Merhabalar :)
Yeniyim buralarda :)
Bir derdim yada sorunmu bende bilmiyorum, acikcasi arkadaslarim ile de bu konuyu pek konusamiyorum, negatif tepki almaktan korktugum icindir belkide, böyle anonim derdimi anlatmak istedim.
Biri ile tanistim, ilk yasimi ona ben söyledim, yani 25. Oda 24 oldugunu söyledi.
Huylandim aslinda, cünkü bebek yüzlüydü, halleri, huyu bazen yazma sekli bana sanki 24 degilmiste daha kücükmüs gibi gelirdi.
Konu Sevgili olmaya kadar geldi, hep kacamak cevaplar verdim, kabul etmedim, hayirda diyemedim. Cünkü bende ona karsi bos olmadigimi farkettim, dayanamayip bir kere bulustugumuzda ona inanmadigimi söyledim, dogru söylüyorum deyip durdu. Ertesi gün mesaj atarak 21 yasinda oldugunu itiraf etti, eger dogru yasini söyleseymis, ona tanisma firsati vermeyecegimi düsünmüs (haklida aslinda, kendimden kücük biriyle olmak istemezdim). Ama beni cok begendigini kesinlikle tanismak istedigi icin bu yalani söyledigini, yalan söyledigi icin özür diledi, yas farkini görmezden gelemezmisin, benden cok hoslandigini tutuldugunu falan söyledi, bende biraz zaman istedim. Aklim karma karisik, tüm gün aklimda o, ama yasca kücük biriyle olamam, en fazla 2 Yas olsa neyse derdim, ama 4 yas, agir geliyor. Cevremdekilerin tepkisi ne olur ailemin tepkisi ne olur diye düsünüyorum. Bu zamana kadar ask konusunda hic sansli olamadim, belki sadece bana asiri ilgi gösterdigi icin aklimdan cikmiyor, yani gecicidir diye düsünüyorum, yani anlik bi etkilenmedir diye.
Fakat ilerde pisman olurmuyum diye de düsünmüyorum degil, yani onu hepten hayatimdan cikarirsam