kendi benliğimi bulamıyorum

kızlar beni yargılamayın dürüstçe kendimi yargılıyorum üniversite sınavına hazırlanıyorum dersleri düşünemez oldum yarın ne giysem ne yesem gibi şeyleri düşünmeye başladım ailem zorlanarak okutuyor ama ben kafamı toplayamıyorum neden bunları umursar oldum anlamıyorum bir fikriniz öneriniz var mı

Sıkıldınız/istemiyorsunuz
Okumak sadece üniversitede olmaz
İsterseniz her türlü geliştirebilirsiniz kendinizi
Bence yıllarınızı stres dolu akademik çalışmaya akabinde apartmandan bozma bir üniversite okuyup bitirdiğinizde kyk borcuyla mezun olup iş bulamayıp 24 25 de mezun olacağınıza
Girin bir kuaföre çırak olun 4 yılda işin tüm pratiğini öğrenin
En geç 6 yıl içinde dükkan açacak birikime ve tecrübeye sahip olursunuz

Bir hedefin illaki vardır onu düşün odaklanmak için. En önemlisi zorlukla okuyorum demişsin annen yada babanın seni okutabilmek için ne şartlarda çalışıp kimlerin ağzının kokusunu çekmek zorunda olduğunu düşünmen yeter derslere asılman için!

Yokki67 .!.:

kızlar beni yargılamayın dürüstçe kendimi yargılıyorum üniversite sınavına hazırlanıyorum dersleri düşünemez oldum yarın ne giysem ne yesem gibi şeyleri düşünmeye başladım ailem zorlanarak okutuyor ama ben kafamı toplayamıyorum neden bunları umursar oldum anlamıyorum bir fikriniz öneriniz var mı

Genişletmek için tıkla...

O yaslarda olur..
Zaman zaman sosyal cevre uzerinde etkin olmak,belirli bir gruptan kabul gormek adina giyim kusama onem verilir.
Neden umursar oldun,Cunku duygusal olarak buyuyorsun..
Ben bu sekilde dusunuyorum,belki de yaniliyorum.

Eski konularından yola çıkarsak sen daha lise çağındasın sanırım.
Bu yaşlarda böyle olman çok normal.
Ergenliğin doruklarındasın çünkü şu an.
Kendini arkadaşlarına beğendirmek,beğenilmek,göze çarpan biri olmak istiyosun.
Zamanla geçecek merak etme.
Ama ders çalışman gereken o zamanlarda geçecek ergenliğinle beraber ve geri gelmeyecek.
Ve ilerde sırf üniversite okumuş olmak için okuduğun sevmediğin o bölümünü okurken,keşke zamanında daha çok çalışsaydım diyeceksin.
Biliyorum şu an çok zor bende öyleydim,bir kulağımdan girer ötekinden çıkardı.

Ama o lise bitiyor,arkadaşlıklar bitiyor,herkes kendi yoluna gidip,bir düzen kurunca başlıyor insanın pişmanlığı.O yüzden ileride pişman olmamak için şuanını iyi değerlendir.Üniversiteye gidince orda şu anki eğlendiğinin 2 katı eğleneceksin zaten.

Ailenize şükretmeniz lazım zorla okuttukları için.

Bu topraklarda halen okumak isteyip de zorla evlendirilen, okuldan alınan, lise bitince puanı tuttuğu halde üniversiteye gönderilmeyen bir sürü kız var. Yarın bir gün o zorla evlendirildikleri kocalar aldatınca, dövünce, sövünce kendi maddi kazancı olmadığı için boşanamayan, aile evine dönmek isteyince yüz çevrilen yüzlerce belki binlerce kadın var bu ülkede.

Okumak gibisi var mı ya, üniversite imkanları iyi kullanılırsa insanı sosyalleştiriyor, farklı insanlar tanıyorsun, erasmus olanağı sayesinde avrupayı gezebiliyorsun, güzel bir meslek seçilirse kültür edinebileceğin dersler, katılabileceğin kurslar, hobiler, seminerler… Okul bitince maaşın oluyor, kendi ayaklarının üzerinde duruyorsun kimseye eyvallahın olmuyor çok kıymetli bir şey bu.

Türkiye’de yıllardır kadınların bu noktalara gelebilmesi için ne mücadeleler verildi, ne haklar tanındı bizlere. Bunu sonuna kadar kullanmak gerektiğini düşünüyorum.

Biraz coştum sanırım. Neyse.

Uzun lafın kısası, ailen konusunda çok şanslısın, bunu değerlendirmezsen ileride çok ama çok pişman olursun.

Oku, çalış çok güzel bir okul ve bölüm kazan. Sonra hayat çok güzel şeyler sunacak sana.