kızımz nasıl destek olayım....

daisy1 .!.:

rehberlik öğretmeni ile benim görüşmem mi kızımın görüşmesi mi doğrudur? kızımı nasıl yönlendireyim ? benim kızıma karşı tavrım ne olmalı ? anne güdüleriyle hareket etmek istemiyorum....

Genişletmek için tıkla...

dejavu_one .!.:

Öncelikle şunu anlamadım yarı dönemde sınıf neden değiştiriliyor sırf komşu kızıyla aynı sınıfta olmak için sınıf değiştirilir mi.

Ayrıca ödev ortak ödevdi herkes birini seçecekti onlarda birbirlerini seçti diyorsunuz ortak ödev madem neden kızı yarı yolda bırakıp ben kendim yaptım, sende ikimizin başladığı ödevi ver diyor hani ortak ödev diye beraber yapmak zorundalardı kişisel verebiliyorsa baştan ortak çalışmasalardı. Baskınmış filan ne alaka baştan o zaman girişmeyecekti. Okulda iftira atıyormuş filan hiç mi kızın orada kimse tarafından tanınmıyor, yakın başka arkadaşı yok mu o öyle insan değil diyemiyorlar mı. Öğretmenler ne yapsın. Kızınız insanlar iyi ileitşim kurarak bunu düzeltebilir ama kız da arkadaşlarına beni yarı yolda bıraktı kendi ödev hazırladı demiş olabilir ki kız haklı bence önce o ortak ödev biterdi sonra bir daha çalışmazlardı kız da çalışkanmış demek ki 90 almış ancak yine de içerlemiş olabilir.

Genişletmek için tıkla...

azra1992 .!.:

Öncelıkle rehber oğretmenıyle bır görüşme talep edın ve durumu oloduğu gibi anlatın; kızınız ve diğer arkadasıyla görüşecektir mutlaka zaten bunun dışında bu görüşe olana kadar cocuğunuzun üzerine gitmeyin kı olayı sürekli hatırlamasın siz ona önemli birşeymiş gibi hissettirmeyin zaten zamanla geçeçektir çünkü daha çok küçük...

Genişletmek için tıkla...

daisy1 .!.:

herkezin bır derdi vardır mutlaka,işin içinden çıkamadım ve paylaşmaya karar verdim. Önerilerinizi öğrenmek istiyorum ....
konuya direk gireyim iki ay kadar önce askeri lojmandan çıkıp biraz şehre uzak bir semtte ev alıp taşındık iki çocuğumla birlikte yaşıyorum. bizimle aynı hafta taşınan karşı komşumla aynı yaşta kızlarımız var bu durum beni memnun etti sonuçta kızım yalnız çekmez arkadaşlık ederler okula birlikte gider gelirler diye düşündüm ve hayatımın hatasını yaptığımı anladım....
ikinci dönem iki kızı aynı sınıfta derse başladılar önceleri sorun yok gibiydi ortak odev aldılar birlıkte yapıyorlar ,ancak bir akşam kızım gelip ödevi tek başına yapmak istediğini sürekli baskı altında olduğunu buna artık dayanamayacağını bunu komşu kızına anlatıp durumu çözmek istediğini anlattı tamam dedim bütün cumartesi uğraştı ve çok güzel bir ödev hazırladı ve arkadaşına bireysel ödev hazırladığını birlikte hazırladıkları ödevi onun sunabileceğini söyledi bu konuşmalar yanımda olduğu için konuya hakimdim. Sonuçta kızım 100 komşu kızı 90 aldı ve dananın kuyruğu koptu. kızım sınıfta yanlızlaşmaya başladı evde konuşmuyor içine kapandı ders çalışmayı red etmeye başladı. karşıma aldım konuşmaya çalıştım ve iftiraya uğradığını komşu kızının hakkında sürekli yalanlar söyleyerek sınıfta yalnız kalmasını sağladığını bu yüzden mutsuz olduğunu okula gitmek istemediğini söyledi. Durumu aileye anlattım kesinlikle kızlarına toz kondurmadılar ve çocuklarının haklı olduğunu söylediler durum mahalle kavgasına dönüşmesin diye konuyu kapattım. öğretmenleri ile konuştum sınıf öğretmenimiz çocuktur olur gözüyle baktı olaya,matematik öğretmenimiz bayan ve bir anne olarak komşu kızın lider karakter olduğunu kızımın durumunun farkında olduğunu durumu düzeltmek için elinden geleni yapacağını belirtti ne yalan söyleyim bu beni biraz rahatlattı ancak yinede paylaşmak ıstedim siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

daisy1 .!.:

evet bende bu yıldan sonra sınıf değiştirmeyi düşünüyorum şimdi yazılıları başladı

Genişletmek için tıkla...

muzurtilki .!.:

arkadaşım üzülmekte çok haklısın, insan çocukları üzülünce ayrı üzülüyor
şimdi yazacaklarım sana çok aykırı gelebilir ama kesin reddetmeden önce 1 kez üstünde düşün bence

senin olaya dahil olman, kızına kendini güvende hissettirse bile, artık kızının yavaş yavaş kendisine yapılan haksızlıklara karşı nasıl davranması gerektiğini öğrenmesi gerekiyor, çünkü hep böyle olaylar olacak hayatında ve sen hep yanında olamazsın, olaya müdahale edemezsin

anladığım kadarıyla kızın 5. sınıf ve daha 2 sene şu anki arkadaşlarıyla okuyacak, kızının bu 3 yılının mutsuz geçmesini istemiyorsan birşeyler yapılmalı

bence, kızın ve sen, birlikte oturup bir konuşma hazırlayın
bu konuşma çok kısa ve öz olsun, "sevgili arkadaşlarım, hakkımda şöyle şöyle söylendiğini duydum, bazılarınızın bana karşı tavırlarının bu sebeple değiştiğini düşünüyorum, bu olayın aslı şudur şudur, ben sizleri çok seviyorum ve başkasının bana attığı iftiralar yüzünden bana tavır almanız, arkadaşlığımızın bozulması beni çok üzüyor, yine de bana karşı soğuk davranmayı tercih ederseniz saygı duyarım. " gibi.

fakat içinde o komşu kızının adı kesinlikle geçmesin, "hepiniz" gibi genelleyici kelimeler değil, "bazılarınız" gibi orta yollu kelimeler olsun

inan, biraz telkinle çocuklar çok güçlü davranabiliyorlar. benim kızım bazen çok şaşırtmıştır beni. kızın da güçlü davranabilir ve bir teneffüs, daha sınıf dağılmadan veya ders başlamadan hemen önce sınıfın ortasında arkadaşlar bir dinler misiniz diyerek birlikte hazırladığınız kısacık konuşmayı yapabilir.
diğer çocuklardan mutlaka buna olumlu tepkiler gelecektir.
ve evet dalga geçen de olacaktır, olsun, onlarla hiç muhatap olmasın kızın, "bu senin düşüncen" deyip geçsin.
kızını, gelebilecek her türlü olumsuz tepkiye önceden hazırlar, vereceği her cevabı tek tek düşünürseniz, bu olay çok işe yarayabilir
hem bu olaydan sonra tüm çocukların kızına bakış açısı değişir, hem de böyle bir cesaretten sonra kızının kendine güveni gelir.

Genişletmek için tıkla...

daisy1 .!.:

bu iyi bir çözüm olabilir :)

Genişletmek için tıkla...

daisy1 .!.:

herkezin bır derdi vardır mutlaka,işin içinden çıkamadım ve paylaşmaya karar verdim. Önerilerinizi öğrenmek istiyorum ....
konuya direk gireyim iki ay kadar önce askeri lojmandan çıkıp biraz şehre uzak bir semtte ev alıp taşındık iki çocuğumla birlikte yaşıyorum. bizimle aynı hafta taşınan karşı komşumla aynı yaşta kızlarımız var bu durum beni memnun etti sonuçta kızım yalnız çekmez arkadaşlık ederler okula birlikte gider gelirler diye düşündüm ve hayatımın hatasını yaptığımı anladım....
ikinci dönem iki kızı aynı sınıfta derse başladılar önceleri sorun yok gibiydi ortak odev aldılar birlıkte yapıyorlar ,ancak bir akşam kızım gelip ödevi tek başına yapmak istediğini sürekli baskı altında olduğunu buna artık dayanamayacağını bunu komşu kızına anlatıp durumu çözmek istediğini anlattı tamam dedim bütün cumartesi uğraştı ve çok güzel bir ödev hazırladı ve arkadaşına bireysel ödev hazırladığını birlikte hazırladıkları ödevi onun sunabileceğini söyledi bu konuşmalar yanımda olduğu için konuya hakimdim. Sonuçta kızım 100 komşu kızı 90 aldı ve dananın kuyruğu koptu. kızım sınıfta yanlızlaşmaya başladı evde konuşmuyor içine kapandı ders çalışmayı red etmeye başladı. karşıma aldım konuşmaya çalıştım ve iftiraya uğradığını komşu kızının hakkında sürekli yalanlar söyleyerek sınıfta yalnız kalmasını sağladığını bu yüzden mutsuz olduğunu okula gitmek istemediğini söyledi. Durumu aileye anlattım kesinlikle kızlarına toz kondurmadılar ve çocuklarının haklı olduğunu söylediler durum mahalle kavgasına dönüşmesin diye konuyu kapattım. öğretmenleri ile konuştum sınıf öğretmenimiz çocuktur olur gözüyle baktı olaya,matematik öğretmenimiz bayan ve bir anne olarak komşu kızın lider karakter olduğunu kızımın durumunun farkında olduğunu durumu düzeltmek için elinden geleni yapacağını belirtti ne yalan söyleyim bu beni biraz rahatlattı ancak yinede paylaşmak ıstedim siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

daisy1 .!.:

ben aileyle konuşarak olayı çözeceğimi düşünmüştüm .Baba olaya kızımızla konuşalım olayı çözelim sizde üzülmeyin şeklinde yaklaşırken,anne benim kızım asla hata yapmaz benim çocuğum böyle bir şey yaptıysa haklıdır ben çocuğuma güvenirim şeklinde yaklaştı. yani şukadarını anlatayım göz göre göre ortada söylenmiş bir yalan var ve anne söylemez ama söylediysede mutlaka bir bildiği vardır şeklinde cümleler kurdu. çok şaşırdım açıkçası....
baktım konu saçma sapan bir yere gidecek uzatmamaya ve mesafe koymaya karar verdim . Ama atılan iftiradan ve yalancı durumuna düşmüş olmaktan kızım okadar mutsuzki gidip saç baş girişesim var da kendime yakıştıramıyorum...

Genişletmek için tıkla...