Kendi kaygılarımızı çocuklar üzerinden yaşamayı bırakırsak, hem onların üzerinden büyük bir stresi almış oluruz, hem de kendi duygularımızla tanışma fırsatı yakalarız.
Daha 1. sınıfta ne bu akademik kaygı.
Öğrenmenin ilk şartı zihinsel esneklik, o da kaygısız ebeveynle olur.
Çocuğunuzla bağınıza ve kaliteli zamanınıza odaklanın, dakikadaki kelime miktarından önce.
Aynı yoldan benim çocuğum da geçti, hiç hatırlamıyorum kelime skorunu ya da hangi ayda hangi harfte olduklarını.
Üzerine bu kadar düşerek yük oluyorsunuz ona.
Açığı çok rahat destek derslerle kapatabilirsiniz, üniversite hazırlık öğrencisi değil sonuçta. Bırakın çocuk sınıfta en başarılı olduğu hissini tatsın, üstünü evde tamamlayın bir şey olmaz
