- 25 Eylül 2011
- 7.484
- 11.306
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
-
- #21
Bu yorumunuz o kadar iyi geldi kiHayat akıp gidiyor hayatımıza birileri girip cıkıyor.Değişiyoruz dönüşüyoruz frekanslarımız değişiyor bazı insanların hayatımızdan çıkması gerekiyor ki yeni insanlara yer açılsın.Hayatımıza giren herkes bir şeyler öğretiyor neye ihtiyacımız varsa aslında onu çekiyoruz.Eminim siz de o arkadasınıza bir çok şey katarken o da size katmıstır.Bir yerden sonra katacak bir sey kalmayabilir ve herkes yoluna bakar.Siz o mesajlaşmalarla falan bence durumu çok dramatize etmissiniz.
Çevremde hep yardımsever olarak tanınırım.2 çocuğum var mesleğimden dolayı doğuda yaşıyorum minik bir ilçe.Uzun yıllardır burdayım.
Sosyal olmayı seviyorum insanlara yardım etmenin verdiği mutluluğuda ayrı seviyorum.
Bundan birkaç yıl önce mesai arkadaşlarıma gereğinden fazla gösterdiğim iyi niyetten dolayı çok yıpranmış çok zor zamanlar atlatmıştım.Çok şükür tayin olup gittiler ve ben ondan sonra kimseye bu kadar iyi niyetli olmayacağım diye kendime söz verdim fakat bu sözümü tutmadığım için yine benzer şeyker yaşadım.Binamıza yeni biri geldi.Ve ufak tefek yardımcı oldum.Sonra aynı okulda olduğumuzu öğrendim.İnanılmaz iyi davrandı bana.Bende ona.
Çocuklarımda çok sevdi.Kısa zaman çok şey sığdırdık.Evde ne piştiyse hergün verdim.İlçeye yeni geldiği için çevremle tanıştırdım herşeyine koştum.
hep bana iyiki varsın derdi,en büyük şansım derdi
Sonra zamanla çevre edindi ve bana soğuk davranmaya başladı.
Bende bir akşam musaitsen çayını içmeye geleceğim dedim.
Musaitim büyür dedim
Evine sadece 1 çocugunla gittim.
Bir kahve içip kalkalacaktım.
Kapıyı yüzü asık açtı.Çok yorgunum dedimE dedim keşke söyleseydin inmezdım dedim.
Zaten geçen gün okuldan geldim senin çocuklar kosturuyordu evde rahatsız oldum dedi.
Ama çok soğuk söyledi bunu.Daha eve geleli 2 dakika bile olmamıştı.Dedim gündüz vakti oluyor bazen.Bende elimden gelen dikkati gösteriyorum zaten 8 de uyuyorlar.7 24 hoplamiuorlar ki dedim.Binada yalıtım yok eski,bunu biliyorsun.Zincir vuramam ki çocuklara dedim.Bu binaya gelirken söylenmiş üstte 2 çocuklu var diye bilerek girmiş,(binada 3 daire daha boştu)
Bunca zaman hiç rahatsız olduğunu söylemezdi aksine çok seviyorum çocuklari,seslerinden ne olacak derdi.
Neyse ben öyle diyince evet ama tahammülüm azaldı artık diyimce,bende kızımı aldım evime çıktım.Seni daha fazla rahatsız etmeyelim dedim
Hayır otur falan desede çok ısrarcı olmadı.Eve çıktım inanılmaz kırıldım.Mesaj attım.
Çok kırıldım,evine gelmiştim,her şartta her koşulda seni ağırladık,bir gün yüzümü asmadım.Bin pişman oldum geldiğine dedim.Ama bu bahane bence dedim
oda bunda bir ayıp yok rahatsizligimi dile getirdim dedi.Konu uzadida uzadı.
en son ipler koptu.
sonra ben 1 gün sonr ona yapıcı bir mesaj attım.Sana sırtımı dönmedim,ne olursa olsun burdayım dedim
oda bende öyle ama artık eskisi gibi olamaz dedi.
kızımın aldığı hediyeyi kapıma koymuş.
çocukça hareketler.
çok üzüldüm.
Neyse 2 aydır konuşmuyoruz.
Oda okuldan başka hocalarla samimi oldu.
sorun yon ama burun buruna altlı üstlü oturmak,işyerinde aynı ortamda çalışmak beni oldukça geriyor.
hep en sinirimi bozan şey ile sınanıyorum.
Sabrediyorum 1 ay sonra okul kapanacak herkes kendi yoluna bakacak.
Ama ben kendime kızıyorum.Daha buraya yazamadigim neler yapmıştım ona.
Oda bana karşı öyleydi.
Baya iyi davranıyordu.
Demek herşey tutunana kadarmış diyorum şimdi.
Kullanıldığımı hissediyorum.
Size içimi dökmek istedim.
Yorumlarınızı merak ediyorum.sevgiler
Bence orda ciddi bir şey olmadı sonuçta kötü gün olabilir belki okulda deyip sizi germek istemedi de iş sonrası söylemek istedi, asıl önemli olan siz tartışmaya rağmen adım atıp hala yanındayım dedikten sonra eskisi gibi olmaz demelere, hediyeyi kapıya koymalara devam etmesi. Siz arkadaş olarak elinizden geleni yapmışsınız ancak size aynı değeri vermediğini o belli edip sınır çekmek istemiş. Bu saatten sonra tekrar gidip arkandayım vs diye sonsuza kadar onun destekçisi olacakmışsınız gibi bir imaj çizmeyin. Belki zamanla aranız düzelir ama siz bu gerildiğiniz gün konusunda elinizden geleni yapmışsınız benceSize katılıyorum gerçekten.Ama beni üzen tek şey evine gider gitmez daha nefes almadan sanki hiç geçmişin samimiyeti yokmuşcasina uyarması oldu.Ne yeri ne zamanıydı
Okulda soyleseydi mesela inanın uzamazdi konu.kovmaktan beter olmuş gibi oldu malesef.cok ayıp etti
Bir dost aramışsınız günümüz insanı içinizi doşınızı öğrendikten sonra uzaklaşıp nankörlüğe başlıyor vefa bitmiş ,dostlukta bitmiş kimseye samimi olmayın tam karakterini öğrenene kadar herşeyinizi anlatmayın duruşunuz gizemli olsun böyle sinsiler kalıcı dostluklar ediniyor,tuhaf ama öyleÇevremde hep yardımsever olarak tanınırım.2 çocuğum var mesleğimden dolayı doğuda yaşıyorum minik bir ilçe.Uzun yıllardır burdayım.
Sosyal olmayı seviyorum insanlara yardım etmenin verdiği mutluluğuda ayrı seviyorum.
Bundan birkaç yıl önce mesai arkadaşlarıma gereğinden fazla gösterdiğim iyi niyetten dolayı çok yıpranmış çok zor zamanlar atlatmıştım.Çok şükür tayin olup gittiler ve ben ondan sonra kimseye bu kadar iyi niyetli olmayacağım diye kendime söz verdim fakat bu sözümü tutmadığım için yine benzer şeyker yaşadım.Binamıza yeni biri geldi.Ve ufak tefek yardımcı oldum.Sonra aynı okulda olduğumuzu öğrendim.İnanılmaz iyi davrandı bana.Bende ona.
Çocuklarımda çok sevdi.Kısa zaman çok şey sığdırdık.Evde ne piştiyse hergün verdim.İlçeye yeni geldiği için çevremle tanıştırdım herşeyine koştum.
hep bana iyiki varsın derdi,en büyük şansım derdi
Sonra zamanla çevre edindi ve bana soğuk davranmaya başladı.
Bende bir akşam musaitsen çayını içmeye geleceğim dedim.
Musaitim büyür dedim
Evine sadece 1 çocugunla gittim.
Bir kahve içip kalkalacaktım.
Kapıyı yüzü asık açtı.Çok yorgunum dedimE dedim keşke söyleseydin inmezdım dedim.
Zaten geçen gün okuldan geldim senin çocuklar kosturuyordu evde rahatsız oldum dedi.
Ama çok soğuk söyledi bunu.Daha eve geleli 2 dakika bile olmamıştı.Dedim gündüz vakti oluyor bazen.Bende elimden gelen dikkati gösteriyorum zaten 8 de uyuyorlar.7 24 hoplamiuorlar ki dedim.Binada yalıtım yok eski,bunu biliyorsun.Zincir vuramam ki çocuklara dedim.Bu binaya gelirken söylenmiş üstte 2 çocuklu var diye bilerek girmiş,(binada 3 daire daha boştu)
Bunca zaman hiç rahatsız olduğunu söylemezdi aksine çok seviyorum çocuklari,seslerinden ne olacak derdi.
Neyse ben öyle diyince evet ama tahammülüm azaldı artık diyimce,bende kızımı aldım evime çıktım.Seni daha fazla rahatsız etmeyelim dedim
Hayır otur falan desede çok ısrarcı olmadı.Eve çıktım inanılmaz kırıldım.Mesaj attım.
Çok kırıldım,evine gelmiştim,her şartta her koşulda seni ağırladık,bir gün yüzümü asmadım.Bin pişman oldum geldiğine dedim.Ama bu bahane bence dedim
oda bunda bir ayıp yok rahatsizligimi dile getirdim dedi.Konu uzadida uzadı.
en son ipler koptu.
sonra ben 1 gün sonr ona yapıcı bir mesaj attım.Sana sırtımı dönmedim,ne olursa olsun burdayım dedim
oda bende öyle ama artık eskisi gibi olamaz dedi.
kızımın aldığı hediyeyi kapıma koymuş.
çocukça hareketler.
çok üzüldüm.
Neyse 2 aydır konuşmuyoruz.
Oda okuldan başka hocalarla samimi oldu.
sorun yon ama burun buruna altlı üstlü oturmak,işyerinde aynı ortamda çalışmak beni oldukça geriyor.
hep en sinirimi bozan şey ile sınanıyorum.
Sabrediyorum 1 ay sonra okul kapanacak herkes kendi yoluna bakacak.
Ama ben kendime kızıyorum.Daha buraya yazamadigim neler yapmıştım ona.
Oda bana karşı öyleydi.
Baya iyi davranıyordu.
Demek herşey tutunana kadarmış diyorum şimdi.
Kullanıldığımı hissediyorum.
Size içimi dökmek istedim.
Yorumlarınızı merak ediyorum.sevgiler
O zaman ya kendinizi insanlara her konuda yardımcı olmak için bu kadar heder etmeyin ya da sonrasında sırtını dönenlere üzülmemeyi öğrenin.Kimseyi gereğinden fazla rahatsız etmem.Zaten tüm vaktim çocuklar okul derken bitiyor.Ama toplama evi dernek evi gibi evim.İnsanlar ihtiyaç duyunca varlar,sonrası possss
Açıkçası ben komşumun ya da bir arkadaşımın bana hergun yemek getirmesinden rahatsız olurum,sonra başkalarıyla samimi oldu demişsiniz ,onun başkasıyla samimi olmaya hakkı yok mu?yaptığınız iyiliklerler onun size ömür boyu çok değer vermesini gerektirmez..iyilik,yardımseverlik insanın doğasında olan bir durum ama siz iyilik yaptım hep yakın olalım izlenimi veriyorsunuz..insan ilişkilerinde her zaman mesafenin iyi olduğunu düşünüyorum...Çevremde hep yardımsever olarak tanınırım.2 çocuğum var mesleğimden dolayı doğuda yaşıyorum minik bir ilçe.Uzun yıllardır burdayım.
Sosyal olmayı seviyorum insanlara yardım etmenin verdiği mutluluğuda ayrı seviyorum.
Bundan birkaç yıl önce mesai arkadaşlarıma gereğinden fazla gösterdiğim iyi niyetten dolayı çok yıpranmış çok zor zamanlar atlatmıştım.Çok şükür tayin olup gittiler ve ben ondan sonra kimseye bu kadar iyi niyetli olmayacağım diye kendime söz verdim fakat bu sözümü tutmadığım için yine benzer şeyker yaşadım.Binamıza yeni biri geldi.Ve ufak tefek yardımcı oldum.Sonra aynı okulda olduğumuzu öğrendim.İnanılmaz iyi davrandı bana.Bende ona.
Çocuklarımda çok sevdi.Kısa zaman çok şey sığdırdık.Evde ne piştiyse hergün verdim.İlçeye yeni geldiği için çevremle tanıştırdım herşeyine koştum.
hep bana iyiki varsın derdi,en büyük şansım derdi
Sonra zamanla çevre edindi ve bana soğuk davranmaya başladı.
Bende bir akşam musaitsen çayını içmeye geleceğim dedim.
Musaitim büyür dedim
Evine sadece 1 çocugunla gittim.
Bir kahve içip kalkalacaktım.
Kapıyı yüzü asık açtı.Çok yorgunum dedimE dedim keşke söyleseydin inmezdım dedim.
Zaten geçen gün okuldan geldim senin çocuklar kosturuyordu evde rahatsız oldum dedi.
Ama çok soğuk söyledi bunu.Daha eve geleli 2 dakika bile olmamıştı.Dedim gündüz vakti oluyor bazen.Bende elimden gelen dikkati gösteriyorum zaten 8 de uyuyorlar.7 24 hoplamiuorlar ki dedim.Binada yalıtım yok eski,bunu biliyorsun.Zincir vuramam ki çocuklara dedim.Bu binaya gelirken söylenmiş üstte 2 çocuklu var diye bilerek girmiş,(binada 3 daire daha boştu)
Bunca zaman hiç rahatsız olduğunu söylemezdi aksine çok seviyorum çocuklari,seslerinden ne olacak derdi.
Neyse ben öyle diyince evet ama tahammülüm azaldı artık diyimce,bende kızımı aldım evime çıktım.Seni daha fazla rahatsız etmeyelim dedim
Hayır otur falan desede çok ısrarcı olmadı.Eve çıktım inanılmaz kırıldım.Mesaj attım.
Çok kırıldım,evine gelmiştim,her şartta her koşulda seni ağırladık,bir gün yüzümü asmadım.Bin pişman oldum geldiğine dedim.Ama bu bahane bence dedim
oda bunda bir ayıp yok rahatsizligimi dile getirdim dedi.Konu uzadida uzadı.
en son ipler koptu.
sonra ben 1 gün sonr ona yapıcı bir mesaj attım.Sana sırtımı dönmedim,ne olursa olsun burdayım dedim
oda bende öyle ama artık eskisi gibi olamaz dedi.
kızımın aldığı hediyeyi kapıma koymuş.
çocukça hareketler.
çok üzüldüm.
Neyse 2 aydır konuşmuyoruz.
Oda okuldan başka hocalarla samimi oldu.
sorun yon ama burun buruna altlı üstlü oturmak,işyerinde aynı ortamda çalışmak beni oldukça geriyor.
hep en sinirimi bozan şey ile sınanıyorum.
Sabrediyorum 1 ay sonra okul kapanacak herkes kendi yoluna bakacak.
Ama ben kendime kızıyorum.Daha buraya yazamadigim neler yapmıştım ona.
Oda bana karşı öyleydi.
Baya iyi davranıyordu.
Demek herşey tutunana kadarmış diyorum şimdi.
Kullanıldığımı hissediyorum.
Size içimi dökmek istedim.
Yorumlarınızı merak ediyorum.sevgiler
Siz beni anlamamişsiniz ki ama.Ya kusura bakmayın ama ben karşı tarafta bir sorun göremedim.
Öncelikle diğer hocalarla da arkadaş oldu diye kıskanmışsınız gibi geldi. Olabilir yani olabilir onlarla da. Problem ne ki?
Ses meselesine gelince de sizin samimiyetinize güvenip söyledi belki de. Söylemesinde de bir sorun yok ki. Sesten rahatsız olmuş olabilir. Arkadaşsınız diye katlanmak zorunda değil. Hem madem o kadar sevdiğiniz bir arkadaşınız ben biraz daha dikkat edeyim kusura bakma falan deseydiniz.
Bana siz de biraz drama queenlik yapmışsınız gibi geldi.
Burda dostlarım var.Çevrem geniştir.Valla iki taraf da garip. Siz adeta kendinize dost almışsınız. O da alisincaya kadar kullanacak biri. Kaç yasindasiniz?
Ben açıkcası sizde bir problem gördüm. Bu kadar aşırı mıç mıç samimiyet gerçekten insanı bayıyor. Kendi ailemden birileri bile sabah akşam bana gelsin istemem özel alan nerde kaldı o zaman? Her arkadaşlıkta görünmez bir duvar olmalı herkes sınırını bilmeli bence.Çevremde hep yardımsever olarak tanınırım.2 çocuğum var mesleğimden dolayı doğuda yaşıyorum minik bir ilçe.Uzun yıllardır burdayım.
Sosyal olmayı seviyorum insanlara yardım etmenin verdiği mutluluğuda ayrı seviyorum.
Bundan birkaç yıl önce mesai arkadaşlarıma gereğinden fazla gösterdiğim iyi niyetten dolayı çok yıpranmış çok zor zamanlar atlatmıştım.Çok şükür tayin olup gittiler ve ben ondan sonra kimseye bu kadar iyi niyetli olmayacağım diye kendime söz verdim fakat bu sözümü tutmadığım için yine benzer şeyker yaşadım.Binamıza yeni biri geldi.Ve ufak tefek yardımcı oldum.Sonra aynı okulda olduğumuzu öğrendim.İnanılmaz iyi davrandı bana.Bende ona.
Çocuklarımda çok sevdi.Kısa zaman çok şey sığdırdık.Evde ne piştiyse hergün verdim.İlçeye yeni geldiği için çevremle tanıştırdım herşeyine koştum.
hep bana iyiki varsın derdi,en büyük şansım derdi
Sonra zamanla çevre edindi ve bana soğuk davranmaya başladı.
Bende bir akşam musaitsen çayını içmeye geleceğim dedim.
Musaitim büyür dedim
Evine sadece 1 çocugunla gittim.
Bir kahve içip kalkalacaktım.
Kapıyı yüzü asık açtı.Çok yorgunum dedimE dedim keşke söyleseydin inmezdım dedim.
Zaten geçen gün okuldan geldim senin çocuklar kosturuyordu evde rahatsız oldum dedi.
Ama çok soğuk söyledi bunu.Daha eve geleli 2 dakika bile olmamıştı.Dedim gündüz vakti oluyor bazen.Bende elimden gelen dikkati gösteriyorum zaten 8 de uyuyorlar.7 24 hoplamiuorlar ki dedim.Binada yalıtım yok eski,bunu biliyorsun.Zincir vuramam ki çocuklara dedim.Bu binaya gelirken söylenmiş üstte 2 çocuklu var diye bilerek girmiş,(binada 3 daire daha boştu)
Bunca zaman hiç rahatsız olduğunu söylemezdi aksine çok seviyorum çocuklari,seslerinden ne olacak derdi.
Neyse ben öyle diyince evet ama tahammülüm azaldı artık diyimce,bende kızımı aldım evime çıktım.Seni daha fazla rahatsız etmeyelim dedim
Hayır otur falan desede çok ısrarcı olmadı.Eve çıktım inanılmaz kırıldım.Mesaj attım.
Çok kırıldım,evine gelmiştim,her şartta her koşulda seni ağırladık,bir gün yüzümü asmadım.Bin pişman oldum geldiğine dedim.Ama bu bahane bence dedim
oda bunda bir ayıp yok rahatsizligimi dile getirdim dedi.Konu uzadida uzadı.
en son ipler koptu.
sonra ben 1 gün sonr ona yapıcı bir mesaj attım.Sana sırtımı dönmedim,ne olursa olsun burdayım dedim
oda bende öyle ama artık eskisi gibi olamaz dedi.
kızımın aldığı hediyeyi kapıma koymuş.
çocukça hareketler.
çok üzüldüm.
Neyse 2 aydır konuşmuyoruz.
Oda okuldan başka hocalarla samimi oldu.
sorun yon ama burun buruna altlı üstlü oturmak,işyerinde aynı ortamda çalışmak beni oldukça geriyor.
hep en sinirimi bozan şey ile sınanıyorum.
Sabrediyorum 1 ay sonra okul kapanacak herkes kendi yoluna bakacak.
Ama ben kendime kızıyorum.Daha buraya yazamadigim neler yapmıştım ona.
Oda bana karşı öyleydi.
Baya iyi davranıyordu.
Demek herşey tutunana kadarmış diyorum şimdi.
Kullanıldığımı hissediyorum.
Size içimi dökmek istedim.
Yorumlarınızı merak ediyorum.sevgiler
Hayır hayır sabah akşam gitmedim nasıl böyle anlaşılıyor hayret.Tam tersi sabah akşam bende olan kendisiydi:)Ben açıkcası sizde bir problem gördüm. Bu kadar aşırı mıç mıç samimiyet gerçekten insanı bayıyor. Kendi ailemden birileri bile sabah akşam bana gelsin istemem özel alan nerde kaldı o zaman? Her arkadaşlıkta görünmez bir duvar olmalı herkes sınırını bilmeli bence.
Tek kırıldığınız nokta orası olsa benim saydıklarımdan da şikayet etmezsiniz ama. Bence siz de içten içe kurulmuşsunuz başkalarıyla da arkadaş oldu diye. Tamam o da ayıp etmiş eve girdiğiniz gibi şikayet ederek ama. Belki de samimiyetinize güvenmiştir dediğim gibi. Meaafeyi korumak lazim hep. Ona dikkat edin benceSiz beni anlamamişsiniz ki ama.
Benim tek kirildigim nokta bu kadar samimiyet hatır varken evine daha girer girmez rahatsızlıklarını söylemesi.Hani önüme bir çay koyar sohbet anında tatlı tatlı söyler vallahi anlarım.Ayio değil mi? Siz evinize giren birine daha nefes almadan sizden rahatsız oluyorum mu dersiniz.Yani bunu normal geliyor artık size.
Tabiki bekar insan çevresi olacak.
Yaslarimiz yakın bu arada.
30 li yaslardayiz..
Hani özür dilemesi gereken taraf oyken birde üste çıkıp beni suçlaması cabası oldu.
böyle naif eleştiriye şapka çıkartılırBiraz eleştiri gibi olacak ama evet çok iyi bir insan olabilirsiniz, iyilik yapıyor olabilirsiniz fakat bu durumu ara ara yaşadığınıza göre siz sınır nedir bilmiyorsunuz gibi nerde duracağınızı vs..
Sınırlarınıza dikkat edin ama iyi olmaya , iyilik yapmaya devam edin. İyi İnsanlara toplumca çok ihtiyacımız var
Çevremde hep yardımsever olarak tanınırım.2 çocuğum var mesleğimden dolayı doğuda yaşıyorum minik bir ilçe.Uzun yıllardır burdayım.
Sosyal olmayı seviyorum insanlara yardım etmenin verdiği mutluluğuda ayrı seviyorum.
Bundan birkaç yıl önce mesai arkadaşlarıma gereğinden fazla gösterdiğim iyi niyetten dolayı çok yıpranmış çok zor zamanlar atlatmıştım.Çok şükür tayin olup gittiler ve ben ondan sonra kimseye bu kadar iyi niyetli olmayacağım diye kendime söz verdim fakat bu sözümü tutmadığım için yine benzer şeyker yaşadım.Binamıza yeni biri geldi.Ve ufak tefek yardımcı oldum.Sonra aynı okulda olduğumuzu öğrendim.İnanılmaz iyi davrandı bana.Bende ona.
Çocuklarımda çok sevdi.Kısa zaman çok şey sığdırdık.Evde ne piştiyse hergün verdim.İlçeye yeni geldiği için çevremle tanıştırdım herşeyine koştum.
hep bana iyiki varsın derdi,en büyük şansım derdi
Sonra zamanla çevre edindi ve bana soğuk davranmaya başladı.
Bende bir akşam musaitsen çayını içmeye geleceğim dedim.
Musaitim büyür dedim
Evine sadece 1 çocugunla gittim.
Bir kahve içip kalkalacaktım.
Kapıyı yüzü asık açtı.Çok yorgunum dedimE dedim keşke söyleseydin inmezdım dedim.
Zaten geçen gün okuldan geldim senin çocuklar kosturuyordu evde rahatsız oldum dedi.
Ama çok soğuk söyledi bunu.Daha eve geleli 2 dakika bile olmamıştı.Dedim gündüz vakti oluyor bazen.Bende elimden gelen dikkati gösteriyorum zaten 8 de uyuyorlar.7 24 hoplamiuorlar ki dedim.Binada yalıtım yok eski,bunu biliyorsun.Zincir vuramam ki çocuklara dedim.Bu binaya gelirken söylenmiş üstte 2 çocuklu var diye bilerek girmiş,(binada 3 daire daha boştu)
Bunca zaman hiç rahatsız olduğunu söylemezdi aksine çok seviyorum çocuklari,seslerinden ne olacak derdi.
Neyse ben öyle diyince evet ama tahammülüm azaldı artık diyimce,bende kızımı aldım evime çıktım.Seni daha fazla rahatsız etmeyelim dedim
Hayır otur falan desede çok ısrarcı olmadı.Eve çıktım inanılmaz kırıldım.Mesaj attım.
Çok kırıldım,evine gelmiştim,her şartta her koşulda seni ağırladık,bir gün yüzümü asmadım.Bin pişman oldum geldiğine dedim.Ama bu bahane bence dedim
oda bunda bir ayıp yok rahatsizligimi dile getirdim dedi.Konu uzadida uzadı.
en son ipler koptu.
sonra ben 1 gün sonr ona yapıcı bir mesaj attım.Sana sırtımı dönmedim,ne olursa olsun burdayım dedim
oda bende öyle ama artık eskisi gibi olamaz dedi.
kızımın aldığı hediyeyi kapıma koymuş.
çocukça hareketler.
çok üzüldüm.
Neyse 2 aydır konuşmuyoruz.
Oda okuldan başka hocalarla samimi oldu.
sorun yon ama burun buruna altlı üstlü oturmak,işyerinde aynı ortamda çalışmak beni oldukça geriyor.
hep en sinirimi bozan şey ile sınanıyorum.
Sabrediyorum 1 ay sonra okul kapanacak herkes kendi yoluna bakacak.
Ama ben kendime kızıyorum.Daha buraya yazamadigim neler yapmıştım ona.
Oda bana karşı öyleydi.
Baya iyi davranıyordu.
Demek herşey tutunana kadarmış diyorum şimdi.
Kullanıldığımı hissediyorum.
Size içimi dökmek istedim.
Yorumlarınızı merak ediyorum.sevgiler
Olmadığımı nerden biliyorsunuz peki?İçinizde yardımcı olma hissiyatı çok yüksekse gönüllü sosyal aktivitelere ya da stk'lara katılın.
Bence biraz fazla yardım etmeye çalışıyorsunuz. Ben rahatsız olurdum bu tavırdan. Ayrıca kadın tavrını belli etmiş. Eski sevgiliye mesaj atar gibi yapmanın bir anlamı yok.
Koca koca insanlarsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?