Yaklaşık bir buçuk yıldır süren bir ilişkim var, ikimiz de meslek sahibi maddi sıkıntısı olmayan insanlarız, hayatımda tanıdığım en dürüst insanlardan biri olduğuna inandım, onca şeye rağmen yine öyle düşünüyorum. Ikimız de ilk görev yerimizde tanıştık. Ilk aylarımız hep beraber geçti. Ikimızin de aşık olduğunu düşünüyorum. Bir kaç ay sonra gebe kaldım. Ağlaya ağlaya aldırdim. Aslında onu o gün orada bırakıp gitmeliydim. Olmadı devam ettik. Sevgimiz de aynı kaldı. Bir kaç ay sonra yeniden aynı hatayi yaptım, korunmama rağmen oldu. bekledim bekledim hep konuşuruz deyip konuyu konuşmadi. Ben de o acıyı tekrar yaşamamak için doğurmaya karar verdim. Ne olursa olsaydı. Ama bu defa bebeğim beni terketti.. onun da psikolojisini tek başıma yaşadım.artık bi karar ver dedim, lütfen ailemle tanış ciddiyete bindirelim dedi. KırmaDiM düşük sancılarimla gittim tanıştım. Yine bişey olmadı. Tanışmakla kaldım. Bi iki ay sonra yine açtım konuyu. Çok tartışıyoruz ilişkimızi düzene sokalim sonradan bozulmasın dedi. Bunca şey yaşadığım için ona da Rıza gösterdim. Ve bunun da üzerinden üç ay geçti. Genel olarak da Sevgilim ne derse yaptım, geçmişte hataları olan biriydim, onun yaşının olgunluğu bana da olgunluk getirdi, bu konuda hiç hakkını yiyemem. Hani aldatıyor mu desem, kadınsin hissedersin biraz, hiç hissetmedim de. Normal hayatında saygılı, nazik,dürüst namuslu bi adam. Bizim hikaye ise böyle, bunca şeye rağmen, bir adam senden şikayetci olduğum hiçbir özelliğin yok bile derken ve ayrılmak da istemeyip sürekli ciddi bi ilişkimiz olduğunu söylerken neden hala evlenmek istemez arkadaşlar ??
Not, ailesi sorun çıkarmıyor. Ayrılmak da istemiyor. Üstelik çok görüştüğümüz de yok gönül eğlendiriyor diyeyim.