- 14 Eylül 2014
- 21.015
- 100.783
- 798
Evet bu aşamadayım ben de...
Dilerim bir gün hiç rahatsız olmadığım günlerde gelir
Evet bu aşamadayım ben de...tum yazdıklarınızı ve yorumlarınızı okudum sızı anlıyorum ve hak verıyorum
aslında bende çok kindarım ne yalan soyleyeyım
aılemın bıle yaptıgı hıc bırseyı unutmam sız aılenızı yakınlarınızı sıneye cekebılıyormussunuz bende oda yok
yapılan ıyılıgı de unutmam kotulugu de bu mızac yapacak bırsey yok
sinirlenmemek kinlenmemek ıcın sorunlu oldugunu dusundugum ınsanlara mesafe koyuyorum gıtmek zorundaymıssınız pek bır arada olmazsınız konustugunda odadan cıkarsınız bırkacgun ıdare edersınız yapacak bırsey yok malesef
dogru kin besledıkce bız kendımıze zarar verıyoruz kesınlıkle katılıyorum sanırım duygusal olarak hassas fazla ınce dusunen ınsanlar daha kindar oluyor gıbı gelıyor bıraz rahat olmayı gamsız olmayı ogrenmemız gerek kafaya takmamalıyızBana kin bizi içten içe çürütüyor gibi geliyor. Kendime yapıyorum sanki gibi hissediyorum.
Ondan aslında bu huyumdan vazgeçmek istiyorum.
Yani yapılanı unutmamak güzel ama işi uzatıp içinde sürekli kötü duyguyla yaşamak zor.
Ben unutmayayım ama beni de etkilemesin istiyorum. Sanırım bu pek mümkün değiş
dogru kin besledıkce bız kendımıze zarar verıyoruz kesınlıkle katılıyorum sanırım duygusal olarak hassas fazla ınce dusunen ınsanlar daha kindar oluyor gıbı gelıyor bıraz rahat olmayı gamsız olmayı ogrenmemız gerek kafaya takmamalıyız
aynı benım annemAnnem mesela unutverir hemen her şeyi. Öyle güzel bir huy ki. Gerginliği olmuyor hiç. Ben bir insanın sesine dayanamayıp kalbim çarpmaya başlarken annem başka şeylere odaklanıyor.
Kimlerle kimlerle unuttu asgari düzeyde sinirlenmeden görüşüyor.
Biraz ona çekseymişim keşke
O zaman esiniz ve kv niz icin bir kac gün dayanacaksiniz huyunuz bu malesef sadece sakinlestirebilirsiniz kendinizi bu kalp atisi olmamasi icin ..Torunları daha 2 yaşında ama o zaman hiç görmeyecekler. Kayınvalideme haksızlık olur gibi geliyor. Gerçekten o iyi bir kadın çünkü
Ne güzel yazmışsınız. Kesinlikle deneyeceğim. Ve evet anne babası ve kardeşleryle dahi husumeti var kayınpederimin. Bazen kendime diyorum evlat olsa çekilmez denen bir adam bu neden kendi iç huzurunu bozuyorsun bu adam için diye ama ah içime söz geçmiyor.Bazı insanlar vardır ki,huzursuzluktan beslenir.Huzursuzluktan huzur duyar.Mutluluk,sakinlik,dinginlik onları huzursuz eder.Bunun için en olmadık şeylerden sorun yaratır ve etrafına huzur vermezler.Bu onların yapısında vardır ve değişemezler.
Kayınbabanızı bu katagorideki insanlardan sayıp,onun davranışlarını ve söylemlerini kafaya takmamayı başardığınızda göreceksiniz ki,kin tutmakla kalbiniz ve beyniniz artık yorulmayacak.Ters gelen konuşmalarını sindirip sessiz kalın demek değil bu anlatmak istediğim.Gereken tavrı ve söylemi elbetteki gösterin.Ama,orada bitsin.Kafanızda tekrar tekrar düşünmeyin.
Tıkandığım nokta o zaten.
Yani ben normalde sevmezsem arkadaşlığımı bitirir görmezdim bir daha.
Şimdi eş için çocuk için mecburum. Kaçmaya alışmışım huzursuzluktan şimdi kaçamıyorum ve bu duygularla mücadele de edemiyorum. Neler neler diyorum kendime, telkin ediyorum hep. Ama adam bir şey diyor hoop başa sarıyorum. Keşke gerçekten tek bir kişinin sesini duymama şansımız olsa.
Telkinden başka yapacak şey yok belki de aynen devam edeyim bari
Aynen tarif ettiginiz gibi bir akrabam da benim var, hem de ablam, yakin zamanda gelecekler, bu sefer bizde de kalirlar kesin. Asla deger verilmeyi haketmiyor, zerre kadar sevmem , ama malesef ki akrabalik denen sey gorusmeye mecbur birakiyor insani. surekli eski yaptigi seyleri hatirlayip duruyorum. Dedimki yahu nereye kadar, niye kendime eziyet edip duruyorum, gecmisi her yere cebimde götürür gibi, kendime ediyorum dedim. Ben aklima getirip kendimi yiprattikca sanki o pisman mi olacak, hatalarini mi kabul edecek? Hayir. Cunku herkes kendi doğasini yansitir. Yine ayni sacmaliklari yasayacagim belki ama "delidir ne yapsa yeridir " diyip gecip kendimi yipratmamaya calisacagim. Benzetmek olarak degil net ornek vermek icin diyorum. : kediden köpek davranisi beklemek mantiksizdir dimi, demekki o kisiyi oldugu gibi kabul etmeye mecburuz, sinirlarimizi korumak kaydiyla.
Bende sizin yaptığınız gibi köşe kapmaca oynuyorum evde...Bazı insanlar o kadar odun oluyo ki anlatamam bi de Allaha havale ediyorum en iyisi...Merhaba sevgili KK
İnsan akıl vermeye gelince çok akıllı çok efendi oluyor ama iş kendine gelince hata yapsan da devam ediyorsun.
Ömrüm boyunca kindar bir insan oldum. Öyle ki annemin bana vurduğu bir iki popo şaplağı, pazarda kaybolunca nerdesin diye korkudan patlatılan kafa şamarını bile hatırlarım. Hatta yaşımın çok ufak olduğu bazı kötü anları bile. Ailemi affediyorum yük etmiyorum. Arkadaşsa silip atıyorum. Ama gel gelelim eş ailesine olan sevimsiz duygularıma ket vuramıyorum.
Başka şehirde yaşıyoruz bir bayram iki de ara tatillerde birer hafta olmak üzere yılda üç hafta görürüm. Hatta bayramda dört gün fln. Kayınvalidemle geçiniyoruz şükür. Gelgelelim kayınpederimi görecek gözüm yok. Gitmemize yakın o da çocuğunun dedesi iyi geçin, unut olanları diyorum şen şakrak gidiyoruz, adamı görünce sesini duyunca kalbim çarpmaya başlıyor, öyle bir sıkıntı basıyor ki anlatamam.
Aslında büyük olaylar da yok. Çok geveze her şeyi bilen agresif bir insan. Düğün zamanı abim gibi olan kuzenimin gelemeyeceği tarihte inatlaşma yaşandı, babamla araları bozuldu. Ama sonra atlatıldı. Birinde de ailemizin farklı görüşleriyle ilgili saçma sapan br yorum yapıp bana şunu yap bunu yapma gibi emir verecek oldu. Benle ciddi bir tartışma yaşadı. Sonrasında zaten yokuş aşağı gittik. Lohusalıkta illa gelicem diyip bir hafta geldi. Elini asla cebine atmadığı gibi bir de şunu pişir fln diye karıştı. Babam sağolsun gün içinde gezdirdi evden uzak dursun diye ama onda da habire babama hesap ödetmiş. Bir insan yorun görmeye bir çeyrek gelip bir hafta kalıp tek bir ekmek bile mi almaz. Annem babam biz çıkamıyoruz misafir var diye meyve sebze et taşınıyorlar adam bir ekmek almadı. Bir hafta sonunda nihayet gittiler.
Çocuk büyüdükçe saçma sapan kelimeler kullanmaya başladı. Küfürlü seviyordu. Bir gün canıma tak etti sertçe uyardım. Bundan sonrasında artık baya aramız bozuldu.
Baktım ben geriliyorum şimdi selamı sabahı kestik. Bakmıyorum bile yüzüne. Ama bu üç hafta boyunca köşe kapmaca oynamaya başlamak, içten içe gerilmek, kalp atışlarım fln artık yoruyor.
Ömrümden yiyorum gibi geliyor bana.
Yük geliyor.
Nasıl yenebilirim bu kötü hisleri?
Sizler sevmediğiniz insanlara nasıl tahammül ediyorsunuz?
Nasıl umursamıyorsunuz?
Bu yüklerden kurtulmanın bir yolu var mı?
Kendimi ben telkin edemiyorum. Ama artık kendime zarar vermek istemiyorum kötü hislerle. Bu adam daha çok genç nerden baksanız 30 yıl göreceğim kendi ömrümden böyle haftalar çalmak istemiyorum.
Bu kindarlıktan kurtulanlar yada en azıdnan hayatını etkilemesinden kurtulanlar bana da yol gösterir misiniz?
Bence de gitmeyin ruh saglıgınız ı düşününBu kadar cikmazdasiniz madem ve kendinize zarar verdiginizi düsünüyorsaniz gitmeyin bencede .. esinizde sizi desteklemis iste acik kapi birakmis istersen gelme demis bunu firsata cevirin gitmeyin ..
Bende sizin yaptığınız gibi köşe kapmaca oynuyorum evde...Bazı insanlar o kadar odun oluyo ki anlatamam bi de Allaha havale ediyorum en iyisi...
Can cıkar huy cıkmaz derler ama siz bu huyunuzdan gercekten kurtulmak istiyorsaniz insanlarin yaptiklarini unutmktan başlayın..
Bende yapamıyorum insanlar ister anlasın ister anlamasın bosver. Gece yatmadan önce kendime sesleniyorum: seni cok seviyorum benim en degerli m sensin herkes yaptığından utansın sen iyi ki varsın bu senin suçun degil diyorum inanılmaz rahatlıyorumBu köşe kapmaca bile insanı geriyor değil mi?
Yada biz geriliyoruz kaçmamıza sebep olanlar umursamıyor bile.
Adam görüyor kaçtığımı ama hatalarını anlıyor mudur? Hiç sanmıyorum.
Anlamayacak insanlar için kendimizi yıpratmamalıyız esasında bunun bilincindeyim ama yapamıyorum
Ruhunu serbest bırak ve ona göre davran... Ben kendimi gökyüzüne saldım nasıl istersem öyle davranıyorum ve artık eskisi gibi degilim beni üzenlere karsı onlarla savaşmadan sessiz cıglıklarla haklarından geliyorumPişmanlık görsem. Azıcık hatalarını gördüğünü bilsem gerçekten unutacağım. Ama adamım aynı üslupla devam etmesi sanırım engel oluyor. Yani ne kadar kaçsam da yüksek sesiyle bağıra çağıra konuşması bile beni öyle zorluyor ki...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?