Ben de öleyim. Çok sinir bozucu ağız tadıyla tartışamıyorum bu huyum yüzünden...Kızlar sinirlendiğimde,kızdığımda(özellikle eşime) konuşurken ağlıyorum.Sinir oluyorum bu huyuma.Kendime hakim olamıyorum,çocuk gibi zır zır.Hem saydırıyorum hem ağlıyorum.Aciz gibi hissediyorum kendimi bu sefer eşimin karşısında.Bu sefer ağlamayacağım diyorum yok gene olmuyor
Vücut bir şekilde tepki veriyor işte.İnan çocuk gibi ağlamak daha kötü hemen göz yaşlarım başlıyor akmaya.Kötüymüs. Valla ben sinirlendim mi acarim agizimi yumarim gözümü ama gel gör ki benimde vücudumu bi titreme alir. Bende buna uyuz olurum.
Son zamanlarda boyle durumun farkina vardim da iste yine kontrol ediyorum deney malzemesi gibi olmus vucudumu tepkilerimi 
Evet yaa komik oluyor.Hee bir de bazen gülüyor o halime bu daha da sinir ediyor beni.O da sinirden gülüyormuş.Ben de varım ben desiz iyi konusmaya devam ediyormussunuz benim bogazima yumru bi oturuyo aglarken tartisinca ne kadar komik gorundugumu dusunuyorum hepten ucuyorum
aglamaya basliyosam direk cekiliyorum kenara...
Cocuklugumdan beri yenemedim bu huyumu...
