzümüze gidin annem yorgunsunuz zaten diyip, arkamizdan gelin istemiyor ki oturmak oglum ondan kalkip gidiyor diyor.
Dedigim gibi cok kafaya takmamaya calissamda, bu durum beni artik cok rahatsiz ediyor.