• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kendimle yüzleşme

İki oğlum var.
3.5 ve 1 yaşı biraz geçkin.

İlkinde cinsiyet öğrenmemeye karar vermiştik.
Sonra 7. Ayda yanlışlıkla doktorun ultrasonda bakarken böbrekleri ile ilgili kontrol edilmesi gereken bir şeyi anlatırken boş bulunup testisleri ile ilgili yorum yapmasıyla oğlumuz olacağını öğrendik.

İkincisinde artık direnmeyelim, zaten ultrason görüntüsüne aşinayız dedik, bir oğlumuz olacağını daha öğrendik.

İlk iki hamileliğimde duygu durum değişikliği falan hiç yaşamadım...
Ama bu 3 numarada artık ağlamaktan için çıktı desem yalan değil.
Sürpriz gebelik olması biraz şaşkınlık yaratmıştır. E hamilesin duygusalsın diyenler oluyordu.
Ama ben kızım olacağını öğrendiğim andan itibaren, ilk hamileliğimden beri kızım olmasını istememe rağmen endişeliyim...
Ve tabiki her şeye ağlıyorum :)
10 küsür yıldır eşimle sevgililik+evlilik birlikteyiz, beni 2-3 kere ağlarken gördüğü için o da şaşkın...
Neyse sonunda işin içinden çıkamayacağıma karar verip bir psikoloğa gittim.
Ne diyeceğimi bilmiyorum, nereden başlayacağımı da. Hatta konuşmakta istemiyorum.
Seans boyu kadının her sorusuna ağladım :)
En azından konuşabildiğim son seansta söylediği bir şey kafama takıldı.
Annem gibi kız annesi olmaktan korkuyorum sanırım.
Bir De kızlar için anneleri çok kıymetli olur ya, kendimi daha sorumlu hissediyorum.
Kız için annesi rol modeldir ya, aklım çıkıyor...

İki oğlumda özellikle büyük olan babalarına daha düşkünler... bir de erkek çocuklarındaki o babaya benzeme, baba gibi olma arzusu benim yükümü hafifletiyormuş meğer.
Çok karışık yazdım farkındayım,
Sormak istediğim, gerçekten kız annesi olmak başka mı?
Daha mı özen istiyor? Daha mı mükemmel annelik gerekiyor?
Malum 3 küçük kızım var.
Hepsi erkek olsa da farketmezdi diye düşünüyorum.
Çocuklarım konusunda pimpirikliyim. Dışarıya çıktığımda etrafı radar gibi tarıyorum, kızlarımı yakından sevmek isteyen herkesi sert bakışlarla baştan aşağıya süzüyorum.
Anaokuluna gidene her gün ne yaptıklarını, çalışanların tavırlarını anlattırıyorum.
Sokakta oynarken hep yanlarındayım ve gözümün önünden ayrılmalarına izin vermiyorum.
Sosyal medyada foto ve konum paylaşmamaya özen gösteriyorum.

Elimden gelse altın kafese koyacağım onları.

Ama geçmişi düşününce cep telefonu yok, internet yok. Öğrenci servisi bile yokken ilkokulda bile kendi başımıza gidiyorduk. Okul çıkışı kimse bizi almıyordu. Arkadaşa diye evden çıkıp akşama kadar birbirimizden habersiz oluyorduk.

Yani hepimiz Allah'a emanetiz, O neyi takdir ederse o olur. Biz elimizden geleni yaparız, Rabbim sana emanet der tevekkül ederiz.
 
Benim de iki oğlumdan sonra kızım oldu. Aynı şekilde hep kızım olsun istemiştim. Öğrenince ben de ağladım. Şimdi 3 oğlum 3 de kızım var. Hepsi kendi içinde değerli özel. Hepsinin yer,i sevgisi apayrı. Hiç öyle kız erkek problemi yaşamadım. Merak etmeyin. Sadece kızım olduktan sonra tek kalmasın bir kız kardeşi daha olsun diye çok istemiştim:)
 
Endiselerinizi anlıyorum. Belki de annenizin size davrandığı gibi yapar mıyım diye de kaygilisiniz. Ama yanlisin ne olduğunu biliyorsunuz sonuçta. O zaman ona göre bir yol haritası cizeceksiniz eminim. Evlatlarinizin her üçü de vatana millete hayırlı insanlar olsun. Sizlerin de göz aydinliginiz olsun inşallah.
 
Benim de iki oğlumdan sonra kızım oldu. Aynı şekilde hep kızım olsun istemiştim. Öğrenince ben de ağladım. Şimdi 3 oğlum 3 de kızım var. Hepsi kendi içinde değerli özel. Hepsinin yer,i sevgisi apayrı. Hiç öyle kız erkek problemi yaşamadım. Merak etmeyin. Sadece kızım olduktan sonra tek kalmasın bir kız kardeşi daha olsun diye çok istemiştim:)
Maşallah altı çocukla hayat nasıl gidiyor? Yirmi dört saat yetiyor mu? :)
 
Tüp bebekle senelerce bekleyip kız çocuğu olan, hala her bebek gördüğünde ağlayan,çocukların üzüldügü hiçbir haberi okuyamayan anne olarak konunuzu ilk kez ruhsuzlukla okudum. Niye bu kadar uzuldunuz anlamadım. Kız çocuk erkek çocuktan farklı yetismez farklı bakış açısıyla büyümez. Daha naif kırılgan büyümeye gerek yoktur. Anneliginiz ve bilim neyi gerektirirse onun harmaniyla buyur cinsiyet çocuk buyuturken ayrı bir faktör değildir. Böyle yapa yapa toplumda kaos oluşur. Ana tema çocuk buyutmekte. Hayırlı olsun bebeginiz
 
Daha gozumun biri aciliyor digeri acilamiyorken konuyu okudum suan hıçkiriklara boguldum ,kendimide anlamis bulundum,sayenizde!Rabbim hayirli evlat etsin....
 
Tüp bebekle senelerce bekleyip kız çocuğu olan, hala her bebek gördüğünde ağlayan,çocukların üzüldügü hiçbir haberi okuyamayan anne olarak konunuzu ilk kez ruhsuzlukla okudum. Niye bu kadar uzuldunuz anlamadım. Kız çocuk erkek çocuktan farklı yetismez farklı bakış açısıyla büyümez. Daha naif kırılgan büyümeye gerek yoktur. Anneliginiz ve bilim neyi gerektirirse onun harmaniyla buyur cinsiyet çocuk buyuturken ayrı bir faktör değildir. Böyle yapa yapa toplumda kaos oluşur. Ana tema çocuk buyutmekte. Hayırlı olsun bebeginiz
Konu sahibinin derdi bambaska , yanlis anlamissiniz
O kendisini sorguluyor cunku annesi kendisini yetistirirken hata yapmis acaba bende yapar miyim diye endise ediyor , her iki cinsiyet icin cocuk yetistirme kurallari ayni olsa da kiz farkli , hem oglum hem kizim var , farkliliklari cok net gorebiliyorum
Konu sahibi sadece annesinin yaptigi hatalara dusmekten endise eden son derece bilincli ve iyi bir anne
 
Evet aynen de bu.
ben de fark etmiyor diyordum.
Evlat işte diyordum.
Bir de toplumda kıza yer edindirmek için güçlü yetiştirmek zorundasın.
Kız çocukları özgürlüğünü ve haklarını Söke söke almak durumunda.. erkekler gibi hazıra konmuyorlar.
Erkek çocuğunda gerçekten bazı şeyler daha kolaymış. Bir de eşime çok güvenmişim.
Gerçekten de iyi de bir baba. Ve oğulları ile birlikte harikalar...
Kızıyla nasıl olur bilmiyorum :)
Bir kızım bir oğlum var. Tabi ki sevgi bakımından hiç bir ayrım söz konusu değil ama düşünüyorum da iletişimim kızımla daha mı farklı diye. Evet sanırım öyle.
İç güdüsel bir şey mi bilmiyorum ama onun üstüne daha çok düşmem gerektiğini hissediyorum. Okula başladıktan sonra bu duygum daha da arttı. Maalesef yaşadığımız ülkede bir kadının hedeflerini gerçekleştirmesi erkeklere oranla daha zor. Ona karşı hep daha fazla sorumluluk hissediyorum. Erkek çocuğu yaramazlık haşaralıkla anneyi yoruyor kız çocuğu da manen.

Bu arada aynı kaderi paylaşıyoruz iki çocuğun ardından sürpriz üçüncü . Ben de çok ağlıyorum sanırım benim de kızım olacak :)
 
merhaba 3nity 3nity :KK66:

ilk çocugum kız, şuan 10 yaşında, ben anneme benzememek için çok çaba sarfederek büyüttüm kızımı,
şöyle ki annem hep sinirli, düzen hastası, sevgisini asla göstermeyen, hatta dokunarak asla iletişim kurmayan bir anneydi,
bunun ergenlikte hatta cocukta bıraktıgı yaralar cok ağır oldu ben de..

hep dedim ki ben annem gibi bir kız annesi olmayacağım!
olmadım da, severim sararım çocugumu, ona gününün nasıl geçtiğini sormadan öpmem, belki günde saysan 50 defa ona sarlıp öptüğüm oluyordur, evet kızım beni çok fazla izliyor, bu nedenle kendimde dikkat etmem gereken şeyler de oldu, resmen ehlileştim, ona iyi örnek olabilmek için ben de daha dikkatli bir anne oldum, ama kız çocuk candır, prensestir, anneye kıyamayandır, inan bana kız evlat bambaşka, çok çok sevindim senin adına :)

hiiçç kaygılanma harika bir kız annesi olacaksın inan ;)
 
Konu sahibinin derdi bambaska , yanlis anlamissiniz
O kendisini sorguluyor cunku annesi kendisini yetistirirken hata yapmis acaba bende yapar miyim diye endise ediyor , her iki cinsiyet icin cocuk yetistirme kurallari ayni olsa da kiz farkli , hem oglum hem kizim var , farkliliklari cok net gorebiliyorum
Konu sahibi sadece annesinin yaptigi hatalara dusmekten endise eden son derece bilincli ve iyi bir anne
Annesinin yaptigi hatalardan kaynakli endiseleri anlamamis olabilirim hatta kızım olduğu için kiz cocuk erkek cocuk farkıni bilmiyor da olabilirim ancak benim görüşüm bütünsel bakıp çocuk yetiştirmek.bana hala oğlum da olsa aynı yetistirirmisim gibi geliyor.
 
Bir de simdi kendi hamileligimi hatirladim
Hamileyken ogluma o kadar duskunlesmistim ki kendimden korkmaya baslamistim , acaba kizima yeterince sevgi veremeyecek miyim , acaba annem de bana hamileyken boyle mi hissetmisti , ya onu da oglum kadar sevmezsem ya o bunu hissederse vs vs diye inanilmaz duygularla bogusmustum
Sanirim kiz bebegin hamileligi bile ayri bir duygusallik icinde geciyor
Endiselerin gercekten yersiz turuncu , emin ol dogdugu an , onu ilk gordugun an ask ile baglaniyorsun , ve sonrasinda kendi annene inat mukemmel bir anne oluyorsun
Sanirim ben bu konuya sayfalarca dosenebilirim , sabah kalktigimdan beri hassas noktamdan vurdun beni :)

Bu arada sabah balkonda oturuyordum , bakicisi milayi uyandirdi yukari ciktilar , mila kosarak balkona geldi ki calisan kadinim normalde o saatte evde olmam , resmen kokumu aldi sipa , kosarak kucagima atladi :)) simdi krese biraktim kapida bekliyorum huzunlu huzunlu , kizim hayatinda yeni bir sayfa actigi icin cok heyecanliyim
 
Annesinin yaptigi hatalardan kaynakli endiseleri anlamamis olabilirim hatta kızım olduğu için kiz cocuk erkek cocuk farkıni bilmiyor da olabilirim ancak benim görüşüm bütünsel bakıp çocuk yetiştirmek.bana hala oğlum da olsa aynı yetistirirmisim gibi geliyor.
Kizim olmadan once bende ayni sizin gibi dusunurdum ama oyle olmuyor , bambaskalar , ben mila dogduktan sinra sunu demistim "bunca sene evde okuz bakmisim ben " bu arada espiri olarak oglumun yaninda soyledim o da gulerek anne cok kotusun demisti ama bu bir gercrk , kizlar o kadar farkli ki , anlatilmaz yasanir diyim
 
İki kız annesi olarak sana şunları söyleyebilirim ki ;
Kız annesi olmak gerçektren bambaşka çünkü kız evlat başlı başına çok güzel bişey zaten.

Geçen gün akşam ben çocuklarla cebelleşirken eşim 'bugün yorgunum biraz sessiz olun' dedi.
Büyük kızım(9 yaşında) hemen atladı ' ne var annem sabah 6da kalkıyo tüm gün o da çalışıyo o da yorgun baba bi sen değilsin ' dedi.Eşim susup kaldı hiç bişey diyemedi.
Şok oldum resmen içim bi tuhaf oldu.
Onlar benim 'iyikilerim'.

Hiç üzülme endişelenme.
Kız çocuğu anneyi durultur,kötü huylarını törpüler.
Ben büyük kızımda hep tılsımlı bi şey olduğunu düşünürüm.
Çünkü ne zaman kızgın olsam kırgın olsam onun kokusunda huzur bulurum.
Allah hayırlı sağlıklı evlat versin.
Çok sevindim sizin adınıza.
 
Son düzenleme:
Evet tabi ki kız annesi olmak daha çok Özen gerektiriyor bence de

Çünkü bu Dünya'da kadınların çilesi çok fazla Malesef.

Çok iyi eğitim çok iyi bir hayat standardına sahip olur şnşallah kızınız.
 
Her kadının bir kızı olmalı herşeyi genç kılığı yeni baştan yaşamak benim iki oğlum ve bir kızım var iyiki kızım var evimizin neşesi babasının kucağından inmiyor bütün ilgi onun üzerinde yaşayamadığım annemi kızımla yaşıyorum saçları ojeleri etekleri çantası ayakkabısı nasıl bana özeniyor terliklerimi giyiyor kendimi önemli hissediyorum bir cilveleler bir dudak bükmeler kız çocuğu farklı boncuk boncuk gözler babası abileri nasıl düşkünler evimizin neşesi
 
Bence kafanda bir kadinin ille böyle narin, nezaketli bilmem ne olmasi gerektigi var. Ve kizinin bunu ögrenmesi lazim felan. Biraz istem disi bir cinsiyetci yaklasimin var gibi geldi. Her kadin öyle olmak zorunda degil ki. Hatta bana sorarsan öyle olmazsa daha bir avantaj.

Benim kiz mesela kesinlikle prenses degil. Cok özgür ruhlu, herseyi kendi yapmak ister. O istemezse ona sarilamazsin bile, yaygarayi koparir :) Arada böyle sert bakislari var cok komik hatta :) Yani basina buyruk biraz. Ve bence bu daha iyi. Ilerde söktügünü almasi, bagimsiz olmasi daha iyi.

Aslında cinsiyetçi yaklaşımım yoktur diye düşünüyorum. Bu konusa ikilemdeyim diyelim.
Ben narin ve prenses kız çocuğu değildim :) bu bana çok şey kazandırdı diye düşünüyorum.
Ama böyle olmamın sebebi, biraz annemle olan sıkıntılarım.
Güçlü olmak zorundaydım çünkü hata yaptığımda ban sarılıp yanındayım diyen kimse olmadı. Babamla çok yakın olmama rağmen ketum biriyimdir, derdimi açamazdım. Hep aklımda acaba anneme açabilseydim oldu.

Şöyle söyleyeyim, kız anneyle biraz sırdaş olur diye düşünüyorum... annem benim rızam dışında (bilgisayarımı karıştırarak) Benimle ilgili bir şey öğrendi,
Ve karşıma geçip ben bunu babana söylemeliyim. Bik bik konuşmasından sonra gitti babama söyledi.
Babam düşündüğünü yapmadi. Bana kızmadı, geldi ve bana annemin yapması gereken konuşmayı yaptı.
İşin garibi bir yanım mutlu. Benden 10 yaş küçük kız kardeşim var, bende yaptığı hataları yapmıyor :)

Narinlik konusunda, bazen düşünüyorum. Ben değilim, ama olmalı mıydım? Gereğinden fazlasını sırtlamak da istemiyorum. Roller değişsin istemiyorum. Evet kadın güçlü, bağımsız olsun, ama kimseyi de taşımasın.
Bu da ayarı kaçırmak oluyor sanırım.
Hep yetişkin kadın ile ilgili dusuncelerim oldu, kadın ve toplum üzerine, ama o kadının nasıl yetiştiğine olan sayfa boş :)
 
Dunyanin en guzel duygusunu yasiyacaksin cok sanslisin ama bunu kendine zehir etmisin endiselerin gereksiz ve bosuna kucagina aldiginda anliyacaksin
 
Back
X