Dün eşimle sinemaya gitmeye karar verdik.Ben acıktığımı söyledim öncesinde yemek yeriz diye düşündüm.Sabah kahvaltıda küçük görümcem aramıştı eşim de kahvaltıdan sonra arayım demişti.Sonrasında görümceme döndü o meşgule attı bu sefer.Neyse gidecektik konuşma sesleri duydum işte ben içerdeyken konuşuyorlardı.Dedim hadi gitmiyor muyuz hazırlanayım mı ben dedim.Hazırlan dedi.Gittim hazırlanıyorum ağırdan alıyorum konuşuyor diye işte siz gitmicek misiniz diye soruyor kardeşi o da gidicez gitmeden önce seni aradım işte diyor.Neyse zaman geçti ben hazırlandım hala konuşuyor.Üstelik kardeşiyle aramız da limoni böyle olunca kendimi iyice önemsiz hissediyorum.Benim eşim hazırlanmış olsa ben sırf telefonla konuşucam diye bekletmezdim.Telefonu kapatınca da gülüyor gel sarılalım diyip duruyor.Sarılmadım ister istemez moralim bozuldu yolda da konuşmadım.Biraz gönlümü yapmaya çalıştı ama sinemaya aç girdim sayesinde sonrasında yedik.En son yemek yemeye giderken takmıyorsun beni dedim saçmalama olur mu öyle şey şimdi sana çok güzel şeyler yedircem falan dedi.Ben de artık huysuz görünmemek için uzatmadım.Ama çok içime oturdu.Sözlerde hep ben önemliyim ama davranışa gelince sırf telefon için beni bekletince moralim bozuluyor.Acıktığımı hatırlamamış sinemaya yetişiriz diye düşünmüş sinemaya da son 5 dk kala girdik bi 5 dk daha geç çıksak yetişemicektik.Çok sinirim kendi kendimi yiyorum.Küçük görünüyor ama altında cok mesaj var bence