Kendini baştan oluşturmak

Kalbinin sesini dinle

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Ocak 2019
246
425
103
İyi günler herkese,

Benim sorunum:Kendim. Çocukluğumdan beri aşırı yavaş,uyuşuk,uykuyu seven bir insan oldum.Annem ve babam ise benim tam tersim. Çocukluğum hep eleştirilmekle geçti. Hızlı ol,hadi uyan,yerinden kalk hareket et. Bu ve benzeri sözlerle hep beni değiştirmeye çalıştılar. Annem ileride hayatında çok zorlanacaksın diyordu o zamanlar inanmıyordum ama çok doğruymuş.

Evlendim. Eşim annem babamdan daha hiperaktif biri. Sürekli planları işleri olan,oturmaktan hoşlanmayan, 5 dakikasını bile boş geçirmeyen birisi. Bu sefer de annemlerin bıraktığı eleştirilere o devam ediyor. Benim iyiliğim için söylediğini biliyorum ama kendimi değiştiremiyorum.

Elim çok yavaş. Çalışırken de bu sıkıntı oluyordu. Yapmam gereken işleri zamanında tamamlayamıyordum. Tolerans gösteriyorlardı ama onların da gözündeki eleştirel bakış beni iyice dibe sürüklüyordu.

Telefon bağımlısıyım. Günde 8-9 saatimi telefonla geçiriyorum. Spora başlasam 1 hafta sonra bırakıyorum. Aklımda hep hayallerim,planlarım var. Ama bu uyuşukluk yüzünden hiç birini yapamıyorum. Küçükken de aslında derslerim iyiydi ama tembellik yüzünden istediğim şeyleri bile başaramadım.

Benim sormak istediğim benim gibi olup sonradan kendini değiştirebilen var mı? Ben normal insanlar gibi olmak istiyorum. Canlı,enerjik,hayatı dolu dolu yaşayan biri. Bu arada soracak olanlar için kan değerlerimde bir problem yok düzenli kontrol ettiriyorum.

Bu şekilde devam etmek istemiyorum. Her gün kendi kendime çok kızıyorum. Kendimi sevmiyorum. Başka insanların başarılarını görünce bu hayatta oksijen tüketen fazlalık gibi hissediyorum kendimi.
 
Kalk spor yap dense çoğu insan yapmaz. Hatta deli gibi spor yapanlara ( deli gibi olmasa da olur düzenli yapanlara) nasıl yapıyor ya diye düşünerek bakarız. Halbuki spor yapmaya başlayınca zamanla spor yapma isteği veren bir hormon salgılanıyor. Kişi o hormon sayesinde kalkıp sporunu yapıyor.

Siz de hiç istemeseniz bile ekstradan bir kalkın, hareketlenin. Hızlı yürüyüş yapın mesela, zamanla yavaşlığınız kaybolabilir.
Patates gibi koltuğa gömülmek istediğinizde evden çıkın, yani bünyenizi harekete alıştırın.

Eşiniz zamanla gıcık olabilir, ben kendimden biliyorum. Yavaş yürüyen, yavaş iş yapan insanlara sinir oluyorum. Seri hareket eden biriyse eşinizde de olabilir zamanla.
 
ben varim,
tembellik prensibi ile yasayan biriyimdir,
hala da oyle,

ama dha aktifim.

Duzenli spor yapiyorum,
d vitamini duzenli aliyorum

bu ikisi cok cok etkiliyor, bunlari yapmazsam yataktan cikmaya istegim olmuyor.

onun disinda duzenli ver tertipli olmak icin marie kondo nun yaklasimi bana yardimci oldu, o konuda da ilerleme kaydettim.

Amma velakin ruhum tembel :KK53: arada oyle bos bos zaman gecirmek en buyuk hobilerimden birisi, bunu da degistirecek degilim.

bence bu kadar da fazla kendinize yuklenmeyin, tamam iyice salmayin da ama, siz de onlar gibi olmak zorunda degilsiniz ki, kendiniz olmalisiniz. esiniz ve aileniz de birazcik elestirinin dozunu azaltmalilar, olmaz bu sekilde de, her gun insan bu sekilde elstirilirse kendini yetersiz hisseder, bu da kisinin kendisine asiri stres yuklemesine sebep olur. Pozitif olmak lazim hayattta, pozitif degisimler ancak kalici olur zaten.
 
anne-baba -es-ısyerı genel olarak ınsanlardan yavas davranıyorsanız kı annenıze hak vermıssınız sıkıntı cekıyorum sımdı dedıgınıze gore, bence bır doktora gıdın
benım cocugum normalden yavas davransa bır sorun mu var dıye arastırırdım elestırmek yerıne onlarda ustlerıne dusenı yapmamıslar

benım esım boyle cok agır kanlı asırı yavas ondan bırsey ıstemeye bıle yuregım yok ben anlatıcam da o anlayacakda yapacakda... sırf hareket etsın rahata alısmasın dıye yaptırıyorum bırseyler ama ıcımden mılyon tane sabır cekıyorum sınır krızı gecırmemek elde degıl oyle yavas... sızde oylesınız anladıgım kadarıyla

ben sızın yerınızde olsam doktora gıderım belkı hıpoaktıvıtesınız ? bunu ancak oyle anlarsınız
hareket hastalıgı yanı hıper aktıvıtenın tam tersı. bence bu kadar yavas olmak bır sorun.
 
Bence gidip bir kan verin değerlerinize batırın.
Sonra da (çalışıyor musunuz bilmiyorum) kendinize uğraş bulun.
Çocuk da yok diye anladım ben. Hiç birşey bulamıyorsanız yeni yemek tarifleri falan deneyin. Hani insan istedikten sonra ille bulur birşey.
Yattıkça yatasın gelir ama harekete geçmek de enerjiyi dengede tutar. Ayrıca çok fazla telefonla vakit geçiriyorsunuz. Aşırı.
Gerçek hayat yerine sosyal medyada takılmayı seçiyorsunuz. Akan bir hayat var bunu farkedin.
 
Kalk spor yap dense çoğu insan yapmaz. Hatta deli gibi spor yapanlara ( deli gibi olmasa da olur düzenli yapanlara) nasıl yapıyor ya diye düşünerek bakarız. Halbuki spor yapmaya başlayınca zamanla spor yapma isteği veren bir hormon salgılanıyor. Kişi o hormon sayesinde kalkıp sporunu yapıyor.

Siz de hiç istemeseniz bile ekstradan bir kalkın, hareketlenin. Hızlı yürüyüş yapın mesela, zamanla yavaşlığınız kaybolabilir.
Patates gibi koltuğa gömülmek istediğinizde evden çıkın, yani bünyenizi harekete alıştırın.

Eşiniz zamanla gıcık olabilir, ben kendimden biliyorum. Yavaş yürüyen, yavaş iş yapan insanlara sinir oluyorum. Seri hareket eden biriyse eşinizde de olabilir zamanla.
Evet çoğu zaman istemesem de kalkıp bir şeyler yapmak için zorluyorum kendimi.

Artık kimse bir şey demese de ben bakışlarından duruşlarından gıcık olduklarını anlıyorum. Bir iş yapıyorsam annem babam birbirine bakıyor mesela. İş yerinde de çok maruz kaldım. Eşim büyük ihtimalle gıcık oluyordur.
 
Evet çoğu zaman istemesem de kalkıp bir şeyler yapmak için zorluyorum kendimi.

Artık kimse bir şey demese de ben bakışlarından duruşlarından gıcık olduklarını anlıyorum. Bir iş yapıyorsam annem babam birbirine bakıyor mesela. İş yerinde de çok maruz kaldım. Eşim büyük ihtimalle gıcık oluyordur.
kesınlıkle doktora gıdın hipoaktıvıte dıyebılırler
 
ben varim,
tembellik prensibi ile yasayan biriyimdir,
hala da oyle,

ama dha aktifim.

Duzenli spor yapiyorum,
d vitamini duzenli aliyorum

bu ikisi cok cok etkiliyor, bunlari yapmazsam yataktan cikmaya istegim olmuyor.

onun disinda duzenli ver tertipli olmak icin marie kondo nun yaklasimi bana yardimci oldu, o konuda da ilerleme kaydettim.

Amma velakin ruhum tembel :KK53: arada oyle bos bos zaman gecirmek en buyuk hobilerimden birisi, bunu da degistirecek degilim.

bence bu kadar da fazla kendinize yuklenmeyin, tamam iyice salmayin da ama, siz de onlar gibi olmak zorunda degilsiniz ki, kendiniz olmalisiniz. esiniz ve aileniz de birazcik elestirinin dozunu azaltmalilar, olmaz bu sekilde de, her gun insan bu sekilde elstirilirse kendini yetersiz hisseder, bu da kisinin kendisine asiri stres yuklemesine sebep olur. Pozitif olmak lazim hayattta, pozitif degisimler ancak kalici olur zaten.
Ben de bazen diyorum her insan aynı olmak zorunda değil neden beni böyle kabul etmiyorlar diye. Ama sonra düşünüyorum kabul edilcek bir tarafım yok ki.

Spor yaptığım zaman ben de daha aktif ve mutlu oluyorum. Ya da evi düzenlediğim zaman. Sıkıntı bunların sürdürülebilir olmaması. Hayat tarzı haline getirememek.
 
Elim çok yavaş. Çalışırken de bu sıkıntı oluyordu. Yapmam gereken işleri zamanında tamamlayamıyordum. Tolerans gösteriyorlardı ama onların da gözündeki eleştirel bakış beni iyice dibe sürüklüyordu.
arkadaslar bu mevsımsel gecıs mıskınlıgı ya da basıt bır yavaslık degıl konu sahıbı ıs yerınde bıle bu sorun yuzunden verımlı calısamıyormus durum agır yanı spor yap temızlık yap aman bosver dıyemeyız kı bu arkadasa...
 
Evet çoğu zaman istemesem de kalkıp bir şeyler yapmak için zorluyorum kendimi.

Artık kimse bir şey demese de ben bakışlarından duruşlarından gıcık olduklarını anlıyorum. Bir iş yapıyorsam annem babam birbirine bakıyor mesela. İş yerinde de çok maruz kaldım. Eşim büyük ihtimalle gıcık oluyordur.
Ben sizin tam zıttınızım. Her şeyim hızlı. Okumam, yazmam, klavye kullanmam, yemek yapmam aklınıza ne geliyorsa işte. Nispet için yazmadım bunları, bağlayacağım yer var.
Hızlı yemek yeme midene oturur, sınavdan erken çıkma dur gibi uyarılar nedeniyle, bazen de "öff ben bitirirsem şimdi 40 saat onları beklemem gerekecek" gibi durumlar yüzünden gerektiğinde kendimi yavaşlatabiliyorum. Ben yavaşlayabiliyorsam siz de hızlanabilirsiniz. Aklınıza geldikçe seri hareket edin.
 
anne-baba -es-ısyerı genel olarak ınsanlardan yavas davranıyorsanız kı annenıze hak vermıssınız sıkıntı cekıyorum sımdı dedıgınıze gore, bence bır doktora gıdın
benım cocugum normalden yavas davransa bır sorun mu var dıye arastırırdım elestırmek yerıne onlarda ustlerıne dusenı yapmamıslar

benım esım boyle cok agır kanlı asırı yavas ondan bırsey ıstemeye bıle yuregım yok ben anlatıcam da o anlayacakda yapacakda... sırf hareket etsın rahata alısmasın dıye yaptırıyorum bırseyler ama ıcımden mılyon tane sabır cekıyorum sınır krızı gecırmemek elde degıl oyle yavas... sızde oylesınız anladıgım kadarıyla

ben sızın yerınızde olsam doktora gıderım belkı hıpoaktıvıtesınız ? bunu ancak oyle anlarsınız
hareket hastalıgı yanı hıper aktıvıtenın tam tersı. bence bu kadar yavas olmak bır sorun.
Hipoaktiviteyi duymamıştım. Siz yazınca baktım belirtilerine. Evet çoğu bende var.

Ama şöyle bir durum da var. Ben mecbur kaldığımda işleri gerektiği gibi yapıyorum. Mesela bir misafir gelecek normalde 3 saatte temizlediğim evi 1 saatte temizliyorum. Ya da çalışırken patronum bir saat verdiğinde ve biraz sert davrandığında o saate kadar işi tamamlıyordum.

Benim sorunum daha çok rahatlık. Yani rahat ortamım varsa yaydıkça yayıyorum kendimi. Birde ayrıntılara aşırı önem veriyorum. Yemek yaparken,temizlik yaparken,çalışırken her şey mükemmel olsun tertemiz olsun diye yavaş yavaş yapıyorum. Mutfakta neredeyse hiç kaza yaşamam. Her şeyi dikkatli ve yavaş yaptığım için.
 
Bence gidip bir kan verin değerlerinize batırın.
Sonra da (çalışıyor musunuz bilmiyorum) kendinize uğraş bulun.
Çocuk da yok diye anladım ben. Hiç birşey bulamıyorsanız yeni yemek tarifleri falan deneyin. Hani insan istedikten sonra ille bulur birşey.
Yattıkça yatasın gelir ama harekete geçmek de enerjiyi dengede tutar. Ayrıca çok fazla telefonla vakit geçiriyorsunuz. Aşırı.
Gerçek hayat yerine sosyal medyada takılmayı seçiyorsunuz. Akan bir hayat var bunu farkedin.
Kan değerlerim normal. Daha yeni baktırdım.
Evet çocuğum yok.
Akan hayatın farkında olup onun bu kadar dışında kaldığım için kendime kızıyorum.
Farklı tarifler arada bir deniyorum.
 
Ben de bazen diyorum her insan aynı olmak zorunda değil neden beni böyle kabul etmiyorlar diye. Ama sonra düşünüyorum kabul edilcek bir tarafım yok ki.

Spor yaptığım zaman ben de daha aktif ve mutlu oluyorum. Ya da evi düzenlediğim zaman. Sıkıntı bunların sürdürülebilir olmaması. Hayat tarzı haline getirememek.

ilk paragrafiniza katilmiyorum aslinda ama boyle dusunmek sizi motive ediyorsa boyle dusunun tabi ki.
benim icin cidden uzucu bir sey insanlarin beni oldugum gibi kabul etmemesi, o durumda sevgileri, hatta saygilari eksiktir bence. Siz tabi ki kendi isinizi baskasina yikan biriyseniz o belki baska, ama yavas da olsa kendi isinizi kendiniz yapiyorsaniz, diger insanlar sizi oyle kabul etmeliler, bu konuda siz kendinizi eksik gormeyiniz.

Ikinci paragraf icinse yorumum;
Duzenlilik saglaymiyorsaniz da degisiklik yapin, her zaman ayni sporu yapmayin mesela,
yazin kosuya gidin, kisin spor salonuna gidin, baharda bir hobiye baslayin, sonbaharda yuruyuslere gidin gibi gibi, bu sekilde belki devamlilik saglarsiniz.
 
Ben de bazen diyorum her insan aynı olmak zorunda değil neden beni böyle kabul etmiyorlar diye. Ama sonra düşünüyorum kabul edilcek bir tarafım yok ki.

Spor yaptığım zaman ben de daha aktif ve mutlu oluyorum. Ya da evi düzenlediğim zaman. Sıkıntı bunların sürdürülebilir olmaması. Hayat tarzı haline getirememek.

Bu çok aci bir cümle. Daha aktif olan insanlar, niye daha mükemmel oluyorlar? Bu bir yalandir! Annenlerin sana inandirdiği birşey. Eşinide ondan dolayi seçtin. Annenler gibi o. Eleştirilmeyi biliyorsun. Bu kendine negatif yaklaşimi, konfor alanin ve eşinde bu şekilde yaklaştiği için, konfor alanina dahi.

Zootopia filmindeki slothler benim ruh ikizlerim olan biri olarak diyorum, bu kadar sert olma kendine. Neticede işe gidip çalişiyormusun? Evde asgari düzeyde temizlik felan oluyormu? Evet? Bitti işte .

Evde pijama ile kalmaktan keyif aliyorsan aliyorsundur. Elin yavaş ise yavaş. Olsun. Bu sensin. Ve istediğin şekilde yaşamak ve kabul görmek hakkindir.
 
ilk paragrafiniza katilmiyorum aslinda ama boyle dusunmek sizi motive ediyorsa boyle dusunun tabi ki.
benim icin cidden uzucu bir sey insanlarin beni oldugum gibi kabul etmemesi, o durumda sevgileri, hatta saygilari eksiktir bence. Siz tabi ki kendi isinizi baskasina yikan biriyseniz o belki baska, ama yavas da olsa kendi isinizi kendiniz yapiyorsaniz, diger insanlar sizi oyle kabul etmeliler, bu konuda siz kendinizi eksik gormeyiniz.

Ikinci paragraf icinse yorumum;
Duzenlilik saglaymiyorsaniz da degisiklik yapin, her zaman ayni sporu yapmayin mesela,
yazin kosuya gidin, kisin spor salonuna gidin, baharda bir hobiye baslayin, sonbaharda yuruyuslere gidin gibi gibi, bu sekilde belki devamlilik saglarsiniz.
Ya insanlar kabul etse de hayat bunu gerektiriyor. Çok nadir meslekler dışında iş hayatı bile her zaman hızlı,canlı,enerjik insanları istiyor. Yani aile kabul etse sevse bile-tabi ki seviyorlar sık sık söylüyorlar- toplum kabul etmiyor.
Kendi işimi başkasına yıkmam. Sadece çok araştıran ve ayrıntıcı biriyim o yüzden uzun sürüyor. Aman şurası da eksik kalsın diyemiyorum. Bir işi tamamladığımda çok beğenilir. Belki de bu yüzden tolerans gösteriyorlardı sonuç iyi olacak diye düşünüp.

Evet pandemi sekteye uğratmasa spor salonuna başlayacaktım. Geçmişte salonda spor yaptığımda daha motive şekilde yaşadığım olmuştu. Korona takıntılıyım tamamen bitmeden spor salonuna başlayamam. Ama kendi yaptığım sporları çeşitlendirebilirim. Bir hobim var onu yaparken de çok mutlu oluyorum. Belki birden çok olmalı.
Teşekkür ederim
 
Ya insanlar kabul etse de hayat bunu gerektiriyor. Çok nadir meslekler dışında iş hayatı bile her zaman hızlı,canlı,enerjik insanları istiyor. Yani aile kabul etse sevse bile-tabi ki seviyorlar sık sık söylüyorlar- toplum kabul etmiyor.
Kendi işimi başkasına yıkmam. Sadece çok araştıran ve ayrıntıcı biriyim o yüzden uzun sürüyor. Aman şurası da eksik kalsın diyemiyorum. Bir işi tamamladığımda çok beğenilir. Belki de bu yüzden tolerans gösteriyorlardı sonuç iyi olacak diye düşünüp.

Evet pandemi sekteye uğratmasa spor salonuna başlayacaktım. Geçmişte salonda spor yaptığımda daha motive şekilde yaşadığım olmuştu. Korona takıntılıyım tamamen bitmeden spor salonuna başlayamam. Ama kendi yaptığım sporları çeşitlendirebilirim. Bir hobim var onu yaparken de çok mutlu oluyorum. Belki birden çok olmalı.
Teşekkür ederim

bakin benim de bu tarz bir is arkadasim vardi, cok detayci ve yavas,
evet bazen zor olurdu calismak,
ama onun kontrol ettigi ise guvenim cok cok daha fazla olurdu,
mudure o isi goturdugumde bakmazdi bile X kontrol etti ise kesin eksiksizdir derdi.

yani bazi seyler bir acidan dezavantajdir, bir acidan avantajdir.
Bakmayin siz herkesin her seyi ayni kaliba sokmak istemesine.

Bir futbol takimi kuracak olsaniz gidip de 11 tane ronaldo almazsiniz, zira ronaldo iyidir superdir ama onu gidip de kaleye koyamazsiniz. Cesitlilik her zaman her yerde iyidir, aksini soyleyen beri gelsin :63:
 
Ben de kendimi bildim bileli rahatlığı çok severim

Dışarıda cıvıl cıvıl enerjisi yüksek pratik biriyim

Çalıştığım dönem de öyleydim zamanında yerime getirirdim her şeyi güzel çalışırdım

Evde sanki enerjim sömürülüyor yerimden kalmak istemiyorum.

bazen bulaşıkları bile eşim işten gelmeye yakın yıkıyorum

Ama bi misafirim gelecekse günler öncesinden yaparım

Evde pratiğim çok çabuk yaparım her şeyi ama canım yapmak istemiyor o motiveyi kendimde bulamıyorum

Bir de ben gurbetteyim kimse gelmeyecek rahatlığı mı bilmiyorum ama ben de size kısmen benzer durumdayım yavaşlık olarak değil ama rahatlık olarak ..
 
Bu çok aci bir cümle. Daha aktif olan insanlar, niye daha mükemmel oluyorlar? Bu bir yalandir! Annenlerin sana inandirdiği birşey. Eşinide ondan dolayi seçtin. Annenler gibi o. Eleştirilmeyi biliyorsun. Bu kendine negatif yaklaşimi, konfor alanin ve eşinde bu şekilde yaklaştiği için, konfor alanina dahi.

Zootopia filmindeki slothler benim ruh ikizlerim olan biri olarak diyorum, bu kadar sert olma kendine. Neticede işe gidip çalişiyormusun? Evde asgari düzeyde temizlik felan oluyormu? Evet? Bitti işte .

Evde pijama ile kalmaktan keyif aliyorsan aliyorsundur. Elin yavaş ise yavaş. Olsun. Bu sensin. Ve istediğin şekilde yaşamak ve kabul görmek hakkindir.
Evet sanırım o eleştirel ses hiç susmasın diye eş olarakta annem babam gibi birini seçtim. Çünkü çocukluğumdan beri bu konularda eleştirilmekten başka türlüsünü hiç görmedim. Bunu hiç düşünmemiştim. Teşekkür ederim. Dediğiniz gibi bu benim konfor alanım olabilir. Yeni birileriyle tanıştığımda bile bir şey yapacaksak ben biraz yavaşım kusura bakmayın diye açıklama yapıyorum. Kendimi onları yavaşlatan suçlu biri gibi hissediyorum.

Bana kalsa ben kendimi bu şekilde belki severim. Ama daha önce yazdığım gibi bir toplumun içinde yaşıyoruz ve toplum bunu kabul etmiyor. Ben de mesela evliyse evini,çocuklarını,işini idare eden kendi sosyal hayatı olan dolu dolu yaşayan insanlara özenerek bakıyorum.

Bu biraz şu his:Hayatımın kontrolü bende değilmiş gibi hissediyorum. Sanki içimde bir şeyler bana engel oluyor. Onlardan kurtulsam istediğim her şeyi yapacağım,başarılı ve mutlu olacağım. Kendimde bu kapasiteyi görüyorum.
 
bakin benim de bu tarz bir is arkadasim vardi, cok detayci ve yavas,
evet bazen zor olurdu calismak,
ama onun kontrol ettigi ise guvenim cok cok daha fazla olurdu,
mudure o isi goturdugumde bakmazdi bile X kontrol etti ise kesin eksiksizdir derdi.

yani bazi seyler bir acidan dezavantajdir, bir acidan avantajdir.
Bakmayin siz herkesin her seyi ayni kaliba sokmak istemesine.

Bir futbol takimi kuracak olsaniz gidip de 11 tane ronaldo almazsiniz, zira ronaldo iyidir superdir ama onu gidip de kaleye koyamazsiniz. Cesitlilik her zaman her yerde iyidir, aksini soyleyen beri gelsin :63:
Teşekkür ederim yazdıklarınız beni çok mutlu etti. Evet benim yaptığım işlere de senin yaptığın anlaşılıyor derlerdi. Ama başka zaman da o kadar saat napıyorsun anlamıyorum dedikleri de oluyordu 🙂

Kesinlikle farklılıklarımızla güzeliz. Keşke farklılıklarımızla toplumda yer edinebilsek
 
İyi günler herkese,

Benim sorunum:Kendim. Çocukluğumdan beri aşırı yavaş,uyuşuk,uykuyu seven bir insan oldum.Annem ve babam ise benim tam tersim. Çocukluğum hep eleştirilmekle geçti. Hızlı ol,hadi uyan,yerinden kalk hareket et. Bu ve benzeri sözlerle hep beni değiştirmeye çalıştılar. Annem ileride hayatında çok zorlanacaksın diyordu o zamanlar inanmıyordum ama çok doğruymuş.

Evlendim. Eşim annem babamdan daha hiperaktif biri. Sürekli planları işleri olan,oturmaktan hoşlanmayan, 5 dakikasını bile boş geçirmeyen birisi. Bu sefer de annemlerin bıraktığı eleştirilere o devam ediyor. Benim iyiliğim için söylediğini biliyorum ama kendimi değiştiremiyorum.

Elim çok yavaş. Çalışırken de bu sıkıntı oluyordu. Yapmam gereken işleri zamanında tamamlayamıyordum. Tolerans gösteriyorlardı ama onların da gözündeki eleştirel bakış beni iyice dibe sürüklüyordu.

Telefon bağımlısıyım. Günde 8-9 saatimi telefonla geçiriyorum. Spora başlasam 1 hafta sonra bırakıyorum. Aklımda hep hayallerim,planlarım var. Ama bu uyuşukluk yüzünden hiç birini yapamıyorum. Küçükken de aslında derslerim iyiydi ama tembellik yüzünden istediğim şeyleri bile başaramadım.

Benim sormak istediğim benim gibi olup sonradan kendini değiştirebilen var mı? Ben normal insanlar gibi olmak istiyorum. Canlı,enerjik,hayatı dolu dolu yaşayan biri. Bu arada soracak olanlar için kan değerlerimde bir problem yok düzenli kontrol ettiriyorum.

Bu şekilde devam etmek istemiyorum. Her gün kendi kendime çok kızıyorum. Kendimi sevmiyorum. Başka insanların başarılarını görünce bu hayatta oksijen tüketen fazlalık gibi hissediyorum kendimi.
Benim ablam da senin gibiydi iki çocuğu oldukdan sonra mecbur oturmaya zamani kalmadi. Şimdi 1 saat içinde belki de 5 işin daliyca koşuyor. Ayni şeyleri annem de çok soylerdi. Eşi de kayinvalidesi de. Ama şimdi hizina yetişemiyorlar. Sana tavsiyem kendine bir program kurman. gunluk işlerini sirala. Mesela 10.00 -12.00 arasi evleri tamamen toparlamak, silmek supurmek,. Yarim saat dinlenmek, 12.30-14.00 kitap okumak ve saire. Işin için ayirdigin zamanda telefona bakma. Kenardan şarki aç, dizi aç ama eline alip da uzanma. Şimdi sen gunluk rutinlerine gore programini kur. Derler ki bir şeye alişmak için 21 gun devamli yapman gerekli zor da olsa. Ama 3 ay yaparsan artik zorluğu kalmaz gozunde. Tüm işlerini halledersen gunun sonunda çok mutlu olacaksin. Genelde telefon başinda zaman geçirilince insana gerçekten bu kadar zamani boşa harcamiş gibi geliyor. Mesela bir zamanlar oglen işim başlardi ben de sabah saat 11e kadar uyurdum. Sonra bazi işlerim oldu sabah erkenden çiktim ordan oraya koştum ve gerçekten çok yoruldum saata bir baktim ki saat sabah 11. Dedimki gerçekten benim bu uyuduğum zamana ne kadar da çok şey siğdirmak mumkun. O zamandan beri erken uyanmaya planla davranmaya, işlerimi aksatmamaya, bugunun işini sabaha birakmamaya karar verdim. Şimdi saat 6da bile uyanmak bana zor gelmiyor. Dedigim gibi 3 ayin sonunda zorluğu gider. Alişirsin
 
Back
X