Merhaba arkadaşlar, daha once esimle aramdaki sorunlardan dolayi size yazmistim, esimle aile terapistine ve psikiyatriste gittik, ikimizde yardim aliyoruz ve esimde inanilmaz bir degisiklik var, bende bazi konularda taviz veriyorum, mutluyum çok şükür...
Yasim 36, kamuda memurum, 4 yasinda bir kizim var...Ve kizim cevresindeki arkadaslarinin kardesi-ablasi oldugunu gordukce kardes istemeye basladi, hemen hemen her gun anne benim niye kardesim yok diyor...bende uzuluyorum fakat bazen kizimin uykusundan uyandiginda aglama nobetleri oluyor ve yeni bir cocuk konusunda kararsiz kaliyorum, kizimi cok zor buyuttum ve esimle aramizin bozulma sebebi esimin kizimizla yeterince ilgilenmemesiydi, napicam bilmiyorum....çalisan anneler bu konuda ne dusunuyor? 40 li yaslarda Allah nasip ederse o zaman mi olsa diyorum, daha mi zor olur?
Bilemiyorum kafam çok karisik, kizim bana cok duskun bana bisey olsa diyorum bazen...kardesi olsa sarilir teselli bulur acisini sevincini paylasir..
Bazen de cok zor cok, esimden beklentim olmayacak, gecelerce uyumayacagim ve bi yandan is stresi, bakici derdi, aklim hep bebiste olcak, acaba acikti mi, sutu bitti mi, agliyor mu? Cok duygusalim, kizim uyurken 10 kere uyanirim gece ustu acildimi, rahat mi diye bakar dururum dusse niye dikkat etmedim, kizsam niye kizdim, bende bi problem mi var anlamiyorum, bazi anneler cok rahat ben bi an gozumun onunden ayirmiyorum kizimi, cevremdeki bazi insanlar istune cok dusuyorsun cocugun diyorlar, annem haric :)
Ne yapsam akil verin lutfen..
Yasim 36, kamuda memurum, 4 yasinda bir kizim var...Ve kizim cevresindeki arkadaslarinin kardesi-ablasi oldugunu gordukce kardes istemeye basladi, hemen hemen her gun anne benim niye kardesim yok diyor...bende uzuluyorum fakat bazen kizimin uykusundan uyandiginda aglama nobetleri oluyor ve yeni bir cocuk konusunda kararsiz kaliyorum, kizimi cok zor buyuttum ve esimle aramizin bozulma sebebi esimin kizimizla yeterince ilgilenmemesiydi, napicam bilmiyorum....çalisan anneler bu konuda ne dusunuyor? 40 li yaslarda Allah nasip ederse o zaman mi olsa diyorum, daha mi zor olur?
Bilemiyorum kafam çok karisik, kizim bana cok duskun bana bisey olsa diyorum bazen...kardesi olsa sarilir teselli bulur acisini sevincini paylasir..
Bazen de cok zor cok, esimden beklentim olmayacak, gecelerce uyumayacagim ve bi yandan is stresi, bakici derdi, aklim hep bebiste olcak, acaba acikti mi, sutu bitti mi, agliyor mu? Cok duygusalim, kizim uyurken 10 kere uyanirim gece ustu acildimi, rahat mi diye bakar dururum dusse niye dikkat etmedim, kizsam niye kizdim, bende bi problem mi var anlamiyorum, bazi anneler cok rahat ben bi an gozumun onunden ayirmiyorum kizimi, cevremdeki bazi insanlar istune cok dusuyorsun cocugun diyorlar, annem haric :)
Ne yapsam akil verin lutfen..
