Arkadaşlar ben de geçtiğimiz ekim ayında 14.haftada meleğimle vedalaşmak zorunda kaldım. Herşey yolunda giderken 12. haftada kistik higroma teşhisi konuldu. Özel bir hastaneye gidiyordum hemen devlet hastanesine de göründüm. (Ankara Zekai Tahir Burak Kadın Hastalıkları ve Doğum Hastanesi) orada da aynı teşhisi koydular. Cvs yapıldı. Cvs çok basit bir işlem asla korkmayın ve mutlaka yaptırın. Bizde kromozom anomalisi (herhangi bir sendrom) çıkmadı. Fakat 2 haftada kistinin yanı sıra meleğimin tüm vücudunu ödem kapladı, beynini, kalbini, ciğerlerini. Doktorlar hiç umut vermediler, benim sağlığım için sağlık kurulu ''tahliye'' kararı çıkardı ve 14.haftada suni sancıyla doğum yaptım. Yüreğimin acısından verdikleri sancıyı hissetmedim diyebilirim. Ben bakamadım meleğime ama hemşire üzülmememi, bebeğimin sağlıksız olduğunu zaten yaşama ihtimalinin olmadığını söylemişti.
Acınızı çok iyi anlıyorum, hiç kolay bir süreç değil. Yarın tam 4 ay olacak ama benim yüreğim hala yanıyor, hala göz yaşlarıma hakim olamıyorum düşündükçe. Daha bir haftadır yeni bir bebeğimiz olsun diyebiliyoruz eşimle, o da hemen değil ve hala korkularımız var.
O dönemde çok forum okudum, çok araştırdım. Sizin soracağınız birşey olursa cevaplamaya hazırım kızlar. Sabırlar diliyorum hepinize...