26 yaşındayım, bulunduğum şehirde ailemden başka kimsem yok, akrabalarım başka şehirde ama yakınlık yok bağ koptu zamanla, şu anda çalışıyorum, yakın zamanda akrabamı kaybettim bize karşı en iyi olanda oydu, onun vefatından sonra ister istemez kaygı başladı bende, annem ve babamda ölürse ben ne yaparım kimden yardım isterim diye, evli de değilim hayatımda kimse yok, tek çalışan benim babam dışında, eski işyerimden ve şu anki işyerinden konuştuklarım var ama onlarda nereye kadar benimle ilgilenir bilemiyorum, kendimi yalnız hissediyorum, bir yandan da insanların evde kalmışım gibi muhabbet yapması canımı sıkıyor, karşıma kimse çıkmadı bu benim elimde olan bir şey değil ki, diğer insanların çevresi geniş genelde ve kendime bakınca üzülüyorum, görüşlerinize ihtiyaç duydum teşekkür ederim.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kendimi hayatta yapayalnız hissediyorum
- Konu Sahibi life25
- Başlangıç Tarihi
- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
- 3 Şubat 2018
- 6.640
- 25.396
- 548
- 28
Yaşadığım durumlar etkiledi beni, hayatta yapayalnız kalmak korkutuyor
Evet malesef, aynı yaşta olduğum erkekler bile abla diyor neden diye sorunca da şaka yapıyoruz diyorlar, sürekli evlilik muhabbeti açılıyor işyerinde
- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
Çok kalabalık bir aileniz olsa, evlenseniz de bir kazada herkesi kaybetmeyeceğinizin garantisi yok. Hepimizin başına gelebilir yalnızlık, dünyanın sonu değil.
İlgiden ziyade zor durumlarda yardıma ihtiyacım olduğunda kimse yok
- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
Aman onların gevşekliği o, muhattap olmayın.
- 3 Şubat 2018
- 6.640
- 25.396
- 548
- 28
Yok artık, banlanmak istemiyorum ama bunu diyenlerin herhangi bir zekaya sahip olmadıklarını düşünüyorum.
İşten bulduğunuz boş vakitlerde sosyal kurslara, aktivitelere katılmaya çalışın elbet çıkar karşınıza istediğiniz gibi birisi. Ama yaşınızdan dolayı kendinizi hiç üzmeyin çok genç ve güzel bir yaştasınız.
- 12 Eylül 2014
- 4.087
- 6.393
- 158
- 39
25 yaşında bir kız başladı ofise hepimiz kıza çocuk muamelesi yapiyoruz maalesef:) Firma yetkilileri dahil:) 26 yas nedir ki daha çok gencsiniz
- 23 Mart 2015
- 5.715
- 12.056
- 448
- 29 Ocak 2020
- 2.201
- 3.411
- 133
Neden korkuyorsunuz ki bende tek cocugum aynı durumdayız ama ben evliyim evli olmasam bile bu zamana kadar hic oyle bir dusuncem olmadı icinizi ferah tutun yalnızlıgı sevmiyorsanız hobi bulun kendinize dil kursu veya sanatsal kurslar cevreniz genisler daha guvende mutlu hissedersiniz belki diger konuya gelince evlilikten dem vuranlara takılmayın evlenmiyorsam kendi istegim böyle ailemden ayrilmak istemiyorum belki kimsenin sorgulamak haddi degil diye tepkinizi gosterin bence hadsiz insanlara..
- 25 Aralık 2020
- 6.123
- 22.057
- 298
- 41
mesela nasıl bir yardıma ihtiyaç duyunca nasıl bir kimse olmalı?
çünkü hani benim ailem çevrem kalabalıktır
ama her işimi kendi yaparım
herkesin işi var gücü var
ayrıca ben de yoğun çalışıyorum genelde saatlerim uymaz. refekatçi filan kalırım doğumlarına giderim, büyük şeylere giderim, ama onun dışında günlük hayatta kimseyle görüşmek ya da yanında yakınında olmak mümkün değil.
sizin etrafnızda herkes her işi birlikte mi yapıyor acaba öylesini mi normal sanıyorsunuz?
- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.608
- 598
Bu denli kaygı/korku normal değil. Destek almanızı öneririm. Muhtemelen hayatınızda başka aksaklıklar da sebebiyet veriyordur.
Benim dediğim durum kötü bir durum yaşadığımda bana kim yardım edecek kaygısı, çoğu kişiye baktığımda çevrelerinde hep birileri var bende kimse yok eski çalıştığım şirketteki çalışanlar var sadece, kendi durumuma üzülüyorum
Şu anki iş çevrem eski çalıştığım yerdeki çevre gibi değil samimi arkadaşlıklar yok malesef, eski işyerindekileri de her zaman görmüyorum bağ ne zaman kopar bilmiyorum
Evliyim bir de çocuğum var ailemle aynı şehirdeyim inan ben de kendimi yapayalnız hissediyorum bu his insanlarla da geçmiyor öyle derindeki ona alışmaktan başka şansımız yok bence
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.813
- 798
Benzer Konular
- Kilitli