Size atmamıştım galiba fotoğrafını unutmuştum.Takıntılısınız hayattaki her konuda. Yahu burada önceki konunuzda adamın fotosunu bile insanlara gönderirken dokuz doğurdunuz . Yani herkes onu tanıyor mu çıkacaktı ? Farzet tanıyan çıktı ne olmuş yani dünyanın sonu muydu?
Aşırı detaycı , insanı boğan ve iten her detayı hesaplayan birisiniz bence . Böyle olup da hesapları tutan ve mutlu Olan birini görmedim pek
Rezil falan olunmaz . Hayatı bu kadar ciddiye almayın . Ucunda ölüm yok bu tarz şeylerin . Biraz salın , insanlar neler yapıyor neler yaşıyor herkesin gözü önünde .Size atmamıştım galiba fotoğrafını unutmuştum.
Valla bi 10 kişiye attım nasıl bi dokuz doğurmaksa
Farzet tanıdık çıktı ne olmuş? Derken? Tanıdık çıksa gider söyler bir kız senin hakkında konu açmış bir de fotoğrafını atıyor özelden herkese derdi bir daha rezil olurdum yetmezmiş gibi ne olacak başka
Kendinize kizmak ise yaramaz ben çok hassas biri sayılmam duygusalda sayılmam kibar olmak empati yapmak başka zarar verene müsade etmek başka belli kalıplar var uzuyorsa yoruyorsa geçmek lazım üstünü çizmek lazım ben insanların karşı tarafı bu kadar kıymetli görürken kendini değerli görmemesini anlayamıyorum aklımız başımıza geldiği ilk andan itibaren bu hayatta en kıymetli olan biziz bu demek degilki bencillik bu üzülmeye izin vermemek hata yapılır fakat hata yinelenmez ben sevginin karşılıklı incitmeden yormadan küfürsüz defosuz olanına inaniyorum var mı var bulmak mesele bu şekil olmayan iliskilerde insanların neden bağlandığı benim anlama kapasitemin çok üzerinde insanların niye öfkelenip silip atamadiginida anlamıyorum bunları ben çok anlamlandiramiyorum sanırım.Dunya sizden ibaret niye müsade ediyorsunuz yalnız kalsaniza uzun süreli yalnızlık sizi güçlendirir.Bence her insan hayatının bir döneminde yapayalnız ne kadar çok şey ile bahsederse o kadar güçlü oluyor o kadar iyi hissediyor o kadar insan olan ve olmayanı ayırt edebiliyor.Kimse sizi sizin kadar sevmeyecek benide sevmez benim kadar bunu anlayın gerisi gelirYok hep hatırlıyorum hep aklımda.
Farkındalığım var ama pratiğe dökemiyorum korkuyorum sanki ayrılınca dünyanın sonu gelecek ölüp biticem çok saçma ya çocukça biliyorum.
Ama bu yıl çok şey yaşadım.. 15 yıllık arkadaşlarımla konuşmayı kestim. Uzun süren sevmediğim emin olmadığım bir ilişkiyi bitirdim. Kısa sürede birine aşık olup normalde bu kadar kısa sürede yapmayacağım şeyleri yaptım. Yeri geldi kendime saygımı yitirdim. Kendi hatalarımı gördüm. Daha bir çok şey yaşadım…
İnanın bir şey yapmıyorum değil. Spora başladım yıllarca düşünüp uygulamıyordum. Maddi olarak zorlansamda kendim için bir şey yapayım dedim. Bir de bu yaşananları unutmak.. Ama o zamanda çıkmıyor aklımdan salak salak şeyler yapıyorum.
Bu durum geçicidir dimi yani herşey her olan olay unutuluyor. Dersler alınıyor falan.
Birlikteyken görüşmediğimiz günlerde bu kadar denk gelmedik.
Yani insan görünce kötü oluyor. Sanki çok güzel bir hikayeydi de yarım kalmış gibi hissediyorum. Öyle değil belli bu yani ortada olan şey.
Bu da geçici umarım geçicidir bilmiyorum nasıl anlatayım.
Şurda açtığım konunun çoğu onunla ilgili. Yani sevgi olarak değilde yaşananlardan nasıl etkilendim siz düşünün. Kendime de çok kızgınım
Olunur bence. Ama dediğiniz şey de içimi rahatlattı ama ne yalan söyleyeyim.Rezil falan olunmaz . Hayatı bu kadar ciddiye almayın . Ucunda ölüm yok bu tarz şeylerin . Biraz salın , insanlar neler yapıyor neler yaşıyor herkesin gözü önünde .
O muhtesem yakisikli yagiz delikanlidan mi bahsediyoruz yine? Ona gore dibimi dusmesi icin hazir edecegim?Biraz uzun olacak ama umarım… içimi dökmek istedim her anlamda ve her konu da… kendim yapıp kendim buluyorum bir insanın kendine yaptığını başka bir insan gelip yapamazmış… eski konularımı okuyanlar bilir…
Her neyse, bu dönemde spora yazıldım. Geçenlerde 3 saat aralıksız spor yaptım 45 dk kardiyo, grup dersine girdim sonrasında tüm vücut ve bacak çalıştım… bayağı yorulayım da bir şeyleri düşünmiyim diye.
Saçma bir şey yaptım linçleneceğim büyük ihtimal kaç yaşında kadınsın yakışıyor mu sana diye biliyorum aptalca bir şeydi.
Fakeden onu ekledim. Kabul etmedi ama konuştu da fakee benziyorsun dedi anlık at dedi attım anlık attıktan sonra kafası karıştı galiba. Bir kahve içelim dedi. Olabilir demiştim. İsteğimi kabul etmeyince korkma prenses yemem seni dedim. prenses lafına çok gıcık olur onu deyince kullanamadığınız erkekler de böyle diyorsunuz Allah bilir eskortsundur. Sürekli takipçi sayın değişiyor. Vermeye adam mı arıyorsun? Falan dedi. Tanımadığın kızları ekliyorsun ama dedim. Bana sanane keyfimi kâhyası mısın dedi.
Ben de leş Ağızlı , Abaza ne biçim konuşuyorsun iyi bir şey de söylesek sen yine bu şekilde konuşursun tam bir leş agizlisın dedim ve engelledim. Benim olduğumu anlamış galiba benim gerçek hesabımı da engelledi fake hesabımı da engellemiş.
Neden böyle çocukça bir şey yaptın derseniz.. alkollüydüm hesapta benim değildi arkadaşımındı çok yakın bir arkadaşım da değil ama bir an gaza geldim.
Ama şunu fark ettim. Hiçbir zaman cesaretimi toplayıp bana saygısızlık yaptığında hani diğer konuları okursunuz anlarsınız. Hiç cesaretimi toplayıp doğru tepkiler vermemişim. Korkak bir insan da değilim aslında ama…
Her neyse… evet utandım yapmamam gereken bir şeydi kendimi küçülttüm yaşım gibi davranmadım.
Ama bakıyorum da bu adam bana ayrılırken söylediği lafların beni ne kadar kıracağını biliyordu ve umursamadı. Hatta benim hakkımda da ne düşünürsen düşün dedi.
Hadi iyiyim diyorum bu seferde görüyorum onu yine bi tetikleniyorum.
Bu dönemde elimden geldiğince maddi durumun elverdiğince psikoloğa gidiyorum psikiyatriye gidiyorum.
Benim tek sorunum bu adam değil ya ne kadar beğenirsem de her şey dış görünüş de değil dünyanın en yakışıklı insanı olsun isterse. Benim sorunumİnsanlara çabuk güvenmek.
Küçücük şeylere anlam yüklemek.
Senelerönce burada bir konu açmıştım ilk birlikte olduğum insandı. O hatay depremini birlikte yaşamıştık. Ailesiyle tanışmak için gitmiştim yakınlarda işim vardı buraya kadar gelmişken buraya da gel annemlerle tanışırsın demişti.
O deprem oldu işte biz annesiyle aynı odada ayrı kanepelerde yatarken o deprem olduğunu anlayınca bizim odaya gelip benim üstüme kapanmıştı mesela. Ben olsam ilk aklıma gelen annem olurdu. O an öleceğim gibi hissetmiştim. Onun da o şekilde davranışı beni çok etkilemişti. Ama Gel gelelim ki bunu yapan adam sadece bir ay sonra beni aldattı.
Bunu mesela psikoloğa anlatmıştım. Olabilir öyle yapmış olabilir ama siz bence küçücük şeylere bile anlam yüklüyorsunuz ve insanlara hayır diyemiyorsunuz demişti.
Ben aslında ilişkiler içindeyken bana yapılan saygısızlıkların farkında oluyorum ve üstünü kapatıyorum abartma diyorum. İlişki bitince de karşı taraf beni suçluyor ya sen şöylesin sen böylesin deyince de bunlar benim aklıma geliyor ve insanlara anlatırken yani şurda şöyle yapmıştı burada aslında bunu söylemişti. Bana bunu göndermişti. Deyip hayıflanıyorum…
Bir arkadaşım bunu fark etti yakın bir arkadaşım ama çok görüşemiyoruz aynı şehirde değiliz ayda yılda bir konuşuyoruz. E sen fark etmişsin ilişkilerde fark ediyorsun saygısızlığa uğradığını o an bir şey yapmıyorsun ilişki bitince de şurada şunu yaptı diyorsun. Bazen kadınlar farkında olmayabiliyor saygısızlığa uğradığını. Sen farkediyorsun ama bir şey yapmıyorsun dedi.
Diyeceğim o ki ilişkiler konusunda çok şey yaşadım bazen suçun bende de olduğu oldu.
Bunalttığım oldu güvensizliklerden dolayı.
Ama genellikle terk edilip aldatıldım.
Bu döngü sürekli yaşandığı için psikolojim allak bullak oldu.
Annemle babam ben bebekken boşanmışlar ..
Babasız büyüdüğüm için mi hep böyle erkekleri çekiyorum?
Niye bu kadar duygusalım?
Her babasız büyüyen böyle değil ki?
Bunu psikoloğunla paylaştığımda siz sürekli başkalarıyla kendinizi kıyaslıyorsunuz herkesin duygu durumu aynı olmayabilir herkesin psikolojisi yaşadıkları aynı değil demişti
Bu yaşıma kadar o kadar çok şey yaşadım ki.
Çok ihanet gördüm arkadaşlarımdan sevgililerimden… küçükken sırf babasız olduğum için zorbalığa da uğradığım olmuştu.
Sürekli okul değiştirmiştim üniversiteye kadar.
Çocukken de çok şey yaşadım yani anlayacağınız daha bir çok şey var. Bunlar beni hep etkiledi galiba… yalnız bir çocukluk geçirdim. Annem ilgilenmedi değil. Çalışıp bana bakmak zorunda olduğu için. Hep yalnızdım evde ya da ananemde falan kalıyordum ara da.
Bu ara kendimi hem sevmeye çalışıyorum kendime olan öz saygımı geri getirmeye çalışıyorum.
Neyi eksik yapıyorum? Ben kendime neden bunu yapıyorum?
Bu yaşta mantıklı düşünmem gerekirken neden kafamın dikine gidip de duygularımla hareket ediyorum? Bu bana zarar veriyor.
O muhtesem yakisikli yagiz delikanlidan mi bahsediyoruz yine? Ona gore dibimi dusmesi icin hazir edecegim?
Tamam ondan mi bahsediyoruz onu soyle sen bi :)şurda yaptığı şakaları, benden yüz bulup söylediği sözleri vs anlatmasaydım belki yolda görüp ne hoş adam derdiniz gerçekte görmüş olsanız. Çünkü kimsenin alnında yazmıyor ne olduğu.. ya da zevk meselesi ya olay o da değil.
Evet oTamam ondan mi bahsediyoruz onu soyle sen bi :)
Sen sallamasaydın hayatı bu kadar , rahat olsaydın o ilişkinde de , o adam sana böyle davranmayacaktı zaten .Olunur bence. Ama dediğiniz şey de içimi rahatlattı ama ne yalan söyleyeyim.
Şu fake olayında bile bi utandım baya. Sonra kendi yaptığına baksın falan dedim. Bu işlere bulaşmadan önce de ne yaptıysam ona, her konuda ofsayt olduğumu bencil olduğumu memnuniyetsiz olduğumu falan düşünmüştü zaten.
Değişen bir şey yok yani.
Victor Hugo ile bir akrabalığınız var mıBiraz uzun olacak ama umarım… içimi dökmek istedim her anlamda ve her konu da… kendim yapıp kendim buluyorum bir insanın kendine yaptığını başka bir insan gelip yapamazmış… eski konularımı okuyanlar bilir…
Her neyse, bu dönemde spora yazıldım. Geçenlerde 3 saat aralıksız spor yaptım 45 dk kardiyo, grup dersine girdim sonrasında tüm vücut ve bacak çalıştım… bayağı yorulayım da bir şeyleri düşünmiyim diye.
Saçma bir şey yaptım linçleneceğim büyük ihtimal kaç yaşında kadınsın yakışıyor mu sana diye biliyorum aptalca bir şeydi.
Fakeden onu ekledim. Kabul etmedi ama konuştu da fakee benziyorsun dedi anlık at dedi attım anlık attıktan sonra kafası karıştı galiba. Bir kahve içelim dedi. Olabilir demiştim. İsteğimi kabul etmeyince korkma prenses yemem seni dedim. prenses lafına çok gıcık olur onu deyince kullanamadığınız erkekler de böyle diyorsunuz Allah bilir eskortsundur. Sürekli takipçi sayın değişiyor. Vermeye adam mı arıyorsun? Falan dedi. Tanımadığın kızları ekliyorsun ama dedim. Bana sanane keyfimi kâhyası mısın dedi.
Ben de leş Ağızlı , Abaza ne biçim konuşuyorsun iyi bir şey de söylesek sen yine bu şekilde konuşursun tam bir leş agizlisın dedim ve engelledim. Benim olduğumu anlamış galiba benim gerçek hesabımı da engelledi fake hesabımı da engellemiş.
Neden böyle çocukça bir şey yaptın derseniz.. alkollüydüm hesapta benim değildi arkadaşımındı çok yakın bir arkadaşım da değil ama bir an gaza geldim.
Ama şunu fark ettim. Hiçbir zaman cesaretimi toplayıp bana saygısızlık yaptığında hani diğer konuları okursunuz anlarsınız. Hiç cesaretimi toplayıp doğru tepkiler vermemişim. Korkak bir insan da değilim aslında ama…
Her neyse… evet utandım yapmamam gereken bir şeydi kendimi küçülttüm yaşım gibi davranmadım.
Ama bakıyorum da bu adam bana ayrılırken söylediği lafların beni ne kadar kıracağını biliyordu ve umursamadı. Hatta benim hakkımda da ne düşünürsen düşün dedi.
Hadi iyiyim diyorum bu seferde görüyorum onu yine bi tetikleniyorum.
Bu dönemde elimden geldiğince maddi durumun elverdiğince psikoloğa gidiyorum psikiyatriye gidiyorum.
Benim tek sorunum bu adam değil ya ne kadar beğenirsem de her şey dış görünüş de değil dünyanın en yakışıklı insanı olsun isterse. Benim sorunumİnsanlara çabuk güvenmek.
Küçücük şeylere anlam yüklemek.
Senelerönce burada bir konu açmıştım ilk birlikte olduğum insandı. O hatay depremini birlikte yaşamıştık. Ailesiyle tanışmak için gitmiştim yakınlarda işim vardı buraya kadar gelmişken buraya da gel annemlerle tanışırsın demişti.
O deprem oldu işte biz annesiyle aynı odada ayrı kanepelerde yatarken o deprem olduğunu anlayınca bizim odaya gelip benim üstüme kapanmıştı mesela. Ben olsam ilk aklıma gelen annem olurdu. O an öleceğim gibi hissetmiştim. Onun da o şekilde davranışı beni çok etkilemişti. Ama Gel gelelim ki bunu yapan adam sadece bir ay sonra beni aldattı.
Bunu mesela psikoloğa anlatmıştım. Olabilir öyle yapmış olabilir ama siz bence küçücük şeylere bile anlam yüklüyorsunuz ve insanlara hayır diyemiyorsunuz demişti.
Ben aslında ilişkiler içindeyken bana yapılan saygısızlıkların farkında oluyorum ve üstünü kapatıyorum abartma diyorum. İlişki bitince de karşı taraf beni suçluyor ya sen şöylesin sen böylesin deyince de bunlar benim aklıma geliyor ve insanlara anlatırken yani şurda şöyle yapmıştı burada aslında bunu söylemişti. Bana bunu göndermişti. Deyip hayıflanıyorum…
Bir arkadaşım bunu fark etti yakın bir arkadaşım ama çok görüşemiyoruz aynı şehirde değiliz ayda yılda bir konuşuyoruz. E sen fark etmişsin ilişkilerde fark ediyorsun saygısızlığa uğradığını o an bir şey yapmıyorsun ilişki bitince de şurada şunu yaptı diyorsun. Bazen kadınlar farkında olmayabiliyor saygısızlığa uğradığını. Sen farkediyorsun ama bir şey yapmıyorsun dedi.
Diyeceğim o ki ilişkiler konusunda çok şey yaşadım bazen suçun bende de olduğu oldu.
Bunalttığım oldu güvensizliklerden dolayı.
Ama genellikle terk edilip aldatıldım.
Bu döngü sürekli yaşandığı için psikolojim allak bullak oldu.
Annemle babam ben bebekken boşanmışlar ..
Babasız büyüdüğüm için mi hep böyle erkekleri çekiyorum?
Niye bu kadar duygusalım?
Her babasız büyüyen böyle değil ki?
Bunu psikoloğunla paylaştığımda siz sürekli başkalarıyla kendinizi kıyaslıyorsunuz herkesin duygu durumu aynı olmayabilir herkesin psikolojisi yaşadıkları aynı değil demişti
Bu yaşıma kadar o kadar çok şey yaşadım ki.
Çok ihanet gördüm arkadaşlarımdan sevgililerimden… küçükken sırf babasız olduğum için zorbalığa da uğradığım olmuştu.
Sürekli okul değiştirmiştim üniversiteye kadar.
Çocukken de çok şey yaşadım yani anlayacağınız daha bir çok şey var. Bunlar beni hep etkiledi galiba… yalnız bir çocukluk geçirdim. Annem ilgilenmedi değil. Çalışıp bana bakmak zorunda olduğu için. Hep yalnızdım evde ya da ananemde falan kalıyordum ara da.
Bu ara kendimi hem sevmeye çalışıyorum kendime olan öz saygımı geri getirmeye çalışıyorum.
Neyi eksik yapıyorum? Ben kendime neden bunu yapıyorum?
Bu yaşta mantıklı düşünmem gerekirken neden kafamın dikine gidip de duygularımla hareket ediyorum? Bu bana zarar veriyor.
Hikayelerine konu olmayi seviyor kendisi, bir yagizin ardinda yitip giden gencecik bir kiz hikayesinin basrolunde olmaktan asla vazgecemiyor.Victor Hugo ile bir akrabalığınız var mı
Ben sizin aksinize dışardan ne kadar sert dursamda naif hassas duygusal bir insanım.Kendinize kizmak ise yaramaz ben çok hassas biri sayılmam duygusalda sayılmam kibar olmak empati yapmak başka zarar verene müsade etmek başka belli kalıplar var uzuyorsa yoruyorsa geçmek lazım üstünü çizmek lazım ben insanların karşı tarafı bu kadar kıymetli görürken kendini değerli görmemesini anlayamıyorum aklımız başımıza geldiği ilk andan itibaren bu hayatta en kıymetli olan biziz bu demek degilki bencillik bu üzülmeye izin vermemek hata yapılır fakat hata yinelenmez ben sevginin karşılıklı incitmeden yormadan küfürsüz defosuz olanına inaniyorum var mı var bulmak mesele bu şekil olmayan iliskilerde insanların neden bağlandığı benim anlama kapasitemin çok üzerinde insanların niye öfkelenip silip atamadiginida anlamıyorum bunları ben çok anlamlandiramiyorum sanırım.Dunya sizden ibaret niye müsade ediyorsunuz yalnız kalsaniza uzun süreli yalnızlık sizi güçlendirir.Bence her insan hayatının bir döneminde yapayalnız ne kadar çok şey ile bahsederse o kadar güçlü oluyor o kadar iyi hissediyor o kadar insan olan ve olmayanı ayırt edebiliyor.Kimse sizi sizin kadar sevmeyecek benide sevmez benim kadar bunu anlayın gerisi gelir
Detaycı falan olmadım aksine rahat oldum ilk başlarda.Sen sallamasaydın hayatı bu kadar , rahat olsaydın o ilişkinde de , o adam sana böyle davranmayacaktı zaten .
Ya aslında sürüp gitmesi değil zaten bitti onu biliyorum ama kabullenmiyorum galiba ya.Hikayelerine konu olmayi seviyor kendisi, bir yagizin ardinda yitip giden gencecik bir kiz hikayesinin basrolunde olmaktan asla vazgecemiyor.
Adam daha kendisine ne yapmali bu hikayenin surup gitmeyecegini anlatmak icin cozemiyorum
lovelola yine küstün degil mi bana,
Ne demiş Victor hugo ;Gitme diyebilecek kadar güçlü olmalı insan hayatta. Çünkü hiç kimse, kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil aslında.Victor Hugo ile bir akrabalığınız var mı
Evet bugün dur dedim artık kendime. Ben böyle bir insan değildim çünkü. Hırsımı da alamadım tepkide veremedim o zamanlar böyle salakça durumlara soktum kendimi ben bu değilim.Yani bebişim bence terapust değiştir. Neden dersen evet hepimiz farklı bireyleriz, ama sonuçta insan psikolojisinin de çerçevesi belli, çocuğun 2 ebeveyne de ihtiyacı var ve baba figürü ultra önemli. Ailesinden yana mutlu olmamış kızlarda çeşitli ruhsal sorunlar oluyor, bazıları aşırı hırçın, bazıları koca değil baba arıyor, bazıları çok özgüvensiz, bazıları öyle, böyle...Yani sendeki durumlar da o şablona uyuyor. Sen kendini değiştirmek için ne yapıyorsun peki? Artık böyle rezil durumlara düşmemek için kendine dur diyor mysun?
Belki de tek sorunun miyoptur. Boşuna sayfalarca yazıp doktor doktor geziyorsunşurda yaptığı şakaları, benden yüz bulup söylediği sözleri vs anlatmasaydım belki yolda görüp ne hoş adam derdiniz gerçekte görmüş olsanız. Çünkü kimsenin alnında yazmıyor ne olduğu.. ya da zevk meselesi ya olay o da değil.
Miyopluğum tipe değilde karakterde olabilir. Kimseyi tanıyamıyorum.Belki de tek sorunun miyoptur. Boşuna sayfalarca yazıp doktor doktor geziyorsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?