pelin sen benim tersimi hiç gördünmü????
görme bence...
kızdırma beni...napıyorsun öyle ağlamak falan....

döverim kız seni...
bak sana ne anlatıcam, ibret olsun sana...
biz eşimle evlendiğimizde eşim atama bekliyordu, haliyle işsizdi...
kv denin merkezdeki evlerinde oturuyorduk, şükür ev kira değildi ama kira tek masraf değilki, ok zor günlerimiz geçti...
iş bulamadı hiç, bulduğu işler de para vermediler sigorta yapmadılar vs...
bende çok ağladım, çok yıprandım...hatta eşim çalıştığı işyeri parasını vermeddiği için çıktı işten...başka yer bulamadı çok kötü günlerdi...
çevrede herkes ama herkes bize laf sokup duruyordu, özellikle bana, ataması olmayan biriyle evlenilir mi diye...çok ağlattılar beni...ailem bile her nekadar destek olsalar da herkesin evi yuvası ayrı..birde hamile kaldım hemen...
artık son noktaya gelmiştik, çünkü doğum yaklaştı, sigorta yok, atama yok, masraflar allahım her gece gözyaşı....
ama eşim hep dediki bana, allah insanı son noktaya kadar sıkar sıkar sabrını ölçer, dayanabilecekmi şükür edecek mi? yoksa isyan mı edecek, sızlanacakmı diye...hep dua ettik eşimle..rabbim yardımcı ol diye...
ve doğumum oldu, şükür kimseye muhtaç olmadan üç beş ay geçti, bebe rızkıyla gelirmiş gerçekten....eşim geçici bi iş buldu buna bile sevindik...derken birgün eşim telefon etti, atamalar varmış dua edelim inşallah belki olur dedi..tabi benim hiç ümidim yok ama eşiminde umudnu kırmak istemiyorum...
tercih yaptık vs işlemler malum... ama ben tercih yaptığımızı bile unuttum, çünkü her seferinde hüsran olunca alışmıştık...

eşim bi işte çalışıyor ya, azıcık aşım ağrısız başım diye şükür edip seviniyordum zaten...
eşim iş gittiği birgün telefon etti, meğer atanmışız

allahım o sevinci duyguyu size izah edemem....rabbim sabrımızı denedi, isyan etmedik çok şükür..hep dua ettik..rabbim kimseye muhtaç etme diye..şükürler olsun atandık, 3 yıl oldu...
elhamdülillah....
o yüzden şunu sakın unutma pelincim, sabredenler feraha erenlerdir...eğer sabredersen, ve sabrının kederini içine gömer de isyan etmezsen rabbim senide feraha erdirerek müjdeleyecek emin ol...duanın açamadığı kapı yok sakın unutma...dua kaderi bile değiştirir...
içine ağlama daralma sıkışma geldiğinde aç ellerini dua et....gör bak nasıl gönlün rahatlayacak..