Kızdığımda Ağlamam :(

Aha ben. Aslında çok odun ruhlu bir insanımdır öyle pek duygulanmam, ama sinirlendiğimde, azıcık haksızlığa uğradığımı düşündüğümde direk hırsımdan ağlamaya başlıyorum. Sonra istediğim gibi kavga edemiyorum. Çok mantıklı argümanların da olsa öyle hülya koçyiğit gibi sesin titreye titreye anlattığında olmuyor. Bir de temelde normal bir insanı üzmeyecek aslında seni de üzmeyen bir şeye ağladığın için çok hassas kırılgan insan muamelesi görüyorsun.
Ben de öyleyim aslında ben odun değilim hassasım ama kızdığımda aglamaya başlıyorum
Öyle filmlere ota b..a ağlamıyorumm ama bişeye canım sıkılmıssa veya tartısıyorken baslıyorm ağlamaya..:(
Halbuki insanın tartısma anında güçlü durması lazım
 
Bende ağlarım ama ben herşeyde ağlarım heryerde ağlarım kavga eder ağlarım şarkı çalar ağlarım annemle konuşur ağlarım canım yanar ağlarım içim daralır ağlarım . Biraz ağlak bi yapım var ama annemle ablalarımda öyle.Ben çok denedim ama değiştiremedim.
Bu senin mizacın , değiştirmesi kolay değil zannımca.
 
Evet malesef ben bişeye çok sinirlendiğimde ağlamaya başlıyorum
:KK43: elimde değil ki bu durum çok rahatsız edici karşındakine güçsüz gibi gözüküyorsun keşke gözlerim hemen dolmasa..
Misal duygusal bir durum oldugunda ya da film izlerken ağlayanlardan değilim ama sinirlenirsem başlıyorum ağlamaya..bu durumum düzelir mi sizce?

Yabancı biriyle tartışırken de benzer bi durum oluyor mu yoksa sadece aileniz, eşiniz ve arkadaşlarınızla sınırlı mı merak ettim.

Zira sadece sevgi, ilgi, kabul görme, onaylanma beklediğiniz insanlara karşı bu şekilde bi tepki veriyosanız bunlardan birinin eksikliğini hissediyor olabilirsiniz.

Yani bilinçli ya da bilinçsiz herhangi bi nedenden dolayı sevgiye, kabul görmeye, onaylanmaya aç hissediyorsanız bunu olaysız bi günde bastırırsınız ama tartışma anında aynı soğukkanlılığı gösteremeyince öfkeyle beraber başka şeyleri dışarı vuruyor olabilirsiniz fark etmeden.

Geçmişinizde tartışma esnasında yakınlarınızdan şiddet gördüyseniz ya da birinin gördüğüne tanık olduysanız onun travmasını taşıyor olabilirsiniz hiç farkında olmadan. (Bu illa evde olmak zorunda değil, okuldan kalma olabilir mesela çocukluğunuzdan. Ögretmenlerinizi falan düşünün mesela)

Öğrenilmiş bi davranış olabilir yine geçmişe dayanan.

Aslında bi sürü sebebi olabilir özetle. Sebebini bulursanız çözüme de yaklaşmış olursunuz.
 
Bende ağlarım ama ben herşeyde ağlarım heryerde ağlarım kavga eder ağlarım şarkı çalar ağlarım annemle konuşur ağlarım canım yanar ağlarım içim daralır ağlarım . Biraz ağlak bi yapım var ama annemle ablalarımda öyle.Ben çok denedim ama değiştiremedim.
Bu senin mizacın , değiştirmesi kolay değil zannımca.
evet değiştirmeyi istediğim tek huyum bu
 
Yabancı biriyle tartışırken de benzer bi durum oluyor mu yoksa sadece aileniz, eşiniz ve arkadaşlarınızla sınırlı mı merak ettim.

Zira sadece sevgi, ilgi, kabul görme, onaylanma beklediğiniz insanlara karşı bu şekilde bi tepki veriyosanız bunlardan birinin eksikliğini hissediyor olabilirsiniz.

Yani bilinçli ya da bilinçsiz herhangi bi nedenden dolayı sevgiye, kabul görmeye, onaylanmaya aç hissediyorsanız bunu olaysız bi günde bastırırsınız ama tartışma anında aynı soğukkanlılığı gösteremeyince öfkeyle beraber başka şeyleri dışarı vuruyor olabilirsiniz fark etmeden.

Geçmişinizde tartışma esnasında yakınlarınızdan şiddet gördüyseniz ya da birinin gördüğüne tanık olduysanız onun travmasını taşıyor olabilirsiniz hiç farkında olmadan. (Bu illa evde olmak zorunda değil, okuldan kalma olabilir mesela çocukluğunuzdan. Ögretmenlerinizi falan düşünün mesela)

Öğrenilmiş bi davranış olabilir yine geçmişe dayanan.

Aslında bi sürü sebebi olabilir özetle. Sebebini bulursanız çözüme de yaklaşmış olursunuz.
Küçükken çok aglarmışım herşeye aglıyormuşum istediğim şeyleri aglayarak yaptırıyormuşum sebebi bu olabilir mi acaba
 
Küçükken çok aglarmışım herşeye aglıyormuşum istediğim şeyleri aglayarak yaptırıyormuşum sebebi bu olabilir mi acaba

Çocukken geliştirdiğiniz hatalı bi davranışın yansıması olması mümkün tabi ki.

Örneğin "trip atmak" dediğimiz şey aslında istekleri yerine getirilmediğinde bunun gerilimiyle baş etmeyi, beklemeyi, sabretmeyi öğrenememiş, bunun yerine ailesine küserek isteklerine ulaşmış çocukların bunu alışkanlık haline getirip sevimsiz yetişkinlere dönüştüklerinde aynı eylemi farklı şekilde devam ettirmeleridir.

Siz de çocukluğunuzdaki davranışınızı değiştirerek devam ettiriyor olabilirsiniz. Beklentisinin karşılanmaması çocukta gerginlik, hayal kırıklığı yaratır. Bununla ağlayarak baş edip bi de üstüne sonunda istekleriniz yerine getirerek ödüllendirildiyseniz çocukluğunuz boyunca, kalıcı hale gelmesi çok olağan.
 
86a9418af49f4b813ab9e99a30b7aafa.webp


Yapınız bu bende ağlarım sinirden mesela bu güçsüz olduğunuz anlamına gelmiyor bence hatta güçlüsünüz fazlaca o yüzden :KK51:
 
Bende hep aglardim ama bir sure sonra aci güclendirdi beni.Aglamiyorum tam tersi guclu olup karsimdakini pasif durumana getiren ben oluyorum.Cokta memnunum halimden.
Aglama sayfasini kapatim ben cunku insanlara karsi gucsuz ve seni kolay lokma gibi gormelerine ezmelerine maruz kaliyorsun.
 
Evet malesef ben bişeye çok sinirlendiğimde ağlamaya başlıyorum
:KK43: elimde değil ki bu durum çok rahatsız edici karşındakine güçsüz gibi gözüküyorsun keşke gözlerim hemen dolmasa..
Misal duygusal bir durum oldugunda ya da film izlerken ağlayanlardan değilim ama sinirlenirsem başlıyorum ağlamaya..bu durumum düzelir mi sizce?
Bende oyleyim. Duzelmedi duzelmez.
 
Cok duygusalsiniz demek ki.Eskiden bende aglardim simdi cok nadir aglarim sinirlenince.
Zamanla gecebilir.Ama gecmezsede takmayin kafaniza.Aglamak gucsuz degil guclu insanlarin verdigi bir tepkidir.
 
Evet malesef ben bişeye çok sinirlendiğimde ağlamaya başlıyorum
:KK43: elimde değil ki bu durum çok rahatsız edici karşındakine güçsüz gibi gözüküyorsun keşke gözlerim hemen dolmasa..
Misal duygusal bir durum oldugunda ya da film izlerken ağlayanlardan değilim ama sinirlenirsem başlıyorum ağlamaya..bu durumum düzelir mi sizce?
Bende böyleyim birinin kalbini kırmaktansa kendi kendine ağla açılırsın bence kötü değil
 
Bunun çözümü yok malesef..
Ben odun denebilecek tarzda bir insanım. Ama tartışırken, haksızlığa uğradıysam veya birini savunmak ihtiyacıyla atarlanmaya başladıysam (ki bu saçmalığı da çok sık yaparım) çenem bile titrer konuşurken..

Normalde kolay kolay ağlamam ama tartışma esnasında sinirlerim boşalıyor..
 
Off aynı ben. Nefret ediyorum bu huyumdan. Ama elimde değil.. Eşim de hiç sevmiyor bu huyumu. En ufak bir şey olsa zoruma gidiyor , istemsizce süzülüyor yaşlar gözümden. Geçen iş ortamında benim kontrolümde olan bir durum yüzünden ufak bir tartışma yaşadım. Benim kontrolümde sizi ilgilendirmez diye tartışıyorduk ve gene istemsizce gözümden süzüldü yaşlar. Hiç sevmiyorum.. Keşke bir ilacı falan olsa. Soğuk kanlı olmayı çok isterdim:KK34:
 
Back
X