- 12 Şubat 2015
- 2.022
- 1.077
- 133
- 42
benim nişanlım da aynı annem ne derse desin sen susacaksın yanlıs da olsa bişey deme gel bana de ben gereken cevabı veririm diyor ama insanın içinde patlaması cok kötü cıldırtıo
benim nişanlım da aynı annem ne derse desin sen susacaksın yanlıs da olsa bişey deme gel bana de ben gereken cevabı veririm diyor ama insanın içinde patlaması cok kötü cıldırtıoAl benden de okadar. Yani yaşları büyük kv ler diye ağzının payını verip rahatlasak bir derdimiz kalmayacak. Şimdi benimki de beni istemiyor mul evinde. Kocamı dolduruyormuşum. Yarım saat kocamı doldurmaya çalıştı telefonda bana karşı kadın. Yani 1 hafta olacak zor tutuyorum kendimi arayıp içimdekileri söylememek için. Eşine hiç söyleme. Gerekirse tek bşr söz söyle bundan sonra annenle ilgili sana bişey söylemiycem yanlış hareketi olursa da susmıycam de. Tabi eşin in karakterini bilmiyorum ona göre sen bir terazi kur. Adamlar bu durumdan çok sıkılıyor bunu bil. Ayyy benim karımı üzdüler diyeni görmedim
eşim beni anladığını söylüyo annesinin normal olmadığını kabul ediyo ama kötü niyetli olmadığını görmezden gelmem gerektiğini söylüyo.onun dediği olmayacak tamam bitti diyo.annem normal olsa ben gidip konuşmazmiyim diyo.artik çok duygusalmış bişey söyleyince hemen ağlıyormuş.suç benimmiş yaşlı cahil kadına he de geç yapicani yine yap diyo.ama cin gibi anası ve asla iyi niyetli görmüyorum onu bebeği sevdiğine bile inanmıyorumAslinda esinin seni anlamasi lazim yani snnde annesininde kalbini kirmamali bnde esime ne var ne yoksa soluyorum oda hakli oldugumu goruyo bnm hakkmi savunuyo annemlre bde dyo tam bi kaynanaymisin anne bn sni farkli sanmisim dyo
birikti evet 3 sene çocuğum olmadı o zamanda çok moralimi bozuyodu.onları eşime söylüyodum anneni uyar yoksa ben artık çok kötü konuşcam dedim.eşim konuştu bi süre sustu sonra yine başladı.bu kadın değişmez.benim değişmem lazım ama nasıl?psikologlarda ilaç veriyo artık.diğer türlü bana taknamayı öğretebilir mi pek inanmıyorum.gidipte faydasını gören varmı benim çevremde pek yoktaEşine günlük rapor verip sıkma , senden uzaklaşır o zaman kendini yanlız hissedersin
kV değistiremezsin ama kendini değiştire bilirsin , bence sizde baya bişeyler birikmiş çocukluktan, evlilik zamani, şimdi bu tek başınıza atamazsıniź,kendinize olan güveninizi kaybedersiniz mejbur bir doktor a
görünmeniz lazım canım geç olmadan
Hmm anladim bn herseyi esime anlatiyorum diye esimi evlatliktan reddettiler bn aralarini bozmusm hc sevgsine layik deglmsim falan filan bisuru laf ettieşim beni anladığını söylüyo annesinin normal olmadığını kabul ediyo ama kötü niyetli olmadığını görmezden gelmem gerektiğini söylüyo.onun dediği olmayacak tamam bitti diyo.annem normal olsa ben gidip konuşmazmiyim diyo.artik çok duygusalmış bişey söyleyince hemen ağlıyormuş.suç benimmiş yaşlı cahil kadına he de geç yapicani yine yap diyo.ama cin gibi anası ve asla iyi niyetli görmüyorum onu bebeği sevdiğine bile inanmıyorum
meraba arkadaşlar önceki konumdada bundan bahsetmiştim ama çok yorum yapılmadı.ama benim yorumlarınıza gerçekten ihtiyacım var hem içimi dökmek hem sizden akıl almak için.
9 aylık bebeğim var. doğumdan sonra kaynanam beni adam yerine koymuyor hiç bebek kendisininmiş gibi davranıyordu hep.saçma sapan akıl verip duruyodu sanki ben salağım gibi davranıyodu. bebek benim kucamdayken rahatsız oluyodu almaya çalışıyodu.bende bu davranışlarindan çok rahatsız olduğumu belli ediyodum ama çok yapışkandır kendisi bende tersliyorum artık hep.eminim herkese beni anlatıyo şikayet ediyo çenesi hiç durmaz yanımda diğer gelinleri hakkında çok atıp tuttu yüzlerine kızım kızımdı banada aynen öyle.şimdi sorunum şu ben bu kadını aklımdan atamıyorum sürekli yaptığı şeyler geliyo aklıma sürekli kafamın içinde kavga ediyorum onunla ama her dakka her saniye. bundan kurtulamiyorum psikoloğa gitmeyi düşündüm ama emziriyorum ilaç içemem bunun dışında bi faydası olacana pek inanmıyorum.eşimle çok kötü aramız sürekli annen şöyle annen böyle dediğim için ama kendimi durduramiyorum napıcam bilmiyorum sürekli bozuk moralim.beni anlayan bu durumu aşan varmı aranızda.artık yardım almam gerekiyo çünkü evlilik adına hiçbişey kalmadı ortada
erkekler anneleri hakkında konuşulmasını istemez. onlara göre ne yaşarsan umursama, kendi içinde hallet.. onlar hiç karışmadan sorunlar kendiliğinden çözülsün.. bence kaynanana artık cvp ver ve trebiyemi bozmıyım fln diye içine atma. içine attıkça hasta olacaksoın..meraba arkadaşlar önceki konumdada bundan bahsetmiştim ama çok yorum yapılmadı.ama benim yorumlarınıza gerçekten ihtiyacım var hem içimi dökmek hem sizden akıl almak için.
9 aylık bebeğim var. doğumdan sonra kaynanam beni adam yerine koymuyor hiç bebek kendisininmiş gibi davranıyordu hep.saçma sapan akıl verip duruyodu sanki ben salağım gibi davranıyodu. bebek benim kucamdayken rahatsız oluyodu almaya çalışıyodu.bende bu davranışlarindan çok rahatsız olduğumu belli ediyodum ama çok yapışkandır kendisi bende tersliyorum artık hep.eminim herkese beni anlatıyo şikayet ediyo çenesi hiç durmaz yanımda diğer gelinleri hakkında çok atıp tuttu yüzlerine kızım kızımdı banada aynen öyle.şimdi sorunum şu ben bu kadını aklımdan atamıyorum sürekli yaptığı şeyler geliyo aklıma sürekli kafamın içinde kavga ediyorum onunla ama her dakka her saniye. bundan kurtulamiyorum psikoloğa gitmeyi düşündüm ama emziriyorum ilaç içemem bunun dışında bi faydası olacana pek inanmıyorum.eşimle çok kötü aramız sürekli annen şöyle annen böyle dediğim için ama kendimi durduramiyorum napıcam bilmiyorum sürekli bozuk moralim.beni anlayan bu durumu aşan varmı aranızda.artık yardım almam gerekiyo çünkü evlilik adına hiçbişey kalmadı ortada
Ben 5 senelik evliyim.hala kaynanamla problemlerimiz var.bana etmediği kufur hakaret kalmadi.ilk evlendiğimiz zamanlar onn yanında kaldık 3 ay boyunca bana yapmadığını bırakmadı.ki hamileydim beni kış günü sokağa attı.snra kndi evimize ciktigimizda eşime annen bu eve asla giremez girdiği an ben giderim dedim o gunden itibaren annesi bana hic gelmedi.biz gidiyoduk ara sira.en son bni kayinpedirimi baştan çıkartmakla suclayinca dedim bunkadari fazla açtım agzimi yumdum gozumu.allah ne verdiyse saydim.bana attığı msjlari kayinpedrime eşime kaynima gosterdim. Annesi şuan psikolojik tedavi goruyo.doktor en ağır ilaçları vermis. Sizin anlayacağınız SİZOFREN.demek istediğim gitmiceksin gormiceksin konusmicaksn.çok istiyosa görmek torununu babası götürür gösterir.asla evine sokmicaksin.sen uzak durucaksn.numarani degistiriceksin ona vermiceksin.ben hamileyken artık boşanmayı dusunuyodum.dedinki snra kndi kendime.bu kadının derdi zaten beni kocamdan ayırmak ben niye boziyimki yuvami onun için daha çok sarildm kocama.5 sene oldu daha hala bnm evime giremedi giremezde.
Psikolag zaten ilac yazmayacak size. Ama sizi dogru sekilde yonlendirip hayatinizdaki olumsuzluklardan kurtulmanizi saglayacak. Gitmeniz sart.meraba arkadaşlar önceki konumdada bundan bahsetmiştim ama çok yorum yapılmadı.ama benim yorumlarınıza gerçekten ihtiyacım var hem içimi dökmek hem sizden akıl almak için.
9 aylık bebeğim var. doğumdan sonra kaynanam beni adam yerine koymuyor hiç bebek kendisininmiş gibi davranıyordu hep.saçma sapan akıl verip duruyodu sanki ben salağım gibi davranıyodu. bebek benim kucamdayken rahatsız oluyodu almaya çalışıyodu.bende bu davranışlarindan çok rahatsız olduğumu belli ediyodum ama çok yapışkandır kendisi bende tersliyorum artık hep.eminim herkese beni anlatıyo şikayet ediyo çenesi hiç durmaz yanımda diğer gelinleri hakkında çok atıp tuttu yüzlerine kızım kızımdı banada aynen öyle.şimdi sorunum şu ben bu kadını aklımdan atamıyorum sürekli yaptığı şeyler geliyo aklıma sürekli kafamın içinde kavga ediyorum onunla ama her dakka her saniye. bundan kurtulamiyorum psikoloğa gitmeyi düşündüm ama emziriyorum ilaç içemem bunun dışında bi faydası olacana pek inanmıyorum.eşimle çok kötü aramız sürekli annen şöyle annen böyle dediğim için ama kendimi durduramiyorum napıcam bilmiyorum sürekli bozuk moralim.beni anlayan bu durumu aşan varmı aranızda.artık yardım almam gerekiyo çünkü evlilik adına hiçbişey kalmadı ortada
Öncelikle psikolog değil psikiyatr ilaç verirbirikti evet 3 sene çocuğum olmadı o zamanda çok moralimi bozuyodu.onları eşime söylüyodum anneni uyar yoksa ben artık çok kötü konuşcam dedim.eşim konuştu bi süre sustu sonra yine başladı.bu kadın değişmez.benim değişmem lazım ama nasıl?psikologlarda ilaç veriyo artık.diğer türlü bana taknamayı öğretebilir mi pek inanmıyorum.gidipte faydasını gören varmı benim çevremde pek yokta
Bu kadınların gelenlerle derdi ne hasta ediyorlar insanimeraba arkadaşlar önceki konumdada bundan bahsetmiştim ama çok yorum yapılmadı.ama benim yorumlarınıza gerçekten ihtiyacım var hem içimi dökmek hem sizden akıl almak için.
9 aylık bebeğim var. doğumdan sonra kaynanam beni adam yerine koymuyor hiç bebek kendisininmiş gibi davranıyordu hep.saçma sapan akıl verip duruyodu sanki ben salağım gibi davranıyodu. bebek benim kucamdayken rahatsız oluyodu almaya çalışıyodu.bende bu davranışlarindan çok rahatsız olduğumu belli ediyodum ama çok yapışkandır kendisi bende tersliyorum artık hep.eminim herkese beni anlatıyo şikayet ediyo çenesi hiç durmaz yanımda diğer gelinleri hakkında çok atıp tuttu yüzlerine kızım kızımdı banada aynen öyle.şimdi sorunum şu ben bu kadını aklımdan atamıyorum sürekli yaptığı şeyler geliyo aklıma sürekli kafamın içinde kavga ediyorum onunla ama her dakka her saniye. bundan kurtulamiyorum psikoloğa gitmeyi düşündüm ama emziriyorum ilaç içemem bunun dışında bi faydası olacana pek inanmıyorum.eşimle çok kötü aramız sürekli annen şöyle annen böyle dediğim için ama kendimi durduramiyorum napıcam bilmiyorum sürekli bozuk moralim.beni anlayan bu durumu aşan varmı aranızda.artık yardım almam gerekiyo çünkü evlilik adına hiçbişey kalmadı ortada
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?