Kendi evimi özlüyorum

2,5 ay kalmaktansa taşınmak daha mantıklı.
Maddi durum iyiyse ev alınabilir veya.
Çok saçma.
Ne diyor da durduruyor ki sizi bu kadar, ne kadar yalvarırsa yalvarsın çeker giderim evime.
 
komşuları tembihleyin kedileri kimse almasın bi bahaneyle :)

şaka bi yana da benim eşimin ailesine gittiğimizde 3 günde bile nefesim kesiliyor. hoş onların huyları bana huzur vermiyor o ayrı da. 1 ay 2 ay çok çok çok fazla ya. yurtdışından gelip senede bi kere görüşenler bile 1-2 hafta kalıyolar.
benim eşim de ailesi 1 saatlik mesafedeler ama sürekli oraya gidip kalma derdindeydi. hatta şuan 8-9 aydır işsiz yine de ayda bir gidip 2-3 gün kalıp dönüyoruz, eğer ben kavga ede ede hır gür çıkara çıkara eşime tepkimi koymasaydım bezdirmeseydim bu işsizlik sürecinin %90 ı orda kalırdık ara sıra kendi evimize gelirdik.

ki eşimin ailesiyle her gidişimizde mutlaka sorun yaşarız. kuç uçmaz kervan geçmez bi yer, hani şöyle kendi başıma çıkıp gidebileceğim bi yer olsa bi ulaşım aracı vs olsa o tartışmalardan birinde illa çıkar evime gelirim ama öyle bi yer ki olmuyor. sizin tek başınıza ulaşım imkanınız varsa biletinizi yakmayın kararlı olun çıkın binin uçağa evinize gidin. eşiniz de bi daha sizle aldığı ortak karara uymayı öğrenir en azından.
bir kavga edersiniz iki kavga edersiniz sonra düzelir.
 
Kusura bakmayin kotu anlamda soylemiyorum ama bu bdv de okudugum hayatlar cidden beni cok ama cok sasirtiyor , yani hayatimda ne duydum ne gordum boyle bir hayati
Ben anne babamin evinde bir kere 10 gun kaldim , eve dondugumde ucaktan indigimde yeri opecektim nerdeyse oglum zor tuttu anne sacmalama diye
Yani aklim almiyor cidden gunlerce baska evde kalmayi
 
Uçak bileti yakacak kadar neden kalmak istiyor, onu oraya bağlayan ne anne baba dışında, arkadaş çeviresi vs orada daha mı mutlu acaba evine o yüzden mu dönmek istemiyor yakında o şehirde yaşama gibi bir planı var mı.. yoksa niye insan evine dönmek ismez ki bakıma muhtaç mi yada şuan ailesi nasıl sıkılmaz o kadar zaman gün içinde sürekli evde mi duruyor bir de işi yok sonuçta orada nasil dayanıyor bizim ailelerimiz aynı şehirde gittiğimizde 2 saat sonra sıkılıp eve gitmek istiyoruzz
Yok sadece annesi babası ve ablası var. Bir iki eski arkadaşı var ama onlarla görüşmüyor bile. Tüm gün evde oturduğu oluyor ama az. Daha ziyade anne ve babasının işini görüyor. Onların şoförlüğünü yapıyor, evdeki tamiratları yapıyor, bazı ayak işleri yapıyor. Yeğenini okula götürüp getiriyor vs. O bakımdan onlar da biraz rahat ediyorlar. Üniversiteden beri anne ve babası ile ayrı şehirde oturuyor, benim yüzümden ayrı değiller yani. Eşim de o şehri fazla sevmiyor, Yine de kv ve kp'in bulunduğu şehire taşınalım desem "olur" gibime geliyor, hatta bir keresinde görümcesi bize ev bile aradı kp hastalandığında ama ben istemediğimi açıkça belirttim. Eşim de çok sıkılır zaten oraya taşınsak. Taşınma durumumuz yok. Anne ve babası hastalandıktan sonra eşimin onlara, onların da eşime düşkünlüğü arttı. Yaşlı insanlar, ne zaman ne olacakları belli değil, o yüzden sorumluluk hissediyorum, istedikleri kadar görüşsünler, birlikte vakit geçirsinler, vicdan azabı olmasın diyorum.
 
2,5 ay kalmaktansa taşınmak daha mantıklı.
Maddi durum iyiyse ev alınabilir veya.
Çok saçma.
Ne diyor da durduruyor ki sizi bu kadar, ne kadar yalvarırsa yalvarsın çeker giderim evime.
Onların bulunduğu şehirden nefret ediyorum. Taşınmak yaşamak istemem. Keşke onlar bizim şehirde olsalar ama onların da taşınmaya niyeti yok. Büyük konuşmayım Allah korusun ileride bakıma muhtaç olsalar dahi oraya taşınmam onları yanıma alırım. Bu seferki uçak biletimizi kp yılbaşında hastalandı diye iptal ettik. kp iyileşti, yılbaşını bir hafta geç kutladık ondan sonra döneriz diyorduk ama bir türlü olmadı. ben döneyim sen kal dedim. Döneriz beraber, ben niye kalayım diyor. Şimdi de görümcemler "teyzemler gelecekler, nbir kaç gün de onlarla geçirin, onlar da görsün sizi" vs diyor. Yani her seferinde böyle bahaneler çıkıyor bir kaç gün bir kaç gün diye diye haftalar geçiyor.
 
Yok sadece annesi babası ve ablası var. Bir iki eski arkadaşı var ama onlarla görüşmüyor bile. Tüm gün evde oturduğu oluyor ama az. Daha ziyade anne ve babasının işini görüyor. Onların şoförlüğünü yapıyor, evdeki tamiratları yapıyor, bazı ayak işleri yapıyor. Yeğenini okula götürüp getiriyor vs. O bakımdan onlar da biraz rahat ediyorlar. Üniversiteden beri anne ve babası ile ayrı şehirde oturuyor, benim yüzümden ayrı değiller yani. Eşim de o şehri fazla sevmiyor, Yine de kv ve kp'in bulunduğu şehire taşınalım desem "olur" gibime geliyor, hatta bir keresinde görümcesi bize ev bile aradı kp hastalandığında ama ben istemediğimi açıkça belirttim. Eşim de çok sıkılır zaten oraya taşınsak. Taşınma durumumuz yok. Anne ve babası hastalandıktan sonra eşimin onlara, onların da eşime düşkünlüğü arttı. Yaşlı insanlar, ne zaman ne olacakları belli değil, o yüzden sorumluluk hissediyorum, istedikleri kadar görüşsünler, birlikte vakit geçirsinler, vicdan azabı olmasın diyorum.
Tamam işte
Siz 2 hafta kalın dönün.
Eşiniz ister 2 ay kalsın ister 2 yıl.
 
Sevgili KK dostlar, Eşimin ailesi ile uzak oturuyoruz. Kapıdan kapıya otobüsle 16 saat, uçakla 6 saat sürüyor mesafe. Hal böyle olunca biz onlara gittiğimizde ve onlar bize geldiğinde en az 1 ay kalınıyor. Onlar bize senede bir kez gelir, biz ise senede en az bir iki kez gideriz. Eşimin ailesini seviyorum. Çok iyi insanlar ve iyi geçiniyoruz. Ne var ki biz onların yanına gittiğimizde eşim bir türlü dönmek istemez. Uzun kalmak ister. Kv ve kp yaşlı insanlar, sağlıkları da çok iyi değil, dolayısıyla engel olmak istemiyorum ama ne kadar iyi olursak olalım sonuçta iki tarafın da düzeni bozuluyor. Benim işlerim aksıyor, eşimin işleri aksıyor (serbest çalışıyoruz, emeklilik için yaşı bekliyoruz) Evimizde 4 kedi var ve komşu bakıyor. Yazlıkta aşırı fırtına ve yağmurdan ötürü çatı akmış, parkeler şişmiş, duvar su almış (çatıdaki giderler tıkanmış ve orada olmadığımız için müdahale edemedik) Arabanın aküsü bitmiş. Ayrıca evimi ve kendi düzenimi özlüyorum. Bir valizle yaşamaktan bıktım. Yeme düzenim bozuldu, kilo aldım, sağlık sorunları yaşıyorum. Hep böyle oluyor. Artık bıktım. Eşimi bir türlü ikna edemiyorum. Gidiş dönüş uçak bileti alıyoruz eşim dönmek istemediği için uçak biletini yakıyor. “Ben döneyim, sen kal”, diyorum izin vermiyor, “söz, birkaç gün sonra beraber döneriz” diyor ama o birkaç gün birkaç gün daha oluyor, hep erteleniyor. Bir keresinde böyle yapa yapa 2,5 ay kaldık. Bu sefer de kp hastalandı onun için kaldık ve ben artık çıldıracağım. Hayatımın bir düzeni kalmadı ve ayırca eşimin ailesinin yaşadığı şehirden de nefret ediyorum. Eşimin ailesini de üzmek istemiyorum, geçen gün görümcemin yanında dillendirdim bu sıkıntımı, görümcem bana hak verdi ama tabi ki kalmamızı istiyorlar, “istediğiniz kadar kalın, burası sizin eviniz” diyorlar ve eşim de iyice yayılıyor. Ne yapacağım ben artık bunaldım? 4,5 yıldır evliyiz ve 4,5 yıldır hayatımız hep böyle.
İzin vermiyor ne demek? Niye izin alıyorsunuz? Çıkın gidin. Kimse için bu kadar sıkıntı çekilmez
 
Sevgili KK dostlar, Eşimin ailesi ile uzak oturuyoruz. Kapıdan kapıya otobüsle 16 saat, uçakla 6 saat sürüyor mesafe. Hal böyle olunca biz onlara gittiğimizde ve onlar bize geldiğinde en az 1 ay kalınıyor. Onlar bize senede bir kez gelir, biz ise senede en az bir iki kez gideriz. Eşimin ailesini seviyorum. Çok iyi insanlar ve iyi geçiniyoruz. Ne var ki biz onların yanına gittiğimizde eşim bir türlü dönmek istemez. Uzun kalmak ister. Kv ve kp yaşlı insanlar, sağlıkları da çok iyi değil, dolayısıyla engel olmak istemiyorum ama ne kadar iyi olursak olalım sonuçta iki tarafın da düzeni bozuluyor. Benim işlerim aksıyor, eşimin işleri aksıyor (serbest çalışıyoruz, emeklilik için yaşı bekliyoruz) Evimizde 4 kedi var ve komşu bakıyor. Yazlıkta aşırı fırtına ve yağmurdan ötürü çatı akmış, parkeler şişmiş, duvar su almış (çatıdaki giderler tıkanmış ve orada olmadığımız için müdahale edemedik) Arabanın aküsü bitmiş. Ayrıca evimi ve kendi düzenimi özlüyorum. Bir valizle yaşamaktan bıktım. Yeme düzenim bozuldu, kilo aldım, sağlık sorunları yaşıyorum. Hep böyle oluyor. Artık bıktım. Eşimi bir türlü ikna edemiyorum. Gidiş dönüş uçak bileti alıyoruz eşim dönmek istemediği için uçak biletini yakıyor. “Ben döneyim, sen kal”, diyorum izin vermiyor, “söz, birkaç gün sonra beraber döneriz” diyor ama o birkaç gün birkaç gün daha oluyor, hep erteleniyor. Bir keresinde böyle yapa yapa 2,5 ay kaldık. Bu sefer de kp hastalandı onun için kaldık ve ben artık çıldıracağım. Hayatımın bir düzeni kalmadı ve ayırca eşimin ailesinin yaşadığı şehirden de nefret ediyorum. Eşimin ailesini de üzmek istemiyorum, geçen gün görümcemin yanında dillendirdim bu sıkıntımı, görümcem bana hak verdi ama tabi ki kalmamızı istiyorlar, “istediğiniz kadar kalın, burası sizin eviniz” diyorlar ve eşim de iyice yayılıyor. Ne yapacağım ben artık bunaldım? 4,5 yıldır evliyiz ve 4,5 yıldır hayatımız hep böyle.
Cocuk yokmu cocugun düzeni okulu yokmu anaokulu falan.okul var deyip mecbur dönerdiniz.acıkcası es ailesi ile aranız iyi olsa bile insan rahat edemez rahat oyuramaz kalkamaz yiyip içemez
 
Konudan bağımsız bir haykırış gibi olacak ama, '' Ben de eski mutlu günlerimi özlüyorum.''
Allah kolaylık versin konu sahibine de.
 
keşke.... Asla taşınmazlar. Ben onlara bizim şehiri sevdirmeye çok çalıştım ama bulundukları şehirden ayrılmak istemiyorlar. İleride yaşlanacaklar bakıma muhtaç hale gelecekler, o zaman görümceme yıkmak olmaz, arada bizim yanımızda kalırlar dedim ama nasıl olur bilmiyorum. Ben açık ve net söyledim, ben ileride onların yaşadığı şehire asla taşınmam dedim. kp ve kv ile aynı şehirde yaşayanlar şikayet ediyor ama böyle uzak olmak daha sıkıntılı. En azından yakında olsak arada bir evime giderdim yahu.


Aynen öyle..biz ayrı şehirlerde iken yazın 1 ay kaldığımız olurdu..Eşim de ben de öğretmeniz..Aynı sehirdeyiz 6 senedir.15 günde bir çaya gidip geliriz..Mesafeliyiz zaten.Cocuklara bakar, hasta olsalar bırakırım çocukları falan.. Anlaştıktan sonra aynı şehir rahat oluyor.
 
Allah yardımcınız olsun siz onunla gitmeyin ya da istediğiniz tarihte dönün hepsi düzene girer diye düşünüyorum. Sonuçta sonuna kadar haklısınız. Kendi annemde bile kalamam o kadar.
 
X