Evet. Ve. Birden. Çok iş ne pazatr var ne akşam ne sabahAy benden bi tane daha varmış benimde eşim işkolik işinden başka bişey yok aklında çok zor canım ya ben çok iyi anlıyorum senibizimde bi pazarımız bile yok iki yıllık evliyim her pazar dükkana gidip çalışıyo.. Kendi işiniz mi?
Evet iletişime kapalı beklentiye girmemeye çalışiyorum ama ünsan elğnde olmadan bir yerden sonra isyan ediyorÇocuklarınız çok mu küçük mesela parka götürün hem kendinizde bi hava almış olursunuz.
Eşinize gelince evlendiğinizde de böyle miydi?
Bir de şöyle bir şey de var. Beklentiye giriyorsunuz mesela akşam gelsin dışarı çıkalım diyorsunuz kendi kendinize ama olmuyor bu sefer üzülüyorsunuz. Yani size verebileceğim kendi açınızdan tek tavsiye beklentiye girmeyin. Çünkü eşiniz iletişime kapalı anladığım kadarıyla.
Hayatta bakmaZ ben gezerken çocuklara flnBence tutsaklık sizin zihninizde, herşeyi esinizden bekliyorsunuz sanırım. O da nasılsa eşi evde hizmeti tam yum zamanını çalışmaya ayırıyor. Bu döngüyü kırın. Siz çıkıp gezmeye başlayınca nasılsa evdesin çocuklara da bakıver de, bir zaman sonra evde yalnız kaldıkça bundan sikilacaktir.
Evet. Ve. Birden. Çok iş ne pazatr var ne akşam ne sabah
Yok cnm yalnız değilsin bende varım malesef
Canim benim kocamda cok yogun aksam geldiginde ayni durum bizdede var bizi disari cikarir ama bunaldiniz gidelim derr.
Fakat ben kendimde gitmek isterim
Binerim dolmusa otobuse
Atarim bi avmye kendimiSende oyle yapmalisin cocugumin arabasinida Lirim aksama kadar enerjimizi atariz ..
Hangi sehirde oturuyosun[/QUOTE bulunduğum yere en yakın avm 1saat
Esin evevgeldiginde onu suratin asik mi karsiliyosun yorgunluktan falan cunku buda bi etken oluyo esini etkiliyo surat asiksa esinde otomatik suratasiyomrb kizlar ben 5yıllık evliyim 2çocuğum var ilgisiz işkolik bi kocam var benimle hiç ilgilenmiyor devamlı işi var sabah aksam. Yanımda olsa bile yüzü hiç. Gülmüyor devamlı iş düşünüyor benimle ilgilen mesini iştediğim zamn kavga ediyoruz benNe düşünüyorum sen ne istiosun dio bana ben. Artık çok sıkıldım bu duruma Dayanamıyorum bunaldım kendimi çok yalnız hissediyorum boğulacak gibi hissediyorum evden. Dışarı çokamıyorum iki küçük çocukla sosyal hayatım sıfır depresyona girdim herseye ağlamak bağırmak istiyorum çocuklarıma bile artık devamlı bağırıyorumen son ne zamn tek başıma. Dışarı çıkıp kendim için birşey yaptığımı hatırlamıyorum bile eşimle çıksamda mutlu olamıyorum çünkü dışarı biyemeğe bile gitsek yine telefonları susmuyor hep telefonla ilgileniyor benimle konuşmuyor bile benim mutlu olmam hiç bişey yapmıyor çünkü umrunda değilim sizce ne yapmalıyım antidepresan mı kullanmalıyım ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?