Canım ben dostu, sıkı fıkı arkadaşları kast etmedim "çok insanla irtibatta olmak bu konuyu büyük oranda çözer." demek isterken...
Dost diye bir şey olduğuna ben de inanmıyorum zaten. :) İyi vakit geçirebilmek, bir şeyleri paylaşabilmek, ufak fedakarlıklar yapabilmek varsa; arkadaşlık çok güzel, o kadar. Daha fazla bir şey beklemem kesinlikle.
Hem arkadaş yetmez bu konuda ilerleme sağlamana çünkü arkadaşlarınla zaten rahat olursun, kasmazsın pek.
O seni bilir, sen onu bilirsin sonuçta. Alışkanlık vardır arada.
Demek istediğim topluluklara girmek, tanımadığın çok insanla konuşmak.
Birilerine bir şeyler sormak mesela. Okula gidiyorsan hiç tanımadığın birine dersle ilgili bir konuda danışmak olabilir...
Gözlerinin içine baka baka yapacaksın... Sonra hiç muhattap olmasan da olur.
Dediğin gibi iş bulmak, yeni bir ortam ve yeni insanlar oldukça çevrende, aşarsın kendini.
Ama bence bunları yaşamayı bekleme. Kendi kendine bir şeyler yap.
Ki yapabileceğin en iyi şey algılarını değiştirmek.
Eski düşünceleri atıp yepyeni biri olabilirsin.
Bir de sen utangaç mısın yoksa kendine güvenin mi yok ? Hangisi ? Ya da ikisi birden mi ?
Bunun gerçek cevabı nedir bir daha düşün.
Çünkü geçen gün bir tv programında izledim; hayat devam ediyor diye bir dizi var ya, orada hayat rolünü oynayan kız katılmıştı.
Sunucu bir soru soruyordu mesela , kızın ağzından çıkan tek yanıt "yani" oluyordu. Evet bile diyemiyordu.
Kafasını kaldıramıyordu. O derece utangaçtı. Ama sülü püslü gelmişti, oyunculuk da yapabiliyor rahatça ki başrolde.
Fakat yapı olarak çekingen. Yani güvensizlik değil bu. Sen de bunu düşünüp kendinde olanı bul bakalım.
O kısı görünce senin konun geldi aklıma hemen. :))
Canim sonunda senin cevabina mesaj yaziyorum :)
hmm simdi anladim, çok insanlarla irtibattayim su an cunku haftanin 5-6 gununu kursta geçiriyorum ama bir dersimde benimle o dersi goren insanlar pek hosuma gitmiyor (hepsi degil ama), oteki dersimdekiler fena degil.
Haklisin aslinda dost diye bisey yok, ben bazen dusunuyorum biz kendimiz bile aklimizdan bazen 1001 sey geçebiliyoken (istemeden diyelim), baskalarinin aklina neler gelebilir. Dost ama kiskanan, veya kuyu kazan, veya arkadan konusan insan çok!
Su kirmiza boyadigim yerleri yapabiliyorum bunun için hiç bir sorunum yok, hatta severim insanlarla konusmayi tanisam da tanimasamda sohbet etmeyi severim. disa donuk bi insanim, ve insanlar çekingen utangaç bi insan oldugumu kesinlikle anlamazlar! hiç belli etmiyosun derler.Cunku diyecegim seyi soylerim, utangaç davraniyim demem... kizacaksam kizarim bundan galiba, aslinda içimdeki o utangaç kizi sakliyorum gostermeyi sevmiyorum... :$:$:$ (vede kipkirmizi olmayi hiç sevmiyorum)
Birtek gözlerine uzun sure bakip konusamiyorum insanlarin, bunu astigim gunler var, mesela bi kaç gun kendimi zorlayip birde onlarda insan diyip kendi kendime yapabiliyorum..sonra eskiye donuyorum..
algilarimi nasil degistirebilirim ? tryamour
eski dusuncelerimi nasil atabilirim ?
son soruna takildim gerçekten, utangaç miyim yoksa kendime guvenim mi yok ? :44::44: Cevabini bulamiyorum neye nasil gore cvp vermem gerektigini bilmiyorum
benim tuhafima giden, neden birden kendime guvenim artiyo, sonra gidiyo......niye hiç elde tutamiyorum, niye hiç guçlu olamiyorumm ?
niye herseyi yarim birakiyorum (okudugum kitap vs)
biliyorum ki istesem yarim birakmam, bi isi isteyerek yapinca çok guzel yapiyorum ve iyi sekilde.. ama motivasyonum yok! çook sey var kafamda, ve hiç bisey yapmak istemiyorum.
yoruldum, insanlarin ikiyuzlulugunden, yuzune bakip biseyler diyip alay etmelerinden, sakaydi diyenlerden, Dilrubada cok naif diyen insanlari!
ya ben içimdeki insan gibi davranamiyorum boyle insanlar olunca
((
Dimdik ayakta kendine guvenen, yeri geldiginde utangaç olabilen, ama bunun uzerinde çalisan, kimseyi kucumseyen, kibiri, kendini begenmisligi sevmeyen, haksizligi, adaletsizligi sevmeyen, kibar, zarif , herseyin guzel olanini seven bir insanim ben !
Hrkes mutlu olsa, insanlar baskalarinin basarisini kiskanmasa, eski saygi sevgi olsa, ne olur ki
Ben butun bu kisiligimi ortaya koyamamam belki kendi istemeyesimdendir, belki baskalarinin bana dediklerini (hemen a dogru yoksa oylemiyim dememden) dinlemekten, bahane aramak istemiyorum... degismek istiyosam, hatalarimi ariyosam bunu kendimde bulmam lazim
ama bildigim bisey var ki o da insanlardan gittikçe soguyo olmam..............................
insanlar da bakiyo ya bi suru insan var sonuçta utanirim baya, yere bakar yururum, veya karsima bakip yururum ama ellerimi nasil tutacagimi bilmem sirf bisuru insan bana bakiyo diye...
