Kendinizi kullandırmayın insanlara .enerjinize yazıkSürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Ben bu dediğinizi yapsam yine onların umru olmayacakmış gibi geliyor. Kaybeden ben olacakmışım gibi geliyor.Aynı durumu ben de yaşadım. Sebebi onları dinlememiz ve teselli edip, çözüm yolu aramamız. Sonra kendime kızıp aradıkların da ben de kendi dertlerimden bahsettim. Sonra vazgeçtiler. Güzin ablamıyız. Asla iyi niyetimi kimseye kullandırmam. Siz de öyle yapın. Gerçek dost olanlar kalır., gidene de bay bay
Sana yalan söylüyolar bence dinleme insanların dertlerini öyle insanlara fırsatta vermeSürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
İnsan (psikolojisi) en derin sırlarını bilen kişiyle eğlenemez. O onun dert yönüdür, derdiyle aynı ortamda olmak istemez.Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Benimde var bı iki arkadaş böyle. Çünkü hep çözüm sağlayan mantıklı konuşan ve kendi hayatından şikayet etmedigim için beni bu şekilde kullanan arkadaslarim vardı. Kullanmak diyorum. Çünkü öncesi iyi niyet olarak düşündüm. Ama sonrası kullanmak oluo işte. Sonra bu arkadaş beni her aradığında napion deyince kendi dertlerimi sıraladım. BingoooSürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
Hiç bu açıdan düşünmemiştim. Yani bu iyi birşey mi kötü birşey mi acaba?İnsan (psikolojisi) en derin sırlarını bilen kişiyle eğlenemez. O onun dert yönüdür, derdiyle aynı ortamda olmak istemez.
Anlattığınız kadarıyla kaybedecek birşey yok ortada zatenBen bu dediğinizi yapsam yine onların umru olmayacakmış gibi geliyor. Kaybeden ben olacakmışım gibi geliyor.
Niye kaybedesin ki. Bırak gitsinler. Çünkü giden zaten gerçek dost değildir. Sana da bir faydası olmaz kiBen bu dediğinizi yapsam yine onların umru olmayacakmış gibi geliyor. Kaybeden ben olacakmışım gibi geliyor.
İyi-kötüden ziyade sizin psikolojik sağlamlığınız aslolan. Dert anası olmanın luzümü yok.Hiç bu açıdan düşünmemiştim. Yani bu iyi birşey mi kötü birşey mi acaba?
Bu insanlara kendi derdini anlatmaya başla, borç iste otamatikman uzaklaşırlar.Sürekli aynı şey oluyor. 1 veya 2 kişi de değil. Tüm arkadaşlarım dertleri, tasaları oldu mu bana gelir. Ama iş gezme, tozma oldu mu (şu an gezip tozduğumuz yok tabiki, genel anlamda söylüyorum) veya keyifli bir durum olduğunda beni bir güzel satarlar. Sıkıcı bir tip miyim anlamıyorum. Ben mesela bir yere gitme için teklifte bulunduğumda hemen bir bahane bulurlar. Ama bana bahane buldukları zaman bir bakarım başkalarıyla görüşüo oluyorlar. İşin enteresan yanı bu kişiler “sen güzel sır tutuyorsun” diyip bütün sırlarını, ama en derin sırlarını bana anlatırlar. Ya da bana yalan söylüyorlar bilmiyorum. Bu durumu çözemiyorum, sizlerden fikir bekliyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?