arkadaşım ben olsam bir daha boşanalım dediğinde sakin bir şekilde 'her tartışmamızda boşanalım demenden anladığım kadarıyla benden ayrılmayı çok rahat bir şekilde düşünebiliyorsun ya da en küçük tartışmamız bile seni boşanma aşamasına getirdiğine göre bana olan sevgin yeterli değil. bundan dolayı seni suçlayamam, her ne kadar tartışmalarımızın başka çözümleri olacağını düşünsem de bu çözümleri tek başıma uygulayamayacağımı biliyorum. ben evlilikte güven isterim, en küçük tartışmada bile boşanalım demen sana güvenmemi engelliyor. eğer gerçekten istiyorsan tamam boşanalım. sen bir düşün. eğer durum böyleyse ne zaman uygunsan gidip bir avukatla görüşelim. ama yok ben sadece sinirle söylüyorum falan diyorsan da bir daha bu kadar sakin olmam, güvenmediğim bir insanla evli kalamam.' derdim.
benzer durumu şu şekilde yaşamıştım. eşimle sevgiliydik. yapı itibari çok alıngandır. ayrı şehirlerdeyiz telefonla görüşebiliyorduk. en küçük bir şey söylesem alınıyordu. bende tam tersiyimdir. bir sorun varsa konuşmadan uyuyamam, içim içimi yer. yine bir gün çok çok saçma bir konuda alındı bana telefonu kapattı. o gece açmadı. tabi sinirim çok bozuldu. neyse karar verdim asla aramayacağım inceldiği yerden kopsun. ertesi gün öğlene doğru aradı beni, tabi ben aramayınca hiç bir şey yokmuş gibi konuşuyor. bak dedim böyle olmaz. şimdi sevgiliyiz telefonu kapatıyorsun, evlenince yatağını mı ayıracaksın ne demek bu?? ikimizde belli yaşlara geldik, çocuk değiliz ki küselim. bir daha böyle bir şey istemiyorum, olursa da bu kadar anlayışlı olmam. bu konuşmadan sonra 3 yıl oldu inanır mısın bir kere bana alınıp tel kapatmadı. aynı zamanda söylediğin söz çok hoşuma gitti haklısın özür dilerim dedi.
eminim ki eğer ben ondan özür dileseydim, alındığında üstüne çok düşseydim hala aynı şeyleri yaşıyor olacaktık.
Allah yardımcın olsun