- 4 Nisan 2015
- 162
- 17
- 18
Kocamı çok kıskanıyorum. Bunun önünede geçemiyorum. Bu duygumdan dolayı çok utanıyorum. Kimse bilsin istemiyorum. Ama kocama belli ediyorum rahatsız olduğum durumları dile getiriyorum. İçime atamıyorum. Atarsam beni boğuyor sanki bu duygum. Artık bu durum onuda çok rahatsız etmeye başladı.isyan ediyor. Suçlamalarımıda herseferin de inkar ediyor. Ona güvenmiyorum. Ama çok seviyorum ve kaybetmekten korkuyorum. Birisine bakmasına ilgilenir konuşmasına tahammül edemiyorum. Herkeze değil tabiki yeni tanıştığımız ve güzel bi bayan olursa. Aynı şeyi bir daha yaparsa bende başka erkeklere bakıcam diyorum . Bak diyor. Kıskanmamın tabiki kökenini yatan sebepler var. Biz flört ederken Beni aldattığını öğrenmiştim hemde üç kişiyle. Bu yüzden güvenmiyorum. Ayrıca daha önce açtığım konuda belirttiğim gibi kocamla cinsel munasebetimiz yok bir yıldır. Dolayısıyla acaba aldatıyormu diye şüphelenmem çok normal. Telefonlarını kurcalıyor üstünü başını kokluyorum. "Ben sana saygı duyuyorum senin telefonunu kurcalamıyorum" diyor. Güveniyorsun ondan diyorum. "Hayır güvenmiyorum elinden telefon düşmüyor. Ne yapıyorsun bilmiyorum . Allah la senin aranda artık" diyor. Biz kayınvalidemle aynı apartmanda oturuyoruz. Üç daireli bi apartman zemin katta kiralık bi daireleri var. Orayı iki tane hemşire kıza kiraya verecekler ve ben kıskançlıktan ölüyorum.inşallah olmaz diye dua ediyorum. Güya aileye vereceklerdi ama epeydir daire boş kalınca vermeye karar verdiler. Kayınvalidemede söyleyeMiyorum kıskanıyorum vermeyin diye.eşime söylesem yine ben sapıkmı yım diye kızacak. Ooohh. Eylülde aile terapisti ne gidicem inşallah bi faydası olur. Banada onada. Kızlar kıskanma mak veya belli etmemek mümkünmü bunun için ne yapabilirim bi fikir verin lütfen.