Fena mı olmuş, rahat yerlerinden doğru kontrolsüz göçmen, sığınmacı güzelleyenlere o işin öyle olmadığını anlatırsınız bi güzel. Ben de öyle bir yerden taşındım, korkmayın bi ara kocanızı ikna eder, işi gücü oturtur kurtulursunuz.
Ama ben sizi yeni evli sandım. 2 çocuktan sonra mı geldi aklınız başınıza ki?
Ben daha pişman olmayan görmedim.
Bir farklı ben miyim diye yorum bakıyordum siz denk geldiniz hanımefendinin geçenki apartman konusu da bana çok ilginç gelmişti bilemiyorum yaşadığım şehirde hiçbir akrabam yok full akrabam dolu yerde biri üstüne para verse yaşamam + ne bileyim o müstakil ev bir villa değilse çok umrumda da olmaz işin gücün yok ısınmasıyla bahçesiyle yaz ayrı kış ayrı uğraş bana da şu şekilde bir şeylere mutluluğunu bağlayan insanlar garip gelmiştir
Bu cümlede bir gariplik var ama şimdi 3-4 ayrı şehirde yaşadım öyle iyi muhitte dibinde kuyumcular dükkanlar olmaz hangi şehir bu bilmiyorum ama 3 büyük şehir 1 tane de kıyasla daha küçük ilde yaşamış biri olarak söylüyorum kuyumcular dükkanlar merkezi yerlerde çarşı gibi yerlerde bilindik caddede olur şehirin tam merkezi de hiç öyle nehiz semtler değildir dükkan mükkan zaten hak getire çok çok avm ya da yaşam merkezi olur gelir düzeyi yüksekse siz eskiden kasaba gibi bir yerde mi yaşıyordunuz
Valla bana zengin görücü çıktı mesela. Ama memlekette yaşamamı istiyorlardı. Akrabalarla beraber yaşamak ölüm gibi bir şey olduğu için istemedimBizim gibi bekarlar rahat rahat konuşuyor tabi.kocayı bulunca öyle olmuyor demek ki.herkes aynı bir biz mi farklıyız yani
Bi de babam askerdi tayinimiz farklı yerlere çıktı. 14 yaşıma kadar farklı yerleri gezdim. Biraz da ondan dolayı artık yaşadığım yerden ayrilmayayim düşüncesi var bende. Ankara'yı elin oğlu için bırakmam. Tabi büyük konuşmamak lazım ama buranın imkanlarını her yerde bulamam Nasıl bir imkandan bahsediliyor ben onu da çok anlamıyorum aslında.yani kurs, kurs, seminer seminer, konser konser geziyor musunuz mesela.nerede yaşarsan yaşa birkaç tane arkadaşınla oturup vakit geçirmiyor musun?Valla bana zengin görücü çıktı mesela. Ama memlekette yaşamamı istiyorlardı. Akrabalarla beraber yaşamak ölüm gibi bir şey olduğu için istemedim
Üniversite okurken farklı farklı eğitimlere katildim stajlar yaptım. Buyuksehir olduğu için iş bulmak daha kolay. Konsere pek gitmem sevmiyorum çünkü. 9 yaşımdan beri buradayim 15 sene oldu artık alıştım. Küçük şehirler çok boğucu geliyor bana.
Ben de çok büyük şehir sevmem.insan kendini o kadar kalabalıkta çok önemsiz hissediyor.kimseyle adam gibi bağ kurulamıyor.mesela çok büyük olmayan bir şehirde aynı kafeye 3,5 defa gitsen ahbap oluyorsun.ya da kuaförünle falan.kendini iyi hissediyorsun.ankara, İstanbulda sokağın ortasında ölsen kimse dönüp bakmaz.bu hoşuma gitmiyor.bir yerden bir yere gideceksin o otobüsten in buna, o metrodan çık, bu metroya.saatlerin bomboş yollarda geçiyor.haa bir de dünyanın yol parası.herkeisn düşüncesi tabi.sohbet olsun diye yazdım.
Tabiki sevmiyor olabilirsiniz. Memleketten geçen sene bi akrabamız geldi mesela. Kız gelir gelmez "Of burayı hiç beğenmedim, otobüsle yolculuk yapmak çok zor" dedi. Herkes sevmeyebilir, ben çocukken geldigim için alışkınım
Benim memleketimde herkes birbirini tanır mesela. Ve dedikodu vs çok dönüyor. O yüzden sevemiyorum orayı.Memleket neresi?Tabiki sevmiyor olabilirsiniz. Memleketten geçen sene bi akrabamız geldi mesela. Kız gelir gelmez "Of burayı hiç beğenmedim, otobüsle yolculuk yapmak çok zor" dedi. Herkes sevmeyebilir, ben çocukken geldigim için alışkınım
Eskiden gençlikte ve ekonomik kriz yokken İstanbul'da bu şekilde yaşıyordu. Haftada 1 tiyatro veya konser, kurslar , gezmeler ,kulupler. Sadece buluşup oturma üzerine yapılan planlar bana göre değildi, etkinlik öncesi veya sonrası oturup çay kahve içerdik. Ah ah yaşlandık ve fakirlestik :)
Bende kalsın
Hiç orada yaşamadım pek sevemiyorum o yüzden.
Ayy aynen bunu anlatmak istiyordum.ortada bana özel bir durum yoksa, bana özel insanlar yoksa kuru kalabalıkta gezip oyalanıp durmanın ne anlamı var ki.Cok kalabalikta etkinligin, imkanlarin benim icin bir anlami yok.
Istanbuldayim. Bi yere gidecek zaman yogun olmayan gün ve saatlere bakiyorum cunku asiri kalabalikta yaptigimdan gördüğümden bir şey anlamiyorum kendi adima.
En son bir sergiye gitmiştim, ücretsiz bir sergiydi mesela ve sirf bedava diye fotograf cekilmek icin gelmiş kuru kalabalik vardi sanki cok anliyorlar gibi bi de ellerine kucuk cocuklarini alip gelmisler el kadar cocuk ne anlar sergiden cocuk bagirtiladi eşliginde sergi gezdik. Bu mu simdi etkinlik
Belki adim atmaya baslarizBence de çok zor.ben arada sırada gezmeye gidiyorum birkaç gün ama o zaman bile bir yerden bir yere giderken fenaliklar basıyor.ufacık bir etkinlik yapacaksın saatlerce yol.zaten yolu bulana kadar anan ağlıyor.yanında çok iyi bilen birisi yoksa yandın.bir de anlamadığım İnternet bu kadar yaygınlaşmadan insanlar nasıl gidecekleri yeri bulabiliyorlardı ilginç doğrusu.bazen konumdan bile bulmak zor oluyor çünkü.sokaklar bile belediye otobüsünün içi gibi gerçekten.Bana özel olsun beklentim yok ama nufus çok asiri cidden kaldirmiyor yani, bir cok yere orasi kalabaliktir diye gidesim bile gelmiyor. Ozellikle güneş azicik yuzunu gostersin haftasonu butun millet sanki 6 ayda bir güneş goruyormusuz gibi kendini sokaga vuruyor.
Eşime kac senedir diyorum gidelim diye kendisi Turkiyede kalmak istiyor ama benim fikrime biraz daha yakinlasmaya basladi.