Ay ben şok içinde okuyorum bazı yorumları. Dayanamadım bir daha yorumlayacağım:
Çocuktur iftiranın - yalanın anlamını bilmez, bunlar basit yanlış anlama diyorsunuz ama, pardon da ben birini, bir şeyi çalarken bile görsem "Sen naapıyorsun?" diye direkt ona sorardım el kadar çocukken.Annemle babam, okula gitmeden önce - gerekse okuldaki hallerimle ilgili genel ahlak kurallarıyla inci gibi işlemeye başladılar çünkü karakterimi. Pohpohlamak, premmsesim demek, özgüven aşılayacağız diye yersiz ego şişirmek bir yana, 9 sene tek çocuk kaldığım halde paylaşmayı - sorumluluk almayı öğrettiler.
Kızların aralarında başarı ve öğretmenin gözüne girme konusunda bir hırs başlamış, okudunuz mu konu sahibinin ilaveten eklediği bilgiyi? Bu kızlar sıra arkadaşıymış, yan yana oturmuşlar. Diğer iki kızı da yanına çekip, ithamda bulunmak? Çocuklarda da intikam duygusu, nefret, kıskançlık vardır. Ya bunun cezası kesinlikle verilmeli ki bunun ciddi bir konu olduğunu kavramalı ve yaptıklarının sorumluluklarını almalı bu çocuklar. Öğretmen iki nutuk çekip oturtamaz. Bu anne müdahale etmese, kızı durumu saklasa, belki aylarca bu zorbalık devam edecekti?
Konu sahibi hanım çocuklarla bire bir konuştuğu için hatalı. Çocuğunun hakkı üzerinde ağırlığı kalmamış bu hatadan dolayı. Öğretmenle konuşması ve gerekiyorsa ailelerin bir araya getirilmesi lazımdı. Burada sadece çocuklar korktuğuyla kalmamış, öğretmenin duruşu, okuldaki konumu da hiçe sayılmış. Bunlar işte mahsumiyet arkadaş seni haklıyken haksız duruma düşüren...
Çocuk kendi işini kendi çözsün diyor, bu olgunluğu bekliyorsunuz bu kızcağızdan da, diğer 3ü bir olan kız niye yaptıklarının sorumluluğunu almadan sıyrılıyor bu işten? Ne kadar adilane kızlar arası bu çetecilik işi?
3ü birden nasıl ezip köşeye sıkıştırdılarsa yavrucağızı, aklına öğretmeninden önce annesinden yardım istemek gelmiş...