Orta gelirli düz bir ailede büyüdüm istediğim her şey için çalıştım 21 yaşındayım bayadir görüşmediğim benimle benzer ailede büyümüş 5 senelik bir arkadaşım var uzatmayalım kızın şu an bir iliskisi var 1 senedir benim de bir ilişkim var kız çalışmıyor sürekli tatiller alışverişler geziyor en pahalı mekanlarda doğum günü kutlar en iyi markaları giyer çok mu parası var hayır benimde aynı şekilde şimdi ilişkisi de ona göre çocuk prenses gibi davranıyor ona ben sevgilimle bazen buluşup sahilde çekirdek kola yaparken onun için sahil manzarali restorana benim iki günlük maaşım ödeniyor fakir edebiyati yapamam ama çevremde cocoukluk arkadaşım hatta ablam bile şu an yeni iliski yaptı hepsi benle aynı ekonomik sınıfta iken ilişkileri ile sınıf atladılar diğer arkadaşıma doğum günü için pırlanta alındı 25-30 binlik bir şey ve bunlar 4 aylık sevgili beni yargılamanızi istemem sadece gerçekten empati yaparsanız sevinirim ben de daha iyilerini haledicek kadar çok şey verdim hatta bekaretimi bile verdim ona ama onun bunları alicağı bir işi bile yok ben it gibi çalışıyorm ve arkadaşlarım prenses gibi yaşıyor günün sonunda en çok ben seviliyorm hakkını yiyemem ama elle tutulur bir şey değil sevgi karın doyurmuyor işte siz olsanız ne yapardınız çok ikilemdeyim sanki bu ilişkiyi bitirirsem bir daha beni bu kadar seven birini bulamam ve bende onu seviyorum ama kendime haksızlık edip geleceğimi heba mı ediyorm bilmiyorum bana ikinizde çalışın yapın demeyin herkes biliyor adam akıllı meslek sahibi olmayan biri az önce anlattığım çocuklar gibi eşşek yükü paraları öyle kazanamaz hayal dünyasında değilim.biraz uzun yazdım cevaplarsanız sevinirim yargılanmak değil empati istiyorum onu gerçekten seviyorum ve beni çok sevdiğini biliyorum bunu hissediyorum da ama işte ben varlık içinden çıkıp çalışmayı sevmeyen bir adamla evlenip şu an mutlu olduğunu savunan bir annenin kızıyım ve annemin hayatını yaşamak istemiyorum cidden bilmiyorum ortada hiç birşey yokken ona hadi ben sıkıldım yokum artık ta diyemem lütfen akıl verin