Bı uzmandan destek alın bence
Bı uzmandan destek alın benceMerhabalar, ben kendimi bildim bileli hep bir mutsuzluk hissi var. Çocukken bile kendimin değersiz oldugunu düsünüyordum. Bunun farkındayım ve cok kişisel gelişim kitabı okuyup düzeltmeye çalıştım ama yine aynıyım sanki. Zaman zaman iyi hissettiğim oldu, hep geçici süreçlerdi. Ve kendimi yalnız da hissediyorum. Arkadas edinme konusunda pek iyi değilim çocukluktan beri yalnız biriydim. Şuan bir sevgilim var ve hep yanımda olsun istiyorum , kendi basıma kalmaya tahammülüm yok. Kendi kendimeyken hep olumsuz senaryolar kuruyorum.Ofiste tek çalışıyorum aksama kadar yalnızım bu yüzden aksamları direkt eve gitmek istemiyorum. Tek kaldığım bazı zamanlar ağlamalarım oluyor. Ne yapcam ben
Önce psikolog deneyeceğim online sonra o yönlendirirse psikiyatri artık ne gerekiyorsa. Bu konuda tecrubesizim umarım kendimi ifade edebilirimBı uzmandan destek alın bence
İşte tam benlik konular çünkü ben de öyleyimMerhabalar, ben kendimi bildim bileli hep bir mutsuzluk hissi var. Çocukken bile kendimin değersiz oldugunu düsünüyordum. Bunun farkındayım ve cok kişisel gelişim kitabı okuyup düzeltmeye çalıştım ama yine aynıyım sanki. Zaman zaman iyi hissettiğim oldu, hep geçici süreçlerdi. Ve kendimi yalnız da hissediyorum. Arkadas edinme konusunda pek iyi değilim çocukluktan beri yalnız biriydim. Şuan bir sevgilim var ve hep yanımda olsun istiyorum , kendi basıma kalmaya tahammülüm yok. Kendi kendimeyken hep olumsuz senaryolar kuruyorum.Ofiste tek çalışıyorum aksama kadar yalnızım bu yüzden aksamları direkt eve gitmek istemiyorum. Tek kaldığım bazı zamanlar ağlamalarım oluyor. Ne yapcam ben
Cok dogru diyorsun benimde çocuklukta ögretmen olsun okul arkadaşlarım olsun dedikleri yaptıkları bazı şeyler mıh gibi aklımda. Aynı dedigin gibi diger kardeşlerim de aynı ortamda büyüdü ama erkek oldukları icin de farklılık yaratıyor olabilir. Sonucta toplumumuzda erkek cocuklarına cok daha farklı yaklasılıyorİşte tam benlik konular çünkü ben de öyleyimBu derin bir depresyon gibi değil de daha kronik ama az seviyede bir mutsuzluk hoşnutsuzluk hissi.. dediğiniz gibi çocukluğumdan bu yana böyleyim. Akram sayılan iki ablam var, psikolojik destek aldığım bir dönem sormuştum aynı yokluk ortamında büyüdük ama onlar kendilerini değersiz hissetmiyor benim kadar, neden? Diye.. bazı yaşantıların nende algıda seçicilik oluşturduğunu söyledi, düşünseniz ilkokulul 3 te misal kısacık bir an aşağılanmışım, mıh gibi duruyor aklımda.. temelinde bebeklik döneminde ihtiyaçalrımızın ihmal edilmesi nile olabilir, annem misal beni düşürmek istemiş, bu bile olabilir dedi psikolog. Ama en önemlisi.. erken çocukluk yaşantıları, öğretmen olunca daha çok fark ettim, annem babam bir kez bile takdir etmedi beni. Zeki bir çocuktum, evde okuma öğrendim die 2 den başlattılar, öğretmenlerim takdir ederdğ sürekli ama anne babanın yerini tutar mı? Büyüdüm güzel bir okul kazandım,yl yaptım, kpss den iyi puan aldım atandım… bir kez bile aferin dediklerini duymadım,canları sağ olsun onlar da öyle büyüdü demek.. en büyük nedenin erken çocukluk dönemi yaşantıları olduğunu düşünüyorum yani. Şema terapisi die bir kitao var, biziö gibi yanlış çocukluk şemaları yüzünden mutsuz bireylere hitap ediyoe okuyabilirsiniz. Kendinizi geliştirin, o içinizdeki küçük çocuk muhtemelen hala onay bekliyor, siz onaylayın kabuş edin en azından. Terapi kesinlikle öneririm.
Birde bunu okuyan sevgili anneler, artık bilmeyen yoktur gerçi, bebekleriniziin açlığını susuzluğunu alt temzlini sevgisini ilgisini.. ihmal etmeyin. Bunlar ilerde karşılarına çıkıyor, onları onaylayın her koşulda yanında olduğunuzu bilsinler, sevdiğinizi söyleyin sık sık.. ne bileyim anne olmak nasip olursa böyle bir anne olmaya çalışırım, ukalalık olarak algılamayın lütfen, öyle önemli konular ki
Yalnızlıktan mutlu olan yanında biri olunca kafası şişen ve tek çocuk olarak büyüyen ben yorumları okumaya geldimMerhabalar, ben kendimi bildim bileli hep bir mutsuzluk hissi var. Çocukken bile kendimin değersiz oldugunu düsünüyordum. Bunun farkındayım ve cok kişisel gelişim kitabı okuyup düzeltmeye çalıştım ama yine aynıyım sanki. Zaman zaman iyi hissettiğim oldu, hep geçici süreçlerdi. Ve kendimi yalnız da hissediyorum. Arkadas edinme konusunda pek iyi değilim çocukluktan beri yalnız biriydim. Şuan bir sevgilim var ve hep yanımda olsun istiyorum , kendi basıma kalmaya tahammülüm yok. Kendi kendimeyken hep olumsuz senaryolar kuruyorum.Ofiste tek çalışıyorum aksama kadar yalnızım bu yüzden aksamları direkt eve gitmek istemiyorum. Tek kaldığım bazı zamanlar ağlamalarım oluyor. Ne yapcam ben
Keske bende öyle olsam da ıstırap yerine zevke dönüsse su durumYalnızlıktan mutlu olan yanında biri olunca kafası şişen ve tek çocuk olarak büyüyen ben yorumları okumaya geldim
Çok geçmiş olsun.. ifade edersiniz sakin tane tane konuşup anlatın herşeyiÖnce psikolog deneyeceğim online sonra o yönlendirirse psikiyatri artık ne gerekiyorsa. Bu konuda tecrubesizim umarım kendimi ifade edebilirim
Çok teşekkür ederim. 1 seans aldım bittikten sonra daha iyiydim ama ertesi gün sabahından tekrar huzursuzluk mutsuzluk ile uyandım ve günüm berbat geçti. Yani normali bu mu bilmiyorum. Sadece haftada yada iki haftada bir terapi alınabilir galiba benim ilaç desteğine de ihtiyacım olucakÇok geçmiş olsun.. ifade edersiniz sakin tane tane konuşup anlatın herşeyi
Doktorunuz yönlendirir sizi. Sakin olunÇok teşekkür ederim. 1 seans aldım bittikten sonra daha iyiydim ama ertesi gün sabahından tekrar huzursuzluk mutsuzluk ile uyandım ve günüm berbat geçti. Yani normali bu mu bilmiyorum. Sadece haftada yada iki haftada bir terapi alınabilir galiba benim ilaç desteğine de ihtiyacım olucak
sadece randevuya kadar bu süreci nasıl idare edicem bilmiyorumDoktorunuz yönlendirir sizi. Sakin olun
Bence psikologun yanı sıra psikiyatri uzmanına da gitmeniz lazım. İlaçla desteklemek gerekiyor gibi. Çünkü kaygılariniz var sanırım ve bu sizi mutsuz huzursuz yapıyorsadece randevuya kadar bu süreci nasıl idare edicem bilmiyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?