- 13 Temmuz 2020
- 423
- 1.309
- 63
hayvan sevgisi çok başka. hayvan beslemenin de insana şefkat, sorumluluk hissi, empati vs gibi güzel zihinsel beceriler kazandırdığı aşikar. benim kız kardeşim veteriner. öğrenci iken sahiplendiği bir kedisi vardı. daha sonra o kedi yavruladı. yavruların 4ünü güvendiği kişilere sahiplendirdi ancak birisi onunla kaldı. sonra kendisi ailemin yanına geri döndü. yani aile evimizde iki kedimiz var (ben uzak bir şehirde ikamet etmekteyim, memurum). çok güzel çok keyifli bir deneyim. evde hayvan asla istemeyen babam dahi onlara çok alıştı ve çok seviyor. adeta evin gözbebeğiler. bakımı zor, masrafı tüyü vs oluyor. ancak baş edemeyecek gibi değil. günümüzde öyle süpürgeler vs var ki, temizlikten tüyden yana kafanızda soru işareti olmasın. ancak sürekli ilgi alaka gerektirdiğini, çoğu şeyinizi onlara göre de planlamanız gerektiğini unutmayın. ailem tatil planlarına dahi kedilerimizi dahil ediyor, çünkü etmezlerse bırakabilecekleri birileri yok. şükür şahsi araçları var ki yanlarında taşıyabiliyorlar. ayrıca her hayvan ayrı bir karakter, hepsi kendine özgü. ve ne yazık ki ömürleri bize göre çok kısa ve gittiklerinde bizler için çok zor oluyor. yine de ben her türlü zorluğuna bir şekilde tanıklık etmiş birisi olarak ileride bir hayvan sahiplenmek ve ona yuva olmak isterim. evladım olursa onun için de eşsiz bir deneyim olacağını düşünüyorum. iyi günler.