Arkadaşım kaynının davranışı ve çıkışı çok kaba ona diyecek sözüm yok. Ama bir öğretmen eşi olarak ve çalışan bir anne olarak şunu söyleyeyim. İnsan evdeyken kafa dinlemek, işi işyerinde bırakmak ve ailece vakit geçirmek istiyor. Pazar günleri bize de eşimin dayısının kızı geliyor, çocuğun dersle alakası yok eşim çabalıyor anlatmak için ama kızın umrunda değil. Sinirleniyor eşim. İki çocuğum var, biri daha 1,5 yaşında. Onlar ders çalışırken biz başka odaya geçmek zorunda kalıyoruz ki evimiz sobalı, biz soğuk odaya geçiyoruz. Ayrıca evde çocuk olunca bebeğim uyumuyor sürekli çocuklarla olmak istiyor, dolayısıyla uyku düzeni bozuluyor. Mesela arkadaşlar arıyor gezmeye gidelim falan diye çocuk gelicek diye gidemiyoruz günün yarısı bitmiş oluyor çünkü. Eşim istemiyodu aslında ama emrivaki oldu biraz bizimle çalışmıyor sana gelsin sen çalıştır o da kıramadı dayısını ama eşimle de çalışmıyor. Yani pazar gününü çöpe atmış oluyoruz. Ayrıcaa yeri geliyor kendi çocuğumuza bile sabredemiyoruz, zihinler yorgun zaten kaldı ki akraba ya da komşu çocuğuna sabredebilesin. Kısaca düzenin kalmıyor. Çocuk gittikten sonra temizlikti bilmem neydi zaten akşam oluyor. Ha temizliğini bir gün önce yap diyenler olucak, Genelde her gün evimi süpürürüm zaten ama iki çocukla evi temiz tutmak pek mümkün olmuyor. Ben olsam durumum varsa veririm ücretini çocuğuma özel ders aldırırdım sonuçta bu işi gönüllü yapan öğretmenler var. Yoksa da oturur kendim elimden geldiği kadar çalıştırırdım. Kimsenin de nazını çekmezdim. Ki ben de öbür sene yine aynı teklifle gelen olursa ücretli ya da ücretsiz eşimin ders vermesini istemiyorum. Kendinizi de o insanın yerine koyun bebek de varmış gerçekten zor oluyor.