AynenDeğişecek adam kendini belli eder!
İleride çocuğunu göZü önünde şiddet/hakarete uğramak istemiyorsan yolunu çiz.
Şimdi şöyle anlatayım ben Bir yıl içinde başka bir ülkede yaşıyıcam,uzmanlık okumak için Türkiyeye taşınıcam,böyle olunca da eşim kızını göremiyecek,en az 4yıl.bu yüzden de eşim bana sana izin vermiyecem kızımı kendinle götürmeye
Şimdi şöyle anlatayım ben Bir yıl içinde başka bir ülkede yaşıyıcam,uzmanlık okumak için Türkiyeye taşınıcam,böyle olunca da eşim kızını göremiyecek,en az 4yıl.bu yüzden de eşim bana sana izin vermiyecem kızımı kendinle götürmeye
İşte böyle bir sıkıntımız var,eşim izin vermem diyor ama avukat arkadaşımın söylediğine göre mahkemeyle hall ede bilirim yurt dışına çıkarmayı,öyle olunca da kızımı babasından ayırmış oluyorum haliyleEşinizin izni olmadan yurtdışına çıkarabilecek misiniz çocuğunuzu?
İşte böyle bir sıkıntımız var,eşim izin vermem diyor ama avukat arkadaşımın söylediğine göre mahkemeyle hall ede bilirim yurt dışına çıkarmayı,öyle olunca da kızımı babasından ayırmış oluyorum haliyleEşinizin izni olmadan yurtdışına çıkarabilecek misiniz çocuğunuzu?
sizin gibi bir ailede ben de büyüdüm dayak yoktu ama hep kavga vardı,bnm de çocukluğun denilince hep o kavgalar gelir aklıma,bnm de babam sonradan düzeldi.bizim eşimle de kabgalarımız çok fazla ikimiz de dominant karakterdeyiz o hep ben diyen olsun istiyor,bana bir kaç kez dayak atmışlığı var,hatta bir keresinde aynayı kırınca kızım şahit olmuştu çok fazla korkmuştu.ama sakit mutlu olduğumuz zamanlar da vardı doğrusu,bazen kendimi suçlarım ben çiledenmi çıkarıyorum onu diye.sevgiliyken o kadar iyi birisydi ki.ama sonra diğer insanlarla ilişkilerime bakıyorum geçimli biri olduğumu anlıyorum.garip bir şey boşanmak neden bu kadar zor kiKiziniz anlayamayacak kadar kucuk yada dayağa sahit olmadi? Huzursuz, surekli kavga, siddet olan aile olacaksa olmasin daha iyi.
Bende şiddete şahit oldum. O anlari yaşayacagima ailem boşanmis olsaydi keske. Aklım ermeye basladiginda anneme boşan dedim cok kez, bosanmadi. Bosanmazsan ben bu evden gidiyorum dedim, bunlari yasamak zorunda degilim dedim, son sabrimdi.
Babam aklini basina toplamasaydi belki ben ziyan olup gidecektim.
Duzelmis olsada, cocuklugumun bir dönemi mahvoldu. Ben bunları gormek, yaşamak istemezdim. Değmezdi. Sonradan herne kadar arkamda olsalarda, destek olsalarda, bazi seyler gecmiste kalsada dün gibi hatirliyorum herseyi, aklimdan cikmiyor. Cocukluk anıları diyince onlarda bir bir aklima geliyor.
Evde kavga eden, huzursuzluk cikaran, siddet uygulayan bir baba olmasinin kimseye faydasi yok, zarari var. Boyle mutsuz bir aile olacaksa olmamasi daha hayirli. Kizinizda anlayacaktir.
İnşallah kızım beni anlar,onun için en doğrusunu yapıyorumdur inşallah.çok tşk ederim güzel msjınız için iyi geldikızının büyüyünce seninle bir kadın olarak gurur duymasını istiyorsan kararından dönmeyeceksin. Onların dedikleri iyilik değil. Sen örnek olmazsan kim olacak kızına?
1,5 yaşında yok almadım fotoraflarım var ama dayak yedigim zaman öyle psikolojideydim ki hiç bir şey yapmak istemiyordum sadece uyumak kimseyi görmemekKızın kaç yaşında? Hiç darp raporu falan almadın dimi daha önce?
İnşallah kızım beni anlar,onun için en doğrusunu yapıyorumdur inşallah.çok tşk ederim güzel msjınız için iyi geldi
Tasinmak zorunda misiniz?Şöyle bir sorun var ki ben bir yıl içinde yurt dışına taşınıcam eşim de kızımı sana vermem diyor,ben yurt dışınına çıkarsam kızımı göremiyecek.
Tasinmak zorunda misiniz?[/QUOT
Evet kemdım ve kızım için daha iyi bir gelecek için Türkiyede uzmanlık okumam lazım,yoksa kendi ülkemde bunu başarmam imkansız.
Birde soyle dusunSelam.bir konu acmistim
Esimden siddet gordum ve bosanma karari aldim.esim ve annesi sık sık kızımı görmeye geliyorlar ve kızım her seferinde babasına öyle sarılıyor ki her kes bana eşine bir şans daha ver diyib duruyor,neymis deyişirmiş,kızını babasız bırakma,sen nasıl annesin gibi sözler.iş orası ki eşim ne bir özür diliyor ne pişmanlık var.ama ben yine vicdan yapmaktan kendimi alıkoyamıyorum.böyle durumda ne yapmam gerek nasil kendimi suçlamakdan vazgeçe bilirim
Beni döven, kızım büyüdüğünde kızımı da döver diyerek kendini suçlamaktan vazgeçebilirsin.Selam.bir konu acmistim
Esimden siddet gordum ve bosanma karari aldim.esim ve annesi sık sık kızımı görmeye geliyorlar ve kızım her seferinde babasına öyle sarılıyor ki her kes bana eşine bir şans daha ver diyib duruyor,neymis deyişirmiş,kızını babasız bırakma,sen nasıl annesin gibi sözler.iş orası ki eşim ne bir özür diliyor ne pişmanlık var.ama ben yine vicdan yapmaktan kendimi alıkoyamıyorum.böyle durumda ne yapmam gerek nasil kendimi suçlamakdan vazgeçe bilirim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?