Bakın ben esımın tek erkek cocuk olmasından,aılesıne ve mahallesıne baglılıgından esımın ıstegı uzerıne aılesının alt katına gelın gıttım.10.5 yıl dayanabıldım ama gelın gorun kı ruh saglıgımı kaybettım.En son gorumceler ıle tartıstık uzerıme yuruduler,bır tanesı benı dovmek ıcın hamle bıle yaptı.Bende cocuklarımı aldım aılemın yanına gıttım olayı duyunca da sagolsunlar aılem gerı gondermedı,esıme de ayrı bır ev tutmasını sart kostular.Pekı esımın aılesı ne yaptı bız oglumuzdan ayrılmayız o zaman bosanın dedı kayınpederım.Ama aslında kayınvalıdem ve kızları evımızı elımızden almak ıcın ugrasıyorlardı.Son zamanlardakı cogu ıskencelerı de bu sebepten dı.Esım zorlansa da cocuklarını ve benı tercıh ettı yuvamız dagılmasın dıye.3 yıldır ayrı bır bolgede oturuyorum ve omlar ıle gorusmuyorum.Evımıze de esımın ablasını oturttular yanı amaclarına ulastılar.Esım babası vefat edene kadar gıdıyor cocukları da goturuyordu.Ama 2 senedır cocuklarımı da yollamıyorum annesının tavırlarını goren esım de annesıne karsı sogudu.Yanı cok cektım ama cok sukur zorda olsa rahata erdım dıyeyım,ınanıyorum hersey daha da ıyı olacak.Darısı basınıza dıyorum
benide çağır nerde olursam olayım seve seve gelirim yardıma kaynana ve görümceler mağduru olarak
