- Konu Sahibi MassiveStroke
-
- #1
ben 23 yaşımdayım. anaokuluna gittim ama her gün gitmemek için yırtınıyordum evde.
kendide yaşadıklarımı yazayım hemen;
annemi çok özlüyordum.
yemek yeme problemim vardı ve zorla kaşığı ağzıma tıkıyorlardı.
kahvaltıda gelen süt kaymaklıydı.
öğle yemeğinde ki taze fasulye hep kılçıklı oluyordu; ki uzuuuun seneler hala bile kılçıklı yemektir onun adı.
en kötüsüde öğretmenler sürekli ceza veriyordu. 1-2kere elimize cetvelle vurmuşlardı.
ben usluydum ama genede bunları yaşıyordum. bu yüzden benim çocuğum olunca mutlaka anaokuluna gidicek ama eğer ağlarsa gitmem diye okulunu değiştiricem.
bence sende bunları düşün ve okulunu değiştir. çünkü çocuklar olayları içine atmayı pek sever.
Selam arkadaşlar
O kadar sıkıntılıyım ki nasıl anlatacağım bilemiyorum. Kızım.. 5 yaşında, eylül ayında güzel bir ana okuluna başladı. İlk zamanlar güle oynaya gitti, okulumu çok sevdim anne diyordu. Bir arkadaşımla konuşurken (aynı yaşta kızı var onunda) bana şöyle dedi; rehber öğretmenleri onlara demiş ki ilk başlarda mutlu gelen çocuklar daha zor bizim için, çünkü okulu ve arkadaşlarını keşfettiğinde o heyecan bitiyor ve gelmek istemiyorlar. Ailede neden acaba diyor ve okula yükleniyor.
Şimdi gelelim konuma;
Kızım ilk bir ay çok severek gittiği okuluna, şimdi hergün ağlayarak gidiyor. Önce öğretmeninin yokluğuna bağladım, öğretmeni 1 hafta kadar raporluydu ve stajyer öğretmenler iadere etmişlerdi. Fakat bu olay Ekim ayında oldu, o günden bugüne hala hergün ağlıyor. Dün eve girdik ve yatana kadar ağladı hatta ağlayarak uyudu. Başka konumuz yok evde, her dakika her saniye okula gitmek istemiyorum diyor. Önceleri sıkıldığı için, yada kapris yapıyor falan diyordum ama şimdi resmen psikolojisi bozuldu. Sınıf arkadaşının annesi ile görüştüm, dün gece kızımın arkadaşıda çok ağlamış. Annesi normalde çok ağlamaz ama dün akşam herşeye ağladı dedi.
Düşünüyorum, acaba okulda birşeyler mi oluyor diye ama bilemiyorum, ne olabilir ki? Ayrıca kızımla her gün konuşuyorum, bazen onun dilinden, bazen karşımda büyük biri varmış gibi.. Herşeyi anlatıyorum ve onunda bana açık olmasını, bir problemi varsa anlatmasını istiyorum, ama hep aynı şeyleri söylüyor. Uyku valtinde sıkılıyorum, o benle oynamadı, şu bana söyle dedi vs..
Varmı böyle problem yaşayanlarınız? Ne olur bir fikir...
Selam arkadaşlar
O kadar sıkıntılıyım ki nasıl anlatacağım bilemiyorum. Kızım.. 5 yaşında, eylül ayında güzel bir ana okuluna başladı. İlk zamanlar güle oynaya gitti, okulumu çok sevdim anne diyordu. Bir arkadaşımla konuşurken (aynı yaşta kızı var onunda) bana şöyle dedi; rehber öğretmenleri onlara demiş ki ilk başlarda mutlu gelen çocuklar daha zor bizim için, çünkü okulu ve arkadaşlarını keşfettiğinde o heyecan bitiyor ve gelmek istemiyorlar. Ailede neden acaba diyor ve okula yükleniyor.
Şimdi gelelim konuma;
Kızım ilk bir ay çok severek gittiği okuluna, şimdi hergün ağlayarak gidiyor. Önce öğretmeninin yokluğuna bağladım, öğretmeni 1 hafta kadar raporluydu ve stajyer öğretmenler iadere etmişlerdi. Fakat bu olay Ekim ayında oldu, o günden bugüne hala hergün ağlıyor. Dün eve girdik ve yatana kadar ağladı hatta ağlayarak uyudu. Başka konumuz yok evde, her dakika her saniye okula gitmek istemiyorum diyor. Önceleri sıkıldığı için, yada kapris yapıyor falan diyordum ama şimdi resmen psikolojisi bozuldu. Sınıf arkadaşının annesi ile görüştüm, dün gece kızımın arkadaşıda çok ağlamış. Annesi normalde çok ağlamaz ama dün akşam herşeye ağladı dedi.
Düşünüyorum, acaba okulda birşeyler mi oluyor diye ama bilemiyorum, ne olabilir ki? Ayrıca kızımla her gün konuşuyorum, bazen onun dilinden, bazen karşımda büyük biri varmış gibi.. Herşeyi anlatıyorum ve onunda bana açık olmasını, bir problemi varsa anlatmasını istiyorum, ama hep aynı şeyleri söylüyor. Uyku valtinde sıkılıyorum, o benle oynamadı, şu bana söyle dedi vs..
Varmı böyle problem yaşayanlarınız? Ne olur bir fikir...
Selam arkadaşlar
O kadar sıkıntılıyım ki nasıl anlatacağım bilemiyorum. Kızım.. 5 yaşında, eylül ayında güzel bir ana okuluna başladı. İlk zamanlar güle oynaya gitti, okulumu çok sevdim anne diyordu. Bir arkadaşımla konuşurken (aynı yaşta kızı var onunda) bana şöyle dedi; rehber öğretmenleri onlara demiş ki ilk başlarda mutlu gelen çocuklar daha zor bizim için, çünkü okulu ve arkadaşlarını keşfettiğinde o heyecan bitiyor ve gelmek istemiyorlar. Ailede neden acaba diyor ve okula yükleniyor.
Şimdi gelelim konuma;
Kızım ilk bir ay çok severek gittiği okuluna, şimdi hergün ağlayarak gidiyor. Önce öğretmeninin yokluğuna bağladım, öğretmeni 1 hafta kadar raporluydu ve stajyer öğretmenler iadere etmişlerdi. Fakat bu olay Ekim ayında oldu, o günden bugüne hala hergün ağlıyor. Dün eve girdik ve yatana kadar ağladı hatta ağlayarak uyudu. Başka konumuz yok evde, her dakika her saniye okula gitmek istemiyorum diyor. Önceleri sıkıldığı için, yada kapris yapıyor falan diyordum ama şimdi resmen psikolojisi bozuldu. Sınıf arkadaşının annesi ile görüştüm, dün gece kızımın arkadaşıda çok ağlamış. Annesi normalde çok ağlamaz ama dün akşam herşeye ağladı dedi.
Düşünüyorum, acaba okulda birşeyler mi oluyor diye ama bilemiyorum, ne olabilir ki? Ayrıca kızımla her gün konuşuyorum, bazen onun dilinden, bazen karşımda büyük biri varmış gibi.. Herşeyi anlatıyorum ve onunda bana açık olmasını, bir problemi varsa anlatmasını istiyorum, ama hep aynı şeyleri söylüyor. Uyku valtinde sıkılıyorum, o benle oynamadı, şu bana söyle dedi vs..
Varmı böyle problem yaşayanlarınız? Ne olur bir fikir...
Birkaç gün onu okula siz götürmeyi deneseniz.Birden kesinlikle okul değiştirin falan bu çok fevri,aniden alınmış ve plansız bir haraket olur.Ne belli yeni gideceği okulda aynı davranışları sergilemeyeceği.
Arkadaşlar sağolun...
Cuma gününden itibaren yazayım, cuma günü bir arkadaşımızın da dediği gibi yaşça ondan büyük bir kuzeni var, oyun arasında sorarak öğrenmeye çalışmış, Annem de örnekler vererek laf almaya çalışmış ama kızım hiç bir şey anlatmamış. Hafta sonu hep beraberdik, konuyu hiç açmadım, şu saat itibarı ile yarın okul günü olduğunu biliyor ya yine başladı.. Yarın da göndermeyeceğim ve okulla görüşeceğim. Eğer yarım gün olursa, uyku olmazsa, yemek olmazsa okula giderim diyor. Uyku ve yemek konusunu takmış, ama başka birşey söylemiyor.
hiçte öyle olmaz, ben kendim yaşadım bu durumu, kendimde değil kendi oğlumda, sanırım çocuk sahibi değilsin, bilip bilmeden konuştuğum yok yani, evet kesinlikle okul değiştirmeli, ben okulu değiştirdim ve herşey değişti, diğer çocuklardan çok öğretmen önemli, muhtemelen öğretmende bi sıkıntı var, hiç bi çocuk geceleri sızana kadar bu yüzden ağlamaz bi anormallik var belli ki, ısrarın anlamı yok bu durumda
hiçte öyle olmaz, ben kendim yaşadım bu durumu, kendimde değil kendi oğlumda, sanırım çocuk sahibi değilsin, bilip bilmeden konuştuğum yok yani, evet kesinlikle okul değiştirmeli, ben okulu değiştirdim ve herşey değişti, diğer çocuklardan çok öğretmen önemli, muhtemelen öğretmende bi sıkıntı var, hiç bi çocuk geceleri sızana kadar bu yüzden ağlamaz bi anormallik var belli ki, ısrarın anlamı yok bu durumda
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?