Günlerdir ben de böyle bi konu açıp açmamayı düşünüyodum, siz tam olarak bensiniz, benim de henüz taze bi ilişkim var, adam beni şimdiye kadar hiç olmadığım kadar el üstünde tutuyo el bebek gül bebek ne istesem yapıyo, her türlü kaprislerimi gıkını çıkarmadan çekiyo, benim için fedakarlıklar yapıyor, beni sevdiği apaçık ortada benden bahsederken bile gözleri parlıyomuş öyle söylüyo tanıyanlar, bana da her fırsatta söylüyo ne kadar sevdiğini, yıllardır aradığı benmişim , ben de onu seviyorum ama arkadaş olarak ona karşı içim akmıyo, hep bişeyler eksik kalıyo aşk sanırım, o benden tüm ailesine bahsetti gelecek hayalleri kuruyor ama ben geleceğimde onu göremiyorum, önceki ilişkilerimi düşünüyorum nasıl heyecan doluydum, nasıl enerjik olurdum, yolda yürürken kediye köpeğe selam verirdim, yaşama hevesim max seviyelerde olurdu , şimdi öyle değil 1 gr enerjim yok, daha çok yeniyiz sabahlara kadar konuşmamız gerek ama susup oturuyoruz her gün, önceki ilişkilerimle karşılaştırıyorum ister istemez onlarla hep en baştan şey hissederdim sanki ruhlarımız hep tanışıyomuş da bedenlerimiz yeni karşılaşmış gibi ama hepsi kötü bitti yanlış insanlardı , diyorum belki de doğru insan budur zamanla sevmek gerekiyodur, mutluluğun sırrı çok sevmekte değil çok sevilmektedir belki ama mutlu da değilim, içimde sürekli bi sıkıntı, bi yandan bitirmek istiyorum bi yandan onu kaybetmekten korkuyorum ya tekrar sevilmezsem böyle diye, ya onu üzüp yarı yolda bıraktığım için tekrar mutlu olamazsam diye zaten belim hiç doğrulmuyo, erkek kız bütün arkadaşlarım bu çocuğu kaybetme bida bulamazsın diyo, hepsi ne kadar şanslı olduğumu söylüyo, kaldım arafta bilmiyorum napmam gerektiğini, ben de sürekli kendime kızıyorum herkesin gıpta ettiği seni seven, değer veren ilgi gösteren bi erkek var karşında daha allahtan belanı mı istiyosun, illa diğerleri gibi sana köpek mi çekmeleri lazım sevmen için sevilmeyi en çok hakeden insana yaptığına bak diyorum ama yok olmuyor. o yüzden sizi anlayabiliyorum genel olarak, şu aralar biraz depresif dönemimdeyim, sorunun kaynağı ben miyim yoksa o mu tam emin olamıyorum. muhtemelen biraz zaman geçip de hala hislerim değişmezse bi fırsatını bulup bitiricem. Sizin ilişkinizde bir de cinsellik problemi var, karşı cins arkadaşlarımızı bile cinsel olarak birlikte olmak istemeyeceğimiz kişilerden seçmezmişiz diye duymuştum, ki siz hayat arkadaşı seçiyosunuz bu durumda cinsellik göz ardı edilebilecek bi konu değil. Erken bitmesi durumunu bi çözmeye çalışıp eğer hala duygularınız yoğunlaşmıyosa bitirmekten başka çare yok gibi. Sonuçta illa tek bi doğru yok bu hayatta, karşımızdaki kişi için de bizim için de daha doğru birisi vardır belki, sonuçta onlar da sevilmeyi hakediyolar, biz bunu başaramıyosak bitirmek en doğrusu.