- 30 Ocak 2011
- 1.717
- 62
- 363
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #41
Son düzenleme:
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kedim öldü..beni anlayan yok...
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- Başlangıç Tarihi
- 20 Ocak 2010
- 47.612
- 178.802
- 1.123
- 44
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #42
annenlerin kedi bakıp senle dalga geçmesi nekadarda abes bi durum helede bıraksaydın ölsün demeleri 
bizimde 2 kedimiz var evde ayy çok kötü bi durum çok üzüldüm canım 
ama sen elinden geleni yapmışsın üzülme artık bi kaç günde olsa rahat etmiştir bebiş 
bizimde 2 kedimiz var evde ayy çok kötü bi durum çok üzüldüm canım ama sen elinden geleni yapmışsın üzülme artık bi kaç günde olsa rahat etmiştir bebiş
- 30 Ocak 2011
- 1.717
- 62
- 363
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #43
Bazen küçük cocuklar bir yerden düşünce kafasını ,kolunu çarpar ve tabii canı yandığı ve korktuğu için ağlamaya ,çığlık atmaya başlar ya .Anne baba da 'eyvah canı yandı ,korktu ,şimdi uzun ,uzun ağlayacak ,bağıracak ,uzun süre susmayacak 'diye düşünerek ' acımadı acımadı ,geçti geçti ,bitti artık ,aaa yeter acımıyo , tamam sus bir şey yok ' derler olayı söndürmek ,küçültmek için. Belki anne babanız da şimdi kız çok üzülecek,ağlayacak ,hem onun hem bizim tadımız kaçacak diye kendilerince olayı geçiştirmek adına sizi bu ruh halinden çıkarmak için böyle davrandılar.
Son düzenleme:
- 6 Ağustos 2012
- 250
- 7
- 26
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #44
Evet evet babam kendince beni sürekli güldürmeye çalışıyordu..ama ben bana sarılıp acımı paylaşmasını tercih ederdim..Bide acayip sinirliydim...eşim bile 'iyiki ben yoktum dayanamazdım' dediğinde..'seni bencil! yanında olsaydımda destek olsaydım diyceğine ne diyorsun' diye fırçaladım..Şimdi biraz atlattım sinirimde geçti..babam özür dilerse hemen affederim..yok dilemezse bir hafta sonra hiçbişi olmamış gibi davranırız zaten
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #45
- 14 Ocak 2011
- 2.011
- 52
- 158
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #46
Seni gerçekten çok iyi anlıyorum. Elinden geleni yapmışsınız ama çok üzülüyor insan
Benim muhabbet kuşum öldü bu sene ilk aldığımızdan beri hastalıklardan kurtulmadı
Gece düşüp ağlıyordu bebek gibi ona kalkıyordum her gece vitaminler gaga mantarı oldu kremini sürdüm her gün
Ve astımda sanırım ne kadar ilgilensem de ölürken acı çekiyordu ve çok ağladım beni affetsin öteki dünyada hakkı var çünkü satın almak sorumluluk istiyor
Sen onu ihtiyacı varken bakmışsın ne mutlu sana üzülme ne olur
Benim muhabbet kuşum öldü bu sene ilk aldığımızdan beri hastalıklardan kurtulmadı
Gece düşüp ağlıyordu bebek gibi ona kalkıyordum her gece vitaminler gaga mantarı oldu kremini sürdüm her gün
Ve astımda sanırım ne kadar ilgilensem de ölürken acı çekiyordu ve çok ağladım beni affetsin öteki dünyada hakkı var çünkü satın almak sorumluluk istiyor
Sen onu ihtiyacı varken bakmışsın ne mutlu sana üzülme ne olur
- 31 Temmuz 2010
- 1.091
- 88
- 363
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #47
Seni okadar iyi anlıyorumki 2 tane kedimi kaybettim ben 2 sene bakmıştım onlara.Öyle böyle ağlamak değildi benimki..Burdaki insanlar beni yadırgayabilirler ama ben onun tüylerini sakladım.Onları bakıp bakıp ağladım günlerce..Benki kediyi korkayanı anlıyodum ama sevmeyeni evime dahi sokmuyodum.Düşünün aynı tabaktan
yemek yerdik.İnsanlarla hayvanları kıyaslamayın lütfen.Çok ayrı bişey bu.Bana gülenler oldu yüzlerine dahi bakmadım.Ailemden biriydi.Ama anlamaz seni kimse..O hayvandan öte bişeydi benim için.Kimseye derdini anlatmaya değmez heleki seni anlamayan birilerine hiç anlatma sinirlerini bozarsın boşuna...Çok üzüldüm inanki başın sağolsun.Kedim geldi bi anda aklıma sana en iyi gelen şey istermmisin bilmiyorum kedi sahiplen okadar iyi gelirki..Tekrardan başın sağolsun çok çoook üzüldümmm 
- 27 Ocak 2011
- 816
- 95
- 298
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #48
Öncelikle başınız sağolsun. Ama şunu unutmayın hiçbir zaman, bazı insanlar gerçekten hayvan sevgisini ve sorumluluğunu anlamazlar, o yüzden çok takılmayın o insanlara ve dediklerine. 
Bizim bir muhabbet kuşumuz vardı ve 6 yıl boyunca bizleydi. O kadar alışmıştı ki omzumuzda kapıya çıkardık yine de kaçmazdı. Bir gün bir kaza sonucu kaçtı ve yolunu kaybetti... O günden sonra bir daha da göremedik onu. O akşam içim pare pare ağlamıştım, ondan sonra da bir daha hiç bir muhabbet kuşunu o kadar sevemedim... Şimdiyse bir kedimiz var, birkaç aylıkken geldi bize ve şuan 8 yaşında, annemin hayvan tüyüne alerjisi çıkmasına rağmen kediyi evden gönderemedik, siz düşünün artık gerisini... Ona yarın öbür gün Allah korusun bir şey olması durumunda ne yaparım düşünmek bile istemiyorum... :26:
Demem o ki sizi gayet iyi anlıyorum. İsterseniz başka muhtaç bir kediyi büyütüp sahiplenebilirsiniz, hem de zavallıcığın bir yuvası olmuş olur.
Bizim bir muhabbet kuşumuz vardı ve 6 yıl boyunca bizleydi. O kadar alışmıştı ki omzumuzda kapıya çıkardık yine de kaçmazdı. Bir gün bir kaza sonucu kaçtı ve yolunu kaybetti... O günden sonra bir daha da göremedik onu. O akşam içim pare pare ağlamıştım, ondan sonra da bir daha hiç bir muhabbet kuşunu o kadar sevemedim... Şimdiyse bir kedimiz var, birkaç aylıkken geldi bize ve şuan 8 yaşında, annemin hayvan tüyüne alerjisi çıkmasına rağmen kediyi evden gönderemedik, siz düşünün artık gerisini... Ona yarın öbür gün Allah korusun bir şey olması durumunda ne yaparım düşünmek bile istemiyorum... :26:
Demem o ki sizi gayet iyi anlıyorum. İsterseniz başka muhtaç bir kediyi büyütüp sahiplenebilirsiniz, hem de zavallıcığın bir yuvası olmuş olur.
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #49
İçinde azıcık hayvan sevgisi olan sizi anlar emin olun.
Başınız saolsun .
Benimde kuşum vardı .
İki sene baktım sonra ölmüştü çok ağlamıştım.
Çok üzülmüştüm anlatamam.
Aile fertlerinden biri gibi oluyo artık baktığımız hayvanda.
Sokakta etrafta o kadar çok hayvan varken bu canlılara hayvan demeye utanıyorum yemin ederim !
Başınız saolsun .
Benimde kuşum vardı .
İki sene baktım sonra ölmüştü çok ağlamıştım.
Çok üzülmüştüm anlatamam.
Aile fertlerinden biri gibi oluyo artık baktığımız hayvanda.
Sokakta etrafta o kadar çok hayvan varken bu canlılara hayvan demeye utanıyorum yemin ederim !
- 6 Ağustos 2012
- 250
- 7
- 26
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #50
Seni okadar iyi anlıyorumki 2 tane kedimi kaybettim ben 2 sene bakmıştım onlara.Öyle böyle ağlamak değildi benimki..Burdaki insanlar beni yadırgayabilirler ama ben onun tüylerini sakladım.Onları bakıp bakıp ağladım günlerce..Benki kediyi korkayanı anlıyodum ama sevmeyeni evime dahi sokmuyodum.Düşünün aynı tabaktan
Seni yadırgamıyorum ve anlıyorum..ben 12 yaşındayken bir kediyi 7 ay bakmıştık..annem tüylerinden bıkıp onu kapıcıya vermişti..Bizde annemi cezalandırmak için ablamla birlikte kedinin koltukta kalan tüylerini toplayıp yutmuştuk..toplu intihar
sonra ölen muhabbet kuşumuzun tüyleride hala ablamın günlüğünün arasında durur..
Kedi bakmak çok isterim aslında ama oğlumun alerjisi çıktı..ev tozuna ve oyuncaklara...kedide yasakmıdır bilmiyorum..bide senelerce baktıktan sonra onuda kaybetmek var..nasıl dayanırım..
Eşime telefon ettim.. Muşiyi eve alıyımmı dedim..boşver madem sokaklara alışmış keyfi yerinde elleme onu..sen nede olsa yine bir yavru bulursun..hakkını onlara sakla dedi
Yani artık yine ölmek üzere muhtaç bir kedi bulduğumda alırım..başka türlü kedi sahiplenmem herhalde..
- 6 Ağustos 2012
- 250
- 7
- 26
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #51
Öncelikle başınız sağolsun. Ama şunu unutmayın hiçbir zaman, bazı insanlar gerçekten hayvan sevgisini ve sorumluluğunu anlamazlar, o yüzden çok takılmayın o insanlara ve dediklerine.
Bizim bir muhabbet kuşumuz vardı ve 6 yıl boyunca bizleydi. O kadar alışmıştı ki omzumuzda kapıya çıkardık yine de kaçmazdı. Bir gün bir kaza sonucu kaçtı ve yolunu kaybetti... O günden sonra bir daha da göremedik onu. O akşam içim pare pare ağlamıştım, ondan sonra da bir daha hiç bir muhabbet kuşunu o kadar sevemedim... Şimdiyse bir kedimiz var, birkaç aylıkken geldi bize ve şuan 8 yaşında, annemin hayvan tüyüne alerjisi çıkmasına rağmen kediyi evden gönderemedik, siz düşünün artık gerisini... Ona yarın öbür gün Allah korusun bir şey olması durumunda ne yaparım düşünmek bile istemiyorum... :26:
Demem o ki sizi gayet iyi anlıyorum. İsterseniz başka muhtaç bir kediyi büyütüp sahiplenebilirsiniz, hem de zavallıcığın bir yuvası olmuş olur.
İşte bundan korkuyorum..alırım büyütürüm ölünce naparım nasıl dayanırım..başınız sağolsun..kedinizede sağlıklı bir ömür diliyorum..
- 27 Ocak 2011
- 816
- 95
- 298
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #52
Eğer öyle bir son yaşandığında kaldıramayacağınızı düşünüyorsanız denemeyin derim zaten, en iyi siz bilirsiniz... Çok teşekkürler, şuanda bacaklarımda uyuyor siyam sıpası.
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #53
Kedi onlar için sadece kedi yada hayvanlar bazıları için sadece hayvan, oysa hayvan severler için anlatmak mümkün değil zaten anlatılmaz yaşanır. Siz elinizden geleni yapmışsınız üzülmeyin. Bende bir hayvan severim eşim nefret ederdi hatta korkardı taki evimize kedi alana kadar nasıl bir hayvan sever oldu anlatamam.
Geçen hafta eve dönerken sokak köpeğiydi araba çarptı ana caddede peşinden gelen arabada görmedi ezdi. Herkes toplandı başına hemen veteriner falan aradık genç bir kız ağlamaya başladı merkalı kalabalık baktılarki bunca telaş bir köpek için herkes dağıldı 3 kişi kaldık başında köpek öldü orda, Hayvanlar koruma derneğine ulaştım saatlerce sonra bari gelip alınki burda kalmasın sağolsun aldılar.2 gün gelemedim kendime. Benim için o an o caddede ezilen hayvanın insandan hiçbir varkı yoktu, onlarda bir can taşıyor sonuçta.
Geçen hafta eve dönerken sokak köpeğiydi araba çarptı ana caddede peşinden gelen arabada görmedi ezdi. Herkes toplandı başına hemen veteriner falan aradık genç bir kız ağlamaya başladı merkalı kalabalık baktılarki bunca telaş bir köpek için herkes dağıldı 3 kişi kaldık başında köpek öldü orda, Hayvanlar koruma derneğine ulaştım saatlerce sonra bari gelip alınki burda kalmasın sağolsun aldılar.2 gün gelemedim kendime. Benim için o an o caddede ezilen hayvanın insandan hiçbir varkı yoktu, onlarda bir can taşıyor sonuçta.
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #54
cok uzuldum canim gercekten de, her ne kadar benim basima gelmediyse de esimin basina geldi hem de daha kotusu. cocuk yasta ona bir kedi alinmis, 15 yil boyunca hic ayrilmamislar. baktigim her eski fotografta esimin kucaginda o kedi var, resmen aile olmuslar evcil hayvan ve sahip iliskisi degil bu. cocukluktan birlikte buyudukleri icin aralarinda inanilmaz bir bag olusmus.
2.5 yil kadar once kediye kanser teshisi kondu ve de artik yapilacak fazla bir sey olmadigi soylendi. ilaclarla yasama suresi uzatildi birkac ay ama artik son donemlerinde o kadar cok aci cekiyordu ki artik dayanamadilar ve de veterinere goturduler uyutmak icin. bu 2 yil once oluyor ve esim hala kendine gelemedi o olaydan sonra. uyutulma esnasinda da esim kedisine simsiki sarilmis, eve sarilarak donduler ve kendi elleriyle gomdu. bahcemizin arka kosesinde de kucucuk mezari var. ilk 2-3 gun evden hic cikmadi. butun gun yatakta yatip diger kedimize sarilip aglardi. cim bicmek icin bile bahceye cikmadi cok uzun bir sure. cikarsa aglayarak geri donuyordu. icimden bir parca da kopup gitti yerini hicbir sey dolduramayacak derdi. sanki oz oglu olmus bir baba gibiydi. inanci bile sarsildi bir donem bu yuzden. ondan sonraki aylar boyunca haftada en az 1-2 kez bu konu kesin acilir ve esim bana sarilip cocuk gibi aglardi(
"koca adam kedi icin aglar mi" diye dalga gecen de oldu tabi. hayvan sevgisinin ne demek oldugunu bilmeyen insanlardan cidden uzak olmak istiyorum... zaten o donem ailecek gorustugumuz birkac arkadasimizi hayatimizdan cikardik bu sebepten oturu.
ama ben bile hayvanlari bu kadar sevmeme ragmen bana bu kadar yakin olan birini hic kaybetmedigim icin onun ne hissettigini - cok istesem de - 100% anlayamiyorum malesef bu mumkun degil.
neyse, son 4-5 aydir bu konu hic acilmadi artik zaman etkisini gosteriyor.
2.5 yil kadar once kediye kanser teshisi kondu ve de artik yapilacak fazla bir sey olmadigi soylendi. ilaclarla yasama suresi uzatildi birkac ay ama artik son donemlerinde o kadar cok aci cekiyordu ki artik dayanamadilar ve de veterinere goturduler uyutmak icin. bu 2 yil once oluyor ve esim hala kendine gelemedi o olaydan sonra. uyutulma esnasinda da esim kedisine simsiki sarilmis, eve sarilarak donduler ve kendi elleriyle gomdu. bahcemizin arka kosesinde de kucucuk mezari var. ilk 2-3 gun evden hic cikmadi. butun gun yatakta yatip diger kedimize sarilip aglardi. cim bicmek icin bile bahceye cikmadi cok uzun bir sure. cikarsa aglayarak geri donuyordu. icimden bir parca da kopup gitti yerini hicbir sey dolduramayacak derdi. sanki oz oglu olmus bir baba gibiydi. inanci bile sarsildi bir donem bu yuzden. ondan sonraki aylar boyunca haftada en az 1-2 kez bu konu kesin acilir ve esim bana sarilip cocuk gibi aglardi
("koca adam kedi icin aglar mi" diye dalga gecen de oldu tabi. hayvan sevgisinin ne demek oldugunu bilmeyen insanlardan cidden uzak olmak istiyorum... zaten o donem ailecek gorustugumuz birkac arkadasimizi hayatimizdan cikardik bu sebepten oturu.
ama ben bile hayvanlari bu kadar sevmeme ragmen bana bu kadar yakin olan birini hic kaybetmedigim icin onun ne hissettigini - cok istesem de - 100% anlayamiyorum malesef bu mumkun degil.
neyse, son 4-5 aydir bu konu hic acilmadi artik zaman etkisini gosteriyor.
- 6 Ağustos 2012
- 250
- 7
- 26
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #55
Size katılıyorum banimde evimin önünde 15 gün kadar önce bir kargaşa koptu..bir baktık camdan 4 köpek bir kediyi kovalıyor..hemen eşimle koştuk..tabii biz 5 kat aşağı inene kadar kapmışlar kediyi..hemen boynunu kırıp öldürdüler..oturdum başına..Hem ağlıyorum hem titriyorum..4 delikanlı geldi yanımıza güya teselli ediyolar bizi..yapçak bişey yok abla ölmüş diyorlar..eşim sonra dediki: ne bakıyosun öyle söylemelerine ben camdan baktığımda gördüm hemen yolun karşısındaydılar..isteseler kurtarırlardı kediyi dedi..
Sonra benim ağlamalarımı duyan bir komşu aşağı indi..noldu hande dedi..anlattım ve oda gülerek Allah iyiliğini versin bende birine birşey oldu zannettim dedi..osırada hayalimde o kadını bir kaç kez farklı şekillerde işkence yaparak öldürdüm..Sonra kendime gelip gayet sert bir şekilde: Evet birine bir şey oldu bir kedi öldü dedim..Hemen bozuldu toparlandı..ay üzüldüm falan diye saçmaladı..Kalpsizler..Allah merhamet versin ne diyim..
- 6 Ağustos 2012
- 250
- 7
- 26
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #56
cok uzuldum canim gercekten de, her ne kadar benim basima gelmediyse de esimin basina geldi hem de daha kotusu. cocuk yasta ona bir kedi alinmis, 15 yil boyunca hic ayrilmamislar. baktigim her eski fotografta esimin kucaginda o kedi var, resmen aile olmuslar evcil hayvan ve sahip iliskisi degil bu. cocukluktan birlikte buyudukleri icin aralarinda inanilmaz bir bag olusmus.
2.5 yil kadar once kediye kanser teshisi kondu ve de artik yapilacak fazla bir sey olmadigi soylendi. ilaclarla yasama suresi uzatildi birkac ay ama artik son donemlerinde o kadar cok aci cekiyordu ki artik dayanamadilar ve de veterinere goturduler uyutmak icin. bu 2 yil once oluyor ve esim hala kendine gelemedi o olaydan sonra. uyutulma esnasinda da esim kedisine simsiki sarilmis, eve sarilarak donduler ve kendi elleriyle gomdu. bahcemizin arka kosesinde de kucucuk mezari var. ilk 2-3 gun evden hic cikmadi. butun gun yatakta yatip diger kedimize sarilip aglardi. cim bicmek icin bile bahceye cikmadi cok uzun bir sure. cikarsa aglayarak geri donuyordu. icimden bir parca da kopup gitti yerini hicbir sey dolduramayacak derdi. sanki oz oglu olmus bir baba gibiydi. inanci bile sarsildi bir donem bu yuzden. ondan sonraki aylar boyunca haftada en az 1-2 kez bu konu kesin acilir ve esim bana sarilip cocuk gibi aglardi
"koca adam kedi icin aglar mi" diye dalga gecen de oldu tabi. hayvan sevgisinin ne demek oldugunu bilmeyen insanlardan cidden uzak olmak istiyorum... zaten o donem ailecek gorustugumuz birkac arkadasimizi hayatimizdan cikardik bu sebepten oturu.
ama ben bile hayvanlari bu kadar sevmeme ragmen bana bu kadar yakin olan birini hic kaybetmedigim icin onun ne hissettigini - cok istesem de - 100% anlayamiyorum malesef bu mumkun degil.
neyse, son 4-5 aydir bu konu hic acilmadi artik zaman etkisini gosteriyor.
Okurken çok üzüldüm gözlerim doldu..Eşinize baş sağlığı diliyorum..unutulcak bişey değilki unutamaz..mutlaka sızısı kalıcaktır..Arkadaşı,kardeşi..
Dünde annem gençkızken 9 sene baktığı kedisinin ölümünü anlattı..iki gün can çekişmiş..annem tam bir sene ağladım diyor..ve dün bile anlatırken gözyaşlarını tutamadı..beraber ağladık..düşünün üzerinden 50 sene geçmiş..Hala sızlatıyo içini..bende dayanamıyorum işte..buyüzden evde bakmak istemiyorum..
Son düzenleme:
- 31 Ekim 2010
- 3.558
- 793
- 373
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #57
Allah sizden razı olsun siz elinizden gelen her şeyi yapmışsınız
bende yaşadığım için biliyorum ama iyiki gözümün önünde ölmedi
ben hayvan sevgisi olan insandan korkmam,bi küçük kediyi seven insanın kalbi çok büyüktür.
bende yaşadığım için biliyorum ama iyiki gözümün önünde ölmedi
ben hayvan sevgisi olan insandan korkmam,bi küçük kediyi seven insanın kalbi çok büyüktür.
- 25 Nisan 2010
- 5.180
- 7.606
- 398
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #58
Tatlım ,seni çok iyi anlıyorum,2 tane kedim var ama birisine benim yaptığım bakımı anneler çocuğuna yapmıyor ,malesef onları kaybedebiliyoruz bağlaniyoruz ,dünya başımıza yıkılıyor ,verdiğimiz emek ,sevgi hiç oluyor acını hafifletmek için çevren birşey yokmuş gibi davranır genelde takılma minik melek olmuş böyle düşün
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #59
oyle evet malesef ama iste dayanamiyorum onlarsiz bir ev dusunemiyorum ben mesela. butun gun yorgun olsam moralim bozuk olsa birine kizmis olsam, kedim gelip kucagimda miril miril yaptiginda sanki ucup gidiveriyor butun negatif duygular. onlarin sevgisi bambaska.. :)
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
- #60
Seni çok iyi anlıyorum
8 yaşındayken annesi tarafından terk edilmiş, sokakta bir yavru kedi buldum
Onu beslemey basladık, sonra havalar birden soğudu, kömürlükte onu donmuş bir vaziyette buldum(((
ama hala ölmemişti annem babam hepimiz seferber olup onu ısıttık ısıtıcıda ve kendine gelmeye basladı fakat karnında bir şişlik vardı yürüyemıyordu.. .Bunun sebebi ona çok küçükken süt falan yerine et falan vermemizmiş.... Sonra karnındaki şişliğe dayanamadı, o gece can çekişerek öldü((
1 ay boyunca rüyalarıma girdi, çok özlemiştim onu... Aradan yıllar geçti hiç unutmam.... Canım kedim Kikiriğim....
8 yaşındayken annesi tarafından terk edilmiş, sokakta bir yavru kedi buldum
Onu beslemey basladık, sonra havalar birden soğudu, kömürlükte onu donmuş bir vaziyette buldum
(((ama hala ölmemişti annem babam hepimiz seferber olup onu ısıttık ısıtıcıda ve kendine gelmeye basladı fakat karnında bir şişlik vardı yürüyemıyordu.. .Bunun sebebi ona çok küçükken süt falan yerine et falan vermemizmiş.... Sonra karnındaki şişliğe dayanamadı, o gece can çekişerek öldü
((1 ay boyunca rüyalarıma girdi, çok özlemiştim onu... Aradan yıllar geçti hiç unutmam.... Canım kedim Kikiriğim....
Son düzenleme:
Benzer Konular
