Keşke!

İngilizce dersinde yanımda bir kız oturuyordu. Onun için 'Benim en iyi arkadaşım.' diyordum..
Ben onun ipek gibi saçlarına bakıp, onun benim olmasını istiyordum..
O bana, benim ona baktığım gözle bakmıyordu. Bunu biliyordum..

Dersten sonra kalktı. Geçen gün sınıfta olmadığı için o günün notlarını benden istedi. Ona notları verirken bana teşekkür etti ve yanağımdan öptü.
Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Onbirinci Sınıf

Telefonum çaldı. Arayan oydu ve ağlıyordu. Bana aşkın nasıl kalbini kırdığını anlattı. Beni evine çağırdı. Yalnız kalmak istemediğini söyledi. Ben gittim. Koltuğa yanına oturdum. Güzel gözlerine bakmaya başladım ve onun benim olmasını diledim. İki saat sonra Drew Barrymore'un bir filmi başladı ve onu izledik. Filmi izledikten sonra uyumaya karar verdi. Bana herşey için çok teşekkür etti ve yanağımdan öptü.
Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Son sınıf

Mezuniyet balosundan bir gün önce yanıma geldi. 'Çıktığım çocuk hasta ve partiye gelemeyecek.' dedi. Benim de çıktığım yoktu. Yedinci sınıfta birbirimize söz vermiştik. Eğer çıktığımız biri olmazsa partilere birlikte gidecektik, 'En İyi Arkadaş' olarak. Partiye birlikte gittik. O akşam çok güzeldi. Herşey yolunda gitti. Partiden sonra onu evine kapısının önüne kadar bıraktım. Kapının önünde ona baktım. O da bana, o güzel gözleriyle gülümseyerek baktı.
Onun benim olmasını istiyordum..
O bana, benim ona baktığım gözle bakmıyordu. Bunu biliyordum..
Bana hayatının en güzel zamanını geçirdiğini söyledi ve yanağımdan öptü.
Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Günler, haftalar, aylar geçti ve mezuniyet günü geldi çattı.

O gün sürekli onu izledim. Sürekli onu seyrettim. Diplomasını almak için sahneye çıkarken sanki havada süzülen bir melek gibiydi.
Onun benim olmasını istiyordum..
O bana, benim ona baktığım gözle bakmıyordu. Bunu biliyordum..
Herkes evine gitmeden önce yanıma geldi. Ağlayara bana sarıldı ve başını omzuma koydu. 'Sen benim en iyi arkadaşımsın. Teşekkürler' deyip yanağımdan öptü.
Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Aradan yıllar geçti..

Bir kilisedeyim. O kızın nikahını izliyorum. Evet, artık evleniyordu. Onun 'Evet, kabul ediyorum!' demesini, yeni hayatına girmesini izledim. Başka bir adamla evli olarak.
Onun benim olmasını istiyordum..
O bana, benim ona baktığım gözle bakmıyordu. Bunu biliyordum..
Yeni hayatına girmeden önce yanıma geldi. 'Nikahıma geldin. Teşekkürler' deyip yanağımdan öptü.
Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Yıllar çok çabuk geçti..

Şu an benim bir zamanlar en iyi arkadaşım olan kızın tabutuna bakıyorum. Eşyaları toplanırken, lise yıllarında yazdığı günlük ortaya çıktı. Hemen günlüğü aldım. Günlükte okuduğum satırlar dudaklarımda mırıldandı ve boğazımda düğümlendi.
'Onun gözlerine bakarak onun benim olmasını diledim..
O bana benim ona baktığım gözle bakmıyordu..
Bunu biliyorum..'

Onu sadece arkadaş olarak istemediğimi bilmesini istiyordum..
Onu çok seviyordum, söyleyemiyordum..
Nedenini bilmiyorum, çok utanıyordum..

Keşke.. Sevdiğimizi söyleyebilseydik..

hep geç kalıyoruz maalesef :smiley-cry::smiley-cry:

ben geç kalmıyım diye söylemiştim bi zamanlar :yes:
biraz geç kalmışım heralde, bir türlü olmadı. frekanslarımız çok
farklıymış. yinede arkadaş olarak iyidir kerata ama eş olarak
beğenmemiştim. ne mi oldu çook uzun süredir görüşmüyoruz.
küsmüyüz ne bilmiyorum. :smilewinkgrin: