kızlar bana yardım edin 4 yıllık ilişkim bitmek üzere :(((

Cidden okumak ve yardımcı olmak isterdim..
Ama öyle uzun ve paragrafsız yazmışsın ki, gözlerim sulanıyor okuduktan sonra :50:
 
Allah yardımcın olsun arkadaşım.
Gözlerim mahvoldu okurken gerçi ama yine de okumak istedim.
Çok fedakarlık yapman gerekecek eğer durum böyleyse ve şunları düşün,
Tüm bunlara değecek biri mi O? Ya da senin tüm olaylara karşı onun ellerini sımsıkı tutabilecek gücün var mı?
 
okadar şey atlatmışsınız erkek arkadaşının yanında ol,ben seninle mutluyum falan de.bunlar aşılamayacak engeller değil. sen onunla evleniceksin ailesiyle değil.ailesi hayatında olmasada olur.bu ilişkinizi bitirmek için bir bahane değil. sende gerçekten onun için herşeye katlanabilirmisin sor kendine. evlendikten sonra çok geç olmasın:34:
 
bitti demeyın
bıraz zaman ve ona belli ki şu sıralar ailesıyle sorun yaşıyor,düzeltsin herşeyi bence sıze tekrar geri dönecek,ona anlayışlı ve sevecen davranmaya devam et ve ben ,sen ışlerini yoluna koyana kadar senı beklıcem,senden vazgecemem,iyi ve kötu gunde yanında olucam de
o da sanmam 4 seneyı bır anda çöpe atamaz...
 
kızlar uzun süredir siteyi takip ediyrum ama artık kayıt olma ihtiyacı duydum. bana yardım edin lütfen napmalıyım bilmiyorum :( 4 yıllık bi ilişkim var herşey okadar güzeldi ki ama son 1 senedir sürekli tartışıyoruz:( olan bitenleri mümkün olduğunca kısa bir şekilde yazmaya çalışıcam. öncelikle çok zor zamanlardan geçtğmzi söyliym. başladğmzda ben üni okuyodum o ise serbest bi işle uğraşıyodu sırf evlenebilelm diye 5 sene aradan sonra üni kazandı hiç yapamam dediği bi bölüm okuyo sırf benim için. ve benımde aılem dısarıya kız vermeyen aıle yapısından akraba evlılıgı ısteyen bı aılem var ve bız ınanılmaz zor zamanlar gecırdık. ben once ablamı sonra annemı zor da olsa ikna ettim. tabi bu sırada erkek arkadaşımın annesi de beni bi istiyor bi şstemiyor. ve annesi okumasını istemedi sırf ben ıstedım dıye okudugu ıcın. annesı cok sınırlı yapıda bırı oldugu ıcın defalarca erkek arkadasımı evden de kovdu. yani ilişkimizin başından beri hep çok zor günler geçirdik ama hiç ellerimiz ayrılmadı hep birlikte olduk herşeyin üstesinden birlikte geldik ve bana bunu hala da söyler. birtek sen benim yanımda oldun bana hak verdin dedi. gelelim şimdiki sorunlarımıza. biz öğrenciyken çalışmaya başladık 1 bçuk senedir hem okul hem iş yürütmeye çalışıyoduk ve aynı yerde çok zor şartlar altında çalışmaya başladık haliyle bu yorgunluktan dolayı sinirlerimz çok yıprandı ve kavgalarımız arttı şiddetlendi. nerdeyse haftada 1 kavga eder olduk. sonra ben belki birlikte çalıştğmz içndir bu dedim ve ayrıldım başka bi yerde calısmaya basladım. ama hiçbişey değişmedi. sürekli tartışma sürekli kavga. ve tabi benim ayrılmamı fırsat bilen eski çalışma arkadaşlarım arkamdan hep konuşup durmuşlar çok iyi ama çok sinirli asabi bri falan gibi. erkek arkadaşımda bundan çok şikayet eder oldu artık sürekli birbirimizi eleştirir olduk. en çok da o benı elestırıyodu ve ben hep bukdar kotuyum madem neden bana katlanıyorsun der dururdum. sonra ben bı amelıyat gecırdım cıddı bı amelıyat 3 ay boyunca evde oturmak zorunda kaldım yardımsız donemedıgım tuvalete gıdemedıgım zamanlarım oldu ve halıyle tahmın edersınz kı sınırlerım ıyıce harap oldu herkese catmaya basladım sureklı aglama krızlerı sınırlılık halı flan. e tabı erkek arkadasıma da catıyorum bu sırada. ve bız onceden en fazla 1 saat kus kalırken kusluklerımz 1 haftayı bulur oldu. 1 hafta hıc konusmadık ve ben en sonunda msj attım ayrıldık da haberım mı yok dıye. ben telefonda bu ılıskıyı bıtırcek kdar degersız gormuyorum cok emek verdık ve bu yuzyuze konusmadan bıtmez dedı. sonra bulustuk konustuk. bana artık cocuk gıbısın ılk baslardakı o olgun kız yok karsımda. artık çok sinirleniyosun hiçbirşey söyleyemiyorum sana senınle konusamaz olduk artık sogudum senden. senı tanıyamıyorum. sana benım patlamam kotu olur dedım ama dınlemedın. uzunca suredır sna anlatmaya calısıyorum ama anlamadın ve artık benım umudum yok. bız daha ılıskıyı yurutemıyorz bu sekılde nasıl evlenıcez bılmıyorum ve ben artık evlenmek ıstemıyorum evlılıgı dusunmuyorum dedi. çok ağladımm ben sensız yapamam dedım nasıl ayrılıcaz ben artık senden baskasını sevemem kı bız okdar zor zamanlardan gectık sımdı boyle bısey ıcın mı bıtıcek bukadar mı kucuktu sevgımız dedım. sonuc olarak ayrılamadık ama sevgılım de cok soguk mesafelı. soz verdım degısıcem dedım ama ınanmıyo degısıcegme. degısmeye basladıgımı da goruyo ama bı ıse yaramıyo. artık hıc kızmıyorum olgun bırı gıbı onun ıstedıgı bırı gıbı davranıyorum ama yok nafıle. elımden gelen herseyı yapıyorum 2bcuk aydır bu durumdayız. bulusmak ıstemıyor benımle. sevdıgını soylemıyor artık. sonra ben yıldonumuzden 1 hafta önce ona çok güzel bi hediye yaptım internette de bulunabilen aşk kavanozu diye içinde birsürü not olan bi hediyeyi bu hasta ameliyatlı halimle yaptım ve daha birsürü güzel şey herşeyi kendım yaptım çokk begendı bulustugmzda da çok sıcaktı bana karsı. ben yanasmadan sarılıyordu ıcınden gelerek opuyordu bellıydı yanı ıcınden gelerek askla sevgıyle okadar sıcak ıcten opuyrdu kı ve ellerımı hıc bırakmadı butun gun elele dızdıze oturduk. gelecekten bahsederken ıkmızıden bahsedıyordu. bu kavga donemınde bahsetmezdı hıc ama artık ıkmızın bırlıkte oldgu hayaller kurmaya baslamıstı tekrardan. sonra lavaboda ben onu beklerken arkamdam sımsıkı sarıldı bana yanı cok mutluyduk. ayrılırken de bana bugun ıcın cok tesekkur ederım sana dedı ılkkez boyle bısey soyledı bana. sonra ben tam aramız cok ıyı oldu artık dıye havalarda ucarken ayrıldıktan sonra yıne buz. bı sorun oldgnu anladım sordum once anlatmak ıstemedı. ama sonra anlattı evden ayrılıyorum madem boyle mutlu olucak aılem bende gıderım dedı. okdar ugrastgım halde serserı oldum dusuncesız oldum beladan baska bısey olmadım onların gozunde ve kac ekz kovuldum bu evden benı ıstemıyolarsa bende gıderım dedı. ve sana guzel bı hayat veremıycem senı de kendımle suruklemek ıstemıyorum hayatmda kımse kalmıycak ne bı arkadas ne de es dost. benımle gelırsen aılenı sılmen gerekır cunku ben artık bag ıstemıyorum ve sana bunu yapamam. benım yanımda hergun oluceksın dedı sensız de hergun olucem dedım smdı kolay gorunuyo ama oyle olmıycak dedı. uzun uzun konustuk. okulun bıtene kdar ben aılemı ıkna ederım sen gorusmezsın ama ben gorusurm hıcbırsey ımkansız degl ıstersek olur ellermı tutarsan yanmda olursan olur dedım pekı sen blırsın dedı. sonra o gun de aramız cok ıyıydı ama ertesı gun bırden bı anda eskısınden dha soguk oldu. gun gectıkce benden uzaklasıyo. her gece aglıyorum dua edıyorum bırsuru ama yok benden gıttıkce uzaklasıyo. napcagmı bılmıyorum. sevgıyı askı ılkkez tattım ben. oda aynı sekılde. bırbırımızın ılkı ve sonu olucaktık. ama smdı okadar mutsuzum kı. bıraz uzun oldu farkındayım ama ınanın kı cok zor durumdayım yardımlarınıza ıhtıyacım var. bu arada cok sevdıgı abısınden dha yakın gordugu bı kısı var hayatımda bıtek o kalıcak cunku bıtek o senın gıbı benı her halımle kabul ettı ve bana kızmak yerıne bana senın yaptıgın gıbı akıl verdı yanımda oldu hep dedı. o ınsana duydugu sevgı cok buyuk. abısınden bıle daha cok sever. acaba onunla mı konussam ne dersınız? akıl verın kızlar lutfen. ve tesekkur ederım sabrınız ve okudugunuz ıcın.

bukadar sinir yapan sende ne var acaba guatr mı baska bırseymı yasadıklarınmı? bunu ıyıce arastır canım gıt bır doktora sonra ona degıstıgını goster tabı oda unıversıte okuyunca degısmıs kendıne guvenı gelmıstır cevrede yaptıysa artık sana katlanmak ıstemıyor cok uzuyorsan:(zaten oda zor seyler yasamıs bır tedavı ol sonra yenıden gorusun sendekı degısımı gorsun ama araya baskalarını sokma derım ben
 
kızlar uzun süredir siteyi takip ediyrum ama artık kayıt olma ihtiyacı duydum. bana yardım edin lütfen napmalıyım bilmiyorum :( 4 yıllık bi ilişkim var herşey okadar güzeldi ki ama son 1 senedir sürekli tartışıyoruz:( olan bitenleri mümkün olduğunca kısa bir şekilde yazmaya çalışıcam. öncelikle çok zor zamanlardan geçtğmzi söyliym. başladğmzda ben üni okuyodum o ise serbest bi işle uğraşıyodu sırf evlenebilelm diye 5 sene aradan sonra üni kazandı hiç yapamam dediği bi bölüm okuyo sırf benim için. ve benımde aılem dısarıya kız vermeyen aıle yapısından akraba evlılıgı ısteyen bı aılem var ve bız ınanılmaz zor zamanlar gecırdık. ben once ablamı sonra annemı zor da olsa ikna ettim. tabi bu sırada erkek arkadaşımın annesi de beni bi istiyor bi şstemiyor. ve annesi okumasını istemedi sırf ben ıstedım dıye okudugu ıcın. annesı cok sınırlı yapıda bırı oldugu ıcın defalarca erkek arkadasımı evden de kovdu. yani ilişkimizin başından beri hep çok zor günler geçirdik ama hiç ellerimiz ayrılmadı hep birlikte olduk herşeyin üstesinden birlikte geldik ve bana bunu hala da söyler. birtek sen benim yanımda oldun bana hak verdin dedi. gelelim şimdiki sorunlarımıza. biz öğrenciyken çalışmaya başladık 1 bçuk senedir hem okul hem iş yürütmeye çalışıyoduk ve aynı yerde çok zor şartlar altında çalışmaya başladık haliyle bu yorgunluktan dolayı sinirlerimz çok yıprandı ve kavgalarımız arttı şiddetlendi. nerdeyse haftada 1 kavga eder olduk. sonra ben belki birlikte çalıştğmz içndir bu dedim ve ayrıldım başka bi yerde calısmaya basladım. ama hiçbişey değişmedi. sürekli tartışma sürekli kavga. ve tabi benim ayrılmamı fırsat bilen eski çalışma arkadaşlarım arkamdan hep konuşup durmuşlar çok iyi ama çok sinirli asabi bri falan gibi. erkek arkadaşımda bundan çok şikayet eder oldu artık sürekli birbirimizi eleştirir olduk. en çok da o benı elestırıyodu ve ben hep bukdar kotuyum madem neden bana katlanıyorsun der dururdum. sonra ben bı amelıyat gecırdım cıddı bı amelıyat 3 ay boyunca evde oturmak zorunda kaldım yardımsız donemedıgım tuvalete gıdemedıgım zamanlarım oldu ve halıyle tahmın edersınz kı sınırlerım ıyıce harap oldu herkese catmaya basladım sureklı aglama krızlerı sınırlılık halı flan. e tabı erkek arkadasıma da catıyorum bu sırada. ve bız onceden en fazla 1 saat kus kalırken kusluklerımz 1 haftayı bulur oldu. 1 hafta hıc konusmadık ve ben en sonunda msj attım ayrıldık da haberım mı yok dıye. ben telefonda bu ılıskıyı bıtırcek kdar degersız gormuyorum cok emek verdık ve bu yuzyuze konusmadan bıtmez dedı. sonra bulustuk konustuk. bana artık cocuk gıbısın ılk baslardakı o olgun kız yok karsımda. artık çok sinirleniyosun hiçbirşey söyleyemiyorum sana senınle konusamaz olduk artık sogudum senden. senı tanıyamıyorum. sana benım patlamam kotu olur dedım ama dınlemedın. uzunca suredır sna anlatmaya calısıyorum ama anlamadın ve artık benım umudum yok. bız daha ılıskıyı yurutemıyorz bu sekılde nasıl evlenıcez bılmıyorum ve ben artık evlenmek ıstemıyorum evlılıgı dusunmuyorum dedi. çok ağladımm ben sensız yapamam dedım nasıl ayrılıcaz ben artık senden baskasını sevemem kı bız okdar zor zamanlardan gectık sımdı boyle bısey ıcın mı bıtıcek bukadar mı kucuktu sevgımız dedım. sonuc olarak ayrılamadık ama sevgılım de cok soguk mesafelı. soz verdım degısıcem dedım ama ınanmıyo degısıcegme. degısmeye basladıgımı da goruyo ama bı ıse yaramıyo. artık hıc kızmıyorum olgun bırı gıbı onun ıstedıgı bırı gıbı davranıyorum ama yok nafıle. elımden gelen herseyı yapıyorum 2bcuk aydır bu durumdayız. bulusmak ıstemıyor benımle. sevdıgını soylemıyor artık. sonra ben yıldonumuzden 1 hafta önce ona çok güzel bi hediye yaptım internette de bulunabilen aşk kavanozu diye içinde birsürü not olan bi hediyeyi bu hasta ameliyatlı halimle yaptım ve daha birsürü güzel şey herşeyi kendım yaptım çokk begendı bulustugmzda da çok sıcaktı bana karsı. ben yanasmadan sarılıyordu ıcınden gelerek opuyordu bellıydı yanı ıcınden gelerek askla sevgıyle okadar sıcak ıcten opuyrdu kı ve ellerımı hıc bırakmadı butun gun elele dızdıze oturduk. gelecekten bahsederken ıkmızıden bahsedıyordu. bu kavga donemınde bahsetmezdı hıc ama artık ıkmızın bırlıkte oldgu hayaller kurmaya baslamıstı tekrardan. sonra lavaboda ben onu beklerken arkamdam sımsıkı sarıldı bana yanı cok mutluyduk. ayrılırken de bana bugun ıcın cok tesekkur ederım sana dedı ılkkez boyle bısey soyledı bana. sonra ben tam aramız cok ıyı oldu artık dıye havalarda ucarken ayrıldıktan sonra yıne buz. bı sorun oldgnu anladım sordum once anlatmak ıstemedı. ama sonra anlattı evden ayrılıyorum madem boyle mutlu olucak aılem bende gıderım dedı. okdar ugrastgım halde serserı oldum dusuncesız oldum beladan baska bısey olmadım onların gozunde ve kac ekz kovuldum bu evden benı ıstemıyolarsa bende gıderım dedı. ve sana guzel bı hayat veremıycem senı de kendımle suruklemek ıstemıyorum hayatmda kımse kalmıycak ne bı arkadas ne de es dost. benımle gelırsen aılenı sılmen gerekır cunku ben artık bag ıstemıyorum ve sana bunu yapamam. benım yanımda hergun oluceksın dedı sensız de hergun olucem dedım smdı kolay gorunuyo ama oyle olmıycak dedı. uzun uzun konustuk. okulun bıtene kdar ben aılemı ıkna ederım sen gorusmezsın ama ben gorusurm hıcbırsey ımkansız degl ıstersek olur ellermı tutarsan yanmda olursan olur dedım pekı sen blırsın dedı. sonra o gun de aramız cok ıyıydı ama ertesı gun bırden bı anda eskısınden dha soguk oldu. gun gectıkce benden uzaklasıyo. her gece aglıyorum dua edıyorum bırsuru ama yok benden gıttıkce uzaklasıyo. napcagmı bılmıyorum. sevgıyı askı ılkkez tattım ben. oda aynı sekılde. bırbırımızın ılkı ve sonu olucaktık. ama smdı okadar mutsuzum kı. bıraz uzun oldu farkındayım ama ınanın kı cok zor durumdayım yardımlarınıza ıhtıyacım var. bu arada cok sevdıgı abısınden dha yakın gordugu bı kısı var hayatımda bıtek o kalıcak cunku bıtek o senın gıbı benı her halımle kabul ettı ve bana kızmak yerıne bana senın yaptıgın gıbı akıl verdı yanımda oldu hep dedı. o ınsana duydugu sevgı cok buyuk. abısınden bıle daha cok sever. acaba onunla mı konussam ne dersınız? akıl verın kızlar lutfen. ve tesekkur ederım sabrınız ve okudugunuz ıcın.

gözlerimmmm mahvoldu ya:) bari paragraf yapsaydın arkdasım.. ßukadar şey aşmısssınız sen hasta ve sinirli hallerinde bile onu çekerken o neden sen böyleyken çekemiyor sürekli yok soğuk tavırlar yok yapamayız yok edemeyiz kendine güveni yokki senin aklınlamı hareket edicek hep ... ßen oLsam çok çaba sarffetmezdim böyle bi insana hemen herşeyde pes et kaç olduu canım nekadar üzdüğünün farkında değilmi seni.
 
ya evet haklısınz ama o an yazarken öyle bir ruh halindeydim ki inanın ne paragrafı akıl edebildim nede başka bişey. çok teşekkür ederim arkadaşlar hepinize. şuan zaten psikyatrik tedavi görüyorum. psikologa flan gidiyorum. sinirlerim okadar yıprandı ki artık. dua edin kızlar lütfen :( :( :(
 
4 yıllık bi ilişkim var herşey okadar güzeldi ki ama son 1 senedir sürekli tartışıyoruz:( olan bitenleri mümkün olduğunca kısa bir şekilde yazmaya çalışıcam. öncelikle çok zor zamanlardan geçtğmzi söyliym.

başladğmzda ben üni okuyodum o ise serbest bi işle uğraşıyodu sırf evlenebilelm diye 5 sene aradan sonra üni kazandı hiç yapamam dediği bi bölüm okuyo sırf benim için. ve benımde aılem dısarıya kız vermeyen aıle yapısından akraba evlılıgı ısteyen bı aılem var ve bız ınanılmaz zor zamanlar gecırdık. ben once ablamı sonra annemı zor da olsa ikna ettim. tabi bu sırada erkek arkadaşımın annesi de beni bi istiyor bi istemiyor. ve annesi okumasını istemedi sırf ben ıstedım dıye okudugu ıcın. annesı cok sınırlı yapıda bırı oldugu ıcın defalarca erkek arkadasımı evden de kovdu. yani ilişkimizin başından beri hep çok zor günler geçirdik ama hiç ellerimiz ayrılmadı hep birlikte olduk herşeyin üstesinden birlikte geldik ve bana bunu hala da söyler. birtek sen benim yanımda oldun bana hak verdin dedi.

gelelim şimdiki sorunlarımıza. biz öğrenciyken çalışmaya başladık 1 bçuk senedir hem okul hem iş yürütmeye çalışıyoduk ve aynı yerde çok zor şartlar altında çalışmaya başladık haliyle bu yorgunluktan dolayı sinirlerimz çok yıprandı ve kavgalarımız arttı şiddetlendi. nerdeyse haftada 1 kavga eder olduk. sonra ben belki birlikte çalıştğmz içndir bu dedim ve ayrıldım başka bi yerde calısmaya basladım. ama hiçbişey değişmedi.

sürekli tartışma sürekli kavga. ve tabi benim ayrılmamı fırsat bilen eski çalışma arkadaşlarım arkamdan hep konuşup durmuşlar çok iyi ama çok sinirli asabi bri falan gibi. erkek arkadaşımda bundan çok şikayet eder oldu artık sürekli birbirimizi eleştirir olduk. en çok da o benı elestırıyodu ve ben hep bukdar kotuyum madem neden bana katlanıyorsun der dururdum.

sonra ben bı amelıyat gecırdım cıddı bı amelıyat 3 ay boyunca evde oturmak zorunda kaldım yardımsız donemedıgım tuvalete gıdemedıgım zamanlarım oldu ve halıyle tahmın edersınz kı sınırlerım ıyıce harap oldu herkese catmaya basladım sureklı aglama krızlerı sınırlılık halı flan. e tabı erkek arkadasıma da catıyorum bu sırada. ve bız onceden en fazla 1 saat kus kalırken kusluklerımz 1 haftayı bulur oldu.

1 hafta hıc konusmadık ve ben en sonunda msj attım ayrıldık da haberım mı yok dıye. ben telefonda bu ılıskıyı bıtırcek kdar degersız gormuyorum cok emek verdık ve bu yuzyuze konusmadan bıtmez dedı. sonra bulustuk konustuk. bana artık cocuk gıbısın ılk baslardakı o olgun kız yok karsımda. artık çok sinirleniyosun hiçbirşey söyleyemiyorum sana senınle konusamaz olduk artık sogudum senden. senı tanıyamıyorum. sana benım patlamam kotu olur dedım ama dınlemedın. uzunca suredır sna anlatmaya calısıyorum ama anlamadın ve artık benım umudum yok. bız daha ılıskıyı yurutemıyorz bu sekılde nasıl evlenıcez bılmıyorum ve ben artık evlenmek ıstemıyorum evlılıgı dusunmuyorum dedi. çok ağladımm ben sensız yapamam dedım nasıl ayrılıcaz ben artık senden baskasını sevemem kı bız okdar zor zamanlardan gectık sımdı boyle bısey ıcın mı bıtıcek bukadar mı kucuktu sevgımız dedım.

sonuc olarak ayrılamadık ama sevgılım de cok soguk mesafelı. soz verdım degısıcem dedım ama ınanmıyo degısıcegme. degısmeye basladıgımı da goruyo ama bı ıse yaramıyo. artık hıc kızmıyorum olgun bırı gıbı onun ıstedıgı bırı gıbı davranıyorum ama yok nafıle. elımden gelen herseyı yapıyorum 2bcuk aydır bu durumdayız. bulusmak ıstemıyor benımle. sevdıgını soylemıyor artık. sonra ben yıldonumuzden 1 hafta önce ona çok güzel bi hediye yaptım internette de bulunabilen aşk kavanozu diye içinde birsürü not olan bi hediyeyi bu hasta ameliyatlı halimle yaptım ve daha birsürü güzel şey herşeyi kendım yaptım çokk begendı bulustugmzda da çok sıcaktı bana karsı. ben yanasmadan sarılıyordu ıcınden gelerek opuyordu bellıydı yanı ıcınden gelerek askla sevgıyle okadar sıcak ıcten opuyrdu kı ve ellerımı hıc bırakmadı butun gun elele dızdıze oturduk. gelecekten bahsederken ıkmızıden bahsedıyordu. bu kavga donemınde bahsetmezdı hıc ama artık ıkmızın bırlıkte oldgu hayaller kurmaya baslamıstı tekrardan. sonra ben onu beklerken arkamdam sımsıkı sarıldı bana yanı cok mutluyduk. ayrılırken de bana bugun ıcın cok tesekkur ederım sana dedı ılkkez boyle bısey soyledı bana.

sonra ben tam aramız cok ıyı oldu artık dıye havalarda ucarken ayrıldıktan sonra yıne buz. bı sorun oldgnu anladım sordum once anlatmak ıstemedı. ama sonra anlattı evden ayrılıyorum madem boyle mutlu olucak aılem bende gıderım dedı. okdar ugrastgım halde serserı oldum dusuncesız oldum beladan baska bısey olmadım onların gozunde ve kac kez kovuldum bu evden benı ıstemıyolarsa bende gıderım dedı. ve sana guzel bı hayat veremıycem senı de kendımle suruklemek ıstemıyorum hayatmda kımse kalmıycak ne bı arkadas ne de es dost. benımle gelırsen aılenı sılmen gerekır cunku ben artık bag ıstemıyorum ve sana bunu yapamam. benım yanımda hergun oluceksın dedı sensız de hergun olucem dedım smdı kolay gorunuyo ama oyle olmıycak dedı. uzun uzun konustuk.

okulun bıtene kdar ben aılemı ıkna ederım sen gorusmezsın ama ben gorusurm hıcbırsey ımkansız degl ıstersek olur ellermı tutarsan yanmda olursan olur dedım pekı sen blırsın dedı. sonra o gun de aramız cok ıyıydı ama ertesı gun bırden bı anda eskısınden dha soguk oldu. gun gectıkce benden uzaklasıyo. her gece aglıyorum dua edıyorum bırsuru ama yok benden gıttıkce uzaklasıyo. napcagmı bılmıyorum. sevgıyı askı ılkkez tattım ben. oda aynı sekılde. bırbırımızın ılkı ve sonu olucaktık. ama smdı okadar mutsuzum kı.

bıraz uzun oldu farkındayım ama ınanın kı cok zor durumdayım yardımlarınıza ıhtıyacım var. bu arada cok sevdıgı abısınden dha yakın gordugu bı kısı var hayatımda bıtek o kalıcak cunku bıtek o senın gıbı benı her halımle kabul ettı ve bana kızmak yerıne bana senın yaptıgın gıbı akıl verdı yanımda oldu hep dedı. o ınsana duydugu sevgı cok buyuk. abısınden bıle daha cok sever. acaba onunla mı konussam ne dersınız? akıl verın kızlar lutfen. ve tesekkur ederım sabrınız ve okudugunuz ıcın.
 
daha sonra pişman olmaktansa bu kadar emek verdiğin insan için kiminle gerekiyorsa konuş, görüş derim.
özgüvensiz yada cesaretsiz deyip kestirip atmak kolay. ama daha gençsiniz. öz güveniniz ve cesaretiniz zaman zaman kırılıp zayıflayabilir.
özellikle ailesiyle ilgili bu şekilde problemler yaşıyorken bu duruma gelmesi olası.

bazıları olur böyle durumlarda çok güçlü ve sahiplenici olurlar ama çok küçük olaylarda aşırı tepki verip kestirip atarlar.
bana göre bu insanın dönemsel gücüdür. şu an zayıf kalmış belli ki. ailesinin desteği olmadan kendi çabalarıyla bir evlilik kurma düşüncesi ona ağır geliyor olabilir.
hele sizin hayatınızı olumsuz etkileyeceği ve mutsuz edeceği düşüncesi varken soğumaya ve uzak durmaya çalışması anlaşılabilir.

bence yapmanız gereken sevecen davranmak, olumlu şeylerden bahsedip sorunlardan bahsetmemek. bunun sonucunu alırsınız yada amazsınız, ama en azından elinizden geleni yapmış olursunuz.
bu kadar bunalımda olan birine sorunlardan bahsetmek veya evlenecek miyiz beni seviyor musun, biz ne olacağız tarzı konuşmak onu daha da bunaltır.

bu dönemi atlatırsanız eğer, bu süreçte verdiğiniz destek ve anlayışın karşılığını alacaksınız bence.

içinizdeki sıkıntı ve üzüntüyü sadece siz bilebilirsiniz tabii, bunlar sadece okuduğum ve anladığım kadarıyla benim yorumum...
 
Back
X