Kızlar hayatımda ne eksik ki böyle hissediyorum?

Biraz uzun olacak ama umarım… içimi dökmek istedim her anlamda ve her konu da… kendim yapıp kendim buluyorum bir insanın kendine yaptığını başka bir insan gelip yapamazmış… eski konularımı okuyanlar bilir…

Her neyse, bu dönemde spora yazıldım. Geçenlerde 3 saat aralıksız spor yaptım 45 dk kardiyo, grup dersine girdim sonrasında tüm vücut ve bacak çalıştım… bayağı yorulayım da bir şeyleri düşünmiyim diye.

Saçma bir şey yaptım linçleneceğim büyük ihtimal kaç yaşında kadınsın yakışıyor mu sana diye biliyorum aptalca bir şeydi.

Fakeden onu ekledim. Kabul etmedi ama konuştu da fakee benziyorsun dedi anlık at dedi attım anlık attıktan sonra kafası karıştı galiba. Bir kahve içelim dedi. Olabilir demiştim. İsteğimi kabul etmeyince korkma prenses yemem seni dedim. prenses lafına çok gıcık olur onu deyince kullanamadığınız erkekler de böyle diyorsunuz Allah bilir eskortsundur. Sürekli takipçi sayın değişiyor. Vermeye adam mı arıyorsun? Falan dedi. Tanımadığın kızları ekliyorsun ama dedim. Bana sanane keyfimi kâhyası mısın dedi.
Ben de leş Ağızlı , Abaza ne biçim konuşuyorsun iyi bir şey de söylesek sen yine bu şekilde konuşursun tam bir leş agizlisın dedim ve engelledim. Benim olduğumu anlamış galiba benim gerçek hesabımı da engelledi fake hesabımı da engellemiş.

Neden böyle çocukça bir şey yaptın derseniz.. alkollüydüm hesapta benim değildi arkadaşımındı çok yakın bir arkadaşım da değil ama bir an gaza geldim.
Ama şunu fark ettim. Hiçbir zaman cesaretimi toplayıp bana saygısızlık yaptığında hani diğer konuları okursunuz anlarsınız. Hiç cesaretimi toplayıp doğru tepkiler vermemişim. Korkak bir insan da değilim aslında ama…

Her neyse… evet utandım yapmamam gereken bir şeydi kendimi küçülttüm yaşım gibi davranmadım.
Ama bakıyorum da bu adam bana ayrılırken söylediği lafların beni ne kadar kıracağını biliyordu ve umursamadı. Hatta benim hakkımda da ne düşünürsen düşün dedi.

Hadi iyiyim diyorum bu seferde görüyorum onu yine bi tetikleniyorum.

Bu dönemde elimden geldiğince maddi durumun elverdiğince psikoloğa gidiyorum psikiyatriye gidiyorum.

Benim tek sorunum bu adam değil ya ne kadar beğenirsem de her şey dış görünüş de değil dünyanın en yakışıklı insanı olsun isterse. Benim sorunumİnsanlara çabuk güvenmek.

Küçücük şeylere anlam yüklemek.
Senelerönce burada bir konu açmıştım ilk birlikte olduğum insandı. O hatay depremini birlikte yaşamıştık. Ailesiyle tanışmak için gitmiştim yakınlarda işim vardı buraya kadar gelmişken buraya da gel annemlerle tanışırsın demişti.

O deprem oldu işte biz annesiyle aynı odada ayrı kanepelerde yatarken o deprem olduğunu anlayınca bizim odaya gelip benim üstüme kapanmıştı mesela. Ben olsam ilk aklıma gelen annem olurdu. O an öleceğim gibi hissetmiştim. Onun da o şekilde davranışı beni çok etkilemişti. Ama Gel gelelim ki bunu yapan adam sadece bir ay sonra beni aldattı.

Bunu mesela psikoloğa anlatmıştım. Olabilir öyle yapmış olabilir ama siz bence küçücük şeylere bile anlam yüklüyorsunuz ve insanlara hayır diyemiyorsunuz demişti.

Ben aslında ilişkiler içindeyken bana yapılan saygısızlıkların farkında oluyorum ve üstünü kapatıyorum abartma diyorum. İlişki bitince de karşı taraf beni suçluyor ya sen şöylesin sen böylesin deyince de bunlar benim aklıma geliyor ve insanlara anlatırken yani şurda şöyle yapmıştı burada aslında bunu söylemişti. Bana bunu göndermişti. Deyip hayıflanıyorum…


Bir arkadaşım bunu fark etti yakın bir arkadaşım ama çok görüşemiyoruz aynı şehirde değiliz ayda yılda bir konuşuyoruz. E sen fark etmişsin ilişkilerde fark ediyorsun saygısızlığa uğradığını o an bir şey yapmıyorsun ilişki bitince de şurada şunu yaptı diyorsun. Bazen kadınlar farkında olmayabiliyor saygısızlığa uğradığını. Sen farkediyorsun ama bir şey yapmıyorsun dedi.

Diyeceğim o ki ilişkiler konusunda çok şey yaşadım bazen suçun bende de olduğu oldu.
Bunalttığım oldu güvensizliklerden dolayı.
Ama genellikle terk edilip aldatıldım.
Bu döngü sürekli yaşandığı için psikolojim allak bullak oldu.
Annemle babam ben bebekken boşanmışlar ..
Babasız büyüdüğüm için mi hep böyle erkekleri çekiyorum?
Niye bu kadar duygusalım?
Her babasız büyüyen böyle değil ki?
Bunu psikoloğunla paylaştığımda siz sürekli başkalarıyla kendinizi kıyaslıyorsunuz herkesin duygu durumu aynı olmayabilir herkesin psikolojisi yaşadıkları aynı değil demişti


Bu yaşıma kadar o kadar çok şey yaşadım ki.
Çok ihanet gördüm arkadaşlarımdan sevgililerimden… küçükken sırf babasız olduğum için zorbalığa da uğradığım olmuştu.
Sürekli okul değiştirmiştim üniversiteye kadar.
Çocukken de çok şey yaşadım yani anlayacağınız daha bir çok şey var. Bunlar beni hep etkiledi galiba… yalnız bir çocukluk geçirdim. Annem ilgilenmedi değil. Çalışıp bana bakmak zorunda olduğu için. Hep yalnızdım evde ya da ananemde falan kalıyordum ara da.
Bu ara kendimi hem sevmeye çalışıyorum kendime olan öz saygımı geri getirmeye çalışıyorum.

Neyi eksik yapıyorum? Ben kendime neden bunu yapıyorum?
Bu yaşta mantıklı düşünmem gerekirken neden kafamın dikine gidip de duygularımla hareket ediyorum? Bu bana zarar veriyor.

ilişki olsun da nasıl olursa olsun diyorsun çünkü.
Mesela bildiğin esnaf dayılarla da sevgili oluyorsun aman ilişkim olsun da ne olursa olsun diye.
Ve ilişki yeterki devam etsin diye her şeyi yapıyorsun. Kaybetme korkun çok.
Kendine değer verdiğini de pek sanmıyorum. Öyle olsa basit ilişkileri bu kadar hayat meselesi yapmazdın.
Bu aman erkek olsun hayatımda yeter ki kafasından çıkmadığın sürece de değişmeyecek.
Sana saygısızlık yapıldığında ya ayrılırsa dir korktuğun sürece de devam edecekler.

Khomyuk .!.:

ilişki olsun da nasıl olursa olsun diyorsun çünkü.
Mesela bildiğin esnaf dayılarla da sevgili oluyorsun aman ilişkim olsun da ne olursa olsun diye.
Ve ilişki yeterki devam etsin diye her şeyi yapıyorsun. Kaybetme korkun çok.
Kendine değer verdiğini de pek sanmıyorum. Öyle olsa basit ilişkileri bu kadar hayat meselesi yapmazdın.
Bu aman erkek olsun hayatımda yeter ki kafasından çıkmadığın sürece de değişmeyecek.
Sana saygısızlık yapıldığında ya ayrılırsa dir korktuğun sürece de devam edecekler.

Genişletmek için tıkla...

O ilişkim aslında çevre baskısı yüzünden olmuştu. Senin bulduklarını gördük adam gibi adam ondan mı istemiyorsun vs vs konuşmuşlardı. Bende zamanla severim demiştim
Kötü bir dönemdeydim. Ölümden dönmüştüm. İlk birlikte olduğum insan tarafından aldatılmıştım. Konuda da bahsettiğim gibi o kadar depremde üstüme kapanan annesini gözü görmeyen insan daha 1 ay geçmeden depremin üzerinden. beni aldatmıştı.
He tabi haklı çıkarmaz bu durum beni haklısın hataydı.

Ama hiçbir zaman illa sevgilim olsun kafasında olmadım.
Benim illa dediğim nokta ya ben sevmeye başlamışken güvenmişken bana böyle davranılmasın. Normalde herkese yüz veren her yazana hıyarla koşan bir insan değilim.

Sadece kabuğumdan çıkıp şans verdiğim ya da aşık olduğum insan tarafından bana böyle davranılmasını istememem..

Her konu açtığında hala bıraktığımız yerdesin. Ya ekliyorsun ya mesaj atıyorsun. Çok takıntılısın. İşe falan gir veya kursa git böyle olmaz yani.

Eski konularınıza baktım.
Önceliklerinizi değiştirmediğiniz sürece sorunlu erkekleri çekip durursunuz. Sayıları da az değil üstelik, şak diye bulursunuz.
Siz kendinize değer vermezken, başkası nasıl size değer versin? Kendinize saygınız yokken, başkasından nasıl bir saygı görmeyi umuyorsunuz?
Geçiminizi sağlamaya, kariyerinize odaklanmaya, belki bir hobi edinmeye, yeni yerler keşfetmeye ya da sizi mutlu edecek ne varsa onu yapmaya başlayın mesela.
Kendinize dönün.
Sonra illa ki yol arkadaşlığı edeceğiniz, anlaşacağınız, seveceğiniz ve sevileceğiniz biri çıkacaktır karşınıza.
Yeter ki siz kendinize gereken değeri verin.

lovelola .!.:

O ilişkim aslında çevre baskısı yüzünden olmuştu. Senin bulduklarını gördük adam gibi adam ondan mı istemiyorsun vs vs konuşmuşlardı. Bende zamanla severim demiştim
Kötü bir dönemdeydim. Ölümden dönmüştüm. İlk birlikte olduğum insan tarafından aldatılmıştım. Konuda da bahsettiğim gibi o kadar depremde üstüme kapanan annesini gözü görmeyen insan daha 1 ay geçmeden depremin üzerinden. beni aldatmıştı.
He tabi haklı çıkarmaz bu durum beni haklısın hataydı.

Ama hiçbir zaman illa sevgilim olsun kafasında olmadım.
Benim illa dediğim nokta ya ben sevmeye başlamışken güvenmişken bana böyle davranılmasın. Normalde herkese yüz veren her yazana hıyarla koşan bir insan değilim.

Sadece kabuğumdan çıkıp şans verdiğim ya da aşık olduğum insan tarafından bana böyle davranılmasını istememem..

Genişletmek için tıkla...

Bunlar bahane.
Normal düşünen, bu konularda saplantısı olmayan hiç kimse çevre baskısıyla beğenmediği insana şans vermez.
Çevre değil olay senin yalnızlık korkun. Ya bulamazsam, ya evlenemezsem diye korkun var. Bu sebeple de karşındaki adamın kusurlarını görmezden gelip yaptığı her şeyi yutuyorsun.
O ölüp bittiğin adam mesela yine yürüyen falsoydu. Gördün mü? Evet. Yine de peşinde koştun mu? Evet.
Adam işsiz, boş gezen bir tip, internetten sürekli birilerini bulan biri. Sürekli kinayeler yapıp çapsız şakalar yapan ucuz bir adam. Ve tüm bunlara rağmen bir duruş göstermedin. Çünkü aman birini bulayım da ne olursa olsun kafasındasın

Ben şunu anlamakta zorlanıyorum. İlla bir "erkek" olmalı mı hayatınızda?
Biraz kendinize vakit ayırsanız, dinlenseniz olmuyor mu?

darkbiw .!.:

Her konu açtığında hala bıraktığımız yerdesin. Ya ekliyorsun ya mesaj atıyorsun. Çok takıntılısın. İşe falan gir veya kursa git böyle olmaz yani.

Genişletmek için tıkla...

Haklısın bende spora yöneldim. KPSS çalışmam lazım odaklanamıyorum. Aynı yerde değilim aslında biraz daha iyi hissediyorum. Ama görünce onu yine aynı noktaya dönüyorum.
Dün yine yolda karşılaştık.
Bütün gecem mahvoldu. Eğlenmek kafa dağıtmak için çıkmıştım halbuki.

Bir de ne var bunda diyeceksin doğru ne var bunda?
Zamanında benden ayrılan uzun ilişkimde bir çocukla aynı sınıftaydık üniversitede. Yer olmayınca arkasına oturmak zorunda kalırdım. Tabi onda da kötüydü bu durum.
Ama bu kadar sürmedi ya. O bana böyle şeyler dememişti ama o da var.
Ne kadar sıksada boğsada beni toparlıyordu iyi bir kızdı diyordu etrafa.

Her giden pişman oldu döndü ya da özür diledi falan.
Ondan mı acaba kötü konuştuğu için mi? Sindiremediğimden mi? O zamanlar çok istediğim için mi bilmiyorum. Aynı noktaya niye dönüyorum anlamadım ilk defa böyle oldu.
Burda da sadece içimi dökeyim dedim ama haklısın

Khomyuk .!.:

Bunlar bahane.
Normal düşünen, bu konularda saplantısı olmayan hiç kimse çevre baskısıyla beğenmediği insana şans vermez.
Çevre değil olay senin yalnızlık korkun. Ya bulamazsam, ya evlenemezsem diye korkun var. Bu sebeple de karşındaki adamın kusurlarını görmezden gelip yaptığı her şeyi yutuyorsun.
O ölüp bittiğin adam mesela yine yürüyen falsoydu. Gördün mü? Evet. Yine de peşinde koştun mu? Evet.
Adam işsiz, boş gezen bir tip, internetten sürekli birilerini bulan biri. Sürekli kinayeler yapıp çapsız şakalar yapan ucuz bir adam. Ve tüm bunlara rağmen bir duruş göstermedin. Çünkü aman birini bulayım da ne olursa olsun kafasındasın

Genişletmek için tıkla...

Şu aslında bazılarında haklısın yalnızlık korkusu da olabilir. Ben hayatıma hemen birini alan biri değilim. (o esnaf dediğin dışında ) ne güzel tamam bende hoşlandım olabilir kafasına giriyorum hayatıma aldıysam çok çabuk bağlanıyorum sonrası da böyle oluyor ve sıkıldım bu durumdan.

Adam dünya borsasında ticaret yapıyor yani hep öyle der o kinayelerin bazıları gafta olsa ben sonradan düşündümde. Belki de cinsellik yaşadı sıkıldı haftada bir de zaman ayırıyordu her gün mesajlaşıyorduk hep o ayrı neyse sıkıldı belki de ayrılalım diyemedi böyle böyle kendinden soğutmaya çalıştı bu da olabilir.
Her türlüsü kötü zaten.

Ben insanların laflarına bu kadar neden takıntı yapıyorum bilmiyorum.
Düzgünce ya ben ayrılmak istiyorum deseydi bu kadar kendimi yormazdım ya.
Onu çok ulaşılmaz gördüm baktım ilk başlarda havalı yakışıklı kendinden emin muhabbeti de böyle değildi. İyi pazarladı kendini. Bende ne kadar güzel olsamda hala bi özgüven eksikliği var

Umberlee .!.:

Ben şunu anlamakta zorlanıyorum. İlla bir "erkek" olmalı mı hayatınızda?
Biraz kendinize vakit ayırsanız, dinlenseniz olmuyor mu?

Genişletmek için tıkla...

Hayır illa bir erkek kafasında değilim. Yıllarca konuşmadığın görüşmek istemediğim hayatıma erkek almak istemediğim bir dönemde oldu.

Her yazana gerçekten elimde hıyarla koşmuyorum.
Yalnızlıktan korkuyorum evet ama benim bu durum ilişkiye başlayıp bir de çok aşırı duygular beslediysem (örnek en son hayatıma giren insan) ve tavırları değiştiyse ben sevdikten sonra karşımdaki soğumaya başladığında film kopuyor bende.

En çokta bunda oldu. Tekrarlıyor beynimde dedikleri buna nasıl değer verdiysem hala önemli dedikleri. Gün içinde bu düşünceler aklıma gelince yapma bunu kızım ne derse desin diyorum öteliyorum. Ama hala bu sözlerin davranışların canımı yakıyor olması. Kendime çok kızıyorum.

Yani yeni biri olsun vs istemiyorum. Keşke ilerde düzgün biri çıksada şuna olan nefret vs her ne varsa bitse içimde.
Aklımda biri yokken gram erkek gelmez aklıma.

mrseva .!.:

Eski konularınıza baktım.
Önceliklerinizi değiştirmediğiniz sürece sorunlu erkekleri çekip durursunuz. Sayıları da az değil üstelik, şak diye bulursunuz.
Siz kendinize değer vermezken, başkası nasıl size değer versin? Kendinize saygınız yokken, başkasından nasıl bir saygı görmeyi umuyorsunuz?
Geçiminizi sağlamaya, kariyerinize odaklanmaya, belki bir hobi edinmeye, yeni yerler keşfetmeye ya da sizi mutlu edecek ne varsa onu yapmaya başlayın mesela.
Kendinize dönün.
Sonra illa ki yol arkadaşlığı edeceğiniz, anlaşacağınız, seveceğiniz ve sevileceğiniz biri çıkacaktır karşınıza.
Yeter ki siz kendinize gereken değeri verin.

Genişletmek için tıkla...

Evet en önemlisi benim kendime değer vermem gerek. Vermiyor değilim her zaman düzgün dürüst bir insan olduğumu savundum bazen kendimle gurur duydum.

Ama bunlar bir anda yıkıldı. Kendimi kötü durumların ortasında buldum. Bulduğumu geç o duruma belkide kendi kendimi ben soktum.
Kendime kızgınlığım aslında kaybetme korkusundan bana saygısızlık olarak gelen ya da kalbimi kıran şeylere eyvallah ettim.
Duygularımla hareket ettim mantığımı bu aşk işlerinde kullanamadım.
Şu var ya gerçekten doğru sen kendine değer vermezsen kimse sana değer vermez.

Ben sürekli değerimi birine ya da ona kanıtlamaya çalıştım. Beni kırdığını anlamayan bir insana fake hesaptan falan değerimi kanıtlamaya çalıştım.

Aslında herkes herşeyin farkında. İşine nasıl gelirse öyle tanıyor öyle davranıyor ve gram umurlarında olmuyor.

lovelola .!.:

Şu aslında bazılarında haklısın yalnızlık korkusu da olabilir. Ben hayatıma hemen birini alan biri değilim. (o esnaf dediğin dışında ) ne güzel tamam bende hoşlandım olabilir kafasına giriyorum hayatıma aldıysam çok çabuk bağlanıyorum sonrası da böyle oluyor ve sıkıldım bu durumdan.

Adam dünya borsasında ticaret yapıyor yani hep öyle der o kinayelerin bazıları gafta olsa ben sonradan düşündümde. Belki de cinsellik yaşadı sıkıldı haftada bir de zaman ayırıyordu her gün mesajlaşıyorduk hep o ayrı neyse sıkıldı belki de ayrılalım diyemedi böyle böyle kendinden soğutmaya çalıştı bu da olabilir.
Her türlüsü kötü zaten.

Ben insanların laflarına bu kadar neden takıntı yapıyorum bilmiyorum.
Düzgünce ya ben ayrılmak istiyorum deseydi bu kadar kendimi yormazdım ya.
Onu çok ulaşılmaz gördüm baktım ilk başlarda havalı yakışıklı kendinden emin muhabbeti de böyle değildi. İyi pazarladı kendini. Bende ne kadar güzel olsamda hala bi özgüven eksikliği var

Genişletmek için tıkla...

E işte sorun orada, o laflardan sonra hala devam edersen ayrılırken daha çok laf işitirsin.
Bana hiç bir erkek böyle şeyler söyleyemez. Söylerse de bir daha asla konuşmam. Siler geçerim. Haliyle bugüne kadar lafını tartarak konuşmalarına sebep oldum.
Sen ne kadar verici olursan daha çok talep ederler. Sen ne kadar şaka olmayan şakalara gülersen daha ağırını söylerler. Sen belirlersin sana olan tavrı.

Ne kadar değer veriyorsa o kadarını verin hemen bağ kurmayın anlamaya çalışmayın saygisizligin üstünü kapatmayın sevgi açlığı olabilir kendini bir ilişki ile anlamlandırmak olabilir ait olma hissini yaşama isteği de olabilir bilemem.Fakat bizi üzen insanlara kendimizi bağlı kılmak güçsüzlük duygular yerine belkide mantiginizi dinlemek sizin için çözüm olabilir yani hayal kurmak ve arada bu iş nereye gidiyor bana nasıl davranıyor ne hissediyorum bunları kendinize sorun cevap olumsuzsa dönün o yoldan hatayi hata olduğunu anladığın an bırakacaksın yoksa boş üstüne ne yapılsa

Khomyuk .!.:

E işte sorun orada, o laflardan sonra hala devam edersen ayrılırken daha çok laf işitirsin.
Bana hiç bir erkek böyle şeyler söyleyemez. Söylerse de bir daha asla konuşmam. Siler geçerim. Haliyle bugüne kadar lafını tartarak konuşmalarına sebep oldum.
Sen ne kadar verici olursan daha çok talep ederler. Sen ne kadar şaka olmayan şakalara gülersen daha ağırını söylerler. Sen belirlersin sana olan tavrı.

Genişletmek için tıkla...

İşte böyle olmalı insan her kim olursa olsun kaybetmen mi gerekiyor kaybet gitsin en azından kendine saygın kalır. Sevdim ama kendimi ezdirmedim dersin. Defolsun dersin.
Ama tüm suç benim mi ben izin verdiğim için böyle mi davranması gerekiyordu? Doğru ama bakma tavrımı koyduğum yerde oldu alttan aldı falan.

İlk görüştüğümüz günlerden sonra İstanbul’a gitmiştim. Döndüm konuştuk görüştük. Cinsellik yaşanınca ilerleyen günlerde bir konu açıldı bana İstanbul’da olmadı mı takıldığın diye sordu lafa bak daha sonra uyardım bu konuda. Dedim takıldığım olmadı seninle konuşuyordum ben zaten niye biriyle görüşeyim sen böyle siyince üzülüyorum yanlış anlıyorum diye.

Ne kadar kibar ifade etmişim kendimi ne kadar naif.
Sanki önüne gelenle yatıyormuşum gibi. Bu takılma dediği şey bu değil mi?

Ah khomyuk… şu yazdığın mesaj da ağladım istemsiz. Ona değil kendime ağladım inan ki.
Ne kadar cinsellik olsada. Ben çok saf duygularla yaklaşmıştım ona. Belli etmesemde çok başka şeyler vardı içimde.

Kötü olduğunu düşünmek istemedim. Bilirsin ki insanlar kendilerini belli etmiyorlar ilk başta..

Her neyse ben en çok koyamadığım tavırlardan dolayı kendime kızıyorum ulan niye böyle demesine izin verdin diye çok pişmanım. İçime dert oldu. Belki o da ya bu kıza bunu diyorum tavır koymuyor diye ofsayt demiştir.

Ne zaman görsem bu dedikleri geliyor aklıma. Benimde adam gibi tavır koymamam ezdirmem kendimi.
Keşke tavır koyduğum için ayrılsaydık. En azından kendimi ezdirmedim der gurur duyardım kendşmle

garciass .!.:

Ne kadar değer veriyorsa o kadarını verin hemen bağ kurmayın anlamaya çalışmayın saygisizligin üstünü kapatmayın sevgi açlığı olabilir kendini bir ilişki ile anlamlandırmak olabilir ait olma hissini yaşama isteği de olabilir bilemem.Fakat bizi üzen insanlara kendimizi bağlı kılmak güçsüzlük duygular yerine belkide mantiginizi dinlemek sizin için çözüm olabilir yani hayal kurmak ve arada bu iş nereye gidiyor bana nasıl davranıyor ne hissediyorum bunları kendinize sorun cevap olumsuzsa dönün o yoldan hatayi hata olduğunu anladığın an bırakacaksın yoksa boş üstüne ne yapılsa

Genişletmek için tıkla...

En çokta şu yazdığınız durumdan müzdaribim..
ben hemen bağ kuruyorum. Bakıyorum ilk başlarda o düzgün ilgili hallere kanıyorum. Bakmayın çok bir şey görmedim çiçekler lovebombingler yoktu çok.
Ben bir anda bağ kurmuş ve aşık olmuş olarak buldum kendimi bilmiyorum nedenini… Görünüşünü beğenmem belkide ondan böyle oldu ve bunu derken utanıyorum kendimden. Böyle yüzeysel bir insanda değilim ama ben kendim gibi biri zannettim onu. Hayal dünyası mı ne derseniz diyin bilmiyorum.

İdealize ettim belki de o yüzden başka türlü hallerini görünce o ilk hallerine belki döner diye görmezden geldim hatam bu.


Belki de kendimi yetersiz buldum ondan bağımsız eleştirdim kendimi ve hak gördüm kendime bunları.
Sen tanımadan bunları yaşarsan ee adamda haklı diye. Öyle bir psikolojiye girdim o yüzden de ses etmedim ya da yeteri kadar sert tepki koymadım niye kaybetmeyeyim diye.

Bir önceki yorumda da dediğim gibi, keşke verdiğim tepkiden dolayı ayrılsaydık en azından bunları işitmezdim. Ve gururumu ayaklar altına almazdım.

Takıntılısınız hayattaki her konuda. Yahu burada önceki konunuzda adamın fotosunu bile insanlara gönderirken dokuz doğurdunuz . Yani herkes onu tanıyor mu çıkacaktı ? Farzet tanıyan çıktı ne olmuş yani dünyanın sonu muydu?
Aşırı detaycı , insanı boğan ve iten her detayı hesaplayan birisiniz bence . Böyle olup da hesapları tutan ve mutlu Olan birini görmedim pek

lovelola .!.:

En çokta şu yazdığınız durumdan müzdaribim..
ben hemen bağ kuruyorum. Bakıyorum ilk başlarda o düzgün ilgili hallere kanıyorum. Bakmayın çok bir şey görmedim çiçekler lovebombingler yoktu çok.
Ben bir anda bağ kurmuş ve aşık olmuş olarak buldum kendimi bilmiyorum nedenini… Görünüşünü beğenmem belkide ondan böyle oldu ve bunu derken utanıyorum kendimden. Böyle yüzeysel bir insanda değilim ama ben kendim gibi biri zannettim onu. Hayal dünyası mı ne derseniz diyin bilmiyorum.

İdealize ettim belki de o yüzden başka türlü hallerini görünce o ilk hallerine belki döner diye görmezden geldim hatam bu.


Belki de kendimi yetersiz buldum ondan bağımsız eleştirdim kendimi ve hak gördüm kendime bunları.
Sen tanımadan bunları yaşarsan ee adamda haklı diye. Öyle bir psikolojiye girdim o yüzden de ses etmedim ya da yeteri kadar sert tepki koymadım niye kaybetmeyeyim diye.

Bir önceki yorumda da dediğim gibi, keşke verdiğim tepkiden dolayı ayrılsaydık en azından bunları işitmezdim. Ve gururumu ayaklar altına almazdım.

Genişletmek için tıkla...

Kendinizi ise yarayacaksa eleştirin o kadar acımasız olmaya gerek yok olan olmuş ders çıkarın not alın bı defter tutun böyle olmalıydı böyle yaptım yazın dışardan okuyun böyle böyle bir tavır gelişir farkındalık var zaten geriye kalan tepkileri zor olsada düzeltmek

Bence sizin probleminiz insanlara gerçekten oldukları kişiye ya da yaptıkları davranışa değil; kafanızdaki ideallere göre anlam yüklüyorsunuz
Gerçeği çarpıtarak, sizi en az üzecek şekilde pembe balonlar içinde görüyorsunuz
O yüzden de o an sahip olduğunuz aşk, ilişki herneyse kaybetmemek için bir sürü sebep buluyorsunuz
Halbuki , siz değer görmediğinizin ,saygı duyulmadığınızın farkındasınız. sadece tepki verecek karşı çıkacak cesaretiniz yok ,çünkü terk edilme korkunuz çok yüksek
Bu yaşla geçecek bir şey değil
Üzerinde çalışmanız lazım

Lady Mary .!.:

Bence sizin probleminiz insanlara gerçekten oldukları kişiye ya da yaptıkları davranışa değil; kafanızdaki ideallere göre anlam yüklüyorsunuz
Gerçeği çarpıtarak, sizi en az üzecek şekilde pembe balonlar içinde görüyorsunuz
O yüzden de o an sahip olduğunuz aşk, ilişki herneyse kaybetmemek için bir sürü sebep buluyorsunuz
Halbuki , siz değer görmediğinizin ,saygı duyulmadığınızın farkındasınız. sadece tepki verecek karşı çıkacak cesaretiniz yok ,çünkü terk edilme korkunuz çok yüksek
Bu yaşla geçecek bir şey değil
Üzerinde çalışmanız lazım

Genişletmek için tıkla...

Nasıl ne yapmam lazım? Gerçekten çok mu zor bu yaştan sonra?

Ben kendi düşüncelerime de güvenmiyorum ilişkideyken. O an tepki veremememin sebebi bu.
Ya şaka yapmıştır abartma, öyle düşünmüyordur abartma, seni yakın hissetmiştir kendine ondan demiştir. Yok işte şu davranışından dolayı kızmıştır ondan öyle davranıyordur falan diyorum.

İlişki bitmesine yakın, arkadaşlarına anlatıyorum Orda rahatsız olmadın mı vs diyorlar mesela saygısız pis şakalar diyorlar falan.

Ben kaybetmekten korktum ama gerçekten çok korktum.
Ama keşke tepki verin gururumla ayrılsaydım.

Böyle de olanlardan utanıyorum. Bende buna fırsat verdim.

garciass .!.:

Kendinizi ise yarayacaksa eleştirin o kadar acımasız olmaya gerek yok olan olmuş ders çıkarın not alın bı defter tutun böyle olmalıydı böyle yaptım yazın dışardan okuyun böyle böyle bir tavır gelişir farkındalık var zaten geriye kalan tepkileri zor olsada düzeltmek

Genişletmek için tıkla...

Yok hep hatırlıyorum hep aklımda.
Farkındalığım var ama pratiğe dökemiyorum korkuyorum sanki ayrılınca dünyanın sonu gelecek ölüp biticem çok saçma ya çocukça biliyorum.

Ama bu yıl çok şey yaşadım.. 15 yıllık arkadaşlarımla konuşmayı kestim. Uzun süren sevmediğim emin olmadığım bir ilişkiyi bitirdim. Kısa sürede birine aşık olup normalde bu kadar kısa sürede yapmayacağım şeyleri yaptım. Yeri geldi kendime saygımı yitirdim. Kendi hatalarımı gördüm. Daha bir çok şey yaşadım…

İnanın bir şey yapmıyorum değil. Spora başladım yıllarca düşünüp uygulamıyordum. Maddi olarak zorlansamda kendim için bir şey yapayım dedim. Bir de bu yaşananları unutmak.. Ama o zamanda çıkmıyor aklımdan salak salak şeyler yapıyorum.

Bu durum geçicidir dimi yani herşey her olan olay unutuluyor. Dersler alınıyor falan.

Birlikteyken görüşmediğimiz günlerde bu kadar denk gelmedik.
Yani insan görünce kötü oluyor. Sanki çok güzel bir hikayeydi de yarım kalmış gibi hissediyorum. Öyle değil belli bu yani ortada olan şey.
Bu da geçici umarım geçicidir bilmiyorum nasıl anlatayım.
Şurda açtığım konunun çoğu onunla ilgili. Yani sevgi olarak değilde yaşananlardan nasıl etkilendim siz düşünün. Kendime de çok kızgınım