Öğretmenim. Hem ABD'de, hem İngiltere'de öğretmenlik yaptım. İki ülkede de öncelikle detaylı bir adli sicil taramasından geçtikten sonra, çocuklarla iletişim konusunda ciddi seminerler aldım. Bu seminerler sadece öğretmenlere değil, işi çocuklarla bir arada olan bütün çalışanlara veriliyor yurt dışında. Özellikle üstüne basa basa vurgulanan konu ise her ne sebeple olursa olsun, VELİ İZNİ VE BİLGİLENDİRMESİ OLMADAN, ACİL DURUMLAR HARİCİNDE çocuklara hiçbir şekilde DOKUNULAMAYACAĞI, ÖPÜLMEYECEĞİ, KUCAĞA ALIP SEVİLEMEYECEĞİ şeklindeydi. Bu durum zaten batı kültüründe yer etmiş bir durum. Herkes yabancı çocuklara karşı belli bir saygı ve koruma mesafesinde. Çocuklar en fazla sözlü biçimde seviliyor. O da aile tanıdık filansa. Sokakta her ne kadar güzel olursa olsun asla bir yabancının bebeği, çocuğu kucağa alınıp sevilmez. Abestir. Hatta her iki ülkede de sokakta vs çocuğa gereğinden fazla uzun süre bakarsanız aileler bir işkillenir, rahatsız olur.
Bu uygulama sayesinde bu ülkelerde çocuk kaçırma, taciz vs olayları iyiden iyiye azalmış durumda. Evet bizim kültürümüzde bu kadar katı değil ve bir çocuk yabancı dahi olsa sevilir. Ancak bu devirde iyi niyetliyle kötü niyetliyi ayırmak gerçekten hiç kolay değil. Ben kaygınızı anlıyor ve yaklaşımınızı sonuna kadar destekliyorum. Rahatsız olduğunuz bir durum olursa acaba insanlar ne der vs diye çekinmeden lütfen rahatsızlığınızı belli edin. Elbette bu demek değil ki herkes kötü niyetle yaklaşıyor. Ama bir anne olarak korumacı iç güdülerinizin olması gayet doğal. Sonradan üzüleceğiniz bir şey yaşamaktansa baştan tedbiri almanızda fayda var.