- Konu Sahibi turuncusari
-
- #101
Benim kız kardeşim yok sanırım ondan pek empati yapamadım
Ne bileyim ben biraz huysuzum galiba eşyalarım konusunda :)
Yıkanıyor her seferinde yahu, giyip çıkarıp olduğu gibi geri vermiyor.Mağazadan aldığımız kıyafetler de birileri tarafından denenmiş oluyor.
Kardeş bambaşka bir şey, benimki evladım gibi. Çocuğum olsa ondan kıyafetimi sakınır mıyım sakınmam, kardeşim de öyle. Aynı karnı paylaşmışız aynı kıyafeti paylaşmakta sakınca görmüyorum.
Herkesin takıntıları başka ya, bizler de başka şeylere takıyoruzdur kesin. Konu sahibi muhattap olamıyorum falan derken iyice coşmuş ama.Benim kız kardeşim yok sanırım ondan pek empati yapamadım
Ne bileyim ben biraz huysuzum galiba eşyalarım konusunda :)
Hey gidi zaman, ne çok giyerdim ablalarımın kıyafetlerini. Benimki de vardı ama onlarınki çok tatlı gelirdi. Allah’tan sizin gibi değillerdi ablamlar. Kıyafetleriniz kardeşinizden değerli mi? Madem bağışlıyorsunuz da o zaman kardeşinizin beğendiklerini kardeşinize bağışlayın olsun bitsin.
Bence gayet normal bir düşünce ben de aynı fikirdeyim.Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Bende sizin gibiyim. Ama bunu başkaları bir türlü anlamaz. Cimri olup çıkarsınız. Yazlığımız var kalabalık gideriz kardeşlerimle. Terlik sorun olur. Ben terliksiz gezemem. Benimkini alırlar. Hepsine terlik aldım yine benimkini giyiniyorlar, sinir oluyorum.Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Valla 31 yaşındayım küçük de değilim ama bir türlü can ciğer olmadım kardeşimle, herhalde bilinçaltından dolayı... Küçükken çok kiskanmis olmak vs.
Bazı kızkardeşleri görüyorum da birbirlerinin kıyafetlerini giyiyorlar ve bundan da çok memnunlar, benim de kız kardeşim var ve benim kıyafetlerimi de kullanabilmek istiyor ama ben kardeşim bile olsa paylaşmak istemiyorum kimseyle.
Dün aksam, bir kıyafetimi bugün giymek için izin istedi, istediği şey çok fazla beğenerek giydiğim bir şey olmadığı için tamam dedim, akşam benden sonra geldi eve ve geldiğinde farkettim ki izin verdiğim kıyafeti değil de çok sevdiğim başka bir kıyafeti giymiş. Anladığım kadarıyla izin verdiğim kıyafet olmayınca fikrini değiştirip bunu giymiş ya da izin aldığında ben istediği şeyi yanlış anladım. Bir de üstüne 'abla ya bu ne güzelmiş çok beğendim' deyince iyice içime oturdu, tekrar isterse nasıl hayır diyeceğim diye düşündüm. Ama kırılmasın diye belli etmedim.
Belli etmedim ama bir şey söylediğinde konuşmak istemiyorum çok muhatap olmak istemiyorum şu an elimde değil niyeyse her şeyi batıyor. Bende mi bir sorun var, özel eşyalarımı paylaşmak istememem normal mi değil mi?
Kıyafetlerimi bağışlarım, hatta severek giydiklerimi bile hediye edebilirim. Ama ödünç olarak vermek istemiyorum kimseye. Özellikle de sevdiğim ve bana özel hissettiğim şeyleri benden başkası kullansın istemiyorum.
Bu bir sorun mu?
Kardeşimle bunu konuşmalı mıyım yoksa ayıp mı etmiş olurum konuşursam?
Ona tavır yapmamak için kendimi nasıl sakinleştirebilirim?
Valla 31 yaşındayım küçük de değilim ama bir türlü can ciğer olmadım kardeşimle, herhalde bilinçaltından dolayı... Küçükken çok kiskanmis olmak vs.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?