kişilik bozukluğum mu var?

Gönül ehli bir amcanın söylediği dikkat çekici ve düşündürücü şu sözleri sizinle paylaşmak istiyorum, ben çok beğenmiştim:

-İnsanlar neden tereddüt eder anlamıyorum.
İnsan anne karnındayken ağzından yemek mi yedi, burnundan nefes mi aldı?
Orada ihtiyaşlarını karşılayan kimdi?
Doğarken çıktığı yere hiçbir insan ne yapsa tekrar sokamaz onu. Peki oradan nasıl çıktı?
Doğduğunda savunmasızken Allah onu kime koruttu?
Pisliğini kime temizletti?
Onu koruması, pisliğini temizlemesi için kime şefkat ve sabır verdi?
O halde insan neden korkar, neden soruların peşine düşer, neden güvenmez?
evet ne kadar doğru gerçekten...
 
Ben de bu duygulardayim her zaman
Kotu bu sekilde yasamak ama napalim
 
bunun cevabını size psikiyatri uzmanı verebilir. psikolog tanı koymaz. önce bi doktora görünün. daha sonra psikologa gidin derim. mutlaka fayda görürsünüz.
 
Bu bir kişilik bozukluğu ise herkes böyle bozuk olsa keşke.. O zaman anneler çocuklarını ölüme terketmezdi..vs vs.. Anksiyete bozukluğu başka bir şey..Bu tamamen sizin pimpirikli endişeli yapınızla alakalı.Ve pek çok insanda mevcut.Tedavi gerektiren yanını sorarsanız,bu durum sizin uykunuzu etkiliyormu? normal hayatınızı etkiliyormu? bedensel sorunlara yol açıyormu gibi soruların cevabını vermenizle mümkün.
 
merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;

*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...

vs..vs..

sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi

Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.

Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Gecenin bir yarisi carpintiyla nefes alamadiginizdan yataktan firlayip kalkiyorsaniz ya da kurdugunuz sacma hayaller nedeniyle aglayip uyuyamiyorsaniz cok guzel bi anda durduk yere simsek gibi aklinizda kotu dusunceler uyaniyor ve sizi bulundugunuz ortamdan kopariyorsa psikolog ya
da psikiyatri doktoru gerekli bence.
 
merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;

*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...

vs..vs..

sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi

Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.

Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Muhtemelen Anksiyete - genel kaygı bozukluğunuz var. Maalesef çok zor ve ilerleyebilen bir rahatsızlık. Sizi korkutmak istemem ama benim yıllarım gitti. :(
Aklınıza bu tür düşünceler geldiğinde; farklı şeylere odaklanın; uzaklaşmaya çalışın. Kendi başınıza iyileşmezsiniz, bir uzmana gidin mutlaka.
 
Zaman zaman hepimiz yaşarız kaygılanmayı. Buna izlediklerimiz, takip ettiğimiz gündem sebep olabilir. Ama aşırıya kaçmamak gerek. Aşırı kaygı,kaygı bozukluğu demek. anksiyete denir buna.. Destek almayı düşünüyorum demişsiniz. İki verirler size. Rahatlarsınız
 
Zaman zaman hepimiz yaşarız kaygılanmayı. Buna izlediklerimiz, takip ettiğimiz gündem sebep olabilir. Ama aşırıya kaçmamak gerek. Aşırı kaygı,kaygı bozukluğu demek. anksiyete denir buna.. Destek almayı düşünüyorum demişsiniz. İki verirler size. Rahatlarsınız
İki verirler ne demek anlamadım. Konu sahibi değilim ancak benzer dertten muzdaribim.
 
merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;

*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...

vs..vs..

sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi

Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.

Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
okb olmuşsun, takıntı hastalığı ...
 
Bazi sorulari bende soruyorum kendime. Hatta esimle ayrildigimi hayal edip agliyorum :) hamileyken de dogumda olursem bu adam bebeyle napacak diye agliyordum:))
Ben yokken ( bakicida iken) ya bir sey olursa diyorum. Psikologa gidiyorum. Daha bunlati anlatmadim. Bir seans gittim. Ofke problemi sebebi ile. Ofkemi yenemiyorum diye gittim, hep cocuklugumu anlattim, ailemle iliskimi anlattim. Bir seansta bile kendimi cok sakinlemis hissediyorum:)) test odevi bile verdi. Cok tatli yaa:)))
 
merhaba kızlar. ben son zamanlarda hiç sağlıklı düşünmüyorum sanırım. şöyle ki;

*sürekli birilerine özellikle de evladıma bir şey olacak korkusu,
*birine birşey olduğunu hayal edip o sırada ne yaparım diye düşünmek,
*çocuğumu sürekli bu pis dünyadan nasıl korurum düşüncesi, (genellikle kaçırılma, taciz gibi haberler psikolojimi alt üst etti bu konuda)
*sürekli hastalıktan korunmak istemek.
*iş yerindekilerin sürekli benim arkamdan konuştuğunu düşünmek,
*kimi zaman boşanırsam naparım, ailemle nasıl tekrar yaşarım, ya çocuğumu göremezsem, ya eşimi kaybedersem, kızım babasız kalırsa, boşanırsak babasını özlerse(aşırı düşkün babasına)
*ben çalışan bir anneyim. kızımı ailem parka götürdüğünde ya kızımın başına bir şey gelirse...

vs..vs..

sürekli bu olumsuz düşüncelerin içinde buluyorum kendimi

Psikologa gitmeyi düşünüyorum. ama merak ediyorum acaba herkeste oluyor mu bu düşünceler yoksa benim gerçekten kişilik bozukluğum mu var? belki konu hakkında az da olsa bilgisi olanlar vardır.

Not: psikoloğa gitmeyi düşünüyorum dediğim gibi. bana "uzmana görünün" diyeceklere söylüyorum ...
yorum yazacaklara şimdiden teşekkür ederim.
Bu durum normal degil. Aşırıya gitmemesi için uzmana gitmen gerek. Yapı olarak
( sessiz sakin cekingen yalnizligi seven...) yatkinlik durumu var sanirim. Her ortam degisikliginde, duzen degisikliginde kaygim artar. Arkadaslarin dedigi gb tani yaygin aksiyete bozuklugu oluyor. Psikiyatrist ilacla yolluyor. İki hafta kadar ilaclar uyutuyor sersemletir ve dusunmezsin. Psikologa gittim bu defa. Ilaclarin etkilerini biliyorum. Daha once gittigimde( 10 sene once) psikiyatrist ilac yaninda psikologla da gorusmeni istiyorum demisti. Ben ihmal ettim. Simdi dogruca psikologa gittim. Gerekirse psikiyatriste yonlendirir diye dusundum. Bebegimi emziriyor olmam da etkili oldu tabi. Kendini normal degil miyim, kisilik bozuklugu mu vs diye kurma. Herkeste olan ama bazi insanlarin kaygi duzeyini ayarlayamamasindan kaynaklanan bir durum. Geciyor. Kaygi kontrolu ogreniliyor zamanla.
 
Psikolojik rahatsızlık, normalde insanlarda bulunmayan özellikler taşımak değil; herkesin yaşadığı hissettiği duyguları kontrol altında tutamamak vr günlük hayatı yaşanmaz hale getirecek kadar çığrından çıkması. Hepimiz sizin söylediğiniz endişeleri korku senaryolarını kafamızda kuruyoruz ama bunları günlük hayatımızı etkilemeyecek bizi mutsuz etmeyecek kadar temas edip sonra kutusunu kapatıyoruz. Ama bu kaygılar sizin düşünsel ve ruhsal dünyanızı ele geçiriyor ve siz onları kontrol edeceğinize onlar sizi kontrol ediyorsa bir uzmana görünme vakti gelmiş demektir. Kişilik problemi gibi akut bir sorun da olmayabilir dönem dönem hepimiz yaşıyoruz bunları
 
Bu kaygıları yaşamayan var mıdır bilmiyorum? Öyle bir dünyada yaşamıyoruz çünkü. Yalnız bu kaygılar günlük hayatınızı etkiliyor mu? Uykuya dalmakta zorlanıyor musunuz? Kabusunuz oluyorlar mi? Kaygılardan ve bu tür düşüncelerden dolayı günlük rutin işlerinizi yapamayacak hale mi geliyorsunuz? Misal araba kullanirken ya kaza yaparsam nolur diye illaki herkes aklından geçirir. Ama bu sebepten dolayı araba kullanamaz hale gelmek yahut arabaya dahi binmek istememek kayginizin sizi tamamen kuşattığı anlamına gelir. Yine de bu tür düşüncelerle başa çıkamıyorsaniz yardım almayı da geciktirmeyin.
 
anne değilim ama ben de de var aynı endişeler sevdiklerimle ilgili

özellikle son zaman çok fazla ölüm haberi aldım (2018 de 12 kişi ölmüş tanıdığım oturup liste bile yaptım )

ona bağlıyorum umarım geçici bir süreçtir

atıyorum çok sık görüşmediğim bi arkadaşım arıyosa kesin biri öldü diye açıyyorum telefonu

geçen arkadaşlarla fotoğraf çekiliyoruz topluca acaba iki sene sonra bu fotoya baktığımda içimizden kimler ölmüş olcak diye içimden geçiriyorum

kafayı yedim resmen
 
Bu bir kişilik bozukluğu ise herkes böyle bozuk olsa keşke.. O zaman anneler çocuklarını ölüme terketmezdi..vs vs.. Anksiyete bozukluğu başka bir şey..Bu tamamen sizin pimpirikli endişeli yapınızla alakalı.Ve pek çok insanda mevcut.Tedavi gerektiren yanını sorarsanız,bu durum sizin uykunuzu etkiliyormu? normal hayatınızı etkiliyormu? bedensel sorunlara yol açıyormu gibi soruların cevabını vermenizle mümkün.
Valla uykunu pek etkilemiyo o kadar yoruluyorum ki gun icinde olu gbi uyuyorum ama ruyalarimi oldukca etkiliyor. Ruyalarim hep sacma sapan bilinc alti ürünleri. Bedensel olarakta etkilemiyor.
 
Back
X