Merhaba bir önceki konumda eşimle kavga ettiğimizi ve evi terk ettiğimi yazmıstim hala kavgaliyız ve arayıp sormuyor çoğu kişi kaynanamı falanda haklı görmüş herkesin kendi görüşu aslında bunu bende düşündüm onların tarafından bakınca ben çok mu kötü bir insanım diye ama biraz okursanız benimde ne kadar haklı olduğumu anlıyacaksıniz. Eşim tek erkek çocuk 3 tanede görümcem var biri bekar okuyo biri almanyada yaşıyor biride çok yakınimizda evli ve 3 çocuğu var. Bu en büyük görumcem. Beni hayattan soğutan kişi. Ben yaz gelmesin diye dua eder oldum inanın. Yaz geldimi bana hayatı zindan ediyolar almanyadaki görümcemde geliyor ve onunda 3 çocugu var ve ikisi birlikte sürekli bizde kaliyorlar çocuklarıma hiç eğitim veremez oldum. Çünkü ben bişeye karşı çiksam babaannesigilin istediğini yapıcağıni çok iyi biliyor. Ve ayrıca o çocuklarda sürekli bizim eve girip çıkıyorlar bende rahatsız oluyorum. Benimde bi düzenim var. Görümcemler kendileride çıksalar yanlarında çocukları gelse hiç rahatsız olmam. Ama sırf bana gıcıklık olsun diye bütün çocukları bana gönderiyorlar. O evide ben kesinlikle istemedim ben evlendikten 1 sene sonra yapılmaya başlandı ben 7 aylik falan hamileydim oğluma üst katı açıp yeniden bi kat çıktılar. Ve 2 senede falan tamamlandı iyice tamamlanmadanda oturduk. Biz içindeyken hala daha yapılmaya devam edildi. İlk başlarda çok ümitliydim rahat etceğimizi düşündüm ama görümcemler hayatımdan bezdirdi. Eşimede yansitmaya başladım aslında oda istemiyor ablasıgilin sürekli bizde olmasını ama bişey diyemiyor. Bana falanda destekti bu konuda sende kendini göster altta kalma falan diyodu ama ben ufacik kendimi gösterdim. Çocuğuma yaptıkları bi haksızlıga karşı çıktım. Ve eşimde bana surat yaptı hemen. Yani diyeceğim oki beni o eve geri götürmeye gelirse kesinlikle gitmiycem gerekirse boşanırım bu yüzden çok sevmeme rağmen huzurum kalmadı artık bana yapılanları bildiği halde hala daha onlara destek çıkarsa kendisi bilir