3,5 yıllık evliyim. 1,5 yaşında çocuğum var. Kayınvalidemle aynı binada oturuyoruz ve işimle evim çok uzak. İstanbulda evim bi yaka da işim diğer yaka da. Hergün git gel canım çıkıyo sabah işe 1,5 saatte geliyorum akşam 2 saatte dönüyorum. Ve yeni memur olduğum için 5 yıl görev yerimi değiştiremiyorum. Ben artık trafiği yolu stresi çekemiyorum. Çocuğuma da bakıcı bakıyodu bakıcı çıkınca kayınvalidem yeni yeni bir aydır falan bakmaya başladı. Taşınmak istiyorum işime yakın bir yere eşim sabret yaza taşınıcaz falan diyo ama eminim yazın da başka bahaneler bulur. Eve geliyorum öyle yorgun oluyorum ki. Çok trafik oluyo diyorum hem işte çok yoruldum bir de trafik mahvoldum diyorum. Böyle şeyler söylerken kayınvalidem kayınpederim suratıma bile bakmıyolar kafalarını çeviriyolar. Ama kendi oğulları bugün çok yoğundu iş desin aman oğlum dinlen ay kıyamam sana falan görseniz.Geçen kızları geldi kayınpederim böyle suratına bakıyo dikkatli dikkatli senin yüzünde niye sivilce çıktı. Damada diyo cildiyeye götürmedin mi. Görümcemde yeni evli çoluk yok çocuk yok. Anlatıyo baba işim çok stresli tüm yük bende. Babası da yapma kızım de bunları bunları yaparım bunları yapmam ezdirme kendini falan işide evine 5 dk ne yol çekiyo ne bişey. Banada diyo görümcem internetten niye yazmıyosun bana. Bende dedim vaktim yok ki zar zor eve geliyorum çoluk çocukla uğraşırken telefona bile bakamıyorum. Ona bakarsan bende eve gelip yemek yapıyorum diyo sanki ben yapmıyorum aç yaşıyoruz. Hafta sonu görüştük görümcelerimle ben evi temizlemekten bi yandan çocuğu yedir giydir kuşat evden nasıl çıktım bilmiyorum acele acele. Kendisi gelmiş ay çok yoruldum sabah spora gittim ordanda kuaföre falan diyo herkeste ay yorma kendini falan diyolar. Bir de şimdi çocuğa kayınvalidem bakıyo ya geceleri 2ye kadar evle uğraşıyorum. Sabah 7de bize iniyo çünkü. Çocuğumu yatırdıktan sonra iyice evi toparlıyorum oyuncakları topla mutfağı lavaboları falan temizle derken her gece 2de yatıyorum. Bilmiyorum bu stresi ne kadar kaldırırım. Bir de ben taşınmak istiyorum taşınmak istiyorum diyip diyip duruyodum geçen hafta kendi kendi me dedim çekeyim bu yolu 5 sene daha napayım kendi evimiz eşim tek oğulları napayım taşınmayım diye düşünürken. Kayınpederimin görümcemin böyle gözünün içine bakıp çok mu yoruluyosun demesi onunda ballandıra ballandıra anlatması beni sinir etti. Ben mi fevri davranıyorum bilmiyorum ama söyleyin bana bu stres çekilir mi?
Her gün işe gidip gelen insanlar icin o yol resmen eziyet. Araba alamaz mısınız? Mesafeyi değilse bile zamanı yarıya indirmiş olursunuz.
cnm zaten araçla gidip geliyorum ama araçla da olsa çekilir gibi değil. Oturduğun yerde bile dur kalk dur kalk. O kadar yoruyo ki hem trafik hemde evde bnm evladımın beni beklediğini bilmek. Hergün sırf bu yüzden çocuğumdan fazladan 3,5 saat daha fazla ayrı kalıyorum eve gelincede ev işleriyle boğuşmaktan çocuğumun sadece yemek uyutmak gibi temel ihtiyaçlarını karşılayabiliyorum. Ben yemek yaparken tut tut diye elimi tutup odasına götürüyo beni diyoki anne otur oyun. İş yaparken bacağıma sarılıp bacaklarımı öpüyo eğilip ayağımı öpüyo. Ben böyle her türlü fedakarlığı yaparken işime gidip gelip oğullarından çok kazanırken, aynı zamanda yemeğimi yapıp, evimi derli toplu temiz tutmaya çırpınırken. İnsanların bnm yaptıklarımı görmezden gelmesi. Ah kızım ya çok muydu bugün trafik bile demeyi bana çok görmeleri beni öyle üzüyo ki.
eşim bu sene kpss sınavına girecek kaç senedir doğru düzgün hazırlanamadığından taşeron firmada şantiye şefi olarak çalışıyo ve işi evimize çok yakın şimdi bir de kursa yazıldı diyo ki yazı bekle sınava gireyim kafam rahat şekilde yazın taşınıcaz. Zaten sırf bu aynı apartmanda oturduğumuz için çok yıprandık evlendiğimizden beri hiç rahat bırakmadılar bizi. Annen öyle dedi baban böyle yaptı derken hep kavga kavga bağırış çağırış. Hepsini de zaten ailesi duyuyo hiç bi özelimiz de kalmadı ilişkimizi de yıprattık. Biz severek evlendik. Aynı apartmanda oturmanın bizi bu derece rahatsız edip aramızda bu kadar sorun yaratıcağını hiç düşünenemiştim kendime kızıyorum ne kadar aptalmışım diye. Şimdi ise eşim karşıya taşınmam bnm yapacağım son hamle olur diyo bana. Babası da eşimi çekmiş kenara demiş ki sesinizden rahatsız oluyoruz sizi bu kadar sesle başka apartmanda oturtmazlar. Bu da resmen bana karşı kullandıkları son koz oldu. Bir şeye kızıyorum eşim diyo sen böyle bağır babamlar idare ediyo ama normal bi apartmanda bizi polis çağırıp kovdurular. Bir de ufacık sesimi yükseltsem sus sessiz ol babamlar rahatsız oluyo diye üzerime geliyo o böyle yaptıkça inadına daha çok kızıyorum onlar yüzünden kavgalarımız büyüyo.
3,5 yıllık evliyim. 1,5 yaşında çocuğum var. Kayınvalidemle aynı binada oturuyoruz ve işimle evim çok uzak. Istanbulda evim bi yaka da işim diğer yaka da. Hergün git gel canım çıkıyo sabah işe 1,5 saatte geliyorum akşam 2 saatte dönüyorum. Ve yeni memur olduğum için 5 yıl görev yerimi değiştiremiyorum. Ben artık trafiği yolu stresi çekemiyorum. çocuğuma da bakıcı bakıyodu bakıcı çıkınca kayınvalidem yeni yeni bir aydır falan bakmaya başladı. Taşınmak istiyorum işime yakın bir yere eşim sabret yaza taşınıcaz falan diyo ama eminim yazın da başka bahaneler bulur. Eve geliyorum öyle yorgun oluyorum ki. çok trafik oluyo diyorum hem işte çok yoruldum bir de trafik mahvoldum diyorum. Böyle şeyler söylerken kayınvalidem kayınpederim suratıma bile bakmıyolar kafalarını çeviriyolar. Ama kendi oğulları bugün çok yoğundu iş desin aman oğlum dinlen ay kıyamam sana falan görseniz.geçen kızları geldi kayınpederim böyle suratına bakıyo dikkatli dikkatli senin yüzünde niye sivilce çıktı. Damada diyo cildiyeye götürmedin mi. Görümcemde yeni evli çoluk yok çocuk yok. Anlatıyo baba işim çok stresli tüm yük bende. Babası da yapma kızım de bunları bunları yaparım bunları yapmam ezdirme kendini falan işide evine 5 dk ne yol çekiyo ne bişey. Banada diyo görümcem internetten niye yazmıyosun bana. Bende dedim vaktim yok ki zar zor eve geliyorum çoluk çocukla uğraşırken telefona bile bakamıyorum. Ona bakarsan bende eve gelip yemek yapıyorum diyo sanki ben yapmıyorum aç yaşıyoruz. Hafta sonu görüştük görümcelerimle ben evi temizlemekten bi yandan çocuğu yedir giydir kuşat evden nasıl çıktım bilmiyorum acele acele. Kendisi gelmiş ay çok yoruldum sabah spora gittim ordanda kuaföre falan diyo herkeste ay yorma kendini falan diyolar. Bir de şimdi çocuğa kayınvalidem bakıyo ya geceleri 2ye kadar evle uğraşıyorum. Sabah 7de bize iniyo çünkü. çocuğumu yatırdıktan sonra iyice evi toparlıyorum oyuncakları topla mutfağı lavaboları falan temizle derken her gece 2de yatıyorum. Bilmiyorum bu stresi ne kadar kaldırırım. Bir de ben taşınmak istiyorum taşınmak istiyorum diyip diyip duruyodum geçen hafta kendi kendi me dedim çekeyim bu yolu 5 sene daha napayım kendi evimiz eşim tek oğulları napayım taşınmayım diye düşünürken. Kayınpederimin görümcemin böyle gözünün içine bakıp çok mu yoruluyosun demesi onunda ballandıra ballandıra anlatması beni sinir etti. Ben mi fevri davranıyorum bilmiyorum ama söyleyin bana bu stres çekilir mi?
eşim bu sene kpss sınavına girecek kaç senedir doğru düzgün hazırlanamadığından taşeron firmada şantiye şefi olarak çalışıyo ve işi evimize çok yakın şimdi bir de kursa yazıldı diyo ki yazı bekle sınava gireyim kafam rahat şekilde yazın taşınıcaz. Zaten sırf bu aynı apartmanda oturduğumuz için çok yıprandık evlendiğimizden beri hiç rahat bırakmadılar bizi. Annen öyle dedi baban böyle yaptı derken hep kavga kavga bağırış çağırış. Hepsini de zaten ailesi duyuyo hiç bi özelimiz de kalmadı ilişkimizi de yıprattık. Biz severek evlendik. Aynı apartmanda oturmanın bizi bu derece rahatsız edip aramızda bu kadar sorun yaratıcağını hiç düşünenemiştim kendime kızıyorum ne kadar aptalmışım diye. şimdi ise eşim karşıya taşınmam bnm yapacağım son hamle olur diyo bana. Babası da eşimi çekmiş kenara demiş ki sesinizden rahatsız oluyoruz sizi bu kadar sesle başka apartmanda oturtmazlar. Bu da resmen bana karşı kullandıkları son koz oldu. Bir şeye kızıyorum eşim diyo sen böyle bağır babamlar idare ediyo ama normal bi apartmanda bizi polis çağırıp kovdurular. Bir de ufacık sesimi yükseltsem sus sessiz ol babamlar rahatsız oluyo diye üzerime geliyo o böyle yaptıkça inadına daha çok kızıyorum onlar yüzünden kavgalarımız büyüyo.
canım seni o kadar iyi anlıyorum ki benim de işim evime 1,5 saat mesafesinde bende sözleşmeli memeur olarak çalışıyorum tek farkım iş yerimin olduğu yerde annemlere yakın 5 dk
eşimi ikna edemiyorum buraya taşınmaya mahvoluyorum yollarda trafik hep aynı burdada
taşınmama sebebi de çok gülünç evimi ailemi bırakıp sizinkilerin yanına iç güveysi gibi taşınamam
ben evin en küçüğüyüm ailemin yanında olmam lazım
ya beni zerre kadar düşünmüyor ama
ben neler yaşıyorum yollarda otobüslerde
ailesi ve evlatlık borcu daha agır basıyor maalesef
ama umarım bu yıl kadro alırım alacam elinden arabayı gidip gelcem:) o ugraşsın benzin parasıyla
al ortak bi nokta daha:)bizde 3 sene aynı apartmanda oturduk allahtan ev aldılarda 2 sokak öteme taşındılar valla öle o da kızımı almaya sabah iniyordu aynen bende evimi barkımı tertemiz yapardım akşamdan çok titiz değildir kv ama laf ederdi:) seni benden iyi anlayan olamaz emin ol:)
cnm bnmde işim annemlere 5 dk. Bekarken işe girmiştim. Sözleşmeliydim bende bu yıl kadro aldım. Eşimde aynısını diyo ben en küçüğüm tek erkeğim ailemi nasıl bırakıp iç güveysi gibi karşıya taşınıcam.yalnız annenlere hergün öyle git gel yapmazsın di mi falan şimdiden şartlar koşuyo. Bu da bizim için yaptığım son hamle olur diye tehtid ediyo resmen alttan alttan. Bende diyorum sanki ben gidip annemlerin mahallesinde mi ev tutucam yine en az araçla 15dklık mesafe olur. Ben yakın oturmaktan ağzımın payını almışım kimseye yakın oturmak istemem zaten.ayrıca bnm derdim anneme yakın oturmakta değil. Trafik, yavrumla geçirmediğim zaman ve aynı apartmanbir de bulunduğum kurumda kreş var buraya yakın otursam çocuğumu seneye o kreşe de vericem düşünsenize kreşle bnm çalıştığım yer aynı bina da. çocuğuma gün içinde isteiğim kadar bakıp ilgilenicem. şimdi kayınvalidem bakarken beli ağrıyomuş diye çocuğum park park diye çıldırıyo bir kere parka götürmüyolar. Kayınpederim de çocuğuma pis pis laflar söyletip gülüyo. Afedersiniz çocuğuma kanc.k demiş o da aynısın tekrar etmiş gülmüşler. Sonra bi daha aynı lafı demiş kızım da sensin demiş. Düşünün daha 19 aylık kız çocuğu. Eşime dedim ki o lafı öğrenmiş olsun bir kez bile masum yavrumun ağzından o lafı duyayayım hepinizi mafederim.
laf etmese bile sonuçta görüyo kimsenin istemem beni öyle dağınık falan görmesini. Hele ki kayınvalidemin hiçten görmesini istemem, kendi kızlarının hepsi pasaklı onları hoş görür ama beni hoş görüceğini sanmıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?