Kedimi Sahiplendirmek Zorunda Kaldim.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bi kedim olmadigi icin mi anlayamiyorum acaba sizleri. Buyuk oglumun kedi tuyu alerjisi var annemlere gittikce eli yuzu sisiyo gozu kapaniyo mesela. Mumkun oldukca uzak.tutmaya calisiyorum altina bisey sermeden oturtmuyorum vs. Sonucta kedi onlarin yapacak bisey yok. Ama evimde olsaydi oglum surekli ilac kullanmasin diye ben de sahiplendirirdim gibime geliyo.
 
Esim ile de ayrıyız.Bana diyor ki babamı da attın kediyi de attın sen kimseyi istemiyorsun benim mutlu olmamı istemiyorsun diyor.

Yaşı itibariyle zor bir dönemde 12 yaş ergenliğin başı, ciddi buhranlar zamanı, durumu toparlamazsanız bu duyguları yerleşir, o yüzden dikkatli olmalısınız....
Kediyle ilgili arkadaşlarla aynı fikirdeyim, kolaya kaçmışsınız, iki kardeşimde de ağır alerji var ikisininde kedisi var, ilaçlarını kullandıkça sorun olmuyor. Bende de var alerji kardeşlerim kadar ağır değil ama bende ilaç kullanıyorum, büyük sözüme tövbe ama kedimden vazgeçemem. Kızınızın duygularını ciddiye alın, neden herkesi attığınızı düşünüyor, neden size kızıyor bunları çözmeye çalışın ki aranızda bir uçurum oluşmasın, sonra telafi edemezsiniz
 
Bence s
12 yasinda kızım.O da ben de çok bağlanmıştır hayvana.Ama benim alerjim ortaya çıkınca vermen gerekti.Ne kadar konuşup anlatsam da anlamıyor.Onu üzmek için yaptığımı düşünüyor.
orun kedinin gidişi değil sizin kızınızla olan iletişiminiz. Kediyi göndermeden önce katşınıza laığ konuşmalı, birlikte karar vermeli, onun da karar vermede hakkı olduğunu hissettirmeliysiniz. Genelde ilişikiniİ siz yönetir, kararaları siz mi alırsınız? Öyleyse bunu değiştirmek üzerine çalışmalısınız
 
Ben senelerce kedi besledim. Kedimi kaybettikten sonra alerji çıktı. Psikolojik olduğunu düşündüm önce hani çok üzülüp etkilendiğim için vücudum savunma geliştirdi sandım.Sonra uzun tüylü cins kedilere daha çok tepki gösterdiğimi fark ettim. Arkadaşımın cins kedisini okşadım mı yüzüm gözüm şişiyor. Çok kötü oluyorum. Nefes tıkanmasına gidiyordu iş. Şimdi apartmana bir kedi geldi hepimiz bakıyoruz bazen bizim eve de giriyor vücudum tepki göstermiyor. Sorunu anladım. Tüylerini okşadıktan sonra hemen elimi yıkarsam yüzüme sürmezsem, çok fazla kucağıma almazsam sorun olmuyor. Sizin de belki öyleyse çok fazla yaklaşmadan aynı evde yaşayabilirdiniz kızınız için. Çünkü kedi çocuğunuz için can yoldaşı olmuş. En yakın arkadaşından ayırmışsınız haklı. Çözüm bulmalıydınız çocuğunuz için
 
Keşke biraz çabalasaydınız hem kızınızın gözünde "annem de elinden geleni yaptı" imajı oluşurdu hem kediye bir şans daha vermiş olurdunuz. Alerji sebebiyle gözler şişiyor, geceleri uyumak imkansız hale geliyor, nefes darlığı vs. o hallerinizi gördükçe önce sizinle birlikte çözüm bulmaya çalışırdı sonra belki içten içe o düşünürdü olmuyor diye.

Kedinin tüm aşılarını yaptırıp, doğru mamalarla besleyip, sorumluluğunu kum-tüy temizliğini kızınıza devredip ev hayatını biraz kediye göre düzenleseydiniz (uyuduğunuz odaya kediyi sokmama - odaya girerken giysileri değiştirme vs.) sonra yine de kötü durumda olsaydınız kız da biraz durur düşünürdü bu böyle nasıl olacak diye. Bence çok hızlı karar vermişsiniz.
 
Kedinin 6 7 aylık olup, aşırı hareketlenmesine alerjiniz oluştu anladığım kadarıyla. Bahcemizdeki kedilerden biri bir gün kaybolduğunda bile strese giriyordum o yaşlarda. Gerçekten samimi soruyorum, kızınızın iki gün ağlayıp unutacağını mi sanarak yaptınız bunu?
 
Yani bilemedim,başka bir çare bulabilirdiniz. Ben vâkıf değilim ama alerji ilacı,mama gibi alternatifler varmış söylemişler,onları deneseydiniz. 12 yaş kız çocuğu üzülmüş,icerlemiş duruma,boşanma konusunu bile gündeme getirmiş. Benim kızımda 10 yaşında,köpek istiyorlar oğlumla ikisi,arkadaşımla konuştum,köpeği çiftleşirse yavru sahiplenecegiz bizde. Ama herşeyi göze aldım,çocukların bakamayacağının,tüm sorumluluğun bende olacağının(şu an icin bu böyle,ilerde kızıma daha fazla sorumluluk veririm yaşı büyüdükçe)vs. Hepsini enine boyuna düşündüm,ha 2 çocuk ha 3 çocuk dedim kabul ettım. Şimdi ben köpeği alip bir süre sonra bakamadım,alerji ,ev kirlendi şu bu sebeplerle veremem ki. Enine boyuna düşündüm öyle karar verdim,çook uzun zamandır istiyorlar,kendime güvenemedim almadım,artık hazırım. Sizde ani bir kararla almamalıydınız bence ki kedi köpeğe nazaran bakımı daha kolay bir hayvan,dışarı çıkarmaniz gerekmiyor mesela, evde kuma yapıyor çişini,kakasıni. Evde tek kalabiliyor. Ha eşyalara zarar verebilir vs bunlari zaten göze almalı hayvan sahiplenen.
Umarım iyi bir yere gitmiştir kediniz.
Kızınızla konuşun,anlatın durumu,zamanla kabullenir ama size bir süre kırgın olacak bu kaçınılmaz.
 
6 ay sonra mi cıktı alerjiniz?!
Hiç inanmadım, zaten anonimsiniz yalan söylemenize gerek yok. Büyüdü, bakımı zorlaştı, kızgınlığa girdi, orayı burayı parçaladı rahatsız oldum deyin!

Alerji ilk günlerde hemen çıkar, o zamanda alırsın ilacını kullanırsın geçer. Bahanelerinizin arkasına sığınmayın. Iç rahatlatmak icin yazmışsınız.
Yazık kediye.
 
Son düzenleme:
6 aydır bakmakta olduğum yavru kedimi kedi alerjim meydana geldiği için başkasına vermek zorunda kaldım.Kızım ve Ben şu anda çok üzgünüz. Kızıma tam bir arkadaş olmuştu kedi.Acaba benden nefret eder mi kızım.
neden etsin, o sizin kızınız ve istemeyerek zorunluluktan verdiginizi anlar , bende kedimi erkek kardeşime vermek zorunda kaldım ve kızım bu konuda beni destekledi. hayatta her istedigimiz olamaz anne bazen ayrılıklar yaşamamız gerekecek diye de söyledi . daha 10 yaşında
 
Üzüldüm adınıza. Benim bir tanıdığım da kedisini alerjisi yüzünden sahiplendirmek zorunda kaldı ve inanılmaz zor bir süreç geçirdi. Alerji durumu gerçekten sıkıntı. Kendi sağlığınız tabiki önemli. Ama bununla ilgili araştırmalar yaptınız mı,ilaç ya da alerjiyi azaltan mamalar vs
 
Kediyi aldığım andan itibaren kedi alerjim olduğunu öğrendim ve 6 aydır tedavisi için uğraşıyorum. Dışarıda iken hiçbir şeyim ev gelince burnum tıkanıyor ve nefes almakta zorlanıyordum. Bu arada bu süreçte kedinin bakımlarının hepsini de yapmaya devam ettim. Bu durum gittikçe artıp beni uykusuz bıraktığında da vermeye karar verdim. Kızımla da hep konuştum düzelmezsem vereceğimi söyledim.O da gördü ne kadar zorlandığımı. Tamam anne dedi. Bana bu konuda yardımcı olmasını ve benimde bu durumdan dolayı cok üzüldüğümü anlattım ona, haklısın tamam dedi defalarca. Kediyi verince de böyle bir tepki verdi.Ben de en az onun kadar üzgünüm.Keşke sahiplenmeden önce test yaptırsaydım da bunları yaşamasaydık.
 
Kediyi aldığım andan itibaren kedi alerjim olduğunu öğrendim ve 6 aydır tedavisi için uğraşıyorum. Dışarıda iken hiçbir şeyim ev gelince burnum tıkanıyor ve nefes almakta zorlanıyordum. Bu arada bu süreçte kedinin bakımlarının hepsini de yapmaya devam ettim. Bu durum gittikçe artıp beni uykusuz bıraktığında da vermeye karar verdim. Kızımla da hep konuştum düzelmezsem vereceğimi söyledim.O da gördü ne kadar zorlandığımı. Tamam anne dedi. Bana bu konuda yardımcı olmasını ve benimde bu durumdan dolayı cok üzüldüğümü anlattım ona, haklısın tamam dedi defalarca. Kediyi verince de böyle bir tepki verdi.Ben de en az onun kadar üzgünüm.Keşke sahiplenmeden önce test yaptırsaydım da bunları yaşamasaydık.
Kediyi sahiplendirdiginiz kişi guvenilir mi? Kedinin bakımı iyi yapılıyor mu? Takipli olarak sahiplendirdiniz mi?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X