- Konu Sahibi turuncusari
-
- #121
Kıyafeti geçtim canımı istesin şu dakka düşünmeden veririm yeterki o mutlu olsun bende mutlu olurum
Benim ablam var hicbirşeyimi vermem. Oda artık vermez zaten yorum yapmıştım sizide gayet iyi anladım. Şöyle örnek veriyim çorap takıntım var alır alır saklarım cesıt ceşit renk renk:) kıyamam giymeye bi tatlilar ki:)))) bikacini açtım giydim yıkandı annem ortak cekmeceye koymuş ablamda giymiş. Ayağında gordum görmez olaydım :)) çıkar corabimiiiiiiiii diye cirladim :))) ablamı sevmiyomuyum çok severim gider bi maaşımı harcar istediği ne varsa alırım o ayrı. Ama bana ait kremler kıyafetler çoraplar takılar tokalar bana özeldir. Ev halki değil sadece kalmaya gelen misafirlrde teyze kuzen neyse bilir huyumu. Bu bi huy ister cimrilik desinler ister titizlik. Benim olan benimdir. Karşı taraf çok begendiyse ona daha iyisini alırım. Yeterki benim olana dokunmasın.Bazı yorumları şaşkınlık içerisinde okudum resmen insanlığın yüz karası ilan edilmişim :)
Birkaç saat sonra o duygularım geçti kardeşimle çok iyiyiz, onu çok sevdiğim için zaten bu konuyu açmıştım kırmak istemediğim için fikir alayım demiştim ama PİŞMAN OLDUM.
Bir ilişkide sıkıntım olursa ya da ufak tefek derdim olursa yazarım buraya ben de ilerde diyordum bundan sonra yine de yazar mıyım bilmiyorum.
Bazılarınız mantıklı yorumlar yapmış, onlara çok teşekkür ediyorum. Evet altında başka sebep de olabilir ya da yapım bu olabilir. Düşüncem yanlıştır, düzeltmem gerekiyordur tamam ama ablaya bak ablaya, yazık ve türevi yorumlar çok çirkindi.
Kıyafetlerimden beğendiği bir şey olunca hediye de ediyorum kardeşime, iyice cadı abla ettiniz beni ya. Sadece çok sevdiğim özel bulduğum bir şeyi habersiz alması huzursuz ediyor gidip kalbini kırmıyorum kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum neler neler yazmışsınız...
Abartmışsınız tek kelimeyle.
Bu arada not: sadece kardeşim değil arkadaşımla falan da paylaşamam yapım bu.
Bence çok fazla abartmışsın o en sevdiğin kıyafet kardeşinden değerlimi bnmde Kardeşim var var ama biz bir birimizden hiç bir şey sakınmayız o en sevdiğim şeyi değil istemesi beğendiği an istemesine gerek kalmaz o en değerli bi şeyimi ona veririm insan kardeşine canını verir canınıBazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Valla 31 yaşındayım küçük de değilim ama bir türlü can ciğer olmadım kardeşimle, herhalde bilinçaltından dolayı... Küçükken çok kiskanmis olmak vs.
Terapiye gidiyorum bir süredir, belki de hayatımdaki sorunların altında yatan neden de bu olabilir. Önümüzdeki seans danisacagim bunu doktoruma.Yavrum ya sana da kıyamam. Bak ben terapiye gidiyordum. 3 kardeşiz. Ben kolay çocuğum diye 4-5 yaşlarındayken hafta içi ananem beni alırmış. Hafta sonu eve getirirmis. Kardeşlerimle de 1 er yaş var öyle düşün onlar da küçük. Ben hafta sonu eve geldiğimde çok sakin bir evden curcuna bir eve gelirdim. Ve kendimi dışlanmış hissedermisim. Tabi burada asıl suçlu annem babam belki ananem ama ben kardeşlerime darılmışım. 30 yaşında terapide çıktı bu konu ortaya. Böyle olduğunu fark edince geçti gitti.
Kardeşin ne yapsın o bebek dünyaya gelmiş ve seni hiç kiskanmamistir. Burada kardeş olayını yönetemeyen ebeveynler suçlu. Üstüne 7 yaşında bir çocukla bir bebeği kıyaslayan o daha tatlı demek hangi aklın ürünü onu merak ettim ben.
Dimi bu bi huy kardeşim için şöyle yaparım amanda dunyaları ayağına sererim demişler:)) o ayrı bi durum bu ayrı. Kişisel eşya paylaşmak istemezsin tiksinrsn huylanrsn ablamda bende yastklarmiza bile başkasını yatrmayz mesela brbrmiz de dahlYorumlara acayip şaşırdım. Benim de kızkardeşlerim var kıyafetlerimi paylaşmayı hiç sevmem. En önemli sebebi onların benim gibi temiz kullanmamasıydı. Daha hiç giymediğim giysileri gizlice alıp giyip kirli bi şekilde dolaba geri attıklarını bilirim. Ben tam giymeyi düşündüğüm gün bi bakardım giyilecek hali yok bedensel deforme de olduğu için bir daha kendime yakıştırıp giyemezdim de. Hep kavga ederdik bu yüzden.
Tek sebep bu da değil ben başkasının vücuduna değmiş giysiyi giyemem. Şöyle bir düşündüm de hiç başkasından bişey alıp giymemişim. Giysiler de makyaj malzemeleri gibi kişisel geliyor bana. Yıllar geçti evlendim hala sevmem paylaşmayı beğendikleri bişey olursa biraz gönlüm geçtiyse tamamen veriyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?