Şu an koca bir yetişkin olan Kardeşim yıllar önce hergün ağlayarak eve geliyordu anaokulundan. Gitmek istemiyordu. Annemi özlüyormuş. Yemekleri sevmiyordu. Sürekli anne anne diye de orda ağlıyormuş. Eve gelince de sürekli ağlardı okula giderken de. Bazı çocuklarda da sınıf arkadaşları ile anlaşamama durumu oluyor. Bazıları öğretmenini sevmiyor çünkü öğretmen çok bağırabiliyor ve evde yüksek ses vs duymayan çocuk okulda bunları görünce ağlayabiliyor. Bence önce kızınızla, sonra diğer velilerle sonra da öğretmenle konuşun. Genel olarak arkadaşlarımın çocukları anlatıyor ama. Anne yemek kötü orda istemiyorum, anne öğretmen böyle dedi rahatsız oldum diye. Kızınızın da anlatmasını sağlayın.Selam arkadaşlar
O kadar sıkıntılıyım ki nasıl anlatacağım bilemiyorum. Kızım.. 5 yaşında, eylül ayında güzel bir ana okuluna başladı. İlk zamanlar güle oynaya gitti, okulumu çok sevdim anne diyordu. Bir arkadaşımla konuşurken (aynı yaşta kızı var onunda) bana şöyle dedi; rehber öğretmenleri onlara demiş ki ilk başlarda mutlu gelen çocuklar daha zor bizim için, çünkü okulu ve arkadaşlarını keşfettiğinde o heyecan bitiyor ve gelmek istemiyorlar. Ailede neden acaba diyor ve okula yükleniyor.
Şimdi gelelim konuma;
Kızım ilk bir ay çok severek gittiği okuluna, şimdi hergün ağlayarak gidiyor. Önce öğretmeninin yokluğuna bağladım, öğretmeni 1 hafta kadar raporluydu ve stajyer öğretmenler iadere etmişlerdi. Fakat bu olay Ekim ayında oldu, o günden bugüne hala hergün ağlıyor. Dün eve girdik ve yatana kadar ağladı hatta ağlayarak uyudu. Başka konumuz yok evde, her dakika her saniye okula gitmek istemiyorum diyor. Önceleri sıkıldığı için, yada kapris yapıyor falan diyordum ama şimdi resmen psikolojisi bozuldu. Sınıf arkadaşının annesi ile görüştüm, dün gece kızımın arkadaşıda çok ağlamış. Annesi normalde çok ağlamaz ama dün akşam herşeye ağladı dedi.
Düşünüyorum, acaba okulda birşeyler mi oluyor diye ama bilemiyorum, ne olabilir ki? Ayrıca kızımla her gün konuşuyorum, bazen onun dilinden, bazen karşımda büyük biri varmış gibi.. Herşeyi anlatıyorum ve onunda bana açık olmasını, bir problemi varsa anlatmasını istiyorum, ama hep aynı şeyleri söylüyor. Uyku valtinde sıkılıyorum, o benle oynamadı, şu bana söyle dedi vs..
Varmı böyle problem yaşayanlarınız? Ne olur bir fikir...
Merhaba yazınızı okuduğumda az çok kendimden birşeyler buldum oğlum 5 yaşında anaokuluna gidiyor hep mutlu koşarak giden çocuk son 3 haftadır sürekli ağlayarak gidiyor sınıfta da en 2 defa agliyormus öğretmeni konuştu benimle rehber öğretmenle de konuştum ona bunun sorumluluğu olduğunu okula gelme zorunluluğu olduğunu ve ne gibi sorunlar yaşadığını öğrenmemi istediler 2 gün önce oğlum 2 arkadaşının onu tuvalette korkutup sonra da korkak korkak diye dalga gectiklerini söyledi bende bunu öğretmene söyledim öğretmen o 2 çocuğun benim oglumdan özür dilemelerini sağlamış ve yaptıklarının yanlış olduğunu anlatmış ama benim oğlum hala ağlayarak gidiyor kapıda bana sarılarak anne gitme seni çok özlüyorum diye ağlıyor ne yapacağımı şaşırdım surda 6 ay sonra 1.sınıf olacak yani acaba hep mi ağlayacak
Biz okula gitmek istemiyorum cümlesini kurmayı bile düşünemezdik.Zamane çocukları işte... Fazla umursamazsan bu konuyu,herkes gidiyor sende gideceksin boşuna uğraşma mesajı verirsen belli bir süre sonra vazgeçer.Ama çok üstüne düşersen Nasıl olsa istediklerim yapılıyor diyip gitmez okula.Seçim senin konu sahibi
"En nihayetinde ebeveynin çizdiği yolda ilerliyor çocuk" İşte tüm sorun bu cümlede saklı.Korumacı ebeveyn modeli.En az fazla özgürlükçü aile modeli kadar tehlikelidir.Nasıl ki cetvelle vurmak abartılı ve çocuğun psikolojisine etki ediyorsa, en ufak bir hoşnutsuzluğunda" tamam başka okula verelim,tamam okula gitme,hangi arkadaşınla problem yaşadın gidip konuşayım,öğretmen kızdı mı şikayet hattı numarası neydi ? " dersinizde abartılı ve çocuğun psikolojisine kötü etki eder.Tabi ki anlatılanlar önemsenmeli ama bir noktaya kadar yoksa hassasiyetler manipüle edilebilir.Sizin onu ömür boyu gitmek istemediği yerlerden,yapmak istemeyeceği şeylerden kurtaracağınızı sanarak büyür.Size bağımlı olur.Oysa bazı sorunlar insanın kendisi tarafından çözülmeli.Pasif,sürekli kurtarıcı bekleyen insanlar asla başarılı olamaz.Evet bizler okula gitmek istemiyorum diyemezdik. Hatta cetvelle elimize vurulduğunda, akran zorbalığı yaşadığımızda da bir şey diyemezdik. Çünkü tıpkı dediğiniz gibi "gideceksin boşuna uğraşma" deyip bizi dinlemeyen ailelerimiz vardı. Bu yaklaşıma alışan ve nasılsa beni dikkate almayacak diren çocuklar yaşadıkları tacizi bile anlatmadılar mesela.
Zamane çocukları evet çoğunlukla şımarık ve benciller. Ancak üzgünüm bu hususta yanılıyorsunuz. Aile çocuğun ev dışında yaşadığı ve anlattığı her detayı dikkate almalı. Onu önemsemeli ve dinlemeli. Çocuğun dünyasında çok önemli olan, yetişkinler için önemsiz olan detayları dinlerken bile itici ve yargılayıcı olmamalı. Mevzu çocuğun dediğini yapmak değil. Mevzu, çocuğu anladığımızı ve hislerine önem verdiğimizi dile getirmek. En nihayetinde yine ebeveynin çizdiği yolda ilerliyor çocuk. Ancak kendisinin de insan olduğunu bilerek olursa bu, sağlıklı bireyler yetişecek gelecekte. Umudum var.
Konunun tarihini görünce konuyu okumadan "Az daha dişinizi sıkın çocuk yakında zorunlu eğitim çağından çıkar ...isterse ondan sonra hic okula gitmez " diye düşündüm
Konuyu acan kişi bu durumu 7 yıl önce yaşamış olabilir fakat ben yeni yaşıyorum İnternette araştırırken karşıma çıktı neler yaşadı neler yaptı nasıl aştı ve şuan belki başka anneler de bu durumu yaşıyordur diye sorunumu dile getirdim büyük hata ettim herhalde baya yadirgadiginiza göre2012... koskoca 7 yıl...
Rehber ogretmen yuklenmeyin onlara diye sallamis.bi cocuk sonradan okula gtmek istemiyorsa kesinlikle okulda yada serviste hoslanmadgi biseyler vardr uzerine dusun muhakakSelam arkadaşlar
O kadar sıkıntılıyım ki nasıl anlatacağım bilemiyorum. Kızım.. 5 yaşında, eylül ayında güzel bir ana okuluna başladı. İlk zamanlar güle oynaya gitti, okulumu çok sevdim anne diyordu. Bir arkadaşımla konuşurken (aynı yaşta kızı var onunda) bana şöyle dedi; rehber öğretmenleri onlara demiş ki ilk başlarda mutlu gelen çocuklar daha zor bizim için, çünkü okulu ve arkadaşlarını keşfettiğinde o heyecan bitiyor ve gelmek istemiyorlar. Ailede neden acaba diyor ve okula yükleniyor.
Şimdi gelelim konuma;
Kızım ilk bir ay çok severek gittiği okuluna, şimdi hergün ağlayarak gidiyor. Önce öğretmeninin yokluğuna bağladım, öğretmeni 1 hafta kadar raporluydu ve stajyer öğretmenler iadere etmişlerdi. Fakat bu olay Ekim ayında oldu, o günden bugüne hala hergün ağlıyor. Dün eve girdik ve yatana kadar ağladı hatta ağlayarak uyudu. Başka konumuz yok evde, her dakika her saniye okula gitmek istemiyorum diyor. Önceleri sıkıldığı için, yada kapris yapıyor falan diyordum ama şimdi resmen psikolojisi bozuldu. Sınıf arkadaşının annesi ile görüştüm, dün gece kızımın arkadaşıda çok ağlamış. Annesi normalde çok ağlamaz ama dün akşam herşeye ağladı dedi.
Düşünüyorum, acaba okulda birşeyler mi oluyor diye ama bilemiyorum, ne olabilir ki? Ayrıca kızımla her gün konuşuyorum, bazen onun dilinden, bazen karşımda büyük biri varmış gibi.. Herşeyi anlatıyorum ve onunda bana açık olmasını, bir problemi varsa anlatmasını istiyorum, ama hep aynı şeyleri söylüyor. Uyku valtinde sıkılıyorum, o benle oynamadı, şu bana söyle dedi vs..
Varmı böyle problem yaşayanlarınız? Ne olur bir fikir...
Konuyu acan kişi bu durumu 7 yıl önce yaşamış olabilir fakat ben yeni yaşıyorum İnternette araştırırken karşıma çıktı neler yaşadı neler yaptı nasıl aştı ve şuan belki başka anneler de bu durumu yaşıyordur diye sorunumu dile getirdim büyük hata ettim herhalde baya yadirgadiginiza göre
Evet ben sorunumu anaokulu bölümüne 1 hafta önce yazdım ama hala bir allahın kulu cevap yazmamış mecburen böyle bir sorunun daha önceden açıldığı posta yazma mecburiyetinde kaldımYadırgadık çümkü biz genelde sorunlarımızı anlatan konular açarız çözüm arıyorsak. Konuyu açan kişi 6 yıl önce girmiş en son foruma size faydası olmaz. Konunun eski olduğunu görenler de girip bakmaz. Yardım istiyorsanız yeni konu açın.
Çocuğum anaokulu na gitmek istemiyor diye google yazın bu çıkıyor direkt halbuki ben kendi sorunumla ilgili bir konu açtım ama hiç kimse bana birşey yazmadı konu sahibine yazanlar olmus tarihe bakmadan ama ben o yazılanlardan faydalanmiş oldumBu eski konuları nereden buluyorsunuz?
Konu sahibinin çocuğu şu an ortaokulda
Buraya açın o zaman konuyu. Bırası bir derdim var bölümü. Sizin de derdiniz çocuğunuzun problemleriyse yazabilirsiniz. Forumun en çok görülen kısmı burası.Evet ben sorunumu anaokulu bölümüne 1 hafta önce yazdım ama hala bir allahın kulu cevap yazmamış mecburen böyle bir sorunun daha önceden açıldığı posta yazma mecburiyetinde kaldım
Anaokulu ile ilgili bir sorunum olduğu için o bölüme yazmayı uygun gördüm ben yeterince mesaj aldım burdan sürekli post açmama gerek yok yeni ve acemi üye değilim anaokuluna giden bir çocuğum var ve o bölümü uygun gördüm ama keşke size bi danissaymisim o konuda baya tecrubesizmisim işte özur dilerim sizi de çok rahatsız ettimBuraya açın o zaman konuyu. Bırası bir derdim var bölümü. Sizin de derdiniz çocuğunuzun problemleriyse yazabilirsiniz. Forumun en çok görülen kısmı burası.
Yeni ya da acemi üye de değilsiniz halbuki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?