konuya nereden başlayacağımı bi türlü bilemiyorum. sanırım biraz uzun anlatacağım ama hepinizin yardımına ve fikirlerine ihtiyacım var arkadaşlar...
sevgilimle birlikte aynı sokakta oturuyoruz ve ikimizde aynı köylüyüz. ailelerimiz birbirlerini uzun zamandır tanıyor. ama birlikte olduğumuzu bilmiyolardı. biz 1 seneyi geçkin birlikteyiz ve ciddi bir adım atmak istiyoruz. babam bi şekilde benim tuncayla birlikte olduğumu öğrenmiş ve annemi sıkıştırıyodu, ağzından laf almak için bi gece. annem bayağı söylemedi ama dayanamadı en sonunda dedi. o sırada bende kalktım ağlaya sızlaya bende anlattım dedim böle böle. biz çıkıyoruz sana gelip sölicektik ama herşeyimiz hazır olsun istedik. ev yapıyor tuncay o bitsin öle gelecektik. babam köpürdü yok bana dicektin, danışacaktın ben babayım, daha erken, ne gerek var görüşmene, tanıyoz işte falan filan. görüşme dedi. dedim hangi kız gidip babasına soruyo, baba ben tuncayla çıkabilirmiyim gibi dedim. anlamadı çemkirdi çemkirdi, bende ağlaya ağlaya gittim yattım. neyse ertesi gün biz ayrıldık dedim daha fazla uzamasın mevzu diye, şimdi bizi ayrı biliyor babam. tuncaya da dedim bu böle olmaz bayramdan sonra gelin isteyin diye.
bunların hepsi ramazandan önce oldu.
ben AÖF 4. sınıf öğrencisiyim. şimdilik tuncayın bir işi yok. babasının nakış makineleri var bi kaç tane onlarda çalışıyo bazen. tuncayda AÖF işletme mezunu. babam kesinlikle okulun bitmeden evlenemezsin, evlenirsende boynu bükük gider, hiç bişi yapmam gibi laflar diyomuş anneme. annemde gelip bana anlatıyor. biz en başından beri kurbandan sonra nişan, haziranın ilk haftası düğün diye düşünüyorduk hep. çünkü almanyada halaları var, haziranda hepsi bursaya gelecek ve tuncaya çok düşkünler. onlarda bu düğünü görsün istiyolar. eğer bitirebilirsemde haziranın ilk haftası AÖF sınavlarım var. yani bu durumda mümkün değil düğün gibi görünüyo. tuncayın tüm ailesi biliyo ve beni çok istiyolar, bir an önce evlenelim onlara göre. geçenlerde sevgilimin babası teyzemle konuşmuş kurbandan sonra kızı isteyeceğiz diye. teyzemde gelip anneme söylemiş dün. annemde bi güzel payladı beni. kesinlikle olmaz, babanla aranı yeni düzelttin bir daha bozma aranı. baban asla seni vermez. okulun bitmeden bu iş olmaz falan. delirtti beni. dedim ben öle bişi demedim, biz vazgeçtik. elli defa konuştum ailesiyle bekleyin daha zamanı var diye. annemde yok öle dememişsin, onlar geleceklermi. söle gelmesinler. tuncaya diyorum, oda ben artık aileme laf dinletemiyorum diyo.
birde o kadar heveslendim ki ben. ilk defa evliliği bu kadar çok istiyorum. hiç aklımda yokken bile gittim çeyiz aldım bissürü kendime. bütün mutfak eşyalarımı tamamladım. annemin haberi var bunlardan. babama diyemedim çeyiz aldım diye. bilse çok kızar bana.
ben bu kadar heveslenmişken bi destek bekliyorum annemden falan. hiç annemin umrunda değil. aldıklarımı getiremedim eve, babam görmesin diye. geçen cmrtesi istanbula gitti, o ara getirteyim dedim. annem bi ton laf söyledi. bende dayanamadım kızdım, hiç mi merak etmiyorsun anne dedim kızım ne almış diye. oda lafı çevirdi, ediyom da işte mırın kırın. :gitme:
şimdi evde bu konu açılmıyor bile. hiç bişi yokmuş gibi konuşmaya çalışıyorum babamla, ama içim ,içimi yiyor. her dediği kelime bana dokunuyor. sürekli sabır diyorum. bazen sabrımda kalmıyor. zaman bırakayım diyorum, yaşadıklarım beni çok üzüyor
şimdi size soruyorum. bu durumda ben ne yapabilirim? ailemi bi şekilde ikna etmek istiyorum. eğer bayramdan sonra gelirlerse her şey daha da kötü olacak, babam çok serttir bu konuda. gelmeyin desem karşı taraf alınıyo, bizi beğenmiyomusunuz, istemiyomusunuz gibi. Derler ya iki ucu ..... değnek. Aynen o misal :çok üzgünüm:
sevgilimle birlikte aynı sokakta oturuyoruz ve ikimizde aynı köylüyüz. ailelerimiz birbirlerini uzun zamandır tanıyor. ama birlikte olduğumuzu bilmiyolardı. biz 1 seneyi geçkin birlikteyiz ve ciddi bir adım atmak istiyoruz. babam bi şekilde benim tuncayla birlikte olduğumu öğrenmiş ve annemi sıkıştırıyodu, ağzından laf almak için bi gece. annem bayağı söylemedi ama dayanamadı en sonunda dedi. o sırada bende kalktım ağlaya sızlaya bende anlattım dedim böle böle. biz çıkıyoruz sana gelip sölicektik ama herşeyimiz hazır olsun istedik. ev yapıyor tuncay o bitsin öle gelecektik. babam köpürdü yok bana dicektin, danışacaktın ben babayım, daha erken, ne gerek var görüşmene, tanıyoz işte falan filan. görüşme dedi. dedim hangi kız gidip babasına soruyo, baba ben tuncayla çıkabilirmiyim gibi dedim. anlamadı çemkirdi çemkirdi, bende ağlaya ağlaya gittim yattım. neyse ertesi gün biz ayrıldık dedim daha fazla uzamasın mevzu diye, şimdi bizi ayrı biliyor babam. tuncaya da dedim bu böle olmaz bayramdan sonra gelin isteyin diye.
bunların hepsi ramazandan önce oldu.
ben AÖF 4. sınıf öğrencisiyim. şimdilik tuncayın bir işi yok. babasının nakış makineleri var bi kaç tane onlarda çalışıyo bazen. tuncayda AÖF işletme mezunu. babam kesinlikle okulun bitmeden evlenemezsin, evlenirsende boynu bükük gider, hiç bişi yapmam gibi laflar diyomuş anneme. annemde gelip bana anlatıyor. biz en başından beri kurbandan sonra nişan, haziranın ilk haftası düğün diye düşünüyorduk hep. çünkü almanyada halaları var, haziranda hepsi bursaya gelecek ve tuncaya çok düşkünler. onlarda bu düğünü görsün istiyolar. eğer bitirebilirsemde haziranın ilk haftası AÖF sınavlarım var. yani bu durumda mümkün değil düğün gibi görünüyo. tuncayın tüm ailesi biliyo ve beni çok istiyolar, bir an önce evlenelim onlara göre. geçenlerde sevgilimin babası teyzemle konuşmuş kurbandan sonra kızı isteyeceğiz diye. teyzemde gelip anneme söylemiş dün. annemde bi güzel payladı beni. kesinlikle olmaz, babanla aranı yeni düzelttin bir daha bozma aranı. baban asla seni vermez. okulun bitmeden bu iş olmaz falan. delirtti beni. dedim ben öle bişi demedim, biz vazgeçtik. elli defa konuştum ailesiyle bekleyin daha zamanı var diye. annemde yok öle dememişsin, onlar geleceklermi. söle gelmesinler. tuncaya diyorum, oda ben artık aileme laf dinletemiyorum diyo.
birde o kadar heveslendim ki ben. ilk defa evliliği bu kadar çok istiyorum. hiç aklımda yokken bile gittim çeyiz aldım bissürü kendime. bütün mutfak eşyalarımı tamamladım. annemin haberi var bunlardan. babama diyemedim çeyiz aldım diye. bilse çok kızar bana.
ben bu kadar heveslenmişken bi destek bekliyorum annemden falan. hiç annemin umrunda değil. aldıklarımı getiremedim eve, babam görmesin diye. geçen cmrtesi istanbula gitti, o ara getirteyim dedim. annem bi ton laf söyledi. bende dayanamadım kızdım, hiç mi merak etmiyorsun anne dedim kızım ne almış diye. oda lafı çevirdi, ediyom da işte mırın kırın. :gitme:
şimdi evde bu konu açılmıyor bile. hiç bişi yokmuş gibi konuşmaya çalışıyorum babamla, ama içim ,içimi yiyor. her dediği kelime bana dokunuyor. sürekli sabır diyorum. bazen sabrımda kalmıyor. zaman bırakayım diyorum, yaşadıklarım beni çok üzüyor
şimdi size soruyorum. bu durumda ben ne yapabilirim? ailemi bi şekilde ikna etmek istiyorum. eğer bayramdan sonra gelirlerse her şey daha da kötü olacak, babam çok serttir bu konuda. gelmeyin desem karşı taraf alınıyo, bizi beğenmiyomusunuz, istemiyomusunuz gibi. Derler ya iki ucu ..... değnek. Aynen o misal :çok üzgünüm: