Sana yazacaklarımı lütfen iyi oku, senin iyiliğin için yazıyorum. Asla eleştirmek değil maksadım.
Yeni evlendiğimde bazı sorunlar yaşadım. Seninkinin yanında tabi ki çok hafif sorunlar. İç sıkıntısı, olumsuz düşünme, mutlu olamama ve insanlardan kaçma, insanlarla mücadele edememe, kendini savunamama vs.
Psikiyatriye gittim. Hafif doz antidepresana başlattı beni. 1,5 yıl tedavi gördüm. Ve şu an eski halimden eser yok... Hayata bakışım tamamen değişti. Çok daha mutlu bir insan oldum.
Bu süreç içinde hapların etkilerini araştırmıştım. Bırakınca eskiye döner miyim diyordum çünkü, geçici mutluluk mu acaba diye endişe ediyordum.
O hapların görevi şu: Beyne mutluluk hormonu aşılıyor sürekli. Bu yüzden tedavi en az 1 yıl sürüyor zaten. Ve beyin bu hormona alıştıkça eskisinden daha fazla olarak kendi üretmeye başlıyor artık kendiliğinden. 1-2 yıl ilaç içtikten sonra rayına giriyor yani mutluluk hormonu... Bu sebepten geçici değil etkisi.
Şöyle düşün. Küçükken bisikletlerimizin kenarında 2 küçük tekerlek daha olurdu. Önce bununla sürerdik. Alışınca o tekerleri çıkartırdık ve normal tekerleklerle gayet rahat sürmeye başlardık. Aynı mantık.
İlaçtan korkma. Nasıl ki başımız ağrıyınca ilaç geçiriyor, aynı şey. Sana zaten senin durumuna uygun doz ve çeşitte ilaç verilecek. Herkesin sorunu farklı çünkü. Doktorlara güvenerek, işe yaramaz diye düşünmeden bir kez daha değerlendir durumunu...